Doggerland

Was een uitgestrekt gebied tussen Engeland en continentaal Europa. In periodes met een lage zeespiegelstand was dit gebied onderdeel van de droogliggende bodem van de Zuidelijke Noordzee. Dit was het geval tijdens elk glaciaal. De laatste keer vond dat plaats tijdens het Weichselien, de koude periode die zo'n 11.000 jaar geleden eindigde.

Doggerland is vernoemd naar de Doggersbank. Dogger is een oud Nederlands woord voor een vissersboot waarmee op kabeljauw (oud Nederlands: 'dogghe') gevist werd.

Onderzoek
Al in 1913 schreef de Britse paleobotanicus Clement Reid dat de Noordzeebodem archeologische voorwerpen moest bevatten waaronder oude menselijke resten. Destijds waren er te weinig mogelijkheden om de zeebodem goed te onderzoeken. Gedurende de laatste decennia van de twintigste eeuw is echter veel van de huidige Noordzeebodem geologisch in kaart gebracht door de Britse en de Nederlandse geologische diensten. Daarnaast wordt veel onderzoek gedaan door archeologische instellingen in zowel Groot-Brittannië als Nederland. Verder worden vondsten gedaan door amateurarcheologen en vissers.

Geografie
Tijdens het vroeg Holoceen was Engeland aan het Europese vasteland verbonden via een brede landbrug tussen Oost Engeland en Nederland. Zowel de Theems als de Rijn stroomden niet door dit gebied naar het noorden maar bogen af naar het zuiden door het Nauw van Calais en vervolgens door de nog grotendeels droog liggende bodem van Het Kanaal. Het gebied van de landbrug bestond uit heuvelachtig laagland met hier en daar een rivier stromend door een parklandschap. De geulpatronen in de huidige Noordzeebodem van de voormalige rivieren zijn ontdekt met bepaalde seismische detectietechnieken. Eén van de grotere geulen werd door de Britse onderzoeker Vince Gaffney de Shotton rivier genoemd, naar de belangrijke Kwartairgeoloog Shotton.

Bron: wikipedia – de vrije encyclopedie

« Encyclopedie overzicht