Optisch verschijnselen ontstaan ten gevolge van breking van zon- of maanlicht in ijskristallen. Bijvoorbeeld gekleurde kringen met de zon of de maan als middelpunt. Soms staan ze te pronken aan de hemel en vooral als dat gebeurt op een mooie zomerdag waarop veel mensen buiten zijn levert dat het KNMI steevast telefoontjes of mails met foto's op.
Men heeft nog nooit zoiets gezien en vraagt zich af hoe zo'n ""regenboog"" ontstaat. Kringen om de zon zijn echter allerminst zeldzaam, gemiddeld iedere twee of drie dagen is er ergens in ons land wel zo'n kring te zien en elders in de wereld is dat niet anders. Met de regenboog heeft het verschijnsel niets te maken. Een regenboog ontstaat door weerkaatsing van zonlicht in regendruppels, een halo door weerkaatsing in ijs.
Naast de kring kunnen allerlei vormen zichtbaar zijn zoals bogen in verschillende richtingen die raken aan de kring, lichtzuilen boven de zon en lichtvlekken aan weerszijden van de zon. Deze meestal prachtig gekleurde vlekken zijn geregeld te zien en worden bijzonnen genoemd.
Halo's hebben een voorspellende betekenis: een kring om zon of maan is vaak een voorbode van een weersverslechtering. Het KNMI startte rond de eeuwwisseling een serie publicaties onder de noemer ""Waarnemingen van onweders en optische verschijnselen"" met waarnemingen van vrijwilligers. Tegenwoordig worden de waarnemingen verzameld door de Vereniging voor Weerkunde en Klimatologie, de huidige organisatie van weeramateurs, waarmee het KNMI nauwe banden heeft. De waarnemingsreeks omvat inmiddels een periode van meer dan een eeuw, een unieke reeks in de hele wereld.
bron:knmi | Gewijzigd: 20 september 2008, 10:05 uur, door mrijkhals