Angst voor onweer
Hoi,
Ik kan me hier ook melden. Ik heb eigenlijk een soort van haat-liefde verhouding met onweer. Enerzijds vind ik het doodeng, anderzijds vind ik het prachtig. Ik lees al een tijdje mee op de site, en vond het tijd worden me ook maar eens aan te melden, dus bij deze mijn allereerste post. Over mijn verhouding met het fenomeen onweer: ik vind het altijd weer spannend als er een bui over me heen komt, en sta regelmatig achter het raam toe te kijken. Behalve 's nachts, want dan vind ik het echt eng omdat het dan donker is en alles zo fel oplicht bij bliksem. Maar overdag kijk ik er wel graag naar, maar wel alleen als ik binnen ben. Als ik buiten ben word ik bijna panisch als het begint te onweren en ren ik als een kip zonder kop naar binnen. Dit komt door vervelende gebeurtenissen in het verleden, waaronder een voorval waarbij ik bijna getroffen ben door de bliksem. Misschien viel het mee, maar ik was zeven en de gebeurtenis heeft zo'n impact op me gemaakt dat het me echt bang heeft gemaakt. Overigens heb ik meerdere nare ervaringen gehad met onweer en dat waren allen ervaringen waarbij ik buiten was. Het is bijna een beetje een fobie te noemen, gecombineerd met fascinatie. Al vanaf jong af aan lees ik erover en als er onweer is voorspeld ga ik als een gek elk uur buienradar checken. Maar goed, het is een beetje een lang verhaal geworden, maar dit is in het niet-zo-kort mijn beweegreden om eindelijk maar eens te posten. Misschien kan ik er ook een beetje minder bang voor worden als ik mijn ervaringen met jullie deel
Ik kan me hier ook melden. Ik heb eigenlijk een soort van haat-liefde verhouding met onweer. Enerzijds vind ik het doodeng, anderzijds vind ik het prachtig. Ik lees al een tijdje mee op de site, en vond het tijd worden me ook maar eens aan te melden, dus bij deze mijn allereerste post. Over mijn verhouding met het fenomeen onweer: ik vind het altijd weer spannend als er een bui over me heen komt, en sta regelmatig achter het raam toe te kijken. Behalve 's nachts, want dan vind ik het echt eng omdat het dan donker is en alles zo fel oplicht bij bliksem. Maar overdag kijk ik er wel graag naar, maar wel alleen als ik binnen ben. Als ik buiten ben word ik bijna panisch als het begint te onweren en ren ik als een kip zonder kop naar binnen. Dit komt door vervelende gebeurtenissen in het verleden, waaronder een voorval waarbij ik bijna getroffen ben door de bliksem. Misschien viel het mee, maar ik was zeven en de gebeurtenis heeft zo'n impact op me gemaakt dat het me echt bang heeft gemaakt. Overigens heb ik meerdere nare ervaringen gehad met onweer en dat waren allen ervaringen waarbij ik buiten was. Het is bijna een beetje een fobie te noemen, gecombineerd met fascinatie. Al vanaf jong af aan lees ik erover en als er onweer is voorspeld ga ik als een gek elk uur buienradar checken. Maar goed, het is een beetje een lang verhaal geworden, maar dit is in het niet-zo-kort mijn beweegreden om eindelijk maar eens te posten. Misschien kan ik er ook een beetje minder bang voor worden als ik mijn ervaringen met jullie deel
Ik ben een 16 jarige jongen met een verschrikkelijke angst voor onweer. Ik krijg al hardkloppingen en zweetuitbarstingen als ik het woord onweer ook maar 1 keer bij het weersbericht zie. Het gekke aan mijn angst is dat ik het pas rond mijn 14/15 heb ontwikkeld en ik toen ik klein was op het balkon ging staan om van de onweer te genieten. Bij veel mensen stopt de puberteit de onweersangst maar bij mij heeft het het juist gevormd. Verder heb ik geen last van angsten, puur onweersangst. Ik wordt niet panisch als er vuurwerk wordt afgestoken of als ik een fotoflits in mijn gezicht krijg. Ik zet als het gaat onweren mijn koptelefoon op met mijn harde metalmuziek om de klappen niet te horen en zit mijn ogen stijf dichtgehouden onder de dekens te stressen, zelfs als het onweer nog een uur van hier ( Almere ) verwijderd is. Het gekke aan mijn angst is dat ik niet bang ben dat me iets overkomt door de onweer maar het is meer een paniekaanval van mijn lichaam. Weet iemand waar ik hulp kan zoeken of hoe ik desnoods zelf mijn angst kan laten verdwijnen? Ik heb er werkelijk alles voor over. Ik durf niet eens naar school te rijden als er onweerswolken in zicht zijn.
| Gewijzigd: 3 juli 2009, 12:54 uur, door Freakout
Ook hier iemand met angst.. Hoe ik de angst heb is een goede vraag. Denk dat het meer komt doordat ik ooit verhalen van me oma heb gehoord, en die is er zelf ook best bang voor. En dan neem je het allemaal makkelijk over natuurlijk. Zelf ooit bijna geraakt, een inslag 2 straten verder. Me telefoon was die ochtend volgeladen, toen na die blikseminslag was me telefoon gewoon leeg, kon hem niet meer aan krijgen.
Toen schrok ik heel erg en ben ik vooral hier gaan kijken eerst en nu ook een tijd geleden aangemeld. Heb eigenlijk zelf het voordeel dat ik in een grote stad woon, maar ja dat maakt dus geen moer uit heb ik gelezen aangezien de bliksem de snelste weg zoekt. Eigenlijk is het dom van mezelf dat ik bij TNT werk, het verdiend goed maar ja met angst voor onweer is het toch minder in de zomer maanden. In de winter vind ik het heerlijk als het regent dan weet je gewoon eigenlijk dat er geen onweer komt.
Maar vind het prachtig om te zien hoe jullie erover praten en hoe leuk jullie het allemaal vinden, krijg gewoon een glimlach als ik het lees. Me werk lijd er soms ook onder, dan wacht ik heel lang totdat alles weg is. Vinden ze niet goed natuurlijk, maar ja mijn leven gaat toch wel voor een paar brieven. Denk eerder dat mensen zullen zeggen zorg maar dat jij blijft leven, die blauwe brieven hoef ik toch niet.
Maar ja ook ik heb angst maar vind het prachtig om hier alles te lezen. Maar de vraag is bij mij toch in welke maand neemt het onweer zodanig af dat je eigenlijk niet meer hoeft te verwachten?
Toen schrok ik heel erg en ben ik vooral hier gaan kijken eerst en nu ook een tijd geleden aangemeld. Heb eigenlijk zelf het voordeel dat ik in een grote stad woon, maar ja dat maakt dus geen moer uit heb ik gelezen aangezien de bliksem de snelste weg zoekt. Eigenlijk is het dom van mezelf dat ik bij TNT werk, het verdiend goed maar ja met angst voor onweer is het toch minder in de zomer maanden. In de winter vind ik het heerlijk als het regent dan weet je gewoon eigenlijk dat er geen onweer komt.
Maar vind het prachtig om te zien hoe jullie erover praten en hoe leuk jullie het allemaal vinden, krijg gewoon een glimlach als ik het lees. Me werk lijd er soms ook onder, dan wacht ik heel lang totdat alles weg is. Vinden ze niet goed natuurlijk, maar ja mijn leven gaat toch wel voor een paar brieven. Denk eerder dat mensen zullen zeggen zorg maar dat jij blijft leven, die blauwe brieven hoef ik toch niet.
Maar ja ook ik heb angst maar vind het prachtig om hier alles te lezen. Maar de vraag is bij mij toch in welke maand neemt het onweer zodanig af dat je eigenlijk niet meer hoeft te verwachten?
Net als hierboven iemand zei; ik heb een haat-liefde verhouding met onweer, dat heb ik ook. Ik haat het als het zwaar weer is en ben dan als de dood maar van een afstand kijk ik ernaar en vindt het geweldig. Als ik dan lees dat er mensen zijn die last krijgen van paniekaanvallen en die medicijnen ervoor slikken, dan heb ik het nog een beetje getroffen. Ik heb dat niet maar ik begrijp hun angst heel goed. Ook ik schaam mij ervoor, gelukkig heb ik een lieve vriend die mij goed steunt, en samen proberen wij ervoor te zorgen dat deze angst niet overslaat op onze kleine meid.
Tja en hoe het zo is gekomen? Ik denk doordat mijn ouders mij vroeger van bed af haalden met zwaar onweer. Maar ja dat is maar gissen, zeker weten doe ik dat niet. Er is nog nooit iets in mij nabijheid gebeurt, een inslag ofzo, dus daar komt het ook niet van. Ik weet wel dat het met de loop der jaren iets beter is geworden. Als klein meisje drukte ik altijd m'n vingers in m'n oren om de donder niet te horen, dat is nu niet meer zo. Het ergste vindt ik nog steeds de bliksem. Daar durf ik vooral 'snachts niet goed naar te kijken terwijl ik wel weet dat het een prachtig gezicht is. Het is een nare angst en het beheerst je leven. Als er onweer in de voorspellingen zit dan staat de buieradar bijna de hele dag aan. En als er een onweersbui nadert zoek ik een plaats waar ik niet alleen ben. Bij m'n ouders of schoonouders of ik ga naar een winkelcentrum. Ook is het zo als ik met veel mensen in een ruimte zit, ben ik ook minder bang. Gek is dat he? Gelukkig woon ik in het noorden waar het niet veel onweert...
Tja en hoe het zo is gekomen? Ik denk doordat mijn ouders mij vroeger van bed af haalden met zwaar onweer. Maar ja dat is maar gissen, zeker weten doe ik dat niet. Er is nog nooit iets in mij nabijheid gebeurt, een inslag ofzo, dus daar komt het ook niet van. Ik weet wel dat het met de loop der jaren iets beter is geworden. Als klein meisje drukte ik altijd m'n vingers in m'n oren om de donder niet te horen, dat is nu niet meer zo. Het ergste vindt ik nog steeds de bliksem. Daar durf ik vooral 'snachts niet goed naar te kijken terwijl ik wel weet dat het een prachtig gezicht is. Het is een nare angst en het beheerst je leven. Als er onweer in de voorspellingen zit dan staat de buieradar bijna de hele dag aan. En als er een onweersbui nadert zoek ik een plaats waar ik niet alleen ben. Bij m'n ouders of schoonouders of ik ga naar een winkelcentrum. Ook is het zo als ik met veel mensen in een ruimte zit, ben ik ook minder bang. Gek is dat he? Gelukkig woon ik in het noorden waar het niet veel onweert...
Eigenlijk gek dat de één al dagen bang kan zijn voor onweer en de ander zich al dagen loopt te verheugen. Terwijl het potentiële gevaar even hoog of laag is. Het heeft dus voornamelijk te maken met je eigen interpretatie en je innerlijke dialoog.
Misschien dat nare situaties vroeger of de manier waarop ouders ermee omgingen wel een hele grote invloed hebben gehad op de manier waarop je je er nu bij voelt.
Persoonlijk denk ik dat kalmeringsmiddelen niet de beste oplossing zijn om echt van de angst af te komen. Daarmee zeg je eigenlijk dat je angst gegrond is.
Misschien is het handiger om na te gaan bij jezelf wat voor gedachten er door je heen gaan op de momenten dat je je erg bang voelt. Met name RET kan daar handig bij zijn. Hiermee kun je je gedachten omzetten waardoor irrationele angsten sterk kunnen afnemen. Meer over RET: http://www.leren.nl/cursus/persoonlijke-effectiviteit/ret/
Goed op je ademhaling letten is daarbij ook van zeer groot belang, hoe sneller je adem haalt hoe 'slechter' je rationeel kan denken en je koppie erbij kunt houden. Dan ga je namelijk hyperventileren en wordt het alleen maar erger.
Als je erg bang bent is het goed te weten wat onweer is en hoe het werkt, erover praten met andere mensen die de angst ook hebben (zonder elkaar verder bang te maken) of mensen die er juist niet bang voor zijn, in forum en chat is inderdaad een goede keuze. Maak het bespreekbaar en probeer het te relativeren.
Als kind vond ik de donder altijd eng en de flits zo mooi, terwijl de donder totaal niet gevaarlijk is en de flits dan weer wel. Als je binnen bent of in de auto is het gevaar nihil. Doe je dan oordopjes in dan valt de herrie tenminste mee, maar kan je wel genieten van het schitterende visuele schouwspel.
Daag je jezelf uit en zeg gewoon dat je het schitterend vind, ga ervan houden! Donders & bliksems; wat gaaf! Succes allen en geniet!
Misschien dat nare situaties vroeger of de manier waarop ouders ermee omgingen wel een hele grote invloed hebben gehad op de manier waarop je je er nu bij voelt.
Persoonlijk denk ik dat kalmeringsmiddelen niet de beste oplossing zijn om echt van de angst af te komen. Daarmee zeg je eigenlijk dat je angst gegrond is.
Misschien is het handiger om na te gaan bij jezelf wat voor gedachten er door je heen gaan op de momenten dat je je erg bang voelt. Met name RET kan daar handig bij zijn. Hiermee kun je je gedachten omzetten waardoor irrationele angsten sterk kunnen afnemen. Meer over RET: http://www.leren.nl/cursus/persoonlijke-effectiviteit/ret/
Goed op je ademhaling letten is daarbij ook van zeer groot belang, hoe sneller je adem haalt hoe 'slechter' je rationeel kan denken en je koppie erbij kunt houden. Dan ga je namelijk hyperventileren en wordt het alleen maar erger.
Als je erg bang bent is het goed te weten wat onweer is en hoe het werkt, erover praten met andere mensen die de angst ook hebben (zonder elkaar verder bang te maken) of mensen die er juist niet bang voor zijn, in forum en chat is inderdaad een goede keuze. Maak het bespreekbaar en probeer het te relativeren.
Als kind vond ik de donder altijd eng en de flits zo mooi, terwijl de donder totaal niet gevaarlijk is en de flits dan weer wel. Als je binnen bent of in de auto is het gevaar nihil. Doe je dan oordopjes in dan valt de herrie tenminste mee, maar kan je wel genieten van het schitterende visuele schouwspel.
Daag je jezelf uit en zeg gewoon dat je het schitterend vind, ga ervan houden! Donders & bliksems; wat gaaf! Succes allen en geniet!
Die foto's van dat glas geven denk ik en beetje en vertekent beeld. Het komt door het onweer, echter het is en direct gevolg van bliksem inslag in het huis dan wel in de buurt. Deze bliksem inslag heeft en explosie veroorzaakt en de drukgolf daar van heeft het raam naar buiten gedrukt.
Natuurlijk blijft het wel link om vlak voor het raam te gaan staan. Beter is om en meter achter het raam op en stoel te gaan zitten.
Over de angst is natuurlijk niet eenzijdig te duiden hoe daar mee om te gaan. Heb er eerder dacht ik al eens over geschreven om na te gaan waar de angst uit is ontstaan. Meestal is het door verhalen of gebeurtenissen dat de angst ontstaat. Als je 5 jaar bent en de bliksem slaat met zo en geweld in de buurt in dat je 3 dagen later nog last van je oren hebt ja dan wil je wel angstig worden.
Als je angst hebt moet je niet direct denken aan de gevaren maar kijk naar de schoonheid van het verschijnsel (wel save natuurlijk). Het aller belangrijkste is dat je je niet moet laten verassen door het onweer, als je hier op de site komt is dat al bijna niet meer mogelijk. De rede dat ik dit zo zeg is even simpel als eenvoudig. Als je weet dat het komt kun je er op voorbereid zijn en je dus klaar maken voor de confrontatie. Het is natuurlijk funest als je van avond naar bed gaat in midden in de nacht recht op in bed zit om dat en donderklap je wakker maakt.
Natuurlijk zijn voorzorgsmaatregelen nodig. Zo trek je alle stekkers uit belangrijke apparaten (ook de antenne) zorgt voor goede zaklampen en zo nodig leg je wat dekens klaar.
Als je helemaal goed voor bereid wilt zijn zet je natuurlijk de wekker. Zo wordt je zeker niet verast.
Natuurlijk blijft het wel link om vlak voor het raam te gaan staan. Beter is om en meter achter het raam op en stoel te gaan zitten.
Over de angst is natuurlijk niet eenzijdig te duiden hoe daar mee om te gaan. Heb er eerder dacht ik al eens over geschreven om na te gaan waar de angst uit is ontstaan. Meestal is het door verhalen of gebeurtenissen dat de angst ontstaat. Als je 5 jaar bent en de bliksem slaat met zo en geweld in de buurt in dat je 3 dagen later nog last van je oren hebt ja dan wil je wel angstig worden.
Als je angst hebt moet je niet direct denken aan de gevaren maar kijk naar de schoonheid van het verschijnsel (wel save natuurlijk). Het aller belangrijkste is dat je je niet moet laten verassen door het onweer, als je hier op de site komt is dat al bijna niet meer mogelijk. De rede dat ik dit zo zeg is even simpel als eenvoudig. Als je weet dat het komt kun je er op voorbereid zijn en je dus klaar maken voor de confrontatie. Het is natuurlijk funest als je van avond naar bed gaat in midden in de nacht recht op in bed zit om dat en donderklap je wakker maakt.
Natuurlijk zijn voorzorgsmaatregelen nodig. Zo trek je alle stekkers uit belangrijke apparaten (ook de antenne) zorgt voor goede zaklampen en zo nodig leg je wat dekens klaar.
Als je helemaal goed voor bereid wilt zijn zet je natuurlijk de wekker. Zo wordt je zeker niet verast.
Ook hier gaan alle stekkers en antennes eruit. Better save than sorry! Als er 's nachts onweer voorspeld wordt doen we dat 's avonds al uit voorzorg.
En ramen en deuren gaan dicht. Het liefst ga ik in de badkamer zitten, waaruit je dus niks kan zien. maar meestal blijf ik gewoon op m'n bedje liggen en wordt altijd liefdevol aangekropen door vriendlief.
En ramen en deuren gaan dicht. Het liefst ga ik in de badkamer zitten, waaruit je dus niks kan zien. maar meestal blijf ik gewoon op m'n bedje liggen en wordt altijd liefdevol aangekropen door vriendlief.
Citaat van Imrich, donderdag 16 juli 2009, 13:46 uur
Het is natuurlijk funest als je van avond naar bed gaat in midden in de nacht recht op in bed zit om dat en donderklap je wakker maakt.
Ik vind het super hoe iedereen hier zijn best doet om de angsthaasjes (ook ik helaas...) te helpen! Bij mij is het vooral de angst dat het nog eens inslaat, dat m'n huis dan in de fik vliegt of ik ook gewond raak. Ook ben ik erg bang om te schrikken, of dat ik in mijn slaap verrast word. maar dankzij diverse weersites en buienradar ben ik nu beter voorbereid dan vroeger en weet ik wanneer ik onweer kan verwachten. Maar het nadeel is dan ook weer dat ik al zó vaak voor niets bang ben geweest! Dat er hier weer helemaal niets kwam. De afgelopen tijd is het hier erg meegevallen (vandaar dat sommige uit mijn omgeving klagen, haha) maar in april en mei (25/26 uiteraard) is het hier een aantal keer erg tekeer gegaan en vooral 's nachts.
Maarre... volgens bovenstaande zou ik dus vannacht beter op kunnen blijven? Doe ik toch maar niet denk ik... misschien komt het pas om 7 uur morgen ochtend toch???
Ik vind het super hoe iedereen hier zijn best doet om de angsthaasjes (ook ik helaas...) te helpen! Bij mij is het vooral de angst dat het nog eens inslaat, dat m'n huis dan in de fik vliegt of ik ook gewond raak. Ook ben ik erg bang om te schrikken, of dat ik in mijn slaap verrast word. maar dankzij diverse weersites en buienradar ben ik nu beter voorbereid dan vroeger en weet ik wanneer ik onweer kan verwachten. Maar het nadeel is dan ook weer dat ik al zó vaak voor niets bang ben geweest! Dat er hier weer helemaal niets kwam. De afgelopen tijd is het hier erg meegevallen (vandaar dat sommige uit mijn omgeving klagen, haha) maar in april en mei (25/26 uiteraard) is het hier een aantal keer erg tekeer gegaan en vooral 's nachts.
Maarre... volgens bovenstaande zou ik dus vannacht beter op kunnen blijven? Doe ik toch maar niet denk ik... misschien komt het pas om 7 uur morgen ochtend toch???
Ik heb trouwens 25/26 mei ook voor het eerst filmpjes gemaakt, maar dan wel toen het nog niet zo dichtbij was. Met trillende handen haha! Maar ik vond het helemaal niet leuk om de filmpjes de volgende dag terug te kijken, kreeg weer de bibbers... Al vind ik bliksemfoto's dan wel weer heel erg mooi, maar ik heb maar een simpele camera.
Zijn er hier trouwens meer die kinderen hebben? Ik las hierboven van iemand met een dochtertje. Ik heb een zoontje van ruim anderhalf en ik wil echt niet dat ik de angst op hem overbreng. Overdag doe ik hard mijn best om niets te laten merken. Hij zelf gaat voor het raam staan en zegt: bam bam. Hij is er nog niet bang voor gelukkig. Hij weet ook nog niet van gevaar natuurlijk.
Zijn er hier trouwens meer die kinderen hebben? Ik las hierboven van iemand met een dochtertje. Ik heb een zoontje van ruim anderhalf en ik wil echt niet dat ik de angst op hem overbreng. Overdag doe ik hard mijn best om niets te laten merken. Hij zelf gaat voor het raam staan en zegt: bam bam. Hij is er nog niet bang voor gelukkig. Hij weet ook nog niet van gevaar natuurlijk.
Ook ik ben zo'n angsthaas, overdag vind ik het niet erg, maar zodra het donker is......weet ik niet waar ik het moet zoeken. Ik heb mijn angst altijd verborgen kunnen houden voor mijn zoon, maar een paar maanden geleden kwam hij er achter. Vanmiddag zei ik dus dat er zwaar weer wordt verwacht voor vannacht. Ik kreeg als antwoord "moet ik mijn camera al in gereedheid brengen?"
Hij vindt het prachtig.....en ik neem wel plaats bovenaan de trap.....pfffffffff, wat een vooruitzicht weer.
Sterkte voor alle angsthaasjes
Hij vindt het prachtig.....en ik neem wel plaats bovenaan de trap.....pfffffffff, wat een vooruitzicht weer.
Sterkte voor alle angsthaasjes
Wij hebben een dochtertje van anderhalf. Zij wordt gelukkig echt niet wakker van onweer. Zelfs 25/26 mei niet en het ging toch aardig tekeer. En ik wil koste wat het kost mijn angst niet overbrengen maar dat valt soms niet mee. daarom probeer ik als er onweer komt niet alleen te zijn. Dan ben ik zo bang niet.
Citaat van Sunrise, donderdag 16 juli 2009, 17:38 uur
Wij hebben een dochtertje van anderhalf. Zij wordt gelukkig echt niet wakker van onweer. Zelfs 25/26 mei niet en het ging toch aardig tekeer. En ik wil koste wat het kost mijn angst niet overbrengen maar dat valt soms niet mee. daarom probeer ik als er onweer komt niet alleen te zijn. Dan ben ik zo bang niet.
Heel herkenbaar! Hetzelfde geldt voor mij,en ook ik heb kids (1,5 en 14 jaar) en wil daar
ook de angst niet op overbrengen!
Succes,mocht het onverhoopt heftig gaan worden vannacht!
Heel herkenbaar! Hetzelfde geldt voor mij,en ook ik heb kids (1,5 en 14 jaar) en wil daar
ook de angst niet op overbrengen!
Succes,mocht het onverhoopt heftig gaan worden vannacht!
Groetjes,Alida
Mijn grote angst voor onweer zie ik hier al enige malen voorbij komen. Dit is ook de reden dat ik deze site en forum bezoek. Het is weer eens zomer en ik hou nauwlettend het weer in de gaten. Helaas om andere redenen dan de meeste bezoekers hier. Heb echter zeker wat aan de tips die ik hier heb gevonden! Ga er mijn voordeel mee opdoen Ben in mijn kennissen- en vriendenkring de enige man die grote angst heeft voor onweer. Er wordt soms raar tegen aan gekeken....alsof je niet man genoeg bent als je bang bent voor onweer!
Voor de mensen die bang zijn voor onweer: dat is toch in principe ook heel normaal?
Over het algemeen genomen hebben we het idee dat we min of meer controle hebben over gevaar in ons leven en bij natuurgeweld spat die illusie met veel gedonder uit elkaar.
Mijn tip is altijd om angst te relativeren: ben je bang dat onweer je huis helemaal afbrandt - ga dan eens na hoeveel procent kans daarop is en vergelijk het eens met een allerdaagse bezigheid, bijvoorbeeld met de auto naar de supermarkt gaan. Bij dat laatste heb je relatief gezien veel meer kans om in het ziekenhuis te belanden of schade op te lopen dan bij een onweersbui.
Veel mensen zijn bang voor de donder, maar als je die hoort, dan heb je de bliksem al overleefd. En als je de bliksem ziet, dan ben je in principe ook veilig, want dan is het ergens anders ingeslagen.
Verder zijn er nog verschillende soorten bliksems en lang niet alle ontladingen raken ook daadwerkelijk de grond en veroorzaken dus geen schade, ze geven alleen een boel herrie en licht. Vergelijkbaar met David Copperfield! Erg spectaculair, maar in principe stelt het weinig voor.
Je erin verdiepen en kleine stapjes nemen om die angst onder ogen te komen, zijn de manieren om het dragelijk het maken. Enne, mijn respect hebben jullie in ieder geval, dat jullie hier toch komen om je angst op te zoeken.
Groetjes,
Over het algemeen genomen hebben we het idee dat we min of meer controle hebben over gevaar in ons leven en bij natuurgeweld spat die illusie met veel gedonder uit elkaar.
Mijn tip is altijd om angst te relativeren: ben je bang dat onweer je huis helemaal afbrandt - ga dan eens na hoeveel procent kans daarop is en vergelijk het eens met een allerdaagse bezigheid, bijvoorbeeld met de auto naar de supermarkt gaan. Bij dat laatste heb je relatief gezien veel meer kans om in het ziekenhuis te belanden of schade op te lopen dan bij een onweersbui.
Veel mensen zijn bang voor de donder, maar als je die hoort, dan heb je de bliksem al overleefd. En als je de bliksem ziet, dan ben je in principe ook veilig, want dan is het ergens anders ingeslagen.
Verder zijn er nog verschillende soorten bliksems en lang niet alle ontladingen raken ook daadwerkelijk de grond en veroorzaken dus geen schade, ze geven alleen een boel herrie en licht. Vergelijkbaar met David Copperfield! Erg spectaculair, maar in principe stelt het weinig voor.
Je erin verdiepen en kleine stapjes nemen om die angst onder ogen te komen, zijn de manieren om het dragelijk het maken. Enne, mijn respect hebben jullie in ieder geval, dat jullie hier toch komen om je angst op te zoeken.
Groetjes,
Ben vanaf kleins af aan een enorme angsthaas wat betreft onweer! als ik alleen al die akelige inktzwarte wolken aan zie komen, begin ik al te stressen, laat staan als t zwaar tekeer gaat:P en laat nu net aankomende donderdag zn naam eer aan doen.. oh jee! heb ook al paar zeer spannende(en enge) situaties met onweer meegemaakt! hopelijk kom ik nog eens van me angst af.. want onweer kan ook prachtig zijn.. als ik die verhalen hierzo lees
Hey!
Ik zal me eerst even snel voorstellen. Ik ben Denise en ik ben al sinds mijn geboorte verschrikkelijk bang voor onweer.
Vooral 's nachts. Ik weet niet precies waarvoor ik bang ben, maar ik denk zelf doordat ik echt mega bang ben dat het bij ons in zal slaan, ook al is die kans superklein.
En als ik dan midden in de nacht wakker wordt van onweer dan weet ik niet hoe gauw ik beneden moet komen. Ik slaap namelijk op zolder en mijn moeder vindt het ook wel prettig als ik dan naar beneden ga als het onweert.
Ik voel me nu echt verschrikkelijk stom, maar ik wil zelf die angst ook niet meer. Iedereen vindt die bliksem zo mooi, maar ik kan alleen het gevaar zien. Waarom weet ik echt niet.
Ik weet niet of iemand hier mij tips en advies wil en kan geven. Want 's nachts raak ik helemaal in paniek en sluit ik mezelf op in de toiletruimte omdat daar geen ramen inzitten. Stom he?
Nou, alvast superbedankt
Ik heb hier al wel wat rondgekeken, maar ik wilde het toch even kwijt.
Denise.
Ik zal me eerst even snel voorstellen. Ik ben Denise en ik ben al sinds mijn geboorte verschrikkelijk bang voor onweer.
Vooral 's nachts. Ik weet niet precies waarvoor ik bang ben, maar ik denk zelf doordat ik echt mega bang ben dat het bij ons in zal slaan, ook al is die kans superklein.
En als ik dan midden in de nacht wakker wordt van onweer dan weet ik niet hoe gauw ik beneden moet komen. Ik slaap namelijk op zolder en mijn moeder vindt het ook wel prettig als ik dan naar beneden ga als het onweert.
Ik voel me nu echt verschrikkelijk stom, maar ik wil zelf die angst ook niet meer. Iedereen vindt die bliksem zo mooi, maar ik kan alleen het gevaar zien. Waarom weet ik echt niet.
Ik weet niet of iemand hier mij tips en advies wil en kan geven. Want 's nachts raak ik helemaal in paniek en sluit ik mezelf op in de toiletruimte omdat daar geen ramen inzitten. Stom he?
Nou, alvast superbedankt
Ik heb hier al wel wat rondgekeken, maar ik wilde het toch even kwijt.
Denise.
Je bent zoals je ziet niet alleen in je angst Denise.
Afgelopen tijd heb ik gemerkt dat door met anderen veel te praten over de feiten van onweer en gewoon een avondje of middag door te trekken dat het een positief effect heeft. Ik zelf ben bang voor onweer tot een gezond niveau, dus wordt er niet panisch van. Er zijn mensen die dat wel hebben. Het werkt dan vooral om jezelf op de realiteit te wijzen en jezelf bezig te houden met dingen die afleiden. Je kan het ook zo maken dat je dingen doet met het onweer wat onweer uiteindelijk een leuke ervaring maakt zelfs. Bijvoorbeeld genieten van de beelden en/of zelf beeldmateriaal maken ervan. Of je verzint een ritueel wat je gaat doen... ik weet het niet er zijn zoveel manieren
Grtz
Afgelopen tijd heb ik gemerkt dat door met anderen veel te praten over de feiten van onweer en gewoon een avondje of middag door te trekken dat het een positief effect heeft. Ik zelf ben bang voor onweer tot een gezond niveau, dus wordt er niet panisch van. Er zijn mensen die dat wel hebben. Het werkt dan vooral om jezelf op de realiteit te wijzen en jezelf bezig te houden met dingen die afleiden. Je kan het ook zo maken dat je dingen doet met het onweer wat onweer uiteindelijk een leuke ervaring maakt zelfs. Bijvoorbeeld genieten van de beelden en/of zelf beeldmateriaal maken ervan. Of je verzint een ritueel wat je gaat doen... ik weet het niet er zijn zoveel manieren
Grtz
hallo allemaal!
heb me vandaag aangemeld hier op deze site.
als kind zijnde had ik niets met onweer. ik sliep er gewoon doorheen. maar sinds de pubertijd kreeg ik er angst voor. vooral omdat je op school verhalen hoorde over bliksem inslagen. nu heb ik wel een soort passie voor onweer. overdag heb ik er geen moeite mee. maar in de avond of nacht, kruip ik het liefst helemaal weg als het onweert. het zal (denk ik ) komen, omdat ik me dan hulpeloos voel, of angst dat ie ieder moment kan inslaan. op een avond, jaren geleden, probeerde ik over me angst heen te komen. ik ging snachts naar het onweer kijken. na een paar minuten een flits en een luide knal! dus ik dook weg en nadien nooit meer dit gedaan. wel heb ik vorig jaar overdag foto`s proberen te maken van onweer,maar dat werd me snel te gevaarlijk, was ook al veel te dichtbij. al met al blijft onweer me boeien.
het is een kracht van de natuur en blijft onvoorspelbaar. misschien hebben jullie wat tips voor me om van me angst af te komen.
groetjes met een zachte `g`
heb me vandaag aangemeld hier op deze site.
als kind zijnde had ik niets met onweer. ik sliep er gewoon doorheen. maar sinds de pubertijd kreeg ik er angst voor. vooral omdat je op school verhalen hoorde over bliksem inslagen. nu heb ik wel een soort passie voor onweer. overdag heb ik er geen moeite mee. maar in de avond of nacht, kruip ik het liefst helemaal weg als het onweert. het zal (denk ik ) komen, omdat ik me dan hulpeloos voel, of angst dat ie ieder moment kan inslaan. op een avond, jaren geleden, probeerde ik over me angst heen te komen. ik ging snachts naar het onweer kijken. na een paar minuten een flits en een luide knal! dus ik dook weg en nadien nooit meer dit gedaan. wel heb ik vorig jaar overdag foto`s proberen te maken van onweer,maar dat werd me snel te gevaarlijk, was ook al veel te dichtbij. al met al blijft onweer me boeien.
het is een kracht van de natuur en blijft onvoorspelbaar. misschien hebben jullie wat tips voor me om van me angst af te komen.
groetjes met een zachte `g`
