Angst voor onweer
Citaat van Di-Act, vrijdag 12 september 2008, 12:18 uur
Mijn mening over onweer:
Het is gewoon het mooiste schouwspel dat onze natuur te bieden heeft, en ik hou enorm van het geluid. De klapper is gewoon een Blikseminslag! Die vind ik gewoon echt geweldig.
Maar ook al houd ik van onweer, zodra ik in bed lig en het licht buiten, heb ik ook wel eens van die momenten, dat ik door het zweten me bed bijna uitdrijf. Daarom ga ik er meestal uit om te kijken dan is het direct weg
Dus als je er bang voor bent gewoon gaan kijken, en er dingen over leren. Dat neemt je angst denk ik wel weg
Svenn ben het helemaal met je eens!
Was kort geleden echt verschrikkelijk bang voor onweer, maar er door naar te leren kijken word je er langzamerhand minder bang voor!
En ik lig vaak ook in bed half te trillen van angst totdat ik ga kijken, dan zie ik teminste wat er buiten gebeurd, is echt geruststellend!
Het is gewoon het mooiste schouwspel dat onze natuur te bieden heeft, en ik hou enorm van het geluid. De klapper is gewoon een Blikseminslag! Die vind ik gewoon echt geweldig.
Maar ook al houd ik van onweer, zodra ik in bed lig en het licht buiten, heb ik ook wel eens van die momenten, dat ik door het zweten me bed bijna uitdrijf. Daarom ga ik er meestal uit om te kijken dan is het direct weg
Dus als je er bang voor bent gewoon gaan kijken, en er dingen over leren. Dat neemt je angst denk ik wel weg
Svenn ben het helemaal met je eens!
Was kort geleden echt verschrikkelijk bang voor onweer, maar er door naar te leren kijken word je er langzamerhand minder bang voor!
En ik lig vaak ook in bed half te trillen van angst totdat ik ga kijken, dan zie ik teminste wat er buiten gebeurd, is echt geruststellend!
Als er nooit meer een morgen zou zijn!
Ik heb me sinds net aangemeld en zou ook even mijn verhaal vertellen.
Ook ik heb een enorme angst voor onweer. Vuur is ook een angst maar minder extreem.
Gisteren heb ik mijn 2e gesprek bij de psycholoog die mij gaat helpen om van mijn angst voor onweer en vuur af te komen. Ik moet me grenzen gaan verleggen. Angst zover opvoeren dat ik het niet meer aankan, dan vasthouden en vervolgens zou die angst minder moeten worden.
We gaan beginnen met de vuurangst omdat je daar op voorbereid kan worden. Onweer komt toch wel.
Ik ben benieuwd of ik er vanaf kom.
Ik zou ook maar even vertellen hoe mijn angst is ontstaan.
Toen ik een klein meisje was was ik al heel erg bang voor onweer en vuurwerk. Als het ging onweren of vuurwerk was ging ik samen met de hond onder de bank liggen (deze was hier ook al heel bang voor).
Vaak gingen we op vakantie naar Oostenrijk en je snapt natuurlijk dat daar tussen de bergen het er behoorlijk heftig aan toe kon gaan. Zelf weet ik niet echt meer hoe bang ik was, maar volgens de bverhalen van mijn ouders wel.
In 1995 was een klasgenootje van mij samen met zijn broer op vakantie in Oostenrijk. Zij waren aan het wandelen in de bergen toen het begon te regenen. Ze zijn toen gaan schuilen onder een boom. Het begon toen ook te onweren en helaas heeft de bliksem hun toen geraakt. Zijn broer is opslag overleden, mijn klasgenoot na 3 maanden coma ook.
Vanaf die tijd is de angst bij mij alleen maar erger geworden. Onweer kan lijden tot brand en tjah dat is dus ook een angst van mij dus het heft elkaar alleen maar op. In een kort tijdperk van is er heeel veel gebeurd.
Na het voorval van mijn klasgenootjes ben ik een half jaar later (ik was toen 13) zelf aan het koken gegaan. Vond het leuk om te doen en mocht dit dan ook van mijn moeder.
Snitzel in de pan en jah hoor vlam in de pan!! Je bent jong dus je denkt dan: water erop.. Maar helaas..
Gelukkig is dit goed afgelopen.
Nog geen maand later weer vlam in de pan gehad, maar toen naar de buurvrouw gerend die het brandje heeft geblust met een theedoek.
Een jaar later is er een rotje binnen afgegaan tijdens het vuurwerk. Was heel erg schrikken. Met vuurwerk kom ik dus ook echt niet buiten. Blijf de hele dag binnen en tijdens het vuurwerk ga ik op de badkamer zitten met de radio aan.
Een jaar later heeft me broertje mij toch overgehaald rond 2 uur 's nachts om toch zijn laatst vuurpijl te zien. Wij met z'n alle naar buiten. Stond de wind de verkeerde kant op, viel de vuurpijl om en mijn kant op.
Ook dit is gelukkig goed afgelopen.
3 jaar geleden heeft mijn vriendje het voor elkaar gekregen om de vijver van mijn ouders in de fik te zetten.
Vuurkorf had hij aangestoken. Ik zat weer binnen. Hij wilde een dopje wasbenzine erbij gooien want het brandde nog niet hard genoeg is er een fonkje in de vles gesprongen.
1e reactie. Vles weggooien. Helaas kwam deze in de vijver terecht. Het vuur breidde zich dan ook snel uit op het water en in de planten. De tuin was 1 grote vuurzee. Gelukkig heeft hij het zelf kunnen blussne met de tuinslang.
Dit was gelukkig de laatste ervaring die ik heb gehad. Het heeft bijna allemaal met vuur te maken, maar omdat onweer het gevaarlijkste natuurverschijnsel is en brand aan kan stichten ben ik daar dus heeel erg bang voor.
Regelmatig buienradar checken. Binnen blijven als ik zie dat het er zo aankomt. Op me werk weten ze ook van mijn angst en weten dat ik later ben al shet gaat onweren of op de wc zit als het begint.. Thuis is het dan Ipod in me oren en onder de deken gaan liggen. Wel heb ik ontdekt dat me buurman rolluiken heeft en je daardoor ook helemaal niks kan meemaken ga ik vaak ook naar hem toe. (woon in een flat dus hoef niet naar buiten) Ideaal dus
Als het echt heeel extreem onweer voorspeld wordt ga ik naar me ouders. Dan ben ik niet alleen aangezien ik de neiging heb om te gaan hyperventileren als het te extreem wordt buiten.
Op 1 juli was dit ook het geval en vanaf die tijd werd me geadviseerd door me ouders om hulp te zoeken.
Ik hoop dat het GGZ me kan helpen. Denk van wel, maar het ligt toch meer en deel bij mezelf.
Ook ik heb een enorme angst voor onweer. Vuur is ook een angst maar minder extreem.
Gisteren heb ik mijn 2e gesprek bij de psycholoog die mij gaat helpen om van mijn angst voor onweer en vuur af te komen. Ik moet me grenzen gaan verleggen. Angst zover opvoeren dat ik het niet meer aankan, dan vasthouden en vervolgens zou die angst minder moeten worden.
We gaan beginnen met de vuurangst omdat je daar op voorbereid kan worden. Onweer komt toch wel.
Ik ben benieuwd of ik er vanaf kom.
Ik zou ook maar even vertellen hoe mijn angst is ontstaan.
Toen ik een klein meisje was was ik al heel erg bang voor onweer en vuurwerk. Als het ging onweren of vuurwerk was ging ik samen met de hond onder de bank liggen (deze was hier ook al heel bang voor).
Vaak gingen we op vakantie naar Oostenrijk en je snapt natuurlijk dat daar tussen de bergen het er behoorlijk heftig aan toe kon gaan. Zelf weet ik niet echt meer hoe bang ik was, maar volgens de bverhalen van mijn ouders wel.
In 1995 was een klasgenootje van mij samen met zijn broer op vakantie in Oostenrijk. Zij waren aan het wandelen in de bergen toen het begon te regenen. Ze zijn toen gaan schuilen onder een boom. Het begon toen ook te onweren en helaas heeft de bliksem hun toen geraakt. Zijn broer is opslag overleden, mijn klasgenoot na 3 maanden coma ook.
Vanaf die tijd is de angst bij mij alleen maar erger geworden. Onweer kan lijden tot brand en tjah dat is dus ook een angst van mij dus het heft elkaar alleen maar op. In een kort tijdperk van is er heeel veel gebeurd.
Na het voorval van mijn klasgenootjes ben ik een half jaar later (ik was toen 13) zelf aan het koken gegaan. Vond het leuk om te doen en mocht dit dan ook van mijn moeder.
Snitzel in de pan en jah hoor vlam in de pan!! Je bent jong dus je denkt dan: water erop.. Maar helaas..
Gelukkig is dit goed afgelopen.
Nog geen maand later weer vlam in de pan gehad, maar toen naar de buurvrouw gerend die het brandje heeft geblust met een theedoek.
Een jaar later is er een rotje binnen afgegaan tijdens het vuurwerk. Was heel erg schrikken. Met vuurwerk kom ik dus ook echt niet buiten. Blijf de hele dag binnen en tijdens het vuurwerk ga ik op de badkamer zitten met de radio aan.
Een jaar later heeft me broertje mij toch overgehaald rond 2 uur 's nachts om toch zijn laatst vuurpijl te zien. Wij met z'n alle naar buiten. Stond de wind de verkeerde kant op, viel de vuurpijl om en mijn kant op.
Ook dit is gelukkig goed afgelopen.
3 jaar geleden heeft mijn vriendje het voor elkaar gekregen om de vijver van mijn ouders in de fik te zetten.
Vuurkorf had hij aangestoken. Ik zat weer binnen. Hij wilde een dopje wasbenzine erbij gooien want het brandde nog niet hard genoeg is er een fonkje in de vles gesprongen.
1e reactie. Vles weggooien. Helaas kwam deze in de vijver terecht. Het vuur breidde zich dan ook snel uit op het water en in de planten. De tuin was 1 grote vuurzee. Gelukkig heeft hij het zelf kunnen blussne met de tuinslang.
Dit was gelukkig de laatste ervaring die ik heb gehad. Het heeft bijna allemaal met vuur te maken, maar omdat onweer het gevaarlijkste natuurverschijnsel is en brand aan kan stichten ben ik daar dus heeel erg bang voor.
Regelmatig buienradar checken. Binnen blijven als ik zie dat het er zo aankomt. Op me werk weten ze ook van mijn angst en weten dat ik later ben al shet gaat onweren of op de wc zit als het begint.. Thuis is het dan Ipod in me oren en onder de deken gaan liggen. Wel heb ik ontdekt dat me buurman rolluiken heeft en je daardoor ook helemaal niks kan meemaken ga ik vaak ook naar hem toe. (woon in een flat dus hoef niet naar buiten) Ideaal dus
Als het echt heeel extreem onweer voorspeld wordt ga ik naar me ouders. Dan ben ik niet alleen aangezien ik de neiging heb om te gaan hyperventileren als het te extreem wordt buiten.
Op 1 juli was dit ook het geval en vanaf die tijd werd me geadviseerd door me ouders om hulp te zoeken.
Ik hoop dat het GGZ me kan helpen. Denk van wel, maar het ligt toch meer en deel bij mezelf.
Onweersdagen 2011: 66 juni; 28/29 juni; 21 en 23 augustus, 26 augustus, 3/4 september
als kind was ik ook heel bang voor onweer, en dan het meeste voor de donder. Terwijl die ongevaarlijk is. Ik vond het echt vreselijk, en ging of heel diep onder de dekens liggen met mijn ogen stijf dichtgeknepen, of ik verzamelde al mijn moed en ging uit bed naar mijn ouders.
Nu vind ik het helemaal geweldig. Die krachten, die flitsen...soms die roldonders, vet kicken vind ik die. Het onweert op dit moment ook hier in Almere, genieten!! Twee weken geleden was ik bij een vriend van me in Wageningen, hij woont op de 12e verdieping en ik heb genoten van de flitsen. Natuurlijk blijft voorzichtigheid geboden, het kan gevaarlijk zijn.
Groetjes Ingrid.
Nu vind ik het helemaal geweldig. Die krachten, die flitsen...soms die roldonders, vet kicken vind ik die. Het onweert op dit moment ook hier in Almere, genieten!! Twee weken geleden was ik bij een vriend van me in Wageningen, hij woont op de 12e verdieping en ik heb genoten van de flitsen. Natuurlijk blijft voorzichtigheid geboden, het kan gevaarlijk zijn.
Groetjes Ingrid.
Het valt wel, maar niet mee.
Hallo onweer online leden.
Ik ben van deze site lid geworden vooral om van mijn angst voor onweer af te komen.
Als het word voorspeld dan krijg ik adrenaline maar dan de negatieve kant ervan, ik vind het totaal niet leuk.
Gisteren begon het heel onverwachts hier te flitsen en mijn hart begon daardoor ook sneller te bonken.
Mijn vraag is: Hoe zetten jullie die ''angst'' om in opwinding en positieve adrenaline?
Graag bedankt.
Ik woon trouwens in het oosten van het land en daar schijnt het weer te gaan onweren vandaag. | Gewijzigd: 11 april 2009, 14:36 uur, door Matt
Ik ben van deze site lid geworden vooral om van mijn angst voor onweer af te komen.
Als het word voorspeld dan krijg ik adrenaline maar dan de negatieve kant ervan, ik vind het totaal niet leuk.
Gisteren begon het heel onverwachts hier te flitsen en mijn hart begon daardoor ook sneller te bonken.
Mijn vraag is: Hoe zetten jullie die ''angst'' om in opwinding en positieve adrenaline?
Graag bedankt.
Ik woon trouwens in het oosten van het land en daar schijnt het weer te gaan onweren vandaag. | Gewijzigd: 11 april 2009, 14:36 uur, door Matt
Hoi Matt namens de gehele crew van onweer-online heten we je welkom en we hopen dat je een fijne tijd zult hebben.
Je bent niet de enigste hier op onweer-online die een angst heeft van onweer. Mijn vraag naar jou toe is of je ooit een slechte ervaring hebt meegemaakt met onweer of ben je in het verleden bang gemaakt voor onweer?
Het is voor mij makkelijker om te zeggen maar stap eens een keer in de auto als het onweert en ga rond rijden. Mijn vriendin was eerst ook bang en durfde ook niet alleen te zijn maar door met mij mee te gaan als het onweerde is ze er nu grotendeels vanaf.
Je bent niet de enigste hier op onweer-online die een angst heeft van onweer. Mijn vraag naar jou toe is of je ooit een slechte ervaring hebt meegemaakt met onweer of ben je in het verleden bang gemaakt voor onweer?
Het is voor mij makkelijker om te zeggen maar stap eens een keer in de auto als het onweert en ga rond rijden. Mijn vriendin was eerst ook bang en durfde ook niet alleen te zijn maar door met mij mee te gaan als het onweerde is ze er nu grotendeels vanaf.
Citaat van Verwijderde_gebruiker_01, zaterdag 11 april 2009, 14:44 uur
Hoi Matt namens de gehele crew van onweer-online heten we je welkom en we hopen dat je een fijne tijd zult hebben.
Je bent niet de enigste hier op onweer-online die een angst heeft van onweer. Mijn vraag naar jou toe is of je ooit een slechte ervaring hebt meegemaakt met onweer of ben je in het verleden bang gemaakt voor onweer?
Het is voor mij makkelijker om te zeggen maar stap eens een keer in de auto als het onweert en ga rond rijden. Mijn vriendin was eerst ook bang en durfde ook niet alleen te zijn maar door met mij mee te gaan als het onweerde is ze er nu grotendeels vanaf.
Hallo Jan en bedankt voor je (snelle) reactie.
Over dat slechte ervaringen deel... Ik heb mijzelf volgens mij bang gemaakt.. Eerder keek ik altijd naar die voorspellingen van klimaatverandering enz. en volgens mij komt daar mijn angst vandaan.
Over dat wegrijden met de auto. Dat klopt dat helpt wel. Ook is het zo als ik bij andere ben heb ik er ook geen last van.
De enige plek waar ik er bang voor ben is eigenlijk thuis.
Je bent niet de enigste hier op onweer-online die een angst heeft van onweer. Mijn vraag naar jou toe is of je ooit een slechte ervaring hebt meegemaakt met onweer of ben je in het verleden bang gemaakt voor onweer?
Het is voor mij makkelijker om te zeggen maar stap eens een keer in de auto als het onweert en ga rond rijden. Mijn vriendin was eerst ook bang en durfde ook niet alleen te zijn maar door met mij mee te gaan als het onweerde is ze er nu grotendeels vanaf.
Hallo Jan en bedankt voor je (snelle) reactie.
Over dat slechte ervaringen deel... Ik heb mijzelf volgens mij bang gemaakt.. Eerder keek ik altijd naar die voorspellingen van klimaatverandering enz. en volgens mij komt daar mijn angst vandaan.
Over dat wegrijden met de auto. Dat klopt dat helpt wel. Ook is het zo als ik bij andere ben heb ik er ook geen last van.
De enige plek waar ik er bang voor ben is eigenlijk thuis.
Welkom op de onweer online site Matt.
vroeger (kuch ben pas 20), toen was ik redelijk bang voor onweer, eigenlijk alleen door het feit dat ik bij ons vakantie adres altijd in de tent sliep, de schrik zat eigenlijk in de donder voor mij.
( ben rond die leeftijd ook eens op de grond gevallen door de kracht van onweer tijdens skaten )
maar wat jaartje later ( ongeveer 1,5 jaar ) toen fotografeerde ik gewoon alles wat ik tegenkwam, en ben eens onweer gaan proberen, en wat je dan creeert is van de razendsnelle flitsen een stilstaandbeeld wat je telkens weer kan bewonderen, en toen kreeg ik gewoon telkens de kick dat als het onweert dat ik in iedergeval me ramen open heb en de camera's klaar.
vroeger (kuch ben pas 20), toen was ik redelijk bang voor onweer, eigenlijk alleen door het feit dat ik bij ons vakantie adres altijd in de tent sliep, de schrik zat eigenlijk in de donder voor mij.
( ben rond die leeftijd ook eens op de grond gevallen door de kracht van onweer tijdens skaten )
maar wat jaartje later ( ongeveer 1,5 jaar ) toen fotografeerde ik gewoon alles wat ik tegenkwam, en ben eens onweer gaan proberen, en wat je dan creeert is van de razendsnelle flitsen een stilstaandbeeld wat je telkens weer kan bewonderen, en toen kreeg ik gewoon telkens de kick dat als het onweert dat ik in iedergeval me ramen open heb en de camera's klaar.
bekijk mijn website, klikje hier... Canon eos: Canon EF:1DmkIIN - 17-40 f4 L1DmkIII - 24-105 f4 L IS5DmkII - 100mm f2.8 L IS40D - 70-200 f2.8 L ISCanon 580 EX II x3 Cactuc v4
Citaat van Matt, zaterdag 11 april 2009, 13:35 uur
Hallo onweer online leden.
Ik ben van deze site lid geworden vooral om van mijn angst voor onweer af te komen.
Als het word voorspeld dan krijg ik adrenaline maar dan de negatieve kant ervan, ik vind het totaal niet leuk.
Gisteren begon het heel onverwachts hier te flitsen en mijn hart begon daardoor ook sneller te bonken.
Mijn vraag is: Hoe zetten jullie die ''angst'' om in opwinding en positieve adrenaline?
Graag bedankt.
Ik woon trouwens in het oosten van het land en daar schijnt het weer te gaan onweren vandaag.
matt, ik ook hoor....misschien kunnen we op het forum verder discussieren?
Ik ben van deze site lid geworden vooral om van mijn angst voor onweer af te komen.
Als het word voorspeld dan krijg ik adrenaline maar dan de negatieve kant ervan, ik vind het totaal niet leuk.
Gisteren begon het heel onverwachts hier te flitsen en mijn hart begon daardoor ook sneller te bonken.
Mijn vraag is: Hoe zetten jullie die ''angst'' om in opwinding en positieve adrenaline?
Graag bedankt.
Ik woon trouwens in het oosten van het land en daar schijnt het weer te gaan onweren vandaag.
matt, ik ook hoor....misschien kunnen we op het forum verder discussieren?
hoi mat
ong toen ik 6 was was ik ook nog bang voor onweer.
onze straat bij ons liep altijd vol water na een stortbui en daardoor was de hele straat wakker als het onweerde(omdat er een aantal huizen zijn met een garage die lager dan de straat liggen dus lopen vol), ook ik werd daardoor wakker. ons huis had er nooit last van stond iets hoger, maar toen ging ik altijd met mijn zus naar de bliksem kijken. het lag toen ook aan mijn humeur of ik er bang voor was of niet en vooral of het verwacht was of niet. ik was ook een keer toen ik ong 7 was alleen met mijn zus van 8 thuis sloeg ineens de bliksem in zonder enig aankondiging. daar na was er ook geen donder of flits meer te zien. de strooom viel uit en konden daardoor onze ouders niet meer bellen. toen waren ik en mijn zus waren wel doods bang. hoe ik van de angst vanaf gekomen ben weet ik niet echt meer, wel dat ik als het onweerde gerust (omdat ik wist dat het in een auto en huis veilig was en alleen stroom kon uitvallen) kon kijken. nu probeer ik mijn vader over te halen om naar het platteland te rijden als het onweert (morgen pas 16 jaar oud ). k ben eigelijk helemaal niet meer bang voor onweer
maarja ik zou verder ook niet echt weten hoe je er vanaf moet komen. gwn met de weten schap dat je niks kan gebeuren door een raam naar het onweer kijken denk ik
ik wens je nog een leuke tijd op O-O en hoop dat je snel van je angst af bent
ong toen ik 6 was was ik ook nog bang voor onweer.
onze straat bij ons liep altijd vol water na een stortbui en daardoor was de hele straat wakker als het onweerde(omdat er een aantal huizen zijn met een garage die lager dan de straat liggen dus lopen vol), ook ik werd daardoor wakker. ons huis had er nooit last van stond iets hoger, maar toen ging ik altijd met mijn zus naar de bliksem kijken. het lag toen ook aan mijn humeur of ik er bang voor was of niet en vooral of het verwacht was of niet. ik was ook een keer toen ik ong 7 was alleen met mijn zus van 8 thuis sloeg ineens de bliksem in zonder enig aankondiging. daar na was er ook geen donder of flits meer te zien. de strooom viel uit en konden daardoor onze ouders niet meer bellen. toen waren ik en mijn zus waren wel doods bang. hoe ik van de angst vanaf gekomen ben weet ik niet echt meer, wel dat ik als het onweerde gerust (omdat ik wist dat het in een auto en huis veilig was en alleen stroom kon uitvallen) kon kijken. nu probeer ik mijn vader over te halen om naar het platteland te rijden als het onweert (morgen pas 16 jaar oud ). k ben eigelijk helemaal niet meer bang voor onweer
maarja ik zou verder ook niet echt weten hoe je er vanaf moet komen. gwn met de weten schap dat je niks kan gebeuren door een raam naar het onweer kijken denk ik
ik wens je nog een leuke tijd op O-O en hoop dat je snel van je angst af bent
Hey Matt,
Welkom op het forum, ik hoop dat je leuke gesprekken kan hebben hier en dat we met z'n allen kunnen genieten van onweer en andere weersverschijnselen.
Dat je bang ben, is niet zo gek eigenlijk. Van nature wil je wegkruipen voor iets wat potentieel gevaarlijk is. Het mooie van onweer is, dat het aan de ene kant wel gevaarlijk kan zijn, maar dat je ook er heel erg van kan genieten. Vooral het mooie aan onweer is een aspect wat je zal helpen om over je angst heen te komen en het om te zetten naar een gezonde voorzichtigheid. Ik zou zeggen, lees veel over onweer, kijk filmpjes/foto's enzovoorts, ga kijken en luisteren. Op een gegeven moment ben ik zeker dat je het ook leuk gaat vinden.
Groetjes,
talkyr86
Welkom op het forum, ik hoop dat je leuke gesprekken kan hebben hier en dat we met z'n allen kunnen genieten van onweer en andere weersverschijnselen.
Dat je bang ben, is niet zo gek eigenlijk. Van nature wil je wegkruipen voor iets wat potentieel gevaarlijk is. Het mooie van onweer is, dat het aan de ene kant wel gevaarlijk kan zijn, maar dat je ook er heel erg van kan genieten. Vooral het mooie aan onweer is een aspect wat je zal helpen om over je angst heen te komen en het om te zetten naar een gezonde voorzichtigheid. Ik zou zeggen, lees veel over onweer, kijk filmpjes/foto's enzovoorts, ga kijken en luisteren. Op een gegeven moment ben ik zeker dat je het ook leuk gaat vinden.
Groetjes,
talkyr86
Citaat van PatsTeam, zondag 12 april 2009, 11:09 uur
Ook even mijn kant.
Ik ben voor het domste bang!
En dat is...
Niet lachen!
De 'flits'
Die donder kan mijn geen reet schelen die is juist mooi;)
Ik ben niet bang voor de flits maar ik ben heel schrikkerig.
Als je even niet op let ofzo dan schrik ik meteen.
Hartslag 150
Ik ben voor het domste bang!
En dat is...
Niet lachen!
De 'flits'
Die donder kan mijn geen reet schelen die is juist mooi;)
Ik ben niet bang voor de flits maar ik ben heel schrikkerig.
Als je even niet op let ofzo dan schrik ik meteen.
Hartslag 150
Citaat van Christian, zondag 12 april 2009, 10:59 uur
Hey Matt,
Waar ben je dan precies bang voor? Juist, onweer, maar het specifieke deel: inslag, donder etc.
Christian
Ten eerste wil ik iedereen bedanken voor jullie superaardige reacties!
Waar ik bang voor ben...tja ... de flits maakt me heel erg aan het schrikken.. en daarna de donder ook
Maar vandaag betrapte ik mezelf erop dat ik zin had in het onweer...gewoon omdat ik samen met jullie in de chat het weer ging volgen..vond k het steeds leuker!
Waar ben je dan precies bang voor? Juist, onweer, maar het specifieke deel: inslag, donder etc.
Christian
Ten eerste wil ik iedereen bedanken voor jullie superaardige reacties!
Waar ik bang voor ben...tja ... de flits maakt me heel erg aan het schrikken.. en daarna de donder ook
Maar vandaag betrapte ik mezelf erop dat ik zin had in het onweer...gewoon omdat ik samen met jullie in de chat het weer ging volgen..vond k het steeds leuker!
Citaat van Svenn, zondag 12 april 2009, 23:04 uur
Ik vind het niet raar hoor Jan, alleen ben ik niet zo overtuigd dat onweer altijd het hoogste punt zoekt..
Dat doet onweer ook niet. Het gaat namelijk langs de weg van de minste weerstand die op dat moment beschikbaar is. Dat kan natuurlijk van veel factoren afhankelijk zijn. Een hoog punt is natuurlijk wel makkelijker te bereiken, dus in zekere zin klopt het wel een beetje, maar dus toch niet helemaal
Dat doet onweer ook niet. Het gaat namelijk langs de weg van de minste weerstand die op dat moment beschikbaar is. Dat kan natuurlijk van veel factoren afhankelijk zijn. Een hoog punt is natuurlijk wel makkelijker te bereiken, dus in zekere zin klopt het wel een beetje, maar dus toch niet helemaal
Ook ik heb al zover ik mij kan herinneren angst voor onweer. Altijd als het gaat onweren wil ik wel dat mijn broer of moeder thuis is:P Maar tegelijkertijd ben ik ook dol op onweer! ik kan het toch niet laten ondanks de angst om voor het raam te staan kijken naar het onweer. Die angst kan ik wel verklaren. Ik had vroeger heel vaak de peg dat ik naar buiten keek precies op het moment van een inslag enkele honderden meters verder. Nadat ik dat een aantal keer heb meegemaakt is die angst ontstaan. Helaas draag ik die angst nog steeds met mij mee. Buiten staan met onweer durf ik bijv nog steeds niet:P maar ik kan het ook niet laten om toch uit het raam te hangen om foto's te maken
