Ik ben sinds vandaag ingelogd op jullie site. Jullie hebben het (on)weer als hobby. Ik heb onweer als mijn ultieme, allergrootste angst, waar ik al jaren vanaf probeer te komen. Ik weet niet of thuis hoor op jullie site, maar op de een of andere manier heb ik jullie nodig. Omdat hier mensen zijn die onweer mooi, leuk en boeiend vinden. Ik wil zo ontzettend graag begrijpen wat jullie voelen!

Voor een groot deel ben ik van mijn fobie af, maar nu ben ik een paar weken alleen en uitgerekend deze weken zijn er steeds onweersberichten. In mijn regio (Heemskerk) is het tot nu toe heel erg meegevallen, maar voor vannacht zijn de verwachtingen toch wel heftig.

Ik wil jullie vragen: leg me uit waarom ik niet bang hoef te zijn! Leg me uit waarom jullie onweer leuk vinden! Het klinkt heel dramatisch, maar zo voelt het ook: het is een beetje een noodkreet. Ik wil heel, heel erg graag van deze stomme angst af. Ik ben een sterke, onafhankelijke vrouw die baalt van deze stomme, stomme fobie.

Ik hoop echt dat jullie me op weg kunnen helpen!

Nina

Hoi Nina,
Ik was in het begin ook doodsbang voor onweer. Als ik het maar op het weerbericht zag werd ik al panisch. Ik ging alles volgen op internet waar de buien waren en dat soort dingetjes. Ook was ik op een gegeven moment hier heel veel te vinden om alles te volgen. Door dat ik juist alles zo ging volgen werd het steeds minder eng. Ook ben ik een paar keer door mijn vriendin gewoon naar buiten gegooit. Nu vind ik het alleen nog eng als het aankomt, een gezonde spanning maak ik er van. En zodra ik er middenin zit is het gevoel over en vind ik het zelfs leuk. Heel veel mensen hier maken ook foto's en dat is ook een hele goede afleiding. Toevallig gaat het hier steeds langs dus kan ik elke keer geen foto's maken. Dus mijn tips zijn: Alles gewoon volgen, en er gewoon middenin gaan staan (Niet als het heel erg is natuurlijk.) en ga als afleiding proberen foto's te maken. Het zal niet meteen weg zijn maar op een gegeven moment wordt het echt een stuk minder.

Hoi Nina, ik denk dat jou bang zijn voor onweer niet eens zo heel erg is. Dan doe je in ieder geval geen domme dingen. Verder zal deze site zeker goed zijn om je enige inzicht te geven in onweer en de mooie kanten van dit weer type.
Waarom je niet bang hoeft te zijn is lastig. ga voor eerst bij je zelf na waarom die angst is ontstaan. Is het iets wat je ouders vroeger over onweer hebben gezegd? Of heb je en nare ervaring gehad? Mijn moeder heeft toen ze jong was en bolbliksem door het huis zien gaan. sinds dien als de dood voor onweer, ik zelf vind het machtig.

Wat je kunt doen is het raam open doen en gewoon naar bed gaan. Als je het hoort rommelen ga je uit bed en ga je naar de woonkamer of keuken net waar de bui weg moet komen doet de gordijnen open en laat het onweer langzaam nader komen en geniet. Voor de zekerheid kun je stekers van belangrijke apparaten er uit doen (ook tv antenne).


Vertel dan morgen wat je er van vond.

Dank jullie allemaal voor jullie reacties op mijn onweersangst! Ik heb een paar avonden geleden bij jullie gechat toen er onweer dreigde (en ook kwam) en jullie hebben me er echt doorheen gesleept. Vanmorgen was er hier een gigantische onweersbui, maar toen zat ik inmiddels veilig op mijn werk en heb ik er weinig tot geen last van gehad. Ik heb zelfs de lamellen bij mijn raam opengelaten, een hele overwinning. Ik ben blij dat ik bij jullie ben beland en ik heb het gevoel dat dit nu eens eindelijk iets wat echt zal gaan helpen.

Nogmaals: iedereen bedankt (hoop dat iedereen die me een reactie heeft gestuurd dit ook leest) en ik spreek jullie zeker weer! Ik zal al jullie tips ter harte nemen (behalve van dat open raam, dat vind ik echt te eng, hihi).

Groetjes,
Nina

Onweer is spectaculair en heel bijzonder.
Ik raak helemaal geboeit en opgefokt en kan niet zonder camera als er onweer aankomt.
Het is zo ongeveer mijn allergrootste interresse, op mijn zoontje na dan:p
Het is mischien fijn om te weten dan het huis de aller veiligste plek is in geval van onweer.
Bliksem slaat niet zo maan in een huis, het zoekt zijn snelste weg naar de aarde, en dat is dus bijna in alle gevallen iets hoogs, behalve als er een heel groot veld of vlakte is waat bijvoorbeeld 1 klein laag object staat, dan is dat het hoogste.
Dus ondanks het heftige angstaanjaagende geluid en de felle flisten is onweer als je in een huis zit niets om nou echt erg bang voor te zijn.

Hallo allemaal, hier weer een newbie.

Was als klein jochie doodsbang voor onweer, maar ik was ook akelig nieuwsgierig.
Heb dus ontzettend veel gelezen over donder & bliksem, en heb ook een electrotechnische opleiding.
De meeste angsten komen doordat mensen niet precies weten wat er gaande is.
Dus ik zou adviseren om zoveel mogelijk kennis te vergaren.
Ik heb nu een gezonde angst, d.w.z. dat ik niet de dingen doe die onverstandig zijn.
Wat dat betreft is er natuurlijk genoeg te vinden op het internet.

Even over bliksemalfleiderinstallaties:
Het is zo dat als er boven een dergelijke installatie het bliksemkanaal gevormd wordt, dat dan de installatie op een gegeven moment een voorontlading initieert. De lengte van deze voorontlading is afhankelijk van de sterkte van de naar beneden zakkende lading. Gemiddeld wordt voor de voorontlading een lengte van circa 50 meter aangenomen (natuurlijk sterk afhankeleijk van de stroomsterkte van de bliksem). Dit betekent ook dat in een straal van 50 meter rondom zo'n afleider de bliksems worden afgevangen. Dus als je 100 meter van een hoog object af woont (al dan niet met afleider), dat dat geen enkele zekerheid biedt.

Bovendien worden afleiders doorgaans aangeboden in 3 klasses.
Een normale installatie vangt 90% af, een gemiddelde 99%, en een hoge 99,9%.
Dit heeft te maken met de maaswijdtes van de installatie i.c.m. de stroomsterkte van de bliksem.
Het kan heel goed dat een zwakke bliksem door een normale installatie kan dringen en alsnog schade kan aanrichten.

De bliksemafleider beperkt zich overigens niet alleen tot een paar koperdraden op het dak die aangesloten zijn op 1 of meerdere aardpennen. De hele meterkast en alle leidingen die in of uit een huis lopen moeten op een bepaalde manier verbonden worden. Slaat de bliksem dan ook daadwerlkelijk in, dan komen alle delen in huis (leidingen, kranen enz.) en buiten huis op dezelfde hoge spanning, waardoor er dus geen spanningsverschil meer is, en er geen gevaar ontstaat.

Welnu, ik hou nou maar eens op.

Citaat van monique, donderdag 7 augustus 2008, 17:54 uur hallo ik ben ook vreselijk bang voor onweer en ook ik raak er niet van af ik kruip altijd weg als ik het zie onweren.
ik ben in 2005 naar spanje geweest en toen was ik niet bang voor de onweer maar hier in nederland wel ook ik zou graag van die angst afwillen maarja hoe he ik heb het ook als ik alleen thuis ben ben ik ontzettend bang.
Ik herken je verhaal helemaal. Ook ik was niet echt superbang in spanje. Totdat het echt zo hevig te keer ging dat zelfs mijn vriend bang werd, nou die is echt niet bang voor onweer en staat ook altijd te kijken als het onweert. Nou toen vond ik het iets minder, maar toen de bui echt de zee optrok, vond ik het prachtig, nou als ik thuis ben doe ik dat dus echt niet.

Mijn vrouw is vooral bang voor de donder, en dan zeg ik altijd:
Wees blij dat je eerst de flits ziet, en dan pas de donder, want dan weet je dat het niet erg dichtbij is.
De donder is lang niet zo gevaarlijk.

Ook kende ik mensen die, als er onweer aankwam, nog snel even een aantal stekkers uit de wandcontactdozen haalden.
Dit moet je niet doen; in principe is er al gevaar voor inslag als het onweer te horen is.

Maar enkele berichten terug over de mast van 20 meter met aardpennen:
Als daar bliksem in slaat veroorzaakt deze een zg spanningstrechter in de grond, en hoogstwaarschijnlijk bevindt zich de aardpen van de elektrische installatie van het huis zich dan ook in het bereik van deze trechter.
Het gevolg kan zijn dat kortstondig alle geaarde delen in huis (CV buizen, randaarde wandcontactdozen, waterleiding) een hoge spanning krijgen.
Ik weet niet hoe alles aangesloten is, maar ga ervanuit dat dit wel correct is gedaan.
Indien dit niet zo is, zou ik voor eigen veiligheid niet in de buurt van geaarde delen komen.
Het is beslist niet mijn bedoeling om nog meer angst te zaaien, hoewel ik me realiseer dat voorgaande wel zo overkomt.
Misschien moet je eens een erkend bedrijf advies laten geven en eventueel wat laten aanpassen, en dan zit je veiliger dan de gemiddelde burger... | Gewijzigd: 21 augustus 2008, 23:31 uur, door Arends

Hey Nina!
Mijn passie voor onweer begon met angst voor onweer. Ik weet nog dat ik elke keer wakker werd vroeger en met knikkende benen stond te rillen voor t raam. Ja, toen begon de interesse eigenlijk al. Want waarom ging ik in gods naam toch voor de ramen staan kijken terwijl ik super bang was? Ik weet wel nog dat ik de bliksem wel mooi vond, maar dat ik altijd doodsbang was voor de donder. Schrok me altijd dood daarvan. Ook was ik eens een keertje bij iemand uit de straat aan t spelen, toen t opeens begon te hagelen. Toen kwam die moeder dat we naar binnen moesten. Ik was er met mijn fietsje heengegaan. En wie stond er voor t raam? Ik weer En toen dacht ik: Oh nee mijn fiets! Mijn fiets gaat dadelijk kapot door t onweer?! Achja toen was ik 3 of 4, dan mag je zoiets wel denken he hahaha. Toen ik 6 jaar was gingen we verhuizen naar t andere deel van t dorp. Me ouders hadden een huis laten bouwen. Nieuw huis, nieuwe buurt, nieuwe vriendjes. We speelden vaak buiten. Ik weet nog dat we een paar keer snel naar binnen moesten omdat t ging hagelen en onweren. Maar toen was onze buurt nog niet goed af. En kwamen er flinke onweersbuien die zo te keer gingen dat we altijd een stroompje modder door de straat hadden dat van t veld afkwam, de tuin onder water, water binnen, andere mensen kelder onder water. En toen stond ik al na de eerste zware onweersbui meteen voor t raam als t onweerde, maar dan zonder angst. Ik was vaak ziek vroeger. Dan lag ik maar wat op de bank en wilde dan tv kijken. Maar er is niet veel op dan tekenfilms, tellsell en discovery channel. En ik vond niet elke tekenfilm leuk, dus werd doorgezapt naar tellsell. Daar kreeg ik net als zo veel andere mensen snel genoeg van. En ging ik naar discovery channel. Toen was ik helemaal verkocht van die zender. Ik vond t geweldig hoe veel je van die zender kon leren en t was nog leuk ook! Vooral de extreme dingen spraken mij aan. Bushtucker man, met zijn survival programma down under, mensen die werden gebeten of gestoken door giftige dieren, programma's met mensen die ziek werden en dat moest werden uitgevonden wat ze hadden en dan nog programma's met natuurrampen. Ik vond t geweldig om te zien dat er toch nog een aantal dingen zijn waar de mens nog geen grip op heeft. Toen keek ik een keer op national geographic channel een documentaire over tornado alley. Na die docu was ik voorgoed weg van onweer, tornado's en alles wat met extreem weer te maken heeft.
Maar wat vind ik nou precies zo boeiend eraan? Het is voor een groot deel gevoel. Maar ook dat ik het enorm fascinerend vind dat zoiets krachtigs door water en wat zonlicht kan ontstaan. En ik vind t mooi. Ik geef je een tip om wat meer van je angst te komen en t misschien nog leuk gaat vinden. Kijk eens wat meer omhoog. Ik droomde vroeger uren weg als ik op t gras naar de wolken tuurde. En bedenk dat elke wolk uniek is en steeds veranderd van vorm. Onweerswolken kunnen wel dreigend uitzien door hun donkeren kleur. Maar kijk dan even wat langer totdat je een bliksem ziet. En je ziet vaak de prachtigste kleuren verschijnen. Ik beschouw bliksem ook als het gratis en milieuvriendelijk vuurwerk. Ook zonder bliksem kunnen onweerswolken al heel wat moois opleveren. Soms kun je regenbogen zien. Of rolwolken en shelfclouds. Google die 2 termen maar eens en je ziet zeer aparte structuren. Je kunt makkelijk voor t raam gaan staan, als je maar uit de buurt van een radiator blijft en niet tegen t raam aanstaat te leunen. Ik raad je niet aan om in t open veld te gaan kijken naar onweer want dat zou wel gevaarlijk kunnen zijn. Ik doe dat trouwens wel maar ik weet gewoon waar en tot wanneer ik daar kan staan kijken. Vergelijk onweer maar eens met een vulkaaneruptie. Geeft ook een erg mooi plaatje weer maar is ook gevaarlijk. En bedenk dat veel mensen iets oplopen of sterven door onweer of andere natuurrampen omdat ze zelf er niet veilig mee omgaan. We hebben hier nog geen zware orkanen gehad waarbij je je aan een lantaarnpaal zou moeten vasthouden anders vlieg je weg. Dus vaak zijn t toch die mensen die zowat alles met een korreltje zout nemen. En als er een orkaan zou komen zijn we gewaarschuwd. Ik heb zelf in Charley gezeten in Florida, en daar werd je constant up to date gehouden over de orkaan en dat je voorzorgsmaatregelen moet treffen en vooral NIET NAAR BUITEN MOET GAAN! Dus mensen kunnen dan echt niet ontkennen dat ze niet wisten dat t heel erg zou worden.
Ik hoop dat je iets aan mijn 'nog nooit zoon lang stuk tekst op o-o van mij' hebt.

groetjes

Ik heb in augustus jullie site gevonden en geschreven over mijn ultieme angst: onweer. En ik heb veel reacties gekregen en krijg die nog steeds! Wat een gouden keuze om naar jullie site te gaan! Mijn angst is niet weg, maar de site helpt me wel. Ik lees de stukken over weer en bekijk de prachtige foto's van bijvoorbeeld bliksem. Ik probeer ook steeds meer te leren over wolken en probeer die ook te herkennen. Het blijft grappig en boeiend hoe de meesten van jullie over onweer denken. Als ik baal, omdat er onweer voorspeld word en opgelucht ben als het aan ons dorp voorbij is gegaan, zie ik bij jullie allemaal sippe gezichtjes! Dat maakt dat ik toch anders en genuanceerder over dit weerverschijnsel nadenk. Iets wat zoveel mensen boeiend en mooi vinden, moet toch iets hebben!

Wie weet zie ik het op een dag en kan ik me bij jullie aansluiten als het weer eens niet geonweerd heeft. Misschien ben ik dan wel teleurgesteld!

Veel dank aan iedereen die gereageerd heeft op mijn stukje over angst en aan allen mensen die zo zichtbaar van onweer houden!

Groetjes,
Nina