Blikseminslag
Hallo allemaal
Hierbij mijn eerste post op dit forum..
Ik ben altijd al gefascineerd geweest door onweer. Als het onweert, dan laat ik het niet na om er toch ff naar te kijken, en soms probeer ik het ook wel eens te filmen (met de inmiddels toch wat inferieure cam van mijn mobiel).
Ongeveer 2 jaar geleden liep ik in Amsterdam Sloterdijk van mijn werk naar station Sloterdijk. Het was in de verte wat aan het rommelen, maar van een heftig onweer was geen sprake. Het regende wel, dus ik had een paraplu opgestoken, en zo liep ik richting de Crystal Tower (een hoge flat bij sloterdijk).
Voor het gemak ff een kaartje er bij: http://maps.google.nl/maps?ie=UTF8&ll=...mp;t=h&z=18
Je ziet hier het kruispunt van de radarweg met de basisweg. Aan de rechterkant van dit kruispunt loopt een voetgangers/fietspad dat van noord naar zuid loopt, richting de crystal tower (het driehoekige gebouw, met gebogen onderkant).
Ik liep halverwege het stukje voetgangerspad tussen de linker en de rechter rijstrook van de basisweg, toen de bliksem voorlangs de crystal tower insloeg in een electriciteitsmast van de spoorweg die voor de crytal tower over een viaduct loopt, op de kaart ongeveer ter hoogte van het witte vierkantje wat je tussen de tower en de spoorweg ziet.
Ik kan je vertellen.. dichterbij hoeft van mij niet. Ik zag de omgeving volledig oplichten, en zag nog net hoe die bliksem in de electiciteitsmast sloeg, en hoe vervolgens de vonken naar beneden dwarrelden. Terwijl de nekharen overeind sprongen, begon gelijk na de inslag een knetterende donder.. meer een knal eigenlijk, Niet echt diep van geluid, maar meer een explosief knetterend geluid dus.
Ik stond als aan de grond genageld.. Ik besloot dat het tijd was om mijn paraplu maar evcen op te bergen, maar wel verder te lopen tot aan het verkeerslicht. Mijn pad voerde mij onder het viaduct door, onder de electriciteitsmast door waar zojuist de bliksem wat ingeslagen. Aangezien mij de kans klein leek dat hij 2 keer op dezelfde plaats in zou slaan, ben ik maar doorgelopen.
De adrenaline heeft nog ruime tijd door mijn aderen gegiert.
Hierbij mijn eerste post op dit forum..
Ik ben altijd al gefascineerd geweest door onweer. Als het onweert, dan laat ik het niet na om er toch ff naar te kijken, en soms probeer ik het ook wel eens te filmen (met de inmiddels toch wat inferieure cam van mijn mobiel).
Ongeveer 2 jaar geleden liep ik in Amsterdam Sloterdijk van mijn werk naar station Sloterdijk. Het was in de verte wat aan het rommelen, maar van een heftig onweer was geen sprake. Het regende wel, dus ik had een paraplu opgestoken, en zo liep ik richting de Crystal Tower (een hoge flat bij sloterdijk).
Voor het gemak ff een kaartje er bij: http://maps.google.nl/maps?ie=UTF8&ll=...mp;t=h&z=18
Je ziet hier het kruispunt van de radarweg met de basisweg. Aan de rechterkant van dit kruispunt loopt een voetgangers/fietspad dat van noord naar zuid loopt, richting de crystal tower (het driehoekige gebouw, met gebogen onderkant).
Ik liep halverwege het stukje voetgangerspad tussen de linker en de rechter rijstrook van de basisweg, toen de bliksem voorlangs de crystal tower insloeg in een electriciteitsmast van de spoorweg die voor de crytal tower over een viaduct loopt, op de kaart ongeveer ter hoogte van het witte vierkantje wat je tussen de tower en de spoorweg ziet.
Ik kan je vertellen.. dichterbij hoeft van mij niet. Ik zag de omgeving volledig oplichten, en zag nog net hoe die bliksem in de electiciteitsmast sloeg, en hoe vervolgens de vonken naar beneden dwarrelden. Terwijl de nekharen overeind sprongen, begon gelijk na de inslag een knetterende donder.. meer een knal eigenlijk, Niet echt diep van geluid, maar meer een explosief knetterend geluid dus.
Ik stond als aan de grond genageld.. Ik besloot dat het tijd was om mijn paraplu maar evcen op te bergen, maar wel verder te lopen tot aan het verkeerslicht. Mijn pad voerde mij onder het viaduct door, onder de electriciteitsmast door waar zojuist de bliksem wat ingeslagen. Aangezien mij de kans klein leek dat hij 2 keer op dezelfde plaats in zou slaan, ben ik maar doorgelopen.
De adrenaline heeft nog ruime tijd door mijn aderen gegiert.
DrizzleChaser Extraordinaire
wel heb ook zo iets mee gemaakt was een paar jaar gelede aan het fietsen en zoals bij u wa aant rommelen tot ik ineens in een bewoonde wijk reed en een blikseminslag in het huis naastwaar ik aan het rijde was met mijn fiets ik weet dus prfect wat je op dat moment voelt en idd de adrilaline heeft nog een tijdje door mijn bloed gesirculeerd maar na een paar dage gaf mij da toch echteen kik van echt zot
Website KMI NATURE IS UNPREDICTABLE/LIGHTING AND THUNDER IS ON HIS WAY :)
Eens een blikseminslag qua geluid meegemaakt op een boom bij ons in de buurt. Een knal dat de trillingen waarneembaar waren in het drinken in de glazen die op tafel stonden. De ruiten trilden alsof een atoombom was ontploft. Een complete eik door midden gespleten bleek later.
Mijn fascinatie voor onweer is begonnen door een inslag in de flat waar ik toen met mijn ouders woonde. Ik was 8 ofzo en buiten onweerde het. Ik zat lekker Sky's Fun Factory te kijken. Toen ik bij het raam ging kijken naar het onweer en ik hardop riep dat het wel wat heftiger mocht, was er ineens een felle flits (van dat uberwitte licht terwijl het dag is) en een fantastische dreun. Maar meteen daarna sloeg de tv op sneeuw en kwam er rook uit de video. Ouders meteen hun nest uit natuurlijk...goed, om dit wat korter te maken; de bliksem was in de flat geslagen, had de bliksemafleider gedeeltelijk van 't dak geramd, bakstenen uit de zijgevel lagen beneden op 't pad, iemand zag de bliksem door de openhaard gaan, een ander had een stoel die ineens haast in tweeen lag.... en bij ons was alleen de video volledig onklaar gemaakt. Beste inslag dus. Sindsdien en met name vanaf een wat latere leeftijd, ben ik 'geraakt' door onweer. En 1 keer bijna echt. Ik stond, stom als ik was, op een flat van 3 hoog (het dak) te kijken naar het onweer wat 360 om mij heen aan de gang was. Prachtig! En tellen... ik was met een vriend die het ook wel boeiend vond. Hij woonde in die flat. Op het moment dat hij vroeg wanneer we toch echt naar beneden moesten, een flits..een enorme ram en liters adrenaline!! 'NU!', schreeuwde ik en we sprongen het trapgat in en hebben een kwartier stijf gestaan van van alles. Hoe stom kun je zijn, want we hebben echt mazzel gehad. Zijn broer, die ook een onweergek is, zat te kijken vanuit het veilige huis en zag de bliksem in een iets hogere boom naast de flat inslaan... ongeveer 20 meter bij ons vandaan! GELUK DUS. Sindsdien nog meer fascinatie, maar ik ben absoluut voorzichtiger geworden!
