’Temperatuurverschil in oceanen is gratis energie’
Algemeen weernieuws
’Temperatuurverschil in oceanen is gratis energie’
’Temperatuurverschil in oceanen is gratis energie’
Waterstof, de energiedrager van de toekomst, is onbeperkt te winnen uit temperatuurverschillen van oceaanwater. De zon verwarmt de oceaan rond de evenaar elke dag met dezelfde energie die we in de hele wereld met z'n allen in één heel jaar opstoken. Die energie is volstrekt gratis en het is vandaag de dag technisch mogelijk die energie in de vorm van waterstof te gaan winnen. Als vloeibaar LNG kan het dan in tankers over de wereld worden vervoerd.
Dat stelt René Prop, directeur van ingenieursbureau Cumae in Arnhem. Zijn bureau heeft al een toekomstvisie, waar grote drijvende centrales in de oceaan rond de evenaar 24 uur per etmaal stroom opwekken waarmee vervolgens water wordt gescheiden in waterstof en zuurstof, waarna de waterstof vloeibaar wordt gemaakt en in tankers verscheept.
Dergelijke centrales zijn in feite enorme ’omgekeerde ijskasten’. „We kennen allemaal de ijskast, je stopt de stekker in het stopcontact en het wordt koud in de kast en warm aan de buitenzijde.†Het omgekeerde kan ook, het temperatuurverschil tussen warmte en koude komt terug als elektriciteit. Het lijkt toveren, maar dat is het allerminst, in de natuurkunde heet dat de Kalinacyclus.
Waterstof, de energiedrager van de toekomst, is onbeperkt te winnen uit temperatuurverschillen van oceaanwater. De zon verwarmt de oceaan rond de evenaar elke dag met dezelfde energie die we in de hele wereld met z'n allen in één heel jaar opstoken. Die energie is volstrekt gratis en het is vandaag de dag technisch mogelijk die energie in de vorm van waterstof te gaan winnen. Als vloeibaar LNG kan het dan in tankers over de wereld worden vervoerd.
Dat stelt René Prop, directeur van ingenieursbureau Cumae in Arnhem. Zijn bureau heeft al een toekomstvisie, waar grote drijvende centrales in de oceaan rond de evenaar 24 uur per etmaal stroom opwekken waarmee vervolgens water wordt gescheiden in waterstof en zuurstof, waarna de waterstof vloeibaar wordt gemaakt en in tankers verscheept.
Dergelijke centrales zijn in feite enorme ’omgekeerde ijskasten’. „We kennen allemaal de ijskast, je stopt de stekker in het stopcontact en het wordt koud in de kast en warm aan de buitenzijde.†Het omgekeerde kan ook, het temperatuurverschil tussen warmte en koude komt terug als elektriciteit. Het lijkt toveren, maar dat is het allerminst, in de natuurkunde heet dat de Kalinacyclus.
