De dag dat we aankwamen in San JOse flitste het al wat in de verte maar dat was niet noemenswaardig. Toen we de volgende dag per boot naar Turtle Beach gingen en een tussenstop maakten in Tortuquero City was het al raak. Het was ontzettend warm en broeierig en je kon voelen dat er onweer aan zat te komen. Na een uurtje regende het echt tropisch hard en waren luide dreunen te horen. De regen hield aan tot we in Turtle Beach waren maar kort na aankomst werd het droog. In de warme zon hebben we een strandwandeling gemaakt met een voorbij trekkende onweersbui boven zee.
Rond middernacht:
Een oorverdovende knal en we zaten rechtop in bed. Het nadeel was ook dat er geen ramen in de hutten zaten (alleen hordes) dus alles klonk lekker hard. Het rommelde zo lang na dat we het idee hadden dat er een aardbeving was. De grond trilde behoorlijk dus dat versterkte het idee. Niet veel later een flits (dus toch onweer), vele seconden later een enorm harde knal. Het verbaase me eigenlijk dat het soms heel lang duurde voor we de donder hoorden maar dat die nog steeds enorm hard klonk. Ik weet niet goed hoe dit kan.
Met de minuten die verstreken intensiveerde het onweer behoorlijk en viel er ongelovelijk veel regen. In totaal heeft het van 00:00 uur tot ongeveer 06:00 uur geonweerd. Het was rond het ontbijt droog maar hoorden we op zee alweer doffe rommels. Een paar uur later kwam het opnieuw met bakken tegelijk uit de hemel. De bui trekt weg en het klaart op. Dan is het direct ontzettend warm en benauwd.
Ook in het uiterste zuidoostelijke puntje (plaatsje Puerto Viejo) hadden we een nacht met spectaculair onweer. De bui bleef een poosje boven zee hangen dus wilde ik dat gaan filmen. Het was nacht en er was verder niemand op straat. Ik kwam een local tegen (beveiliger?) op het strand en die wees me er op dat het snel heel slecht weer zou worden, hij drong erop aan dat ik gauw weer onderdak ging zoeken. Dat deed ik en een half uurtje later brak de pleuris uit. Ik heb het niet eerder meegemaakt dat ik op den duur flauw zou worden van het onweer en dus maar door de flitsen en knallen heen probeerde te slapen. Om 06:30 uur werden we abrubt wakker, een enorme knal. Verdorie, het onweert nog steeds dacht ik. Rond 08:00 uur was de lucht geklaard en kwam de zon tevoorschijn. De dag was schitterend en warm en de volgende nacht een nacht zonder onweer!
We zijn op meer plekken geweest zoals Monteverde, La Fortuna, en sarapiqui (met een schitterend tropisch regenwoud) en ook hier onweerde het een aantal keren, zij het minder zwaar, maar nog steeds erg leuk om naar te kijken.
Onze vakantie eindigde in Samara aan de westkust van Costa Rica. De eerste nacht regende het een keertje stevig maar de tweede avond werden we opnieuw getrakteerd op een hevig onweer. De bui kwam steeds dichterbij en tussen het gedonder door hoorden we apen brullen in onze tuin. Prachtig hoe de natuur daar zo zijn gang kan gaan. De bui zorgde voor stroomuitval en dan is zo'n tropische onweersbui ineens heel confronterend.
Ondanks de zware buien en soms gigantische hoeveelheden regen hebben we een prachtige vakantie gehad. Het regenseizoen betekent niet dat het hele dagen regent, het zijn meer kolosale buien die soms enkele uren aanhouden. De meeste regen viel 's avonds en 's nachts.
Dus mocht je van onweer houden en dit land ooit willen bezoeken, ga dan in juni/juli.