Het duurde ontzettend lang tot de warmte afgestraft werd door regen en onweersbuien en vandaag was het eindelijk zover dat het ook ging gebeuren. Een koufront trok over Nederland heen en zorgde voor verkoeling. Hierop ontstond een smalle buienlijn met onweer en windstoten.

Ik hielt de lijn nauwlettend in de gaten. Na een tijdje aan het monitoren geweest met zijn Boltek systeem werd het hoog tijd om de weilanden op te gaan zoeken. Samen met teamlid Martin besloten we richting Wijhe te gaan rijden om daar in de buurt een goed plekje te zoeken met veel uitzicht naar het zuidwesten en westen.

Op locatie zijn we snel de dijk opgegaan en in de verte was het al snel donker. De zon scheen nog fel, maar algauw kwam de bewolking opzetten. In de verte was er al flauw een arcus zichtbaar en eenmaal die dichterbij kwam was het inderdaad duidelijk te zien dat er een arcus op ons afstormde.




De wind begon meer op te steken en de arcus kwam dichterbij. 1 van de kernen in deze clusterlijn was al goed te zien.


Op passage begon het flink te waaien. We sprongen snel de auto in en zijn een stukje gaan rijden. Helaas hadden we nog niks van het onweer gezien, maar toen de lijn boven ons hing was het al snel duidelijk dat het voornamelijk om hoogte onweer ging. Op de radar zag het er stevig uit, maar in werkelijkheid viel het reuze mee. Alleen het gust front was even een pittige. Veel regen viel er niet, maar het was wel even een flinke opfrisser voor mens, dier en natuur.