Uiteindelijk begon er tegen de klok van 22:00 uur wat te borrelen boven België. De eerste buien gingen daar en gelijk zat er ook onweer op. We hielden deze buien in de gaten om te kijken of ze daadwerkelijk verder gingen ontwikkelen, want we hadden geen zin dat het een falende chase werd. Toen de onweersbuien op kracht waren besloten we om richting Arnhem te rijden.
Teamlid Leon haastte zich richting teamleden Jelle en Timo om ze op te pikken. Gelijk gingen ze de snelweg op om richting Arnhem te rijden. Tijdens de rit hielden we het clustergebied goed in de gaten, maar zagen gelijk dat de onweersactiviteit steeds verder afnam. Wij begonnen al zorgen te maken of we nog wat te zien krijgen. In de buurt van Arnhem begon het te weerlichten, maar we moesten gauw richting het oosten toe om buiten het buiengebied te blijven. We reden richting Duiven toe om daar ergens een plekje te gaan zoeken om te staan. We zaten bij aankomst precies tussen 2 onweersbuien in: de onweersbui die ten westen van ons was begon al af te nemen, maar de onweersbui ten oosten van ons ging nog even lekker door op de resterende energie die nog in de atmosfeer aanwezig was. Op locatie merkten we goed hoe sterk de inflow was. We waren bang dat we de onweersbui over ons heen kregen, omdat deze gevaarlijk dichterbij kwam en onderhand met de ijskap boven ons hing. Gelukkig bleven we net op het randje en trok de onweersbui langzaam verder van ons af. We konden bijna een uur genieten van een heerlijke lichtshow en hebben veel plaatjes kunnen schieten van het onweer.
De meeste ontladingen waren voornamelijk binnen in de wolk of van wolk naar wolk. We konden zeer weinig inslagen registreren van de onweersbui.
Bekijk ook de foto's van mijn teamgenoot op LINK
Nadat de onweersbui verder richting het noordoosten heen trok en Duitsland inging hadden we besloten om weer richting Zwolle te rijden. Het was uiteindelijk de moeite waard!
Site: http://www.art-of-thunders.nl
Twitter: @LeonEikenaar