Ik ben op deze site terrecht gekomen doordat ik op 't web aan het zoeken was of er meerdere mensen zijn die last hebben van dezelfde Angst als mij.. Namelijk onweer en bliksem!
Ik voel me vaak niet serieus genomen omdat er mensen zijn die zeggen; stel je niet aan.
En ik stel me echt niet aan, om een voorbeeld te geven:
als ik onderweg ben en het onweert ga ik van gekkigheid aanbellen bij vreemde mensen om maar naar binnen te kunnen.
Ik durf niet meer alleen thuis te zijn.
Als het echt dondert en flitst durf ik niet meer naar buiten zelfs mijn afspraken zeg ik er voor af.
Dit is dus een schreeuw om hulp! Al zijn het alleen jullie ervaringen.. Ik wil er zo graag vanaf.
& ik heb bewondering voor de mensen die er juist van genieten. Want ook Ik hoop dat eens te kunnen.
hopelijk hebben jullie tips.... Bedankt alvast.
Groetjes,
Joyce
Je bent heus niet de enigste die bang is voor onweer er zijn genoeg mensen jong en oud die er bang voor zijn,is niet iets om je voor te schamen,ik ben als kind ook bang geweest vooronweer en ben er ook overheen gekomen !
De 2 tips die ik je kan geven is zoek afleiding en kom op de chat bij onweer online er is altijd wel iemand die je er door heen sleept als je erg bang bent!
eerst en vooral welkom op het forum van OO!
Het is zeker iets om je niet over te schamen, er zijn hier meerdere leden die OO bezoeker om met andere te praten over hun angst voor onweer. Ik kan je zeker de chat aanraden, hier komen nog anderen praten over hun angst. En spreek gerust iemand in privéchat aan om er over te praten
ik ben misschien wel de grootste angsthaas hier op het forum
gelukkig kan je hier goed geholpen worden
als het onweert kan je het beste in de chat komen
zijn altijd mensen die met je praten en je gerust kunnen stellen
ik vind het persoonlijk super fijn net als veel andere die bang voot onweer zijn
mvg rachel
Gezien de angst voor onweer en wat daarbij komt kijken. Ik ben al vanaf mijn vroegste kindertijd zeer, zeer bang voor het geflits en geknal.
Er zijn een aantal buien geweest in mijn leven die grote indruk op mij hebben gemaakt. Mijn ouders zijn er niet bang voor. Mijn moeder en mijn vader gaan als de buien er aan komen, naar buiten om het spektakel te aanschouwen. Zij hebben het proberen over te brengen naar hun kinderen, mijn jongere zus en broer zijn er niet bang voor, maar bij mij wilde het niet lukken. alhoewel ga ik wel met mijn ouders naar buiten om de bui aan te zien komen. Ik ben naast angstig ook gefascineerd door het onweer, zo wil ik meestal met iemand die ik vertrouw naar het onweer kijken.
Ik wil als mijn angst veel minder wordt ook gaan meedoen om te chasen, maar ik heb geen auto, dus ik ben dan aangewezen op het openbaar vervoer. Ik denk dat ik het heel moeilijk ga hebben om van mijn angst voor onweer af te komen. Maar ik heb het vertrouwen dat ik over misschien een lange tijd met kracht en de zelfde fascinatie voor onweer naar de bui kan kijken.
Overigens is de droom om in Amerika naar de stormen na te jagen na jaren nog niet verdwenen. Sinds ik de film Twister en een aantal andere soortgelijke films over tornadojagers heb gezien. wil ik ooit ook met een aantal stormjagers in Tornado Alley op pad. Maar ik heb op die films gezien dat die storm vele malen heviger zijn dan de hevige onweersbuien hier, dus ik heb om mijn angst te overwinnen nog een lange weg te gaan.
Groet,
Japio