Erg hè... IK ben allang blij dat ik niet shakend en hyperventilerend onder een deken meer zit, zoals 2 jaar geleden . Maar man, wat zou ik nu graag naar het raam durven lopen en de bui zien aankomen. Ik kan zo op het zuiden uitkijken hier maar ik urf gewoon niet overeind te komen...
Dit is de laatste stap in het overwinnen van mijn angst. Afgelopen nacht al een kleine extra stap overwonnen toen ik wakker werd van flitsen. Die bleven in de verte en na een kwartiertje ongeveer durfde ik uit het raam te gaan kijken. Nu de volgende, allerlaatste stap zetten. Als dit me lukt, als ik straks uit het raam durf te kijken en niet bang ben, ben ik 100% over mijn angst heen. Ik ga er gewoon voor, want ik wil het zo graag...
Indien trekrichting aangehouden blijft, gaat deze richting Leuven en oosten van Vl Brabant om van daaruit naar Belgisch en NL Limburg te trekken.
EDIT: in de verte eerste diepe donders te horen, vanuit het zuiden/zuidwesten
| Gewijzigd: 10 juni 2014, 03:07 uur, door orion
Ja dat had ik ook. Als er onweer voorspeld was durfde ik bij de eerste donkere wolken geen stap meer buiten de deur te zetten. Zelfs als volgens buienradar het onweer nog heel ver weg was. Nu durf ik dat wel, overdag. En als ik terugdenk aan waar ik vandaan kwam, terugdenk aan die momenten dat ik in een ongecontroleerde paniekbui in een hoekje zat met mijn hoofd onder een deken, dan ben ik al enorm ver gekomen. Die laatste stap, 's nachts niet meer bang zijn, is zo klein vergeleken met wat ik al heb overwonnen. Ik moet het gewoon kunnen!
Ondertussen houdt die bui me wel in spanning. Hij is verschrikkelijk traag... | Gewijzigd: 10 juni 2014, 03:05 uur, door MyrShalom