Deze foto toont een ontplofte ster, ook wel een supernova genoemd.
Een ster die 2,2 miljoen jaar geleden explodeerde, heeft mogelijk radioactief ijzer achtergelaten in fossiele resten van even oude bacteriën op de bodem van de Stille Oceaan. Dat blijkt uit onderzoek van de universiteit van München. Als de resultaten kloppen, is dit het eerste biologische bewijs van een zogenoemde "supernova" op aarde.
Het verhaal begint in 2004. Wetenschappers vonden toen sporen van de radioactieve ijzerisotoop -60 in een stuk bedding van de Stille Oceaan. Gezien deze specifieke isotoop niet op aarde wordt gevormd, moest hij uit de ruimte afkomstig zijn. Na een analyse van het radioactieve gehalte concludeerden de onderzoekers dat de sporen afgezet waren door een ster die 2,2 miljoen jaar geleden ontplofte.
Naar aanleiding van deze vondst, ging fysicus Shawn Bishop zich afvragen of ook biologische sporen van deze ontploffing in fossiele resten op aarde terug te vinden waren. Hij dacht daarbij vooral aan fossielen van een specifieke soort bacteriën die ijzer gebruiken om microscopische kristallen te vormen waarmee ze zich oriënteren.
Een regen van isotopen
Gezien deze bacteriën zich eveneens in sedimenten op de zeebodem schuilhouden, ging Bishop samen met een team van de universiteit van München op zoek naar geschikte monsters. Ze vonden die uiteindelijk in het oosten van de Stille Oceaan, ter hoogte van de evenaar. De stalen die ze bovenhaalden waren tussen 1,7 en 3,3 miljoen jaar oud.
De stalen werden aan een chemisch proces onderworpen waarbij de wetenschappers op zoek gingen naar biologische sporen van de ijzerisotoop -60. Tot hun grote vreugde vonden ze die, precies in de lagen die 2,2 miljoen jaar oud waren. Volgens Bishop is het goed mogelijk dat de sporen afkomstig zijn van de "magnetische" bacteriën die destijds een regen van de isotoop vanuit de ruimte over zich heen kregen.
"Charme op een filosofisch niveau"
Niemand weet precies welke ster 2,2 miljoen jaar geleden explodeerde. Volgens een onderzoeksrapport zou het om een ster uit de Scorpius-Centaurus associatie gaan. Die bevindt zich op 380 tot 470 lichtjaren van de zon.
Als de sporen effectief door de bacteriën zijn geproduceerd, vormen ze de eerste biologische "handtekening" op aarde van een specifieke ontplofte ster. "De charme zit voor mij in een filosofisch niveau", besluit Bishop, "te weten dat een dergelijke gebeurtenis in fossiele resten op onze planeet ligt opgeslagen."
Bron: De Redactie | Gewijzigd: 3 mei 2017, 11:45 uur, door Joyce.s