Permafrost stoot meer CO2 uit dan gedacht

De dooiende permafrost stoot meer CO2 uit dan aanvankelijk gedacht. Wanneer de oude koolstof in het ijs vrijkomt, verandert het 40 procent sneller in koolstofdioxide, hebben wetenschappers gezien. "Dat betekent dat de permafrostkoolstof potentieel een factor van enorm belang is die zal helpen bepalen hoe snel de aarde opwarmt."

Deze foto is niet meer beschikbaar
_{© epa.}

"Dit verandert echt het debat" over wanneer en hoeveel CO2 zal vrijkomen wanneer de permafrost ontdooit, zegt onderzoeker Rose Cory van de Universiteit van North Carolina.

De permafrost beslaat 13 miljoen vierkante kilometer in Alaska, Canada, Siberië en delen van Europa. Door de klimaatwijziging kan voldoende CO2 uit de permafrost vrijkomen om de temperaturen wereldwijd nog eens met 3 graden Celsius te doen stijgen, bovenop de stijging door de menselijke uitstoot uit olie, gas en steenkool, gaf een studie uit 2011 al aan.

Factor van enorm belang
Cory en haar collega's bestuderen plaatsen in Alaska waar de permafrost aan het smelten is. Ze stelden vast dat het zonlicht de bacteriële omzetting van de koolstof in de ontdooiende bodem in CO2 met minstens 40 procent versnelt in vergelijking met koolstof die in het donker blijft.

"Dat betekent dat de permafrostkoolstof potentieel een factor van enorm belang is die zal helpen bepalen hoe snel de aarde opwarmt", zegt coauteur George Kling van de Universiteit van Michigan. "We kunnen niet zeggen hoe snel de Arctische koolstof een impact zal hebben op de wereldwijde koolstofcyclus en de klimaatwijziging op aarde zal versnellen, maar het feit dat het aan licht blootgesteld zal worden, betekent dat het sneller zal gebeuren dan we vroeger dachten."

Kantelpunt vervroegen
Als het Arctische gebied warm genoeg wordt, zal de uitstoot van koolstof en methaan uit de ontdooiende permafrost een proces in gang steken dat de huidige opwarming zal versterken, zegt Kevin Schaefer, wetenschapper van het Nationale Sneeuw- en IJsdatacentrum in Boulder, Colorado.

Een accurate schatting van de methaanuitstoot is er niet. De methaanuitstoot is veertig keer krachtiger dan koolstof op het vlak van opwarming. Methaan kan een grote impact hebben op temperaturen op korte termijn, zegt Schaefer. In 2011 situeerde Schaefer het kantelpunt voor de ontdooiende permafrost over vijftien tot twintig jaar. Door Cory's nieuwe ontdekking zal dat herbekeken moeten worden. De enige vraag is hoeveel men dat kantelpunt zal moeten vervroegen.

3 tot 5 graden warmer
Hou rekening met een wereld die 3 tot 5 graden Celsius warmer is, zegt Robert Watson, voormalig voorzitter van het VN-klimaatpanel en nu wetenschappelijk directeur van het  Britse Tyndall-centrum voor Klimaatonderzoek. Op een symposium vorige dinsdag in Londen zei Watson dat de wereld de kans heeft gemist om de stijging onder 2 graden te houden. "Volgens mij geven alle bewijzen aan dat we op weg zijn naar een wereld die 3 tot 5 graden warmer is."

Toen Watson van 1997 tot 2002 het VN-klimaatpanel voorzat, was er nog heel wat hoop dat men de uitstoot kon beperken. "Nu zullen alle beloftes ter wereld, waarvan het hoe dan ook weinig waarschijnlijk is dat we ze zullen nakomen, ons geen wereld geven met een stijging van slechts 2 graden Celsius." Het team van Rose Cory publiceerde zijn bevindingen in de Proceedings of the National Academy of Sciences.

_{Bron: HLN}

Temperatuursstijging van 1.5°C voldoende voor smelten permafrost

Een team van wetenschappers gebruikt radiometrische dateertechnieken op rotsformaties in Rusland om historische smelttijden te meten. Volgens de onderzoekers zou een globale temperatuursstijging van 1,5 graden Celsius voldoende zijn om de permafrost in Siberië te doen smelten.



De onderzoekers onder leiding van experts van Oxford University bestuderen stalagmieten en stalactieten in Siberische grotten die zich gedurende honderdduizenden jaren gevormd hebben. Deze rotsformaties kregen vorm wanneer smeltwater de grotten insijpelde en stopten met groeien wanneer de permafrost terug bevroor. De wetenschappers kunnen het starten en stoppen van de groei van stalagmieten en stalactieten meten door er op verschillende punten doorheen te zagen.

De onderzoekers hebben stalactieten gevonden in een van de noordelijkste grotten die gedurende 400.000 aangroeiden. Dit gebeurde tijdens een periode wanneer de temperatuur 1,5°C hoger was dat in pre-industriële tijden. Op dit moment liggen de gemiddelde globale temperaturen 0,6°C - 0,7°C boven die in het pre-industriële tijdperk. Volgens Anton Vaks van het departement Aardwetenschappen in Oxford betekent dit dat men de mogelijkheid van het smelten van de permafrost moet opnemen in klimaatvoorspellingsmodellen.

_{Bron: HLN} | Gewijzigd: 15 maart 2017, 13:26 uur, door Joyce.s