Er zijn honderden miljarden sterrenstelsels maar ze behoren eigenlijk altijd tot één van deze twee kampen. Of het is een spiraalstelsel (zoals onze eigen Melkweg), of het heeft een veel gelijkmatigere, elliptische vorm. Wetenschappers van onder andere het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics hebben nu ontdekt dat sterrenstelsel Centaurus A een beetje van beide is. Tot voor kort dachten astronomen dat Centaurus A als een typisch elliptisch sterrenstelsel door het leven ging. Maar toen astronoom Daniel Espada van en collega’s er hun radiotelescoop op richtten moesten zij anders concluderen. Achter een langgerekte stofwolk die midden over het sterrenstelsel loopt blijkt een complete spiraalarm te zitten. Centaurus A is daardoor het beste te beschrijven als een sterrenstelsel met een gespleten persoonlijkheid. De spiraalarm is waarschijnlijk afkomstig van een spiraalstelsel dat ongeveer 300 miljoen jaar geleden door Centaurus A is opgeslokt. Typisch voor een spiraalarm is dat er veel nieuwe sterren in ontstaan. In tegenstelling tot elliptische stelsels, die vrijwel uitsluitend oude sterren bevatten. (Roel van der Heijden)
Bron: Astronieuws
Alleen in het hart van onze Melkweg zijn al meer dan 84 miljoen sterren. Dat is tien keer zo veel als eerst werd gedacht. Alleen in het hart van onze Melkweg zijn al meer dan 84 miljoen sterren. Dat is tien keer zo veel als eerst werd gedacht. Dat blijkt uit onderzoek dat de Europese Zuidelijke Sterrenwacht (ESO) woensdag naar buiten heeft gebracht.
Astronomen zijn 5 jaar bezig geweest om het gebied in kaart te brengen. Als de 'plattegrond' zou worden afgedrukt met een gewone scherpte, werd de foto 9 meter lang en 7 meter hoog. Onze Melkweg bestaat uit het centrum, dat de sterrenkundigen hebben onderzocht, met vijf armen die er als een spiraal omheen draaien. In een van die armen staan de zon en de aarde. Hoe veel sterren er in de armen zijn, is niet bekend.
In het complete heelal zijn honderden miljarden stelsels als de Melkweg. Elk stelsel heeft waarschijnlijk tientallen miljoenen sterren. Vermoedelijk hebben vrijwel al die sterren een of meer planeten.
Bron: Nu.nl | Gewijzigd: 4 mei 2017, 11:17 uur, door Joyce.s
Een internationaal team van astronomen heeft een kolossale foto gemaakt van het centrale deel van de Melkweg. Het mozaïek, dat is opgebouwd uit duizenden afzonderlijke opnamen van de VISTA infrarood-surveytelescoop van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht in Chili, bestaat uit bijna negen miljard pixels (beeldpunten). Dat is voldoende voor een haarscherpe posterafdruk van negen bij zeven meter.De VISTA-opnamen zijn gebruik om een catalogus van sterren in het betreffende deel van de Melkweg samen te stellen. De astronomen zijn erin geslaagd om van 84 miljoen afzonderlijke sterren de kleur en de helderheid te meten. De catalogus bevat daarmee meer dan tien keer zoveel sterren als de gegevensbestanden van eerdere onderzoeken.Met de VISTA-gegevens is grafiek gemaakt waarin de helderheden van de miljoenen sterren zijn uitgezet tegen hun respectieve kleuren. Zo'n 'kleur-helderheidsdiagram' is een waardevol hulpmiddel dat door astronomen wordt gebruikt om de verschillende fysische eigenschappen van sterren te onderzoeken, zoals hun temperaturen, massa’s en leeftijden. Een van de interessante resultaten die de nieuwe gegevens hebben opgeleverd, is het grote aantal zwakke, rode dwergsterren in dit deel van de Melkweg.
Bron: Astronieuws
Astronomen hebben met de VISTA-telescoop in Chili een van de meest gedetailleerde foto's van de Melkweg ooit gemaakt. Ze hebben daarmee meer dan 84 miljoen sterren in één beeld vastgelegd. Het beeld geeft een indrukwekkend zicht op het centrale deel van onze Melkweg. Wie de negen-gigapixel-opname wil afdrukken, moet rekenen op een afbeelding van negen meter lang en zeven meter hoog. Dit reusachtige gegevensbestand bevat meer dan tien keer zoveel sterren als eerdere onderzoeken, en is een grote stap voorwaarts in onze kennis over ons thuisstelsel. We kunnen veel leren over de vorming en evolutie van onze Melkweg, en ook over spiraalvormige sterrenstelsels in het algemeen', legt onderzoeker Roberto Saito uit. Het centrum van de Melkweg observeren is erg moeilijk omdat het versluierd is door stofwolken. 'Om in het hart van de Melkweg te turen, moeten we het infraroodlicht bekijken, dat minder beïnvloed wordt door het stof. Op de website van het ESO (European Southern Observatory) kunt u de afbeelding in detail bekijken.
Bron: Nieuwsblad | Gewijzigd: 4 mei 2017, 11:17 uur, door Joyce.s