Amerikaanse geleerden hebben nieuw bewijs gevonden voor de theorie dat de maan ontstaan is door de botsing van een planeetachtig lichaam, zo groot als Mars, met de aarde. Dat zou zo'n 4,5 miljard jaar geleden gebeurd zijn, kort na het ontstaan van de aarde. Geleerden van de Washington University in Saint-Louis hebben aangetoond dat maanrotsen een klein overschot hebben van een zwaardere variant van het element zink.
Fahad Sulehria, http://www.novacelestia.com
Bij de vorming van de maan was het oppervlak heet genoeg om zink te laten verdampen en dat heeft waarschijnlijk geleid tot de verrijking. De zwaardere zinkatomen (zink-66) condenseren sneller opnieuw uit de damp dan de lichtere zinkatomen (zink-64). Een deel van de overblijvende damp verdwijnt voor hij kan neerslaan en daardoor is er een overwicht aan zwaardere isotopen.
Dit mechanisme van sorteren volgens massa wordt isotopische fractionering genoemd en er wordt al 30 jaar naar gezocht in maanrotsen, tot nu toe tevergeefs. Maanrotsen hebben scheikundig grotendeels dezelfde samenstelling als aardrotsen, behalve dan dat ze duidelijk minder vluchtige stoffen bevatten. Een gebeurtenis die ervoor gezorgd heeft dat de vluchtige stoffen konden ontsnappen zou ook tot isotopische fractionering geleid hebben maar tot nog toe was die niet gevonden.
Nu hebben Frédéric Moynier en zijn team aangetoond dat de fractionering in de maanrotsen tien keer groter is dan in rotsen van de aarde of van Mars. Dat is het eerste fysieke bewijs voor een gebeurtenis die geleid heeft tot grootschalige verdamping sinds het ontbreken van vluchtige stoffen in maanrotsen vastgesteld werd.
Grote inslaghypothese
De Grote Inslaghypothese werd in zijn moderne vorm voorgesteld op een conferentie in 1975. Ze stelt dat de maan ontstaan is door de inslag van een planeetachtig lichaam, een protopplaneet, op de aarde. Dat lichaam wordt Theia genoemd, naar de moeder van Selene, de maan, bij de Grieken, en zou zowat even groot als Mars geweest zijn. Ter vergelijking, de asteroïde die 65 miljoen jaar geleden de aarde getroffen heeft en bijgedragen heeft tot het uitsterven van de dinosauriërs, was zo groot als het eiland Manhattan in New York.
Bron: deredactie | Gewijzigd: 4 mei 2017, 11:18 uur, door Joyce.s