terrenkundigen van de Pennsylvania State University hebben ontdekt dat sommige quasars - de extreem heldere kernen van ver verwijderde sterrenstelsels - hun directe omgeving in slechts een paar jaar 'schoonblazen'. Quasars worden 'aangedreven' door superzware zwarte gaten. Die slokken voornamelijk materiaal op, maar een deel van het naar binnen vallende gas wordt juist weer weggeblazen, de ruimte in. Zulke gaswolken verraden hun bestaan in het spectrum van de quasars - daarin zijn dan opmerkelijk brede absorptielijnen te zien. In het verleden was al eens ontdekt dat de gaswolken in sommige gevallen plotseling verdwenen leken te zijn. Op basis van waarnemingen die verricht zijn door de Sloan Digital Sky Survey is het verschijnsel nu voor het eerst systematisch onderzocht. Van 582 quasars met brede absorptielijnen in het spectrum bleek dat die in 19 gevallen na verloop van een paar jaar waren verdwenen. De resultaten zijn gepubliceerd in The Astrophysical Journal.
De precieze oorzaak is nog niet met zekerheid achterhaald, maar vermoedelijk blazen de quasars hun eigen omgeving efficiënt schoon. De zogeheten quasarwinden die daarbij een rol spelen, bereiken snelheden van meer dan 1500 kilometer per seconde. Bovendien speelt de extreem snelle rotatie van de gasschijf rond de quasar waarschijnlijk een grote rol: gaswolken die zich eerst tussen de quasarkern en de aarde bevinden, en daardoor goed waarneembaar zijn, kunnen kennelijk binnen een paar jaar uit de gezichtslijn zijn verdwenen.
Bron: Astronieuws