De Verenigde Staten zenden een ijsbreker om een Russisch schip en een Chinese ijsbreker die vastzitten in het ijs van Antarctica, te helpen. De ijsbreker Polar Star is op weg op verzoek van de Australische autoriteiten en de regeringen van China en Rusland.
De Australische ijsbreker Aurora Australis was gevraagd in de buurt van de Chinese ijsbreker te blijven, voor het geval die vast kwam te zitten. Het Chinese schip had 52 van de 74 opvarenden van het gestrande Russische schip de Akademik Sjokalskij van boord gehaald, maar kwam ook in het ijs vast te zitten.
De reizigers werden overgebracht naar de Aurora, die de reizigers naar Tasmanië zou brengen, maar gisteren tijdelijk voor anker moest gaan wegens het ijs.
Bron: RTLNieuws
Onweersdagen: 0
De Akademik Sjokalskij, het schip dat twee weken muurvast zat op Antarctica, had ook een Nederlander aan boord. De 32-jarige wetenschapper Erik van Sebille is dolblij dat het avontuur bijna voorbij is. "Vooral het eerste etmaal was doodeng. Je weet totaal niet wat er gaat gebeuren, hoe lang het allemaal gaat duren."
"Aanvankelijk ging alles goed", verzucht de dik ingepakte Van Sebille vanuit Antarctica door de satelliettelefoon. "Ik boorde in het zeeijs om de dikte te bepalen. Ik mat de temperatuur en het zoutgehalte van het water ónder het ijs. Er waren oceanografen, glaciologen, collega's die de zeehonden bestudeerden. Het was een bont gezelschap aan boord."
Metersdikke schotsen
"Toen we naar huis wilden varen, stak een storm op. Windstoten van 60 à 70 kilometer per uur. Vanaf de kust kwam ijs op ons schip af. De storm stuwde metersdikke schotsen op. Binnen de kortste keren zaten we muurvast."
Vooral de eerste dagen vond hij doodeng. "Je weet niet wat er gaat gebeuren en hoe lang het gaat duren." Van Sebille waant zich bovendien in Big Brother, omdat de pers het schip op de voet volgt. "De hele wereld kijkt mee, maar we hebben geen idee wat er allemaal over ons wordt bericht."
Inslaande meteoriet
"Het gevaarlijkste moment was, toen er een ijsberg op het schip afkwam. Hij was honderden meters hoog en kwam met gemak door de dikke ijsplaat. Geloof me, zo'n ijsberg wil je niet tegen de romp van je schip hebben. We hielden onze adem in. We hadden het gevoel alsof we zaten te kijken naar een meteoriet waarvan we niet wisten of hij zou inslaan of niet. Gelukkig stopte de berg op veilige afstand. Titanic-achtige momenten bleven ons bespaard. Pas uren later ging de storm liggen." Nu de opvarenden per helikopter naar een ander schip zijn gebracht, hoopt het gezelschap 15 januari voet aan wal te kunnen zetten in Tasmanië.
Bron: HLN | Gewijzigd: 31 januari 2017, 13:55 uur, door Joyce.s
Deze foto is niet meer beschikbaar
Het schip kreeg tijdens de feestdagen nog bezoek van een pinguïn Foto: AFP
Het Russische onderzoeksschip MV Akademik Sjokalski en de Chinese ijsbreker Xue Long zijn op eigen kracht kunnen loskomen uit het ijs waarin ze al dagenlang vastzaten.
De MV Akademik Sjokalski zat al bijna twee weken vast in de Zuidelijke IJszee. Volgens de kapitein Igor Kisseljovv verscheen er een barst in het ijs nadat de wind was gedraaid. 'We gaan erg traag en zigzaggen. We hebben al twintig zeemijlen afgelegd.'
De kapitein bevestigde ook dat de Chinese ijsbreker Xue Long, die zichzelf vrijdag had vastgevaren, zichzelf bevrijd heeft. 'Mogelijk haalt het ons in. In dat geval zullen we in zijn vaarwater volgen.'
Een vijftigtal wetenschappers en toeristen waren eind vorige week al geëvacueerd naar een Australische ijsbreker, door een helikopter van de Chinese ijsbreker. Zij worden over een tweetal weken in Australië verwacht.
Bron: De Standaard
Een groot aantal ijsplaten rond Antarctica dreigt binnen 200 jaar te verdwijnen. Dat komt door het "oplossen" van de sneeuwlaag die er op ligt. Zo wordt de kans vergroot dat ijsplaten in stukken breken en verdwijnen. Dat concluderen onderzoekers van de universiteit van Utrecht.
IJsplaten in de Antarctische Oceaan. © Thinkstock.
Ze combineerden een berekeningsmodel voor het toekomstige klimaat, gebaseerd op CO2-uitstoot, met een sneeuwlaagmodel dat de dikte van de sneeuw op de ijsplaten voorspelt. Wat bleek? De dikte van de sneeuwlaag beïnvloedt de overlevingskansen van de ijsplaat.
Luchtbelletjes in sneeuw
"In sneeuw zitten luchtbelletjes waarin het smeltwater kan herbevriezen. Zolang er sneeuw is, ontstaan er geen meren op de ijsplaten, maar bevriest het smeltwater in de sneeuw. Door de opwarming van de aarde smelt er meer sneeuw, worden de sneeuwlagen dunner en is het lang niet meer zo vanzelfsprekend dat al het smeltwater herbevriest", zo verklaart de Nederlandse onderzoeker en NOS-weerman Peter Kuipers Munneke tegenover wetenschapssite Scientias.nl.
Aanleiding voor het onderzoek was het relatief vaak in stukken breken van ijsplaten rondom Antarctica. Dat gebeurde onder anderen in 2002 en in 1995. Toen vielen stukken ijs van vaak tienduizenden jaren oud, honderden meters dik en zo groot als een provincie 'zomaar' uiteen.
Vorig jaar toonden Utrechtse onderzoekers ook al aan dat de gletsjers op Antarctica sneller gaan stromen door het smelten van drijvende ijsplaten.
Twee jaar geleden bleek uit beelden van de CryoSat2-satelliet dat het zee-ijs op de Noordpool sneller smelt dan gedacht. Vergeleken met de zomer van 2011 was er een jaar later maar liefst 900 kubieke kilometer minder ijs, een afname van 50% meer dan was voorspeld door wetenschappers, aldus de Britse krant The Guardian.
Ook toen werd het smelten in verband gebracht met het broeikaseffect. Bij het aanhouden van deze trend zou de Noordelijke IJszee over een aantal jaren helemaal ijsvrij kunnen zijn in de zomer, met verregaande gevolgen voor de natuur.
Bron: HLN
Onweersdagen: 0
De Noordpool warmt veel sneller op dan de rest van de aarde, maar dat komt niet alleen doordat smeltend ijs en sneeuw de pool donkerder maken zodat die meer warmte vasthoudt. "De atmosfeer is minstens even belangrijk", stellen twee Duitse meteorologen in Nature Geoscience.
De snellere opwarming van de polen vergeleken met de rest van de planeet, blijkt zowel uit metingen als uit computermodellen. Volgens satellietmetingen van NASA warmde de Noordpool de laatste veertig jaar circa 1,9 graden op, tegen zo'n 0,8 graden wereldwijd.
Deze foto is niet meer beschikbaar
Op het witte oppervlak van de Humboldt-gletsjer in Groenland is door opwarming een donkerder meer van smeltwater ontstaan. © Reuters.
In de computerprognoses van bijvoorbeeld het VN-klimaatpanel IPCC kan in sommige scenario's de opwarming van de aarde in het jaar 2100 gemiddeld 4 graden zijn, maar het dubbele daarvan op de Noordpool.
Bij zulke scenario's wordt doorgaans het wegvallen van witte, reflecterende oppervlakken in het poolgebied aangewezen als belangrijkste reden dat de opwarming er relatief snel verloopt. Donkere bodems en zeewater - in plaats van sneeuw en ijs - absorberen veel meer zonnewarmte, die daardoor gemakkelijker in het klimaatsysteem blijft steken.
Donkerder poolregio's
Volgens Felic Pithan en Thorsten Mauritsen van het Max Planck Instituut in Hamburg is echter al jaren bekend dat in computermodellen de polen ook sneller opwarmen als daarin helemaal geen rekening is gehouden met de donkerder poolregio's. Ze vlooiden voor hun studie in Nature Geoscience bestaande simulaties door van het veranderende poolklimaat, om in te schatten welke processen bijdragen aan de snellere opwarming en hoe groot de rol is van die processen.
Daarbij blijkt het effect van verticale luchtbewegingen even groot als dat van de donkerdere oppervlakken. In het poolgebied is de luchtkolom bij het oppervlak relatief koud en zijn er daarom beperkte verticale luchtbewegingen. Daardoor blijft opwarmende lucht gemiddeld langer bij de grond dan in de tropen, waar juist heftige verticale luchtbewegingen normaal zijn. Gevolg is dat aan de polen de lucht nabij het oppervlak sterker opwarmt dan in gematigder streken of aan de evenaar.
De Max Planck-studie laat ook zien dat het 'albedo-effect' - de hoeveelheid zonnestralen die door een oppervlak teruggekaatst wordt - wel degelijk een rol speelt in de snellere opwarming van de Noordpool. "Maar het is niet de hoofdzaak, zoals vaak wordt beweerd", aldus onderzoeker Pithan.
Toenemende luchtvochtigheid
De onderzoekers bekeken ook de rol van andere effecten, zoals toenemende luchtvochtigheid en veranderende bewolkingspatronen. Die effecten zijn relatief onbelangrijk, concluderen ze, of werken in sommige gevallen zelfs licht koelend.
Bron: HLN
Onweersdagen: 0
https://nsidc.org/arcticseaicenews/
Hier is dagelijkse update bedekkingsgraad te zien en maandelijks een verhaaltje over de ontwikkelingen ie maand en verschillende achtergronden.
https://nsidc.org/arcticseaicenews/
Hier is dagelijkse update bedekkingsgraad te zien en maandelijks een verhaaltje over de ontwikkelingen ie maand en verschillende achtergronden.
Momenteel zijn er technische problemen. Ik zal vanavond of morgen nog eens kijken en hopelijk is het dan inorde. Maar in iedr geval toch bedankt voor de link
Onweersdagen met rukwinden: 4 ---- Matig onweer: 1
Onweersdagen in totaal 2015: 9 ---- Zwaar onweer: 1
aah oke Heb het nu kunnen bekijken en is idd een handige site. Word mooi uitgelegd wat de laatste jaren brachten tegenover dit jaar en omgekeerd en geeft ook mooi aan hoe het er op de satelieten voor staat, nog eens bedankt!
Onweersdagen met rukwinden: 4 ---- Matig onweer: 1
Onweersdagen in totaal 2015: 9 ---- Zwaar onweer: 1
Het afsmelten van een relatief klein volume ijs in het oosten van Antarctica kan een niet te stoppen kettingreactie in gang zetten die gedurende duizenden jaren de zeespiegel doet stijgen. Dat blijkt uit een nieuwe studie in wetenschapsblad Nature.
Deze foto is niet meer beschikbaar
© reuters.
Wetenschappers van het Duitse Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK) combineerden recente meetgegevens in het oosten van Antarctica met geavanceerde computermodellen, en hun conclusie is verontrustend: het enorme volume ijs wordt er opgehouden door ijs boven een rotsige rand aan de kust. Als die het begeeft, schuift het hele volume onomkeerbaar richting zee. Het gevolg is een aanhoudende stijging van de zeespiegel, met in totaal 3 tot 4 meter.
Fles
"Het Wilkes Bassin is als een fles op een helling", zegt hoofdauteur Matthias Mengel. "Eens je de kurk eruit haalt, loopt ze leeg." De impact op de zeespiegel kan daardoor op termijn tachtig keer groter zijn dan het initiële smelten van de 'kurk', zegt medeauteur Anders Levermann. "Tot nog toe werd vooral West-Antarctica als onstabiel gezien, maar nu weten we dat ook de tien keer zo grote tegenhanger in het oosten risico loopt. Als de helft van het ijs in de kurk smelt, dan begint het proces. We hebben tot nog toe de stabiliteit van Oost-Antarctica overschat."
Citaat van Matthias Mengel, Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK) Door meer en meer broeikasgassen uit te stoten, kunnen we processen in gang zetten die we in de toekomst mogelijk niet meer kunnen stoppen
Hele bassin
Het zou volgens de studie vijf- tot tienduizend jaar duren om de hele ijsmassa in de zee te laten smelten. Maar eens het proces in gang is gezet, blijft het doorgaan tot het hele bassin geleegd is, zelfs al kan de opwarming van de aarde teruggedraaid worden. "Dat is de onderliggende conclusie", zegt Mengel. "Door meer en meer broeikasgassen uit te stoten, kunnen we processen in gang zetten die we in de toekomst mogelijk niet meer kunnen stoppen."
Bron: HLN
Het ijs van de gletsjers in het westen van Antarctica smelt veel sneller dan wetenschappers tot nu toe vermoedden. Dat blijkt uit onderzoek van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA. Het afsmelten van de ijsmassa is zo goed als onomkeerbaar. "Als al dat ijs in de oceaan terechtkomt zal het zeeniveau tegen het jaar 2100 gemiddeld met zo'n 90 centimeter stijgen", zegt weervrouw Jill Peeters. "Eigenlijk is ons land daar niet op voorbereid."
Bron: HLN
Nieuws - Persbericht
Smeltend poolijs leidt tot meer neerslag
8 mei 2014 - Door afname van het zeeijs ten gevolge van de opwarming van de aarde gaat er in het noordpoolgebied in deze eeuw veel meer neerslag vallen. Uit klimaatmodellen blijkt dat de hoeveelheid neerslag zelfs met 60 procent kan toenemen.
Schematische weergave van zeeijsterugtrekking, toegenomen verdamping vanuit de open oceaan en de verhoogde neerslag in het noordpoolgebied (bron: KNMI)
Schematische weergave van zeeijsterugtrekking, toegenomen verdamping vanuit de open oceaan en de verhoogde neerslag in het noordpoolgebied (bron: KNMI) Volgens de onderzoekers Richard Bintanja en Frank Selten van het KNMI is de toename van de Arctische neerslag vooral het gevolg van de lokale verdamping. Uit modelberekeningen blijkt dat door terugtrekking van het zeeijs de verdamping vanuit de Arctische Oceaan aanzienlijk toeneemt en mogelijk zelfs drie keer zo groot wordt. De verdamping neemt het meest toe in de winter, wanneer de temperatuurverschillen tussen het zeeoppervlak en de atmosfeer het grootst zijn. Dat leidt gedurende de wintermaanden tot heviger sneeuwval in het noordpoolgebied.
Dat blijkt uit recent onderzoek op het KNMI, waarvan de resultaten deze week zijn gepubliceerd in Nature. De onderzoekers hebben het mechanisme blootgelegd achter de opvallend sterke toename van de Arctische neerslag. Tot voor kort werd de oorzaak door wetenschappers gezocht bij veranderingen in aanvoer van vocht vanuit lagere breedten, maar nu blijkt dat de toegenomen verdamping door de afsmelting van zeeijs de belangrijkste factor is.
Door de neerslagtoename in het noordpoolgebied krijgen de gletsjers en ijskappen meer sneeuwval te verwerken en wordt het afsmelten tegengewerkt. Dat kan de stijging van het zeeniveau afzwakken. Bovendien heeft de toegenomen neerslag gevolgen voor de lokale flora en fauna. Verder tonen modelresultaten aan dat meer sneeuw de afsmelting van zeeijs vertraagt.
Ten slotte zal een toename van de Arctische neerslag tot gevolg hebben dat de dichtheid van het oceaanwater lager wordt. Modelberekeningen laten zien dat hierdoor de grootschalige oceaanstromingen worden beïnvloed. Dat kan ook ver buiten het noordpoolgebied invloed hebben op het klimaat.
Een vulkaan onder het ijs in Antarctica zou grote gevolgen kunnen hebben voor de opwarming van de aarde. Dat melden de wetenschappers die de vulkaan onlangs ontdekten.
Een uitbarsting van de vulkaan, die zich in het westen van Marie Byrd Land bevindt, zou wellicht niet volstaan om het bovenliggende ijs te doorbreken. De hitte die ermee gepaard gaat, zou er echter wel voor zorgen dat een groot deel van het ijs zou smelten.
Daarbij zou een enorme hoeveelheid water worden gecreëerd. Dat water zal onder het overgebleven ijs stromen en zal ervoor zorgen dat het ijs sneller zal gaan bewegen en dus ook weer sneller zal smelten. Minder ijs betekent minder weerkaatsing van het zonlicht (en dus meer absorptie), waardoor het hier op aarde almaar warmer zal worden. De Antarctische ijskap is ongeveer 12 miljoen vierkante kilometer groot en daarmee de grootste blok ijs op aarde.
Bron: Nieuwsblad
Edit Sanwa: Bedankt voor de link, ik heb hem even als nieuwsbericht gezet
| Gewijzigd: 31 januari 2017, 13:55 uur, door Joyce.s
Het ijs van de gletsjers in de poolgebieden smelt veel sneller dan tot nog toe werd gedacht. Wetenschappers van NASA hebben dat ontdekt. Daardoor zou de zeespiegel tegen het jaar 2100 met negentig centimeter stijgen, een proces dat zo goed als onomkeerbaar is.
Bron: HLN
NOORDPOOL
Zee-ijs Noordpool ligt op dit moment zelfs nog boven het niveua van 2013
ZUIDPOOL
Zee-ijs rond Zuidpool maakt hoogterecord na hoogterecord.
Totaal zee-ijs wereld
Het zee-ijs wereldwijd is in 2013 en tot nu toe 2014 bovengemiddeld!
Bron grafieken: The cryosphere today | Gewijzigd: 25 augustus 2014, 11:21 uur, door Ben47