.....Dat zet dan ook de studie kracht bij die voorstelde dat het poolgebied ijsvrij zal zijn tegen het midden van deze eeuw.
Bron: HLN Geheel het jaar ijsvrij of in de zomer? Zalwel zomer bedoeld worden, want in de winter zal het altijd weer bevriezen. Pffff, wat duidelijk weer die HLN.
Enne, las ik niet eerder in dit draadje? 'Peter Wadhams, één van 's werelds belangrijkste deskundigen als het om zee-ijs gaat, zegt dat het het arctisch poolijs tijdens de zomermaanden niet over twintig jaar verdwenen is, maar al over vier jaar.'
O, wat zijn die deskundigen het toch met elkaar eens. Over 4 jaar of over 20 jaar, ach, wat maakt het uit....we gooien er weer en studie tegenaan....
De temperaturen waren juist in februari 2 tot 6 graden Celsius onder normaal in die streek ten noorden van Groenland, de Canadese archipel, in de Zee van Beaufort, de Chukchi zee en de Oost-Siberische Zee. Met een lagedruk over Alaska en Canada en een ongewoon hoge luchtdruk voor februari boven Oost Groenland en de Barents Zee, Dat zou hevige stormen tot gevolg hebben gehad, waardoor het 1 jarig ijs in beweging kwam. (nsidc)
Of het iets met 'opwarming' te maken heeft valt nog te bezien. Superstormen komen nu eenmaal minder voor dan het ijdvak waarover men satelietopnames van het Noordpoolijs maakt. Dus dergelijke gebeurtenissen kunnen voor de satelietwaarnemingen net zo goed voorgekomen zijn.
Overigens zijn in mindere mate ook vergelijkbare patronen begin 2011 en 2008 waargenomen (nsidc)
Volgens het KNMI is eens in de duizend tot tienduizend jaar sprake van een buitengewoon hoge stormvloed en minder dan eens in de tienduizend jaar van een extreme stormvloed. Dan moet storm en andere omstandigheden wel juist samen spelen.
M.a.w. het fenomeen (in deze omvang) op de Noordpool kan eveneens zeer incidenteel zijn.
Uiteraard zullen elke zomer en winter andere temperaturen en factoren een rol spelen in hoeveel er wegsmelt, maar de tendens over 40 jaar is duidelijk, een sterke vermindering van de oppervlakte, en wat dit bevestigd is ook het bijna totaal verdwijnen van het sterke meerjarig ijs.
Dit is vervangen door enkeljarig dun en broos ijs wat snller afbreekt en smelt.
De nu gemelde scheuren beloven in ieder geval niet veel goeds voor de komende zomer.
... 1/5e? Wil je me vertellen waar jij daarvoor naar kijkt? Ik kom bij nsidc voor september uit voor:
sea-ice extent op 50% (7,2 in 1979 en 3,6 in 2012) en voor
sea-ice cons op 47% (4,.5 in 1979 en 2,1 in 2012). Er zijn verschillende bronnen die allemaal andere uitkomsten hebben. Ben benieuwd naar de jouwe Cor.
Now the Natural Environment Research Council (NERC), the UK’s primary agency for funding and managing
environmental sciences research, has made it official as they report Arctic sea ice volume has declined by 36% in the autumn and 9% in the winter between 2003 and 2012. The findings confirm the continuing decline in Arctic sea-ice volume simulated by the Pan-Arctic Ice-Ocean Modelling & Assimilation System (PIOMAS), which estimates the volume of Arctic sea ice, and had been checked using earlier submarine, mooring, and satellite observations until 2008. link
They found that from 2003 to 2008, autumn volumes of ice averaged 11,900 km3. But from 2010 to 2012, the average volume had dropped to 7,600 km3 - a decline of 4,300 km3. The average ice volume in the winter from 2003 to 2008 was 16,300 km3, dropping to 14,800 km3 between 2010 and 2012 – a difference of 1,500 km3.
“The data reveals that thick sea ice has disappeared from a region to the north of Greenland, the Canadian Archipelago, and to the northeast of Svalbard,” says Dr Katharine Giles, a NERC-funded research fellow at the Centre for Polar Observation & Modelling (CPOM) at UCL (University College London), who co-authored the report, published online in Geophysical Research Letters….
Met andere woorden zowel het zomerijs alswel het winterijs is in oppervlakte en volume afgenomen het meerjarig ijs is ook bijna weg.
http://www.arctic.noaa.gov/reportcard/
In 1979 was er nog 16855 kubieke km zeeijs volume, in de zomer van 2012 was dat gedaald tot 3621 kubieke km.
Klimaatwetenschappers linken de grote sneeuwstormen en het kille lenteweer aan het massale verlies van Arctisch poolijs. De omvang en het volume van het ijs, dat jaarlijks smelt in de Arctische Oceaan, bereikte vorige lente een historische laagte. Volgens recente satellietgegevens heeft het ijsvolume bijna een minimumrecord bereikt voor de tijd van het jaar. Dat schrijft de Britse krant The Guardian.
Deze foto is niet meer beschikbaar
© epa.
"Het ijs smelt enorm snel. De omvang is 80 procent kleiner dan 30 jaar geleden, dat is dramatisch. Het is een symptoom van de opwarming van de aarde en draagt bij tot de opwarming van de Arctische Oceaan", aldus Jennifer Francis, onderzoekster van het Rutgers Institute of Coastal and Marine Science.
Volgens Francis en een groeiend aantal wetenschappers warmen de oceanen en atmosfeer op door het gesmolten poolijs. Dat keert op zijn beurt de straalstroom om, een luchtstroom op grote hoogte die stormen stuurt en het weer voornamelijk regelt op het noordelijke halfrond.
Extreem weer
"Het omkeren van de straalstroom leidt tot extreem weer", zegt Francis. "De koude lucht van de Noordpool reist daardoor veel verder naar het zuiden."
Het is niet de eerste keer dat Francis waarschuwt dat de temperatuursstijging aan de Noordpool gelinkt kan worden aan extreem weer. Reeds in september vorig jaar voorspelde ze dat het smelten van een recordhoeveelheid poolijs voor een extreem koude winter kon leiden in Noord- en West-Europa.
Daarin werd ze gevolgd door Vladimir Petoukhov, professor en onderzoeker aan de universiteit van het Duitse Potsdam. Ook hij veronderstelt dat het smelten van poolijs kan leiden tot een richtingsverandering van de straalstroom.
Contrast
De sneeuwval en kille temperaturen van deze maand staan in schril contrast met maart 2012. Toen maakten heel wat landen een erg warme lente mee.
Bron: HLN
Het noordpoolijs heeft zijn jaarlijkse maximum volume en omvang inmiddels achter de rug, dat gebeurt altijd in de loop van de maartmaand. Het seizoen van afkalving en smelt begint. Maar hoe zijn we ditmaal uit de winter gekomen? In grote delen van het noordelijk halfrond is het lang koud geweest, was dat ook terug te zien in het aandeel zeeijs?
De gemiddelde ijsafname in het Noordpoolgebied bedraagt bijna 40.000 vierkante kilometer per jaar. In deze figuur staan de gemiddelde ijshoeveelheid (in miljoenen vierkante kilometers) in maart. We zitten iets lager dan vorig jaar, maar wel veel hoger dan 2011 en de maartmaanden van 2004 tot en met 2007.
Cyclus van ijs
Het zeeijs op de Noordelijke IJszee begint tegen het einde van september met aangroeien. Enige tijd later volgen de regio’s tegen Noord-Siberië, bij Noord-Canada, Alaska en rondom Groenland. Nog weer een paar weken daarna begint in Canada de Hudsonbaai dicht te vriezen, een zegen voor de ijsberen die dan het bevroren water oplopen op hun zoektocht naar zeehonden. In de loop van de wintermaanden wordt het oppervlakte aan ijs almaar groter en geleidelijk ook steeds dikker.
Het is echter niet een continue aanwas, want er zijn ook zeestromen aanwezig die hele ijspakketten verplaatsen. Het belangrijkste verlies van Arctisch zeeijs gaat via de Fram Strait, een zeegebied tussen Groenland en Spitsbergen. Heel wat ijs schuift daar middels een zuidwaarts gerichte zeestroming de Arctische regio uit.
De paarse kleur staat voor ijs dat de afgelopen winter is gevormd. Veruit het meeste ijs is dus jonger dan 1 jaar. Het aandeel oude ijs, meer dan 4 jaar oud, is in de afgelopen decennia sterk afgenomen. Eind jaren 80 bedroeg het nog bijna 30% van het totale ijsareaal, nu nog maar ongeveer 5%.
De omvang van zeeijs op het noordelijke halfrond, bereikt zijn maximum altijd in de loop van maart. Ditmaal hebben we geen record laag oppervlak gehaald, maar het totale ijsareaal is wel onder gemiddeld gebleven. Het totale bijgegroeide zeeijs vanaf het minimum in de zomer van 2012 en het maximum dat zojuist achter de rug is, bedraagt 11,72 miljoen vierkante kilometer.
Meerjarig ijs verdwijnt
Terwijl de ijsbedekking van de Noordelijke IJszee vroeger voor ongeveer 60 procent uit meerjarig ijs bestond, is dat tegenwoordig nog maar 30 procent. Het alleroudste ijs vormt momenteel zo’n 5 procent van de totale ijsbedekking, wat een immens verschil met de jaren 80 van de vorige eeuw. Toen bedroeg het oude ijs ongeveer een kwart van het totale ijsoppervlak.
Hier gaat het over het volume aan Noordpoolijs. De zwarte rondjes staan voor het gemiddelde volume, de grijze zones voor de gemiddelde bandbreedten. De laatste winters zitten we continu onderaan de curve. Dit jaar wordt verbeeld door het rode lijntje. Begin dit jaar was het erg minimaal met het volume aan zeeijs, maar het is wel wat bijgetrokken.
Aangezien de exacte Noordpool ook in het gebied ligt met oceaanstromingen, kan daar gemakkelijk ijs in beweging raken. Deels circuleert het en deels verdwijnt het via de Fram Strait. Net als in 2008 is het momenteel zo dat de grens tussen eenjarig en meerjarig ijs momenteel zo’n beetje rond het exacte Noordpoolpunt schommelt. Een substantieel deel eenjarig ijs bedekt dus de Noordpool , terwijl we het smeltseizoen ingaan.
Je kunt zowel naar het oppervlak aan zeeijs kijken, maar ook het totale volume is van belang. Al jarenlang is het volume fors aan het afnemen. In Figuur 3 is te zien dat we de afgelopen vier winters al onder normaal zitten. De rode lijn betreft het jaar 2013 en aanvankelijk hangt de curve nog onder die van vorig jaar, maar eind februari valt een bescheiden inhaalslag te zien.
De verwachtingen van het Noordpoolijs
De wetenschappers van het NOAA (National Oceanic and Atmospheric Adnministration) verwachten dat binnen enkele decennia de hele noordelijke ijszee nagenoeg ijsvrij zal zijn tijdens de zomers. Uiteraard spreken zijn dit uit naar aanleiding van diverse modelberekeningen.
Hier staat uitgezet het aandeel zeewater dat voor minimaal 15% bedekt is met ijs. We hangen de laatste jaren onderaan, maar de verschillen met normaal zijn het grootste in de eerste wintermaanden. In maart en april trekken de afgelopen jaren wel steeds wat bij. Ook dit jaar, de blauwe lijn, komt vanaf eind februari in de bandbreedte van de norm terecht.
Er zijn drie hoofdmethodes die daarvoor ingezet worden. De eerste bestaat uit het extrapoleren van de getallenreeksen van de afgelopen decennia. Als je die trend doorrekent komt men uit op een bijna ijsvrije Noordpoolregio in 2020. De tweede modelberekeningen baseren zich op momenten dat grote ijsverliezen zijn opgetreden. Bijvoorbeeld de kleine ijsoppervlakten waarmee we de winters van 2007 en 2012 uitkwamen. Dergelijke grote ‘sprongen’ kunnen op willekeurige momenten ook de komende jaren optreden. Volgens dit model is er meer tijd benodigd om een vrijwel ijsvrije zomer te bewerkstelligen. Via deze visie kome met op een bijna zeeijs vrije Arctische regio tegen 2013, maar met een grote onzekerheid in timing. De derde modelberekeningen lijken complexere invoergegevens te hebben en proberen het totale systeem van oceanen, landoppervlak, atmosfeer te ‘vangen’. In deze visie zal een ijsvrije zomer op z’n vroegst rond 2010 optreden, maar met de mediaan dichter bij 2060. Alles bij elkaar genomen lijkt een vrijwel ijsvrije noordpoolregio ergens in de eerste helft van de huidige eeuw op te gaan treden.
Bronnen: NSIDC, National Snow and Ice Data Center; NOAA, National Oceanic and Atmospheric Administraion; Meteo Consult. Polar Science Center.
© thinkstock.
Het smelten van de zuidpoolgletsjers is dramatisch maar niet ongewoon, zegt de Amerikaanse klimaatwetenschapper Eric Steig. In de jaren 1830 en 1940 zag je daar een gelijkaardig proces, zegt hij.
De gletsjers op Antarctica worden in snel tempo dunner. Dat bevestigt nieuw ijskernonderzoek. Maar Eric Steig, klimaatwetenschapper van de Universiteit van Washington, zegt dat het smelten niet zo ongewoon is en dat het vooral niet met zekerheid aan de mens en zijn impact op het klimaat kan worden toegeschreven.
IJskernonderzoek
Steig wijst op de website van Nature Geoscience vooral op de invloed van het cyclische weersverschijnsel El Niño. Hij had vroeger al een verband gezien tussen de snelle opwarming van Antarctica in de jaren 1990 en de El Niño-omstandigheden toen in de Stille Oceaan. Nu ziet hij ook een link met gelijkaardige periodes, onder meer in de jaren 1830 en 1940. Ook toen vertoonde het klimaat in de regio El Niño-kenmerken, ook toen gingen de gletsjers sterk achteruit.
Steig baseert zich op ijskernonderzoek, met materiaal dat tweeduizend jaar terug gaat in de tijd. Daarin zagen hij en zijn collega's klimaatpatronen die overeenkomsten vertonen met die van de jaren 1990.
El Niño
El Niño is de warme uitschieter - La Niña is zijn koude tegenhanger - van een cyclisch weersverschijnsel dat samenhangt met de zuidelijke oscillatie, een patroon van luchtdrukwijzigingen boven de Stille en de Indische Oceaan. Tijdens El Niño-fasen wordt het oppervlaktewater in het oosten van de Stille Oceaan veel warmer.
Steigs onderzoek concentreerde zich op de westelijke zuidpoolkap. Het dramatische ijsverlies op het Antarctisch Schiereiland, dichter bij Zuid-Amerika, is wel bijna zeker het gevolg van klimaatwijziging die door de mens is veroorzaakt, zegt Steig.
Enorme scheur
In 2011 heeft de NASA een enorme scheur ontdekt in de Pine Island-gletsjer, onderdeel van de westelijke zuidpoolkap. De 29 kilometer lange scheur is zo groot geworden dat een enorme ijsberg van 880 vierkante kilometer dreigt af te breken.
Bron: HLN
Nederland noteert inmiddels de vierde te koude maand op rij. Bijzonder, zeker in het opgewarmde klimaat. Of mei de vijfde maand wordt die te koud verloopt, is nog volkomen onzeker. Al opent mei direct met een koude record. In Leeuwraden werd het -3, de laagst gemeten mei-temperatuur daar tot dusver.
Droge maand
De kans dat mei een (te) droge maand wordt, is inmiddels wel als vrij groot in te schatten. Hogedrukgebieden zijn de komende weken vrij dominant in onze omgeving. Overigens gaat een lange droge periode in het zomerhalfjaar doorgaans samen met veel relatief zonnige dagen. En dat zijn meteen ook dagen dat het overdag goed opwarmt. Op basis daarvan is de kans dat we weer een te koude maand krijgen, misschien toch als vrij klein in te schatten.
Wordt mei ook een koude maand? Foto: Marius Visser
Opwarming
Dat de wereld opwarmt hebben we hier al vaker aangehaald. Ook dat het allerminst zo is, dat de opwarming alweer gestopt zou zijn. Opwarming kan vastgesteld worden door nauwkeurig de wereldwijde temperatuurmetingen in kaart te brengen. Dat is lastiger dan gedacht. Zo zijn er bijvoorbeeld gebieden waar niet of nauwelijks gemeten wordt. Verschillende onafhankelijke methoden zijn de afgelopen decennia ontwikkeld, om toch zo een betrouwbaar mogelijk beeld van de temperatuur op aarde te schetsen. De methoden en gebruikte modellen zijn verschillend, maar de uitkomsten zijn verrassend eensluidend en tonen aan dat de wereld opwarmt. Daarbij is het interessant, om niet alleen de temperatuur van de lucht, maar ook van het zeewater erbij te betrekken. Zeewatertemperaturen bevestigen en versterken het reeds aangetoonde patroon van opwarming. Een andere methode om een beeld van het klimaat te krijgen, is te kijken naar de wereldwijde hoeveelheid ijs.
Kans droge mei is groot. Foto Jannes Wiersema
Noordpool
In het algemeen wordt vooral gekeken naar de snel afnemende hoeveelheid ijs in het Noordpoolgebied. Zowel voor wat betreft zee-ijs als het landijs, zoals dat van Groenland. Op deze link is een animatie te zien die visualiseert, hoe snel het volume aan zee-ijs in het noordpoolgebied de afgelopen decennia is geslonken. Over de zuidpool horen we minder terwijl de zuidpool met name voor het wereldwijde zeewaterpeil van cruciaal belang is. De hoeveelheid landijs op Antarctica is circa tien maal zo groot als op Groenland.
Onderzoeksteam op Antarctica, door NASA
Zuidpool
Een recente studie probeert een deel van de geheimen van de zuidpool en haar ijs te ontrafelen. Men heeft daartoe tot 360 meter diep in het ijs geboord. Deze lange cilinder van ijs geeft een helder beeld van de temperaturen en het tempo van smelten in de afgelopen 600 jaar. Het blijkt, dat de snelheid van het smelten in deze periode met een factor 10 (!) is toegenomen. Het grootste deel van deze toename voltrok zich in de afgelopen 50 jaar, zo stellen de onderzoekers. Daarin speelt de smelt in de zomer, vanzelfsprekend, de hoofdrol. De opwarming op de Zuidpool vergroot het aantal dagen, dat er in de zomer smelt kan optreden.
Zeewaterpeil
Al het landijs dat wereldwijd steeds smelt, doet de zeespiegel versneld stijgen. Of deze stijging gedurende deze eeuw beperkt blijft tot minder dan een halve meter, of misschien wel oploopt tot ruim boven de 1 meter, is nog onduidelijk. Maar zelfs als we zouden weten, hoeveel landijs er deze eeuw gaat smelten, dan nog is een accurate verwachting van de zeespiegel op regionaal niveau buitengewoon ingewikkeld. Wel zou dan een soort van wereldwijde gemiddelde zeespiegelstijging kunnen worden bepaald. Maar dat zegt nog weinig of niets over de stijging op lokaal niveau. Dat heeft vooral te maken met het effect van de zwaartekracht.
Expeditie IceBridge, NASA
Zwaartekracht
Het is onmogelijk om te spreken van ‘de’ zeespiegelstijging. Recent onderzoek van het Koninklijk Nederlands instituut voor onderzoek der zee (gepubliceerd in Nature Geoscience) heeft een paar interessante zaken rondom de Zuidpool aan het licht gebracht. Men heeft ontdekt, dat de gigantische ijskap van de Zuidpool zich circa 34 miljoen jaar geleden in betrekkelijk korte tijd heeft gevormd. Het klimaat veranderde snel. Overigens wordt de oorzaak hiervan niet genoemd in dit artikel. Maar algemeen wordt verondersteld, dat wereldwijde grote klimaatveranderingen in het verleden doorgaans samen hangen met de cyclische veranderingen van baan van de aarde rond de zon. Hoe dan ook, toen de enorme massa landijs zich vormde op Antarctica, nam de hoeveelheid (vloeibaar) water op aarde, en dus in de zeeën en oceanen, enorm af. Wereldwijd schat men de zeespiegeldaling in die tijd op zo’n 60 tot 80 meter. Ondiepe zeeën vielen compleet droog. Maar rond Antarctica steeg de zeespiegel met maar liefst 150 meter. Deze extreme stijging op lokaal niveau werd veroorzaakt door het zwaartekracht-effect. De gigantische massa van het groeiende landijs oefende een enorme aantrekkingskracht uit op het water van de omringende oceaan.
De zeespiegel zal door stijgen, maar hoe snel. Foto John Dalhuijsen
Toekomstperspectief
In de komende tijd hebben we in alle waarschijnlijkheid te maken met het smelten van steeds meer landijs. Zowel van de Noordpool (vooral Groenland) als de Zuidpool. Het smelten van landijs van de Zuidpool zal, omgekeerd geredeneerd aan bovenstaande, in de eerste plaats een daling van de zeespiegel veroorzaken rondom Antarctica. Maar een (extra sterke) zeespiegelstijging naarmate we ons verder van de Zuidpool af gaan bewegen. De grootste stijging zou verwacht moeten worden op het Noordelijk halfrond. Andersom zien we een vergelijkbaar effect bij Groenland al is de totale massa van het Groenlandse ijs naar schatting ‘slechts’ een tiende van dat van de grote verre broer Antarctica.
Toch meer ijs?
Overigens horen we de afgelopen jaren soms berichten over toename van het ijs van de Zuidpool. Deze berichten hebben echter uitsluitend betrekking op het zee-ijs rond Antarctica. Dat is in de afgelopen jaren inderdaad enigszins toegenomen, al staat deze toename niet in verhouding met de afname van zee-ijs in het Noordpoolgebied. Maar is een toename van zee-ijs rond de Zuidpool te rijmen met opwarming? Waarschijnlijk wel. Het grootschalig smelten van landijs van Antarctica levert extra zoet water op. Dat komt in zee terecht. Door de stromingen rondom Antarctica heeft dit zoeter water de neiging om zich vooral op te houden rondom Antarctica. Zo kan het, omdat het zeewater iets minder zout wordt, en vriespuntverhoging veroorzaken. Zoet water bevriest immers sneller dan zou water. Dit effect kan enigszins bufferend werken op de opwarming van het Zuidpoolgebied. Een klein pleistertje op de wond, zullen we maar zeggen.
Bronnen: Meteo Consult, NASA, Cryosphere Today
Helaas zaten ze daar in een negatieve El Nino.
http://www.guardian.co.uk/environment/2013/mar/01/australia-record-breaking-hottest-summer heetste zomer ooit in australie ooit.
Indeed, an interesting feature of the heat this summer is that it occurred during a "neutral" period in the El Niño-Southern Oscillation (that is, it was neither La Niña nor El Niño). Up until this year, six of the eight warmest summers, and the hottest three summers on record, occurred during El Niño years.
This essentially means that the record was consistent with warming trends, and achieved without an extra push from natural variability associated with El Niño
Het zee ijs op de zuidpool smelt aan de ene kant en aan de andere kant komt er wat bij, het landijs smelt versneld dus in totaal verminderd de hoeveelheid ijs.
Het noordpoolgebied krijgt niet alleen te maken met een snelle afsmelting van de ijskap. Wetenschappers stellen vast dat ook de zuurtegraad er veel sneller stijgt dan in andere delen van de wereldzeeën. Dat het noordpoolgebied bijzonder kwetsbaar is voor de klimaatverandering, was al langer geweten. Door de afsmeltende ijskappen neemt het gebied steeds meer warmte op, waardoor het effect nog versterkt wordt en de regio veel sneller opwarmt dan de rest van de wereld.
© thinkstock.
Nu blijkt ook dat het ijsvrije, koude zeeoppervlak sneller CO2 opneemt dan warmere gebieden, en zo sneller verzuurt. Die verzuring vormt een nieuwe bedreiging voor het al kwetsbare ecosysteem, zeggen wetenschappers van het Arctic Monitoring and Assessment Program (AMAP). Ze voorspellen snelle veranderingen, maar weten niet welke richting die zullen uitgaan.
Zeeleven
AMAP mat de zuurtegraad op verschillende plaatsen en dieptes, en stelde vast dat het noordpoolgebied in sneltempo aan het verzuren is. Het gebied is inmiddels naar schatting 30 procent meer verzuurd dan voor het begin van de industriële revolutie. Sommige soorten zeeleven zullen baat hebben bij de hogere zuurtegraad, maar andere soorten krijgen het hard te verduren.
De wetenschappers wijzen er op dat de verzuring een nieuwe bedreiging is voor de mariene ecosystemen in het noordpoolgebied, die het al zwaar te verduren hebben door de stijgende temperaturen en de afsmeltende ijskap. 'De arctische voedselketens zijn relatief simpel', schrijven de onderzoekers. 'Daardoor zijn de ecosystemen kwetsbaar voor veranderingen als bepaalde soorten schade ondervinden door externe factoren.'
Ook de mens kan daar de gevolgen van ondervinden. 'De verzuring heeft het potentieel om zowel de commerciële visserij te schaden, die belangrijk is voor de economieën van Noordelijke landen, als de natuurlijke rijkdommen die gebruikt worden door inheemse bevolkingsgroepen in het noordpoolgebied.'
Bron: AD
De geografische Noordpool is sinds 2005 decimeters oostwaarts verplaatst. Wetenschappers zien in het smelten van de ijskap van Groenland - en ijsverlies in andere delen van de wereld - een oorzaak voor dit fenomeen. Dat schrijven zij in een onderzoeksartikel dat is gepubliceerd in de Geophysical Research Letters en waarover het wetenschappelijke tijdschrift Nature op zijn website melding maakt.
Van 1982 tot 2005 verplaatste de Noordpool zich jaarlijks gemiddeld zes centimeter richting het zuidoosten, richting de Canadese regio Labrador. Vanaf 2005 is er een koerswijziging richting het oosten, richting Groenland, waargenomen.
Wetenschappers weten al langer dat de polen niet vastliggen en zich jaarlijks onder seizoensinvloeden verplaatsen. Daarnaast speelt ook de verschuiving van de continenten een rol. In deze beweging werd een verandering waargenomen die wetenschappers op het spoor zette van het verband tussen het smelten van ijskappen en de verplaatsing van de Noordpool.
Met behulp van gegevens van het Gravity Recovery and Climate Experiment (GRACE) van NASA werden veranderingen in de verspreiding van water en ijs in kaart gebracht. Er werd een model opgesteld over de invloed van smeltend ijs op de massaverdeling van de aarde. Ze ontdekten dat het versneld smelten van de ijskappen de afgelopen jaren en de daarmee gepaard gaande zeespiegelstijging sinds 2005 voor meer dan negentig procent bijdroegen aan de poolverplaatsing.
Het onderzoek heeft de wetenschap een belangrijk instrument opgeleverd. Wanneer een draaiend hemellichaam ergens een verlies van massa ondergaat, draait zijn as direct in de richting van het verlies, zegt Erik Ivins, geofysicus van NASA's Jet Propulsion Laboratory.
Bron: Nieuws.nl
Door de dooi van de Noordpool zal methaangas vrijkomen, wat niet alleen tot een catastrofale klimaatverandering zal leiden maar ook de wereldeconomie zal ontwrichten. Die "economische tijdbom" kan ons tot 60 triljoen dollar kosten en het wereldwijde bankenysteem ondermijnen. Daarvoor waarschuwt een groep economen en poolgeleerden, zo meldt The Guardian.
Deze foto is niet meer beschikbaar
Greenpeace illustreerde het smelten van het Noordpoolijs in 2011 met de 'Vitruviusman' van Leonardo da Vinci. © reuters.
Nochtans zagen regeringen en grootindustriëlen de opwarming van de Noordpool de voorbije twintig jaar als een grote bonus: nieuwe gas- en olievelden zouden ontgonnen kunnen worden en de scheepvaart tussen Europa en Azië kan sneller en goedkoper verlopen.
Maar één enkele opstoot van methaangas uit de smeltende Arctische permafrost onder de Oost-Siberische Zee "komt met een prijskaartje van 60 triljoen dollar", zo stellen onderzoekers die voor het eerst het effect op de wereldeconomie hebben berekend.
Catastrofaal
Zelfs de trage uitstoot van een veel kleiner deel van de enorme hoeveelheid methaan die onder de Noordpool en de Arctische wateren gevangen zit zou zorgen voor een catastrofale klimaatverandering en "aanzienlijke" economische schade.
Geen zomerijs meer in 2020
Het Noordpoolijs, dat elk jaar goeddeels smelt en opnieuw bevriest, neemt met nooit eerder geziene snelheid af. Vorig jaar werd slechts 40 procent van de omvang uit de jaren 70 van de voorbije eeuw opgemeten. Omdat het ijs almaar dunner wordt, verwachten wetenschappers dat de Arctische zee tegen 2020 vrij zal zijn van zomerijs.
Overstromingen, voedselschaarste en epidemieën
De gevolgen van die opwarming zullen wereldwijd te voelen zijn. "Het verdwijnen van zomerijs op de Noordpool zal de klimaatverandering in een stroomversnelling brengen", stelt Peter Wadhams van de universiteit van Cambridge. Wadham staat aan het hoofd van een groep oceaangeleerden en is één van de auteurs van het alarmerende rapport dat in het vakblad Nature verscheen.
"Het vrijkomen van deze massa methaangas zal zware gevolgen hebben op onze economie en samenleving. Vooral arme landen in Afrika, Azië en Zuid-Amerika zullen te maken krijgen met extreem weer, overstromingen, mislukte oogsten en epidemieën", waarschuwt Wadham. De risico's van snel smeltend poolijs worden door economische organisaties enorm onderschat, meent hij. Totnogtoe werd enkel aan olielekken gedacht. Maar de economen missen het grotere plaatje, argumenteert Wadham.
"Onzichtbare tijdbom"
"Het Wereld Economisch Forum en het Internationaal Monetair Fonds zien het economisch gevaar van de veranderingen op de Noordpool niet. Ze zouden meer aandacht moeten besteden aan deze onzichtbare tijdbom. Eén enkele grote bel methaangas die vrijkomt kan de wereldeconomie maar liefst 60 triljoen dollar kosten", becijfert professor Gail Whiteman van de Rotterdam School of Management.
Noordelijke Zeeroute
Dit jaar zal een recordaantal schepen de Noordelijke Zeeroute nemen, door de Beringstraat tussen Siberië en Alaska. Die route is slechts enkele maanden per jaar met een ijsbreker te bevaren. De zeeweg maakt de afstand tussen Azië en Europa 35 procent korter en drukt de kosten met 40 procent.
Volgens de Russische autoriteiten hebben al 218 schepen uit onder meer Korea, China, Japan, Noorwegen en Duitsland toestemming gevraagd om de Noordelijke Zeeroute dit jaar te gebruiken. Vorig jaar legden 46 schepen de hele Noordelijke Zeeroute af, in 2011 waren dat er slechts vier. Zelfs middengrote vrachtschepen sparen via deze weg 10 tot 15 vaardagen en honderden tonnen brandstof uit op een trip van Noorwegen naar China.
Satellietgegevens van het Amerikaans instituut voor sneeuw en ijs tonen een versnelling van het smelten van Noordpoolijs. Tussen 1 en 15 juli smolt 130.000 vierkante kilometer poolijs, waarmee het record van vorig jaar wordt geëvenaard.
Bron: HLN
Het North Pole Environmental Observatory heeft al meer dan tien jaar een webcam op de Noordpool staan. Met de beelden ervan is er nu een timelapse-video gemaakt, waarop duidelijk te zien is hoe het poolijs stilaan aan het smelten is.
Volgens de foto's begon de dooi in 2002. Het oppervlakkige meer dat er nu staat ontstond door smeltwater dat bovenop een ijslaag bleef staan, meldt het observatorium. Het poolijs is een makkelijk slachtoffer van de opwarming van de aarde en zal ons wellicht biljoenen kosten.
Royal Wakefield
Bron: HLN
Eind september verschijnt het eerste en belangrijkste luik van het nieuwe klimaatrapport van de Verenigde Naties. Veel goed nieuws hoeven we niet te verwachten. Thierry Fichefet, een van de hoofdauteurs, blikt vooruit in wetenschapsmagazine Eos.
Fichefet is hoogleraar klimaatwetenschap aan de UCL in Louvain-la-Neuve en schreef mee aan het nieuwe klimaatrapport. Hij is de vader van het Louvain-la-Neuve Sea Ice Model (LIM), een internationaal gerenommeerd klimaatmodel dat inmiddels tot het vaste arsenaal van het IPCC behoort.
De grote verdienste van Fichefets model is dat het, op basis van de atmosferische meetdata van de voorbije decennia, nagenoeg perfect de afname van het ijs in de Noordelijke IJszee voorspelt.
Wat zien we als we Fichefets model de komende decennia laten doorlopen? ‘De Noordpool zou nog vóór 2050 volledig ijsvrij zijn.' Is een ijsvrije Noordpool dan helemaal niet te vermijden? ‘Jawel’, zegt Fichefet. ‘Want onze voorspelling is gebaseerd op een – helaas waarschijnlijk – scenario waarin de stijging van de mondiale broeikasuitstoot nog wel even doorgaat. Mocht de uitstoot stabiliseren op het huidige niveau, dan zal er nog altijd zee-ijs wegsmelten, maar niet in die mate dat de Noordpool tijdens de zomer volledig ijsvrij wordt.’
Bron: Het Nieuwsblad | Gewijzigd: 31 januari 2017, 13:53 uur, door Joyce.s
Onweersdagen: 0
Het poolijs is minder gesmolten tijdens de zomer van 2013 dan tijdens de recordzomer van 2012. Dat blijkt uit de meest recente satellietobservaties van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.
©RR
In 2012 werd nog het laagste niveau ooit vastgesteld sinds het begin van de metingen in 1978. Toen bleef er na de zomer nog 3,41 miljoen vierkante kilometer ijs over. Dit jaar was er op 13 september nog zowat 5,10 miljoen vierkante kilometer.
Hoewel de situatie beter is dan in 2012, is de oppervlakte die midden september gemeten werd de op vijf na kleinste sinds het begin van de vaststellingen en blijft ze 1,12 miljoen vierkante kilometer kleiner dan het gemiddelde tussen 1981 en 2010.
Dit jaar lagen de temperaturen in het poolgebied volgens analyses van NASA 1 tot 2,5 graden lager dan gemiddeld. Dat is gedeeltelijk een gevolg van een reeks cyclonen in de zomer, preciseren de wetenschappers.
Bron: Het Nieuwsblad
Onweersdagen: 0
Integenstelling tot verwacht werd zet de vermiindering van zeeijs op de Noordpool niet door. 2013 is gelijk geëindigd met 2009 en heeft sinds 2006 het meeste zee-ij in de zomer overgehouden. Dus al die spookverhalen over 'eenjarig ijs is in de zomer zo weggesmolten en het wordt dus elk jaar minder ijs' klopt van geen kanten!
Streep door de rekening van IPPC
De samenvatting van het eerste deel van het nieuwe IPPC-rapport wordt tussen 22 en 26 september behandeld op een bijeenkomst in Stockholm. Wat zullen ze nu weer moeten bedenken om de toename i.p.v. afname van het Noordpoolijs te verklaren?
Tabel: NSIDC
Minste zeeijs 13 sept 2013 in vergelijking met het minste zeeijs op 16 september 2012 en het langjarig gemiddelde (1981-2010)
Bron gecompileerd kaartje: NSIDC
Vergelijking minimum zeeijs 2013 met de jaren 2007 t/m 2012
Detail van grafiek bron: Artic-roos
Bron tekst: Me | Gewijzigd: 22 september 2013, 12:39 uur, door Ben47
Niet alleen in de winter, maar ook in de zomer blijft het zeeijs rond de Zuidpool ver boven het gemiddelde. Helaas wordt daar nooit aandacht aan besteedt . Gemiddeld zou het zeeijs over het afgelopen seizoen over beide polen wel eens boven normaal kunnen zijn, omdat het langdurig boven normaal zijn van de zuidpool het zomerminimum van de Noorpool meer dan compenseert.
Bron:arctic.atmos | Gewijzigd: 22 september 2013, 13:00 uur, door Ben47
Nu de Noordwestelijke Doorvaart boven Canada opnieuw bevaarbaar is door de smeltende poolkap, stuurt een Deense firma voor het eerst een bulkcarrier langs de route. Ironisch genoeg zal het schip steenkool vervoeren, een van de belangrijkste bronnen van broeikasgassen. De Nordic Orion, een schip van de Deense firma Nordic Bulk Carriers, wordt de eerste bulkcarrier die de doorvaart probeert sinds 1969. Het bedrijf maakt zich sterk dat de route bevaarbaar is en dat het schip zich een weg zal kunnen ploegen door de relatief dunne ijslaag die het kan tegenkomen.
Doordat we massaal steenkool opstoken, warmt de aarde op en smelt het poolijs. Net daardoor kan er nu een steenkooltransport langs de Noordpoool varen. © ap.
Grote gevolgen
Als de route bevaarbaar blijkt, kan dat belangrijke gevolgen hebben voor het internationaal transport. Sommige trajecten worden 7.000 kilometer korter en leveren zo een grote besparing op aan brandstof, tijd en lonen voor de bemanning. Het schip moet elke dag contact opnemen met de Canadese kustwacht, die het hele traject van dichtbij volgt. Begin oktober zou de Nordic Orion moeten aankomen in Finland.
Steenkool als oorzaak van opwarming aarde
De tocht is mogelijk dankzij het terugtrekken van het ijs, op zich een gevolg van de opwarming van de aarde. Ironisch genoeg is de Nordic Orion geladen met 73.000 ton steenkool, een van de belangrijkste bronnen van de broeikasgassen die de klimaatverandering veroorzaken. De lading is bestemd voor Rautaruukki Corp, een Fins staalbedrijf. Steenkool is de meest klimaatonvriendelijke fossiele brandstof, goed voor en vijfde van de totale CO2-uitstoot in Europa. De verbranding van steenkool heeft ook belangrijke gevolgen voor de volksgezondheid.
Bron: HLN
Weliswaar miniem maar toch is het hoogterecord sinds begin van de metingen, dat op naam van 2012 stond, opnieuw gebroken!
De temperatuur vanaf 1979 voor de Zuidpool 60z-85z is volgens de satelietmeting (UAH) niet gestegen!
bron: http://vortex.nsstc.uah.edu/data/msu/t2lt/uahncdc_lt_5.6.txt
Uit een nieuw onderzoek blijkt dat de zomertemperaturen op de Noordpool de hoogste zijn in 44.000, en misschien zelfs 120.000 jaar. Dat schrijft de nieuwswebsite Huffington Post.
"Het opmerkelijkst is hoe ongezien de opwarming van Arctisch Canada wel niet is", zegt Gifford Miller, onderzoeker aan de University van Colorado. Het onderzoek van Miller en zijn collega's werd gepubliceerd in het tijdschrift Geophysical Researcher Letters.
© ap.
Holoceen
De studie is de eerste die aantoont dat de huidige warmte op de Noordpool hoger ligt dan tijdens het begin van het Holoceen. Dat is de naam voor de huidige geologische periode, die zo'n 11.700 jaar geleden begon.
Miller en zijn collega's onderzochten de Arctische temperaturen door gasbellen in het poolijs te bestuderen. Uit het ijs boorden ze cilinders, die de verschillende lagen bevroren sneeuw bevatten. Zo konden de wetenschappers de temperaturen uit het verleden reconstrueren. Die gegevens koppelden ze aan data, die ze verwierven bij de analyse van stukken mos, die al minstens 44.000 jaar, misschien zelfs 120.000 jaar in het ijs vastzaten. Uit die twee onderzoeken concludeerden de wetenschappers dat de temperaturen in de regio niet zo hoog zijn geweest sinds misschien wel 120.000 jaar geleden.
"Al het poolijs verdwijnt"
Volgens Miller is het poolgebied al sinds een eeuw aan het opwarmen, maar de meest merkbare opwarming begon pas in de jaren 70. "En het is slechts gedurende de laatste twintig jaar dat de opwarming van de regio verbluffende proporties aanneemt", voegt hij toe. "Heel Baffineiland (een van de Canadese Arctische Eilanden, nvdr.) is aan het smelten en we verwachten dat al het poolijs zal verdwijnen, ook al wordt het niet nog warmer."
Bron: HLN
Onweersdagen: 0