Na een week van prachtig zomerweer is ons land in een zone met koelere lucht terecht gekomen. Die afkoeling kan natuurlijk bijna niet geruisloos voorbij gaan: Er moesten dus wel regen- en onweersbuien ontstaan.

Voor vrijdag 27 juli 2012 stond er mogelijk zwaar onweer op het programma. Overdag reikten de temperaturen tot lokaal tropische waarden en die warmte moest verdreven worden met enkele pittige regen- en onweersbuien. En deze kwamen er ook! Omdat we natuurlijk niets wilden missen zijn mijn chasemaat (Mathijs) en ik richting Schijndel gereden om daar de eerste bui te onderscheppen. Het was heel heiig, waardoor het zicht op de bui ons aardig ontnomen werd. Vlak voor de bui werd heel vaag een arcusvorm zichtbaar. Na passage stelde de bui op wat gerommel na vrijwel niks voor.

Die vrijdag avond/nacht weet nu inmiddels iedereen wel hoe dat is afgelopen. Het zag er erg hoopvol uit, mooie MCS clusters naderden het zuidoosten van Nederland en we hadden een mooie plek nabij Maastricht gevonden. Helaas was het geen dat we zagen alleen weerlicht (IC-ontladingen) wat vrijwel niet goed op foto of video is vast te leggen. Al snel besloten we te gaan en het te laten voor wat het was. Zonde van alle tijd en kilometers, maar ook deze dingen gebeuren als je van moeder natuur afhankelijk bent.

Eigenlijk baalde ik best wel flink over de buien van gisteren. We hebben veel ontladingen gezien, een bui flink horen donderen, maar toch waren we niet tevreden. Het was gebeurd, het hoorde er bij dacht ik bij mezelf. Toevallig kwam Mathijs in de avond langs kwam wilden we even buiten een balletje trappen waarna we ineens aan de zuidelijke horizon een vorm van een arcus zagen. We stonden beide nogal verontwaardigd te kijken en pakte maar snel de buienradar erbij en zagen een paar losse cellen ter hoogte van het altijd zo mooie Zaltbommel.

Al vlot naderde de vorm van de arcus en het was werkelijk schitterend om te zien, ondanks dat dat er slechts weinig van betekenis achter zat.. Hier een foto van de arcus:



Vlak voordat dit geheel over ons heen zou gaan trekken, wierpen we even een blik op de neerslagradar. Tot onze grote verbazing was er ineens een buienlijn ontstaan over het midden van Nederland die langzaam oostwaarts trok. We twijfelden geen moment, pakten onze spullen en de chase was on!

Meteen besloten we om richting de bui te rijden om er vervolgens vooruit te blijven gaan. Gezien de geringe treksnelheid leek ons dit makkelijk haalbaar. Ter hoogte van Elst reden we de A15 op. Op het moment dat we moesten wachten voor rood licht, viel ons ineens een uitgezakte basis op. Echt laag was deze niet, maar ik heb er wel een foto van gemaakt:



Hierna zijn we richting knooppunt Valburg gereden om van daaruit richting afslag Dodewaard te rijden. Ter hoogte van knooppunt Valburg werd ineens in zuidwestelijke richting een enorme lage uitzakking zichtbaar. Meteen gingen er van alle scenario’s rond, maar al snel viel op dat het aan rotatie ontbrak: Het was dus ‘slechts’ een kolom van scudwolken.

Eenmaal aangekomen op de Waaldijk in Dodewaard zagen we een prachtig complex  op ons afkomen. De structuren die erin zaten waren gewoonweg prachtig te noemen. En dit voor deze omstandigheden! Onder de basis ontstonden continue forse kolommen van scudwolken, de ene ontlading na de andere was zichtbaar. Omdat het geheel vrij langzaam op ons af kwam, hadden we genoeg tijd voor een aantal foto’s en video’s:





Na enkele minuten kwam de buienlijn alsmaar dichterbij. Ondanks dat er toch niet heel gunstige weerkaarten waren voor deze avond, begon het voor ons toch allemaal wel heel serieus te lijken. Toen de bui ongeveer twee kilometer voor ons hing, werd het alsmaar mooier en mooier!



Ongeveer twee minuten later werd het ons toch wat te heet onder de voeten, dus we besloten richting Nijmegen te gaan rijden om daar de bui uiteindelijk te onderscheppen. Onderweg veranderde de bui continue van vorm, er waren uitzakkingen te zien die vervolgens weer oploste, maar het mooiste was nog dat de arcuskraag langzaamaan wat lagen begon te vertonen: Een shelfcloud was geboren!

De bui werd inmiddels alleen maar actiever en actiever, er is zelfs een periode van twee minuten geweest waarin er ongeveer 60 ontladingen waren. Helaas waren het op dit moment alleen maar in-cloud ontladingen.

Eenmaal aangekomen in Nijmegen werden de contouren van de shelfcloud alleen maar duidelijker. Alsnog zat er niet veel contrast in de lucht, maar het was zeker goed waar te nemen. Aangezien de bui ook flink actief was, konden we ook proberen om de shelfcloud tegelijk met een ontlading vast te leggen. Eens een keer wat anders, en het lukte! Op de rechterzijde is een grote egale ‘vlek’ te zien. Dit is geen lichtvervuiling maar het regenscherm dat van rechts naderde en oplichtte door ontladingen die soms een diep gele tot ietwat oranje kleur hadden. Hier wat foto’s:





Na de passage van de shelfcloud ging het uiteindelijk goed los. Het kwam met bakken uit de hemel voor ongeveer een half uur lang. De ene ontlading na de andere flitste me om de oren. Helaas waren het tot dit moment alleen in-cloud ontladingen, maar toen de bui bijna voorbij was werden er ineens allemaal CC-ontladingen zichtbaar! Hier enkele foto’s:





Al met al ben ik met deze last-minute chase zeker niet ontevreden! Mn materiaal was helaas niet optimaal vanwege de chase van de avond ervoor: Geheugenkaarten waren vol en de accu van de camera haalde het ook nog maar net. Achteraf best bizar dat een kansloze situatie toch nog op zoiets is uitgelopen!

©Wilfred Janssen

Mooi verslag! Gisteravond totaal onverwacht het mooiste onweer van de laatste paar jaar hier gezien.

was ook mooi om te zien hoe de wolken uit duitsland over nijmegen richting die bui werden gezogen zaterdagavond.heel apart was dat.bui trok west-oost,en de wolken een minuut of twintig oost-west richting die bui,dat was een half uurtje voor dat het hier losbarste in nijmegen.