Een gigantische langverschuiving, één van de grootste in noord Amerika, en welke geregistreerd werd door seismografen in de USA, heeft de John Hopkins gletsjer in het Glacier Bay National Park and Preserve bedekt als een glazuurlaagje op een taart. De modderstroom denderde naar beneden in een naamloze vallei onder de Lituya berg in het berggebied Fairweather in Alaska. De modderige stroom klotste heen en weer door de bochten in de vallei. Door het gedender en het geschud ontstonden er meerdere sneeuwlawines. Het precieze volume van de landverschuiving is nog niet berekend. Echter het afbreken werd wel geregistreerd op het seismologisch apparatuur. De lawine zelf was niet het resultaat van een beving. Dr.Marten Geertsema, onderzoeks geeomorpholoog bij de Forest Service in British Colombia, meldt dat het de verschuiving enorm is: 9 kilometer lang. Aan de Canadese kant veroorzaakte de lawine een beving van M=3.7. Het UGSG registreerde een beving van M=3.4. Dit is een vrij groot seismische registratie voor een landverschuiving. "Als iemand op dat moment op de gletsjer zou lopen, dan was deze zo plat als een dubbeltje geweest."
De landverschuiving ontstond om 14.30h lokale tijd op 11 juni. De grootte van de landverschuiving werd pas onderkend toen Drake Olson op 2 juli over de gletjser vloog en de bijzondere foto's liet zien. "Het stuk is aan de bovenkant van de gletsjer afgebroken en rolde door de gletsjer heen," zegt Lewis Sharman, ecoloog in Glacier Bay. "De hoek van de verschuiving is berekend op 13,7 graden. Dit is niet echt steil, maar genoeg om het stuk 8km ver te laten rollen". De verschuiving is vanaf de grond niet zichtbaar. De gletsjer verplaatst zich zo'n 3-4 meter per dag. Het kan dus jaren duren voordat het puin van de landverschuivin het einde van de gletsjer bereikt.
De oorzaak van de landverschuiving is (nog) niet bekend. "Ik heb de berg nog niet goed kunnen onderzoeken, maar het was een combinatie van ijs en steen," zegt Dr. Geertsema. "En grot stuk van die berg is afgebrokkeld. Ook zat er een groot stuk van de gletsjer. Dit is vrij normaal in dit gebied."
Volgens de geomorfoloog kan de verschuiving veroorzaakt zijn door een breuk in het permafrost op de berg. "Door de degeneratie van het permafrost ontstaat er een heel complex van breuken. Sommige van deze breuken openen en sluiten zich, anderen zijn definitief. Naar mate de tijd verstrijkt, wordt de rotsmassa door de breuken steeds zwakker."
Een ander fascineren aspect van deze landverschuiving is dat er een krachtige drukgolf door de vallei voorafgaande aan de landverschuiving is geweest. Deze drukgolf heeft stenen en ander puin tot 4 km boven het oppervlak van de verschuiving gestuwd. De snelheid van de drukgolf is niet gemeten, maar zal naar schatting zo'n 321 km/h zijn geweest. "Het was een enorme stofwolk. Op de foto's is te zien, dat stenen zo groot als een vuist zelfs boven de stofwolk zijn uitgekomen.
© onweer-online
Bron: National Parks Traveler.
1 door mensen gemaakt met explosieven oid.
2 meteorietinslag
3 door de landverschuiving
Daarvan vind ik de laatste de meest waarschijnlijke, als 2e optie zie ik 1 als meest waarschijnlijke, en die heeft dan de aardverschuiving weer op gang gebracht.
1 door mensen gemaakt met explosieven oid.
2 meteorietinslag
3 door de landverschuiving
Daarvan vind ik de laatste de meest waarschijnlijke, als 2e optie zie ik 1 als meest waarschijnlijke, en die heeft dan de aardverschuiving weer op gang gebracht. De drukgolf is veroorzaakt door de landverschuiving zelf.