Met je hoofd tussen de wolken
Met je hoofd tussen de wolken
Veel ruimte voor de zon was er maandag niet en ook viel er af en toe een bui en waaide het stevig. Toch ging om half drie de telefoon. Het was collega Tom van der Spek met goed nieuws. De geplande ballonvaart die avond zou doorgaan. Tom had altijd al de wens om een keer met een luchtballon te varen en omdat hij 25 jaar in dienst van Meteo Consult is, leek het hem een goed moment om een aantal collega’s mee te vragen om dit samen met hem te beleven.
Tom van de Spek mag als eerste de brander aanzetten.
Bewolking en een buitje
Aan het begin van de avond verzamelden we in Barneveld. Het was bewolkt en vlak voor Barneveld viel er zelfs nog een buitje. Eenmaal op het terrein, waar in totaal vier groepen klaar stonden om de lucht in te gaan, klaarde het eventjes op. Heel lang duurde het niet en we vroegen ons dan ook hardop af of we überhaupt wel een zonnestraal zouden zien. Het was wel duidelijk dat er twee wolkenlagen aanwezig waren. De eerste laag op zo’n 700 meter hoogte bestond uit stapelwolken en weer daarboven bevond zich een laag met altocumulus bewolking. Met een beetje geluk konden we tussen deze twee lagen komen en toch nog genieten van een spectaculair uitzicht. Niet op het landschap onder ons, maar wel op de wolkenluchten. Als groep van meteorologen leek ons dat heel erg interessant.
Voor het opstijgen maken we nog een foto in de ballon.
De lucht in
Op het veld werd vrij snel de mand uit de aanhanger gehaald, werden de gasflessen gecheckt en de ballon op het gras uitgelegd. Terwijl de piloot met zijn collega’s bezig was om de ballon vaarklaar te maken, waren wij met z’n allen aan het filosoferen over hoe het straks zou zijn in de lucht. Rond kwart voor acht was het dan zover. Iedereen had een plekje gevonden in de ballon en de piloot liet de branders eens flink gaan. Al vrij snel waren we los van de grond en omdat er een wat vlagerige wind stond, zorgde de piloot ervoor dat we aan het begin even een snelle stijging doormaakten om in wat rustiger vaarwater terecht te komen.
Na een paar minuten was iedereen gewend aan de hoogte en genoten we van het uitzicht. Het zicht was goed want we konden goed om ons heen kijken. Pas richting de horizon werd het wat heiig, maar daar hadden we geen last van. Wel hing er net achter ons een behoorlijk donkere stapelwolk. Met de heersende wind was het wel duidelijk dat we voorlopig geen opklaringen zouden krijgen.
Omdat de piloot de ballon even een extra setje geeft bij de start, zitten we in een mum van tijd op een hoogte van zo'n 100 meter. Twee andere ballonnen staan dan nog aan de grond.
Op naar ruim 6000 voet
Omdat er een zuidwestenwind stond en we in Barneveld opstegen, kwam al vrij snel de Veluwe in zicht. Vanaf enkele honderden meters hoogte zijn de bomen nou niet echt heel spectaculair en dus was dit het juiste moment om het wat hogerop te zoeken. De piloot trok flink aan de hendels van de gasfles en daarna begonnen we aan een flinke klim. Na een paar minuten zaten we al in de stapelbewolking en was het helemaal grijs om ons heen. De meesten van ons genoten hier zichtbaar van, een enkeling vond het toch wel spannend om zo tussen de grijze massa te hangen.
Zicht op een deel van de gemeente Barneveld.
Omdat de stapelwolken nog redelijk verticaal ontwikkeld waren, duurde het eventjes voordat we weer wat zicht hadden. Toen dat eenmaal het geval was, was het voor ons meteorologen ook wel echt genieten. Terwijl de altocumulus nog een stuk hoger was terug te vinden, waren er rondom ons een paar flinke stapelwolken zichtbaar. Ondanks het late tijdstip waren ze nog redelijk aan het groeien. Waarschijnlijk had dit ook te maken met het feit dat de wolken net boven het hoogste deel van de Veluwe aangekomen waren en als het waren een extra duwtje kregen.
Op een hoogte van ongeveer 2000 meter bevinden we ons tussen twee wolkenlagen
Terwijl de één druk bezig was met het maken van foto’s en filmpjes, genoot de ander gewoon van het adembenemende uitzicht. We bevonden ons op ruim 6000 voet (zo’n 2000 meter) en dat het op die hoogte redelijk fris was bleek ook wel. De thermometer bij de hoogtemeter gaf slechts een graad of tien aan en dat was dan nog in de buurt van de gasbrander. Uit modelgegevens uit de weerkamer van Meteo Consult bleek dat het maandagavond op zo’n 2000 meter slechts vier graden was. Gelukkig zorgde de gasbrander nog voor enige warmte en omdat je met de ballon meevaart met de wind, is het windstil en heb je dus geen last van het windchill-effect.
Meer filmpjes zijn te vinden op ons Youtube-kanaal
Op weg richting Wilp
Nadat we ons zo’n 15 minuten op een hoogte van 2000 meter bevonden, was het weer tijd om te dalen. Opnieuw trokken we door een dicht pakket met bewolking en bevond de groep meteorologen zich (weer) letterlijk in de wolken. Uiteindelijk zijn we nog ruim een half uur doorgevaren via Apeldoorn naar de IJsselvallei. Daar werd even na 21 uur de landing ingezet aan de oostkant van het plaatsje Wilp. Aan de rand van het dorp gingen we net over een aantal boomtoppen en een paar huizen. Eenmaal achter een dijk zette de piloot het vaartuig aan de grond. Vlak boven het aardoppervlak zagen we aan de koers van de ballon, dat de wind nog redelijk grillig was. Soms was de wind ZZW en even later bijna pal west. We gingen dan ook uit van een pittige landing, maar uiteindelijk viel dat erg mee.
De hoogtemeter. We bevinden ons op ruim 6000 voet (2000 meter) en de thermometer onder de gasbranden geeft ruim 10 graden aan. De luchttemperatuur bedroeg echter niet meer dan 4 graden.
Toen we aan de grond stonden, was er uiteraard nog een dankwoordje voor Tom en kreeg hij van de groep nog een aandenken aan deze spectaculaire avond. Nadat we met z’n allen geholpen hadden met het inruimen van de ballon, was er nog even het bekende champagne-moment en daarna was het tijd om richting het startpunt in Barneveld te rijden.
Terwijl de zon al ruim onder was en de ballon weer in de aanhangwagen zat, was het nog tijd voor een glaasje champagne.
Uiteindelijk kunnen we zeggen dat ondanks, of misschien wel juist vanwege het bewolkte weer, deze ballonvaart een onvergetelijke ervaring was. De (ondergaande) zon hebben we niet meer gezien maar wel een paar prachtige wolkenluchten. Met z’n allen zijn we dagelijks bezig met het weer en wat is er interessanter voor een meteoroloog om je letterlijk tussen de wolken te bevinden. Tom, nogmaals hartelijk dank!
Bron: Meteo Consult Beeldmateriaal: Dennis Wilt en Britta van Gendt
Veel ruimte voor de zon was er maandag niet en ook viel er af en toe een bui en waaide het stevig. Toch ging om half drie de telefoon. Het was collega Tom van der Spek met goed nieuws. De geplande ballonvaart die avond zou doorgaan. Tom had altijd al de wens om een keer met een luchtballon te varen en omdat hij 25 jaar in dienst van Meteo Consult is, leek het hem een goed moment om een aantal collega’s mee te vragen om dit samen met hem te beleven.
Tom van de Spek mag als eerste de brander aanzetten.
Bewolking en een buitje
Aan het begin van de avond verzamelden we in Barneveld. Het was bewolkt en vlak voor Barneveld viel er zelfs nog een buitje. Eenmaal op het terrein, waar in totaal vier groepen klaar stonden om de lucht in te gaan, klaarde het eventjes op. Heel lang duurde het niet en we vroegen ons dan ook hardop af of we überhaupt wel een zonnestraal zouden zien. Het was wel duidelijk dat er twee wolkenlagen aanwezig waren. De eerste laag op zo’n 700 meter hoogte bestond uit stapelwolken en weer daarboven bevond zich een laag met altocumulus bewolking. Met een beetje geluk konden we tussen deze twee lagen komen en toch nog genieten van een spectaculair uitzicht. Niet op het landschap onder ons, maar wel op de wolkenluchten. Als groep van meteorologen leek ons dat heel erg interessant.
Voor het opstijgen maken we nog een foto in de ballon.
De lucht in
Op het veld werd vrij snel de mand uit de aanhanger gehaald, werden de gasflessen gecheckt en de ballon op het gras uitgelegd. Terwijl de piloot met zijn collega’s bezig was om de ballon vaarklaar te maken, waren wij met z’n allen aan het filosoferen over hoe het straks zou zijn in de lucht. Rond kwart voor acht was het dan zover. Iedereen had een plekje gevonden in de ballon en de piloot liet de branders eens flink gaan. Al vrij snel waren we los van de grond en omdat er een wat vlagerige wind stond, zorgde de piloot ervoor dat we aan het begin even een snelle stijging doormaakten om in wat rustiger vaarwater terecht te komen.
Na een paar minuten was iedereen gewend aan de hoogte en genoten we van het uitzicht. Het zicht was goed want we konden goed om ons heen kijken. Pas richting de horizon werd het wat heiig, maar daar hadden we geen last van. Wel hing er net achter ons een behoorlijk donkere stapelwolk. Met de heersende wind was het wel duidelijk dat we voorlopig geen opklaringen zouden krijgen.
Omdat de piloot de ballon even een extra setje geeft bij de start, zitten we in een mum van tijd op een hoogte van zo'n 100 meter. Twee andere ballonnen staan dan nog aan de grond.
Op naar ruim 6000 voet
Omdat er een zuidwestenwind stond en we in Barneveld opstegen, kwam al vrij snel de Veluwe in zicht. Vanaf enkele honderden meters hoogte zijn de bomen nou niet echt heel spectaculair en dus was dit het juiste moment om het wat hogerop te zoeken. De piloot trok flink aan de hendels van de gasfles en daarna begonnen we aan een flinke klim. Na een paar minuten zaten we al in de stapelbewolking en was het helemaal grijs om ons heen. De meesten van ons genoten hier zichtbaar van, een enkeling vond het toch wel spannend om zo tussen de grijze massa te hangen.
Zicht op een deel van de gemeente Barneveld.
Omdat de stapelwolken nog redelijk verticaal ontwikkeld waren, duurde het eventjes voordat we weer wat zicht hadden. Toen dat eenmaal het geval was, was het voor ons meteorologen ook wel echt genieten. Terwijl de altocumulus nog een stuk hoger was terug te vinden, waren er rondom ons een paar flinke stapelwolken zichtbaar. Ondanks het late tijdstip waren ze nog redelijk aan het groeien. Waarschijnlijk had dit ook te maken met het feit dat de wolken net boven het hoogste deel van de Veluwe aangekomen waren en als het waren een extra duwtje kregen.
Op een hoogte van ongeveer 2000 meter bevinden we ons tussen twee wolkenlagen
Terwijl de één druk bezig was met het maken van foto’s en filmpjes, genoot de ander gewoon van het adembenemende uitzicht. We bevonden ons op ruim 6000 voet (zo’n 2000 meter) en dat het op die hoogte redelijk fris was bleek ook wel. De thermometer bij de hoogtemeter gaf slechts een graad of tien aan en dat was dan nog in de buurt van de gasbrander. Uit modelgegevens uit de weerkamer van Meteo Consult bleek dat het maandagavond op zo’n 2000 meter slechts vier graden was. Gelukkig zorgde de gasbrander nog voor enige warmte en omdat je met de ballon meevaart met de wind, is het windstil en heb je dus geen last van het windchill-effect.
Meer filmpjes zijn te vinden op ons Youtube-kanaal
Op weg richting Wilp
Nadat we ons zo’n 15 minuten op een hoogte van 2000 meter bevonden, was het weer tijd om te dalen. Opnieuw trokken we door een dicht pakket met bewolking en bevond de groep meteorologen zich (weer) letterlijk in de wolken. Uiteindelijk zijn we nog ruim een half uur doorgevaren via Apeldoorn naar de IJsselvallei. Daar werd even na 21 uur de landing ingezet aan de oostkant van het plaatsje Wilp. Aan de rand van het dorp gingen we net over een aantal boomtoppen en een paar huizen. Eenmaal achter een dijk zette de piloot het vaartuig aan de grond. Vlak boven het aardoppervlak zagen we aan de koers van de ballon, dat de wind nog redelijk grillig was. Soms was de wind ZZW en even later bijna pal west. We gingen dan ook uit van een pittige landing, maar uiteindelijk viel dat erg mee.
De hoogtemeter. We bevinden ons op ruim 6000 voet (2000 meter) en de thermometer onder de gasbranden geeft ruim 10 graden aan. De luchttemperatuur bedroeg echter niet meer dan 4 graden.
Toen we aan de grond stonden, was er uiteraard nog een dankwoordje voor Tom en kreeg hij van de groep nog een aandenken aan deze spectaculaire avond. Nadat we met z’n allen geholpen hadden met het inruimen van de ballon, was er nog even het bekende champagne-moment en daarna was het tijd om richting het startpunt in Barneveld te rijden.
Terwijl de zon al ruim onder was en de ballon weer in de aanhangwagen zat, was het nog tijd voor een glaasje champagne.
Uiteindelijk kunnen we zeggen dat ondanks, of misschien wel juist vanwege het bewolkte weer, deze ballonvaart een onvergetelijke ervaring was. De (ondergaande) zon hebben we niet meer gezien maar wel een paar prachtige wolkenluchten. Met z’n allen zijn we dagelijks bezig met het weer en wat is er interessanter voor een meteoroloog om je letterlijk tussen de wolken te bevinden. Tom, nogmaals hartelijk dank!
Bron: Meteo Consult Beeldmateriaal: Dennis Wilt en Britta van Gendt
