Stormchasen op grote hoogte
Stormchasen op grote hoogte
Twee piloten brachten afgelopen week het chasen naar supercellen tot een hoger niveau. Letterlijk! Caleb Elliot vloog met Skip Talbot en Phil Bates rond de zware stormen in Noord Dakota, Nebraska en Texas. Het chasen in de lucht is compleet anders dan het chasen op de grond, zegt Talbot. "In een auto word je beperkt door de wegen, het terrein, bomen etc. Maar je kunt wel dichterbij komen. Op de grond voel je de wind, je kunt een tornado in rijden. Je kan in de hagelkern komen. Je voelt de regen en de wind. Dit kan in een vliegtuig niet". Helaas heeft het team geen video kunnen maken van een tornado. "Maar we zagen wel waanzinnige supercells en geweldige wallclouds. Het uitzicht op zulke dingen is in een vliegtuig echt spectaculair.
De voor de hand liggende vraag, die aan de heren gesteld wordt is: Ben je gek ofzo? Mensen bekritiseren de gehele stormchasing gemeenschap al voor de risico's, die ze nemen. Iemand op Facebook geeft het volgende commentaar: "Vliegen nabij of rond een storm met als doel "chasen" is in mijn ogen nogal absurd. Je kunt beter veilig op de grond blijven, dan in de lucht met zulke buien." Talbot is hier niet mee eens: "Altijd wanneer er iets nieuws uitgeprobeerd wordt, komt er kritiek dat het absurd en gevaarlijk voor anderen is. Denk dan eens aan de risico's, die de eerste piloten in de geschiedenis hebben genomen. Zonder hun zouden we vandaag de dag nergens zijn. Er zijn zeker goede piloten in het harnas gestorven. Maar ze wisten wat voor risico's ze namen en ze volgende desondanks hun eigen droom." Volgens Elliot is stormchasen altijd gevaarlijk, ongeacht waar je bent. Hij vervolgt: "Het is erg gevaarlijk, dat zal ik niet ontkennen. Maar ik weet wat mijn mogelijkheden en mijn grenzen zijn. Zeker 90% van de piloten weten niets van extreem weer af en 90% van de stormchasers weet niets van het besturen van een vliegtuig af." Beide mannen zijn getrainde spotters door de NWS. Beiden zijn piloot en beide hebben veel ervaring met het stormchasen.
Elliott en Talbot hebben de supercell tot op 1,6km genaderd. Volgens de Federal Aviation Administration is het verstandig om 32,2km van een storm verwijderd te blijven. Volgens Elliot is de aanbeveling van de FAA meer dan 20 jaar oud en uit de tijd. "In de afgelopen 20 jaar zijn we veel meer te weten gekomen over onweersbuien. Dus de 32,2km is niet meer van toepassing. De reden waarom ik dit doe is het vergroten van de aueronautische kennis van zware onweersbuien en tornado's".
De foto's
© onweer-online
Bron: Accuweather
Twee piloten brachten afgelopen week het chasen naar supercellen tot een hoger niveau. Letterlijk! Caleb Elliot vloog met Skip Talbot en Phil Bates rond de zware stormen in Noord Dakota, Nebraska en Texas. Het chasen in de lucht is compleet anders dan het chasen op de grond, zegt Talbot. "In een auto word je beperkt door de wegen, het terrein, bomen etc. Maar je kunt wel dichterbij komen. Op de grond voel je de wind, je kunt een tornado in rijden. Je kan in de hagelkern komen. Je voelt de regen en de wind. Dit kan in een vliegtuig niet". Helaas heeft het team geen video kunnen maken van een tornado. "Maar we zagen wel waanzinnige supercells en geweldige wallclouds. Het uitzicht op zulke dingen is in een vliegtuig echt spectaculair.
De voor de hand liggende vraag, die aan de heren gesteld wordt is: Ben je gek ofzo? Mensen bekritiseren de gehele stormchasing gemeenschap al voor de risico's, die ze nemen. Iemand op Facebook geeft het volgende commentaar: "Vliegen nabij of rond een storm met als doel "chasen" is in mijn ogen nogal absurd. Je kunt beter veilig op de grond blijven, dan in de lucht met zulke buien." Talbot is hier niet mee eens: "Altijd wanneer er iets nieuws uitgeprobeerd wordt, komt er kritiek dat het absurd en gevaarlijk voor anderen is. Denk dan eens aan de risico's, die de eerste piloten in de geschiedenis hebben genomen. Zonder hun zouden we vandaag de dag nergens zijn. Er zijn zeker goede piloten in het harnas gestorven. Maar ze wisten wat voor risico's ze namen en ze volgende desondanks hun eigen droom." Volgens Elliot is stormchasen altijd gevaarlijk, ongeacht waar je bent. Hij vervolgt: "Het is erg gevaarlijk, dat zal ik niet ontkennen. Maar ik weet wat mijn mogelijkheden en mijn grenzen zijn. Zeker 90% van de piloten weten niets van extreem weer af en 90% van de stormchasers weet niets van het besturen van een vliegtuig af." Beide mannen zijn getrainde spotters door de NWS. Beiden zijn piloot en beide hebben veel ervaring met het stormchasen.
Elliott en Talbot hebben de supercell tot op 1,6km genaderd. Volgens de Federal Aviation Administration is het verstandig om 32,2km van een storm verwijderd te blijven. Volgens Elliot is de aanbeveling van de FAA meer dan 20 jaar oud en uit de tijd. "In de afgelopen 20 jaar zijn we veel meer te weten gekomen over onweersbuien. Dus de 32,2km is niet meer van toepassing. De reden waarom ik dit doe is het vergroten van de aueronautische kennis van zware onweersbuien en tornado's".
De foto's
© onweer-online
Bron: Accuweather
Every cloud has a silver lining
