Chase Elst-Doornenburg-Bemmel-Lent-Oosterhout-Eimeren/Valburg-Homoet

Na de geweldige klapper van 20 mei 2012 was het alweer zover. Na een aantal heerlijke zomerse dagen met ook al lokaal een enkele bui moest het wel een keer goed gaan gebeuren. De instabiliteit in de atmosfeer was abnormaal hoog, dus de potentie voor mooie buien was er zeker. Goed voorbereid ging ik opweg naar school, bewapend met camera, statief en een goede moet begon ik de dag.



We hadden op school een practicum: verplichte aanwezigheid dus. Enfin, wij hoopten dat we extra vroeg naar huis konden als we de opdracht eerder af hadden. Dat was gelukt! Om twee uur klaar, dus we konden gaan, althans, dat dachten we. Van de leraar moesten we verplicht blijven tot iedereen klaar was. Op dit moment begonnen de eerste cumili al stevig op te bollen en heb ik maar een timelapse gestart op het schoolterrein. Nou wat er al dik in zat gebeurde ook: de opbollende cumili begon ineens flink te rommelen, en dit met het idee dat je nog tot zeker 4 uur op school moest bijven.

Eindelijk was het dan zover, school was uit en we mochten eindelijk gaan. Natuurlijk als gekken naar t treinstation gegaan omdat ik verder niks wilde missen. De cumili plofte overal hard naar boven, de een mooier als de andere, maar ik kon geen foto's maken omdat ik tussen de huizen zat. Maar de NS is de NS niet als er natuurlijk geen treinen rijden, dus meteen weer naar de bus toe dan maar.

Eindelijk aangekomen bij mijn chasemobiel was de lucht al dichtgesmeerd met hoge bewolking van de ambeelden. Jammer maar helaas, maar wellicht zagen de buien zelf er nog wel leuk uit. Dus de koers richting Doornenburg was ingezet. Eenmaal aangekomen in Doornenburg wilde ik de buienradar bekijken. En jahoor, mobieltje leeg, dus chasen zonder buienradar. Het zicht op de buientoppen was ook verdwenen, dus alles moest maar gewoon op zicht en instinct gebeuren. Maar ik zag dat ik goed stond, was aan de horizon kleurde de lucht helemaal donker.



De bui kwam erg langzaam maar dichterbij. Zonder radarbeelden was het maar lastig in te schatten wat de ontwikkelingen van die bui waren. Ik zag zelf dat het zich in een gestrekte lijn positioneerde die over de lengte over deze regio zou trekken, tenminste, dit was af te lezen aan de lang gerekte donkere streep in de lucht zoals op de foto te zien is.

Toen de bui bijna boven me hing zag ik de vage contouren van een woeste shelfloud. Totaal geen strakken lijnen noch contrast waren in de lucht te zien. Op nadering van een pikzwarte lucht was het wel een prachtig gezicht hoe deze shelfcloud het noodweer zal gaan inleiden.





Aangezien het erg langzaam trok kon ik heel lang blijven staan om een goede poging te wagen om wat meer van de bui op de foto te krijgen. Dat wachten werd ook beloond. Al het droge zand op de waalstrandjes was opgewaaid en een vrij fors gustfront leek zich mijn kant op te verplaatsen. Het was een erg indrukwekkend gezicht! Toen de windstoten toenamen naar ongeveer 70-75km/h ben ik weer voor de bui uit gereden om verdere ontwikkelingen op het oog te kunnen volgen.





Na ongeveer 2 minuten rijden zat ik alweer ruim 2,5km voor de bui. Ook hier kon ik rustig de ontwikkelingen volgen. De shelfcloud die ik 5 minuten eerder zag, zag er een stuk beter uit. De contrasten in de lucht waren mooier en het geheel was minder woest en strakker. Het bleef alsnog erg lastig foto's maken omdat het een erg donkere lucht was waar ik al ruim een uur tegenaan keek.



Ook nadat hier de bui erg dichtbij kwam ben ik weer verder gereden naar Lent/Oosterhout met het idee dat de shelfcloud mooier mijn kant op kwam. Helaas maakte ik hier de verkeerde inschatting omdat de bui zich over de lengte voort bewoog. Met radarbeelden had ik dit wel gezien, maar met het blote oog zat ik er flink naast. Helaas moest ik de bui hiervoor laten voor wat het was en ben ik me gaan positioneren voor de donkere horizon die vanuit het noord-noordoosten kwam opzetten. Hiervoor was ik naar Valburg gereden. Maar ook deze buien schoten niet op in de treksnelheid, en ik had me verkeken op de afstand (ik dacht dat de buien boven de lijn Driel-Elst hing, maar het bleek ter hoogte van Velp te zijn).

Omdat het arriveren van de bui zo lang duurde ben ik maar huiswaarts (Homoet) gereden. Hier bekeek ik de radarbeelden en werd me bewust van mijn verkeerde inschattingen. Omdat het toch nog even zou duren had ik eindelijk de tijd om even rustig te eten omdat de bui toch recht op me af kwam.

Na bijna 2 uur gewacht te hebben kwam er een hele mooie bui mij kant uit. De whalesmouth was prachtig en het neerslagscherm was erg intensief! Maar het onmogelijke gebeurde, de bui zakte 2km voor Homoet compleet in elkaar en ik hield er 0,4mm aan over van de ruim 30 die in Driel was gevallen (4km verderop). Jammer maar helaas, maar de dag was nog niet om (blijkt achteraf).



Ik dacht bij mezelf dat het wel beter kon, maar dat ik er het beste van heb gemaakt kijkende naar de omstandigheden. Met een toch enigszins tevreden gevoel gaan slapen met de gedachte dat er wel weer een volgende bui zou komen. Die kwam ook, maar dan midden in mijn slaap om half 2 in de nacht.

Mijn mobiele telefoon begon te rammelen omdat er ontladingen in de buurt werden geregistreerd, dus ik heb halsoverkop mijn camera gepakt en naar buiten gegaan om wat bliksemfoto's te maken. Ik heb er erg veel kunnen schieten, maar nu helaas niet de tijd om ze allemaal te nabewerken etc. Hier maar twee foto's:





Gezien de omstandigheden mag ik achteraf niet klagen. Wel vind ik het jammer dat ik niet het maximale uit deze dag heb kunnen halen, maar dankzij deze beperkingen heb ik weer heel erg veel geleerd wat betreft wolkenkijken en het verplaatsen kijkende naar de bui. Ik heb ook geluk gehad dat de buien langzaam trokken, was dit niet het geval, dan had ik een complete bust gehad!

Wilfred Janssen

Je hebt het beter gedaan als hj, maar ik kan vodafone de schuld geven, dus dat scheelt weer

Tnx voor de reacties!!