Na een klein ochtendje school was het dan zover, de weermodus kon aan en de tocht richting de buien kon worden ingezet. Althans, met een omweg weliswaar. Eerst ben ik naar een plek gegaan waar ik Yoram de Langen (Tricker) ging treffen. Van daaruit was de chase een feit!
Als eerste zijn we richting Tolkamer gereden, om van daaruit verder te kijken. Al onderweg richting Tolkamer gebeurde iets wat iedereen eigenlijk al verwachtte: Estofex kwam met een update van level 1 naar level 2 voor het zuiden van Nederland en het westen van Duitsland. Dus ook daar waren ze wakker en de motivatie voor ons was alleen maar gestegen.
Eenmaal aangekomen in Tolkamer oogde de atmosfeer uiterst instabiel. Er was asperatus zichtbaar en een klein regenfront naderde ons. Het zag er allemaal best indrukwekkend uit, en we hebben maar een timelapse gestart. Ondertussen hebben we nog contact gehad met andere chasers die we dan onderweg zouden ontmoeten.
Terwijl het regenfront over trok, hadden wij inmiddels Marcel gevonden. We hebben wat overlegt over de situatie en op basis van de warme lucht en de opklaringen in het zuiden des lands zijn we richting Limburg gereden. Op het moment dat we nog in eigen land zaten hebben we nog even snel de radarbeelden bekeken. Er gebeurde maar niks, er activeerde niks en de hoop was eerlijkgezegd een beetje gevlogen. Had het regenfront de boel letterlijk en figuurlijk in het water laten vallen?
Enfin, eenmaal aangekomen in Limburg kwamen we in Vlieringsbeek terecht. Hier hebben we nog een snelle snack gedaan om daarna definitief positie te kiezen. Ondertussen was al duidelijk dat er boven het westen van Vlaanderen een forse onweersbui was ontstaan met kenmerkende fenomenen op de verschillende weerradars: De eerste supercell was een feit! Na wat navraag in de snackbar werd ons een brug geadviseerd welke ongeveer 12km ten noorden van Vlieringsbeek lag. Eenmaal aangekomen zagen we dat het een perfecte plek was! Uitzicht in alle windrichtingen en we stonden droog, nu moesten alleen de buien nog komen en het feest was compleet.
Het moment van de waarheid brak aan. De supercell die inmiddels al ergens anders een tornado had geproduceerd kwam onze kant uit. Als het goed was zou de bui ons schampen en moesten we perfect uitzocht hebben op een eventuele wallcloud met de daarbij behorende randverschijnselen. De plek moest gewoon goed zijn, de buien gingen te snel om een nieuwe plek te zoeken. Het was dus vol in spanning afwachten wat er ging gebeuren.
Rondom de tijd van 19:00 uur begon er eindelijk wat zichtbaar de worden. Een scherp afgelijnde neerslagzone trok net langs ons en de eerste ontladingen werden zichtbaar. We hadden in ieder geval wat gezien, dus een echte bust werd het niet. Maar naarmate de bui verder trok, zagen we aan de horizon zeer verdachte structuren. Er was een forse uitzakking te zien net iets naast het ondoorzichtige regengordijn. En niet veel later was het echt goed zichtbaar: Een enorme wallcloud met rotatie ging precies langs ons trekken! We stonden op de perfecte plek op de juiste tijd.
Op bovenstaande foto is trouwens links boven het bosje al een hele grote funnelcloud te zien, dit is later de tornado geworden die Vierlingsbeek trof/
Op de voorste rij stonden we inmiddels met 8 mensen te kijken hoe het hele boeltje volop aan het draaien was aan de linker kant van een geweldige lichtshow. De ene ontlading na de andere, maar daar lette niemand meer op. Alle ogen waren gericht op dat ene stuk: de wallcloud. Uiteraard niet heel vreemd, maar het was erg imposant om te zien! Wat ook heel erg opviel was de abnormaal warme lucht die zeker met gemiddeld een 5bft de bui in werd gezogen. Wat een natuurgeweld was het! Na een tijdje gebeurde ook het geen wat na deze beweging in de atmosfeer wel moest gebeuren. Een tornado raakte de grond en iedereen stond erbij alsof we wereldkampioen waren geworden. Maar wat een prachtig gezicht was het! Weliswaar wel een aantal kilometer van ons af, maar het was er 1! Nadat alles passeerde trok opnieuw de wind erg fors aan. Al het stof begon helemaal op te waaien en een golf van ietwat koelere lucht denderde over ons heen.
Niet veel later, en nog steeds vol van dat ene moment, kwam er een nieuwe krachtige onweerscel langs. Ook nu stonden we weer op de perfecte plek. Na een prachtig neerslaggordijn werd ook ineens ook onder deze bui een wallcloud zichtbaar die het ook steeds probeerde een roterende beweging richting het aardoppervlak te brengen. Op een afstand van ongeveer 6-8 kilometer zagen we hoe deze wallcloud continue kleine funneltjes produceerde. Deze bestonden steeds een aantal seconde, maar de een na de ander was zichtbaar. Helaas zijn de foto’s hiervan niet goed gelukt. Ook was er een fenomenaal prachtige buienlucht zichtbaar!
Nadat ook deze wallcloud oploste hebben we nog bliksemfoto’s staan maken. De hele CB was de hele tijd aan het oplichten, exact hetzelfde gezicht als precies een jaar geleden: Allemaal ic’s in de late avond op 10 mei. Maar ook deze buien trokken steeds verder weg. Rond de klok van 22:30 besloten we dat het mooi was geweest. De weg werd weer vervolgd richting huis en met een super ervaring rijker konden we terug kijken op deze prachtige dag!
Hier ook nog wat bewegend beeldmateriaal van deze onvergetelijke dag:
Groeten Wilfred Janssen | Gewijzigd: 13 mei 2012, 18:15 uur, door Wilfred Janssen
Eerder deze week had ik jouw foto al geretweet richting de tornado titans. Hier kreeg ik de volgende reactie:
Tornado Titans @TornadoTitans
@thunderlady70 good stuff! If this keeps up we might have to go to Germany just to see some convection!!
in reply to @thunderlady70
Ik hoop, dat ze jouw filmpje ook bekijken.
Mijn grote complimenten!
Ja klopt Dit was het moment dat de supercell het ging proberen om een tornado richting de grond te krijgen, ongeveer 2 minuten later trof de tornado Vierlingsbeek. op dit moment tork de wind van de inflow ineens heel fors aan, de lucht werd toen echt met geweld aangezogen O.o