Jonge katjes en Spaanse regen
Jonge katjes en Spaanse regen
Je bent kat, je creëert een nestje met jongen in de hoek van een tuin, achter een huis aan de Costa del Sol in Zuid-Spanje en je hebt er geen weet van dat er heel veel regen aan zit te komen. Het overkwam een kat de afgelopen weken 7 kilometer buiten Marbella.
Een zonnig straatje in het plaatsje Ojen
Toen wij afgelopen 20 april in de trein naar Spanje stapten, hadden we van dit alles nog geen weet. Het was, zoals in een groot deel van de voorbije aprilmaand, nog frisjes in Nederland. Onderweg naar Parijs ontstonden buien en in Parijs aangekomen viel zelfs een bui met natte sneeuwresten door de neerslag vermengd. Zo koud was het in de Franse hoofdstad.
Een dagje later in Spanje was het al een stuk aangenamer. Terwijl wij in de Spaanse hoge snelheidstrein over de hoogvlakte van Madrid naar Malaga zoefden, kwam de zon er steeds beter door en liepen de temperaturen flink op. In Malaga aangekomen wees de thermometer 26 graden aan.
Onderweg was duidelijk te zien dat Spanje de droogste winter in minstens 60 jaar achter de rug had. Van water was in de stuwmeren nog wel sprake, maar de veel in het land aanwezige kleinere reservoirs boden meestal een lege aanblik. Verder groeide er wel gras, omdat onlangs eindelijk toch wat regen was gevallen, maar was de kleur groen veel minder nadrukkelijk aanwezig dan in het Spaanse voorjaar gebruikelijk is. Op de velden groeide nog niet veel, ook een teken dat er een tekort aan water was. En op veel plaatsen werd het land gesproeid.
Een 'steenbok' kijkt uit over zonnig Marbella.
Klassieke drukverdeling
Terwijl wij in de dagen daarna vakantie vierden in het zuiden van Spanje, ontstond op de Europese weerkaart een situatie die je voor april bijna klassiek kunt noemen. Terwijl het weer in het Europese binnenland door de steeds hogere zonnestand duidelijk begon op te warmen, handhaafde koudere lucht zich (geholpen door de nog koude zeeën) zich langs de westrand van het Europese continent. Niet zelden ontstaat in een dergelijke situatie boven Europa een kringel in de straalstroom, met de punt naar het zuiden boven het westen van Europa en de punt naar het noorden boven de Centrale delen van het continent. In het gebied met de punt omlaag zit koude lucht ingevangen, in het gebied met de punt omhoog juist warme lucht. En ergens boven Europa botsen die twee luchtsoorten op elkaar en ontstaat een langgerekt front.
De afgelopen aprilmaand heeft laten zien dat het nogal uitmaakt aan welke kant van dat front je uitkomt. Nederland bleef in april voornamelijk aan de koele zijde. Het leverde bij ons een tegenvallende maand op met temperaturen die duidelijk onder het langjarige gemiddelde bleven. Vooral de laatste week van april hoefde je echter niet ver naar het oosten te gaan om de zomer wel tegen te komen. In Oostenrijk, delen van Duitsland en op nog veel meer plaatsen in het zuidoosten van Europa schoten de temperaturen voor het eerst al door de 30 graden heen. Het front lag bij ons steeds in de buurt en zorgde voor een wisselvallig weerbeeld.
Ojen ligt te stralen in de warme zon
Aprilse regens
Nu was de bocht in de straalstroom met de punt naar het zuiden langgerekt, zo langgerekt dat hij ook over het zuidwesten van Europa reikte, tot over Spanje en Portugal dus waar wij ons de laatste twee weken bevonden. Datzelfde gold voor het langgerekte front tussen de warme en de koudere lucht, dat ook steeds in de buurt van Nederland terug te vinden was. Vooral het noordwesten en westen van Spanje hadden er meteen al mee te maken. Ook dat is niet ongebruikelijk overigens. Ook in Spanje kennen ze deze aprilse drukverdeling die bijna ieder jaar lijkt terug te keren. Er is zelfs een weerwijsheid op gebaseerd. ‘En avril, lluvias mil’, zegt het spreekwoord in het Spaans. ‘In april, duizend regens’. Ook dit jaar ging het op...
In Ronda schijnt eerst ook nog de zon
Voor ons echter niet meteen. De eerste 9 dagen van onze vakantie bleef het nog droog, maar was het slepende front boven het westen en noordwesten van Spanje wel steeds in het nieuws. Omdat het dagenlang boven dezelfde gebieden min of meer stil lag, kon er weer eens over regen van betekenis worden gesproken. Vooral in de berggebieden onder het front en dan specifiek aan de zuidzijde ervan. In de regen was het met 10 tot 13 graden bijzonder koud. Bij ons scheen gelukkig de zon en werd het dagelijks tussen 20 en 23 graden. Voor ons was dat prima.
De eerste wolken
Toen we op 26 en 27 april naar Ronda verkasten, van Marbella een kilometer of 50 naar het noorden het binnenland van Andalusië in, kregen we in de loop van de dag de eerste wolken, horend bij het front in het noordwesten te zien. Toch bleef de zon nog schijnen en hielden de temperaturen zich als vanouds. Ronda, een historische witte stad, hoog op een berg uit torenend boven een grote, groene vallei en doorsneden door een diepe kloof waar doorheen een heel klein riviertje stroomt, biedt de bezoeker prachtige vergezichten. We konden het allemaal goed zien. Weer stond het weerbericht op tv helemaal in het teken van het slepende front.
De volgende dag worden de eerste onrustig ogende wolkjes zichtbaar in de lucht boven Ronda.
De volgende dag begon het weer te veranderen. Onrustig ogende hoge bewolking maakt zich meester van het luchtruim boven de stad, de zon kreeg het langzaam wat moeilijker. Vanaf een uitzichtspunt, een kilometer of vijftien verderop bij de oude Romeinse opgravingen van Ronda, zagen we het front voor de eerste keer ook daadwerkelijk hangen. Helemaal in de verte, op de achtergrond was het deel te zien waaruit regen viel. Op de voorgrond waren prachtige wolkenpartijen zichtbaar. De wind begon aan te trekken. Nog steeds bleef het droog.
Stuwmeer
Dat veranderde de nacht erop, toen we weer in Marbella terug waren. Tenminste een beetje. Een eerste deel van het front trok over en bracht een paar nachtelijke buien. Heel veel viel er nog niet. Overdag bezochten we Istan waar het stuwmeer ligt dat de Costa del Sol van drinkwater moet voorzien. Het stond lang niet vol en dat terwijl de zomer nog moest beginnen. Ook hier was te zien hoe droog de winter was verlopen. Normaal staat het in het voorjaar tot de rand toe vol. Hoewel het zwaar bewolkt was, viel er buiten een licht spatje nauwelijks regen.
Vijftien kilometer buiten de stad bij een oude opgraving krijgen we voor het eerst zicht op het front, nog vrij ver weg.
We dachten dat het wel met een sisser zou aflopen, maar dat liep anders. Aan het einde van de middag vormde zich aan de zuidkant van het front een actief buiencomplex dat vanuit het zuidwesten, langs de kust naar Marbella kroop. We hadden er vanaf het strand over de zee een prachtig uitzicht op. Eerst werd de lucht pikkedonker, later waren fraaie bliksemstralen te zien en volgden van die diepe, rollende donders zoals je die aan de Spaanse zuidkust zo mooi kunt horen. Niet veel later regende het ook flink, maar opnieuw viel de hoeveelheid toch wat tegen.
Op de voorgrond zijn al bijzondere wolken zichtbaar.
Terug in Marbella volgen de eerste buien
Nest jonge katten
Op dat moment ontdekten we in de tuin het nest met jonge katjes, half verscholen onder een boom en achter een flinke cactus, maar zeker niet beschermd tegen de regen die steeds maar weer viel. We hadden te doen met de moederpoes die zich kranig op de jongen wierp om ze tegen de steeds weer neergutsende regen te beschermen. Hoewel in de wijk een programma bezig was om de vele aanwezige katten te steriliseren of te castreren, was er blijkbaar toch een nestje tussendoor geglipt. En tegen de geldende verordening om niet te voeren in, besloten we moederpoes in haar moedige poging toch een handje te helpen en zetten een beetje voer neer. Kort daarop werd het door haar met en huid en haar verslonden. Ze had honger. We hoopten voor haar vurig dat het verder droog zou blijven, maar waren er nog niet, bleek later.
Bij Istan staat het stuwmeer nog vrij laag.
Toen een paar opklaringen aan het einde van de avond ons nog een prachtig uitzicht hadden geboden op de passage van het ISS met daarin Andre Kuipers, kwamen de echte buien in de nacht daarna. Ook zondag 29 april passeerde nog een actieve storing, met onweer en heel veel regen. In totaal liep de hoeveelheid in Marbella tot 47 millimeter op, maar er waren plaatsen die meer kregen. Een gevolg van de overvloedige regenval was dat veel van de arroyo’s, watergangen die een groot deel van het jaar droog staan, weer begonnen te stromen. Dat is altijd een bijzonder moment, want het water dat zich uiteindelijk een weg naar zee zoekt, slaat soms flinke gaten in het strand. In dit geval kon ook een deel van het riool de toevoer niet meer aan en begonnen bovendien diverse buizen op het strand ook nog eens flink te spuiten.
En mag best nog een beetje regen vallen.
Verrassing
Leek het met de passage van deze storing dan toch uiteindelijk wel gedaan, op maandag 30 april had de natuur nog een verrassing in petto. Terwijl wij een bezoek brachten aan het curieuze ministaatje Gibraltar, ontstonden nieuwe buien die over de Straat van Gibraltar, maar ook over het vasteland van Spanje naar het oosten trokken. Op Gibraltar hadden we er na een natte start net geen last van. Imposant waren wel de uitzichten vanaf de rots op de buien. Een zo’n bui bereikte later ook Marbella en teisterde het poezennest met nog meer regen. Nog eens 10 millimeter kwam erbij, waarmee het totaal in 3 dagen tot 57 millimeter opliep. Daarmee was april aan de zuidkust toch nog een natte maand geworden. En klopte het spreekwoord opnieuw.
Bij het huis vinden we het nest met jonge katjes.
De laatste dagen trad een verbetering op. De jonkies in het nest hadden deze aanval van nattigheid overleefd en groeiden voorspoedig. Wij moesten ze verder alleen laten om weer naar Nederland terug te reizen. Dat gebeurde afgelopen donderdag en vrijdag, door een Spanje waarin nog steeds forse buien vielen. Het binnenland bleek er een stuk door te zijn opgefrist. Niet alleen was de natuur er in een klap een stuk groener geworden, nu stond op veel plaatsen ook water in het veld en waren de vele rivieren in het gebied toch weer flink gaan stromen. Daarmee krijgen de stuwmeren, met de droge zomer in het zicht, toch nog een klein opkikkertje…
Moederpoes beschermt haar kroost manmoedig tegen de regen.
Die regen valt de dagen daarna in flinke mate, zoals hier in Benalmadena.
En laat op het strand de arroyo's stromen.
Sommige arroyo's gaan zelfs flink stromen.
Bron: Meteo Consult. | Gewijzigd: 7 februari 2017, 13:25 uur, door Joyce.s
Je bent kat, je creëert een nestje met jongen in de hoek van een tuin, achter een huis aan de Costa del Sol in Zuid-Spanje en je hebt er geen weet van dat er heel veel regen aan zit te komen. Het overkwam een kat de afgelopen weken 7 kilometer buiten Marbella.
Een zonnig straatje in het plaatsje Ojen
Toen wij afgelopen 20 april in de trein naar Spanje stapten, hadden we van dit alles nog geen weet. Het was, zoals in een groot deel van de voorbije aprilmaand, nog frisjes in Nederland. Onderweg naar Parijs ontstonden buien en in Parijs aangekomen viel zelfs een bui met natte sneeuwresten door de neerslag vermengd. Zo koud was het in de Franse hoofdstad.
Een dagje later in Spanje was het al een stuk aangenamer. Terwijl wij in de Spaanse hoge snelheidstrein over de hoogvlakte van Madrid naar Malaga zoefden, kwam de zon er steeds beter door en liepen de temperaturen flink op. In Malaga aangekomen wees de thermometer 26 graden aan.
Onderweg was duidelijk te zien dat Spanje de droogste winter in minstens 60 jaar achter de rug had. Van water was in de stuwmeren nog wel sprake, maar de veel in het land aanwezige kleinere reservoirs boden meestal een lege aanblik. Verder groeide er wel gras, omdat onlangs eindelijk toch wat regen was gevallen, maar was de kleur groen veel minder nadrukkelijk aanwezig dan in het Spaanse voorjaar gebruikelijk is. Op de velden groeide nog niet veel, ook een teken dat er een tekort aan water was. En op veel plaatsen werd het land gesproeid.
Een 'steenbok' kijkt uit over zonnig Marbella.
Klassieke drukverdeling
Terwijl wij in de dagen daarna vakantie vierden in het zuiden van Spanje, ontstond op de Europese weerkaart een situatie die je voor april bijna klassiek kunt noemen. Terwijl het weer in het Europese binnenland door de steeds hogere zonnestand duidelijk begon op te warmen, handhaafde koudere lucht zich (geholpen door de nog koude zeeën) zich langs de westrand van het Europese continent. Niet zelden ontstaat in een dergelijke situatie boven Europa een kringel in de straalstroom, met de punt naar het zuiden boven het westen van Europa en de punt naar het noorden boven de Centrale delen van het continent. In het gebied met de punt omlaag zit koude lucht ingevangen, in het gebied met de punt omhoog juist warme lucht. En ergens boven Europa botsen die twee luchtsoorten op elkaar en ontstaat een langgerekt front.
De afgelopen aprilmaand heeft laten zien dat het nogal uitmaakt aan welke kant van dat front je uitkomt. Nederland bleef in april voornamelijk aan de koele zijde. Het leverde bij ons een tegenvallende maand op met temperaturen die duidelijk onder het langjarige gemiddelde bleven. Vooral de laatste week van april hoefde je echter niet ver naar het oosten te gaan om de zomer wel tegen te komen. In Oostenrijk, delen van Duitsland en op nog veel meer plaatsen in het zuidoosten van Europa schoten de temperaturen voor het eerst al door de 30 graden heen. Het front lag bij ons steeds in de buurt en zorgde voor een wisselvallig weerbeeld.
Ojen ligt te stralen in de warme zon
Aprilse regens
Nu was de bocht in de straalstroom met de punt naar het zuiden langgerekt, zo langgerekt dat hij ook over het zuidwesten van Europa reikte, tot over Spanje en Portugal dus waar wij ons de laatste twee weken bevonden. Datzelfde gold voor het langgerekte front tussen de warme en de koudere lucht, dat ook steeds in de buurt van Nederland terug te vinden was. Vooral het noordwesten en westen van Spanje hadden er meteen al mee te maken. Ook dat is niet ongebruikelijk overigens. Ook in Spanje kennen ze deze aprilse drukverdeling die bijna ieder jaar lijkt terug te keren. Er is zelfs een weerwijsheid op gebaseerd. ‘En avril, lluvias mil’, zegt het spreekwoord in het Spaans. ‘In april, duizend regens’. Ook dit jaar ging het op...
In Ronda schijnt eerst ook nog de zon
Voor ons echter niet meteen. De eerste 9 dagen van onze vakantie bleef het nog droog, maar was het slepende front boven het westen en noordwesten van Spanje wel steeds in het nieuws. Omdat het dagenlang boven dezelfde gebieden min of meer stil lag, kon er weer eens over regen van betekenis worden gesproken. Vooral in de berggebieden onder het front en dan specifiek aan de zuidzijde ervan. In de regen was het met 10 tot 13 graden bijzonder koud. Bij ons scheen gelukkig de zon en werd het dagelijks tussen 20 en 23 graden. Voor ons was dat prima.
De eerste wolken
Toen we op 26 en 27 april naar Ronda verkasten, van Marbella een kilometer of 50 naar het noorden het binnenland van Andalusië in, kregen we in de loop van de dag de eerste wolken, horend bij het front in het noordwesten te zien. Toch bleef de zon nog schijnen en hielden de temperaturen zich als vanouds. Ronda, een historische witte stad, hoog op een berg uit torenend boven een grote, groene vallei en doorsneden door een diepe kloof waar doorheen een heel klein riviertje stroomt, biedt de bezoeker prachtige vergezichten. We konden het allemaal goed zien. Weer stond het weerbericht op tv helemaal in het teken van het slepende front.
De volgende dag worden de eerste onrustig ogende wolkjes zichtbaar in de lucht boven Ronda.
De volgende dag begon het weer te veranderen. Onrustig ogende hoge bewolking maakt zich meester van het luchtruim boven de stad, de zon kreeg het langzaam wat moeilijker. Vanaf een uitzichtspunt, een kilometer of vijftien verderop bij de oude Romeinse opgravingen van Ronda, zagen we het front voor de eerste keer ook daadwerkelijk hangen. Helemaal in de verte, op de achtergrond was het deel te zien waaruit regen viel. Op de voorgrond waren prachtige wolkenpartijen zichtbaar. De wind begon aan te trekken. Nog steeds bleef het droog.
Stuwmeer
Dat veranderde de nacht erop, toen we weer in Marbella terug waren. Tenminste een beetje. Een eerste deel van het front trok over en bracht een paar nachtelijke buien. Heel veel viel er nog niet. Overdag bezochten we Istan waar het stuwmeer ligt dat de Costa del Sol van drinkwater moet voorzien. Het stond lang niet vol en dat terwijl de zomer nog moest beginnen. Ook hier was te zien hoe droog de winter was verlopen. Normaal staat het in het voorjaar tot de rand toe vol. Hoewel het zwaar bewolkt was, viel er buiten een licht spatje nauwelijks regen.
Vijftien kilometer buiten de stad bij een oude opgraving krijgen we voor het eerst zicht op het front, nog vrij ver weg.
We dachten dat het wel met een sisser zou aflopen, maar dat liep anders. Aan het einde van de middag vormde zich aan de zuidkant van het front een actief buiencomplex dat vanuit het zuidwesten, langs de kust naar Marbella kroop. We hadden er vanaf het strand over de zee een prachtig uitzicht op. Eerst werd de lucht pikkedonker, later waren fraaie bliksemstralen te zien en volgden van die diepe, rollende donders zoals je die aan de Spaanse zuidkust zo mooi kunt horen. Niet veel later regende het ook flink, maar opnieuw viel de hoeveelheid toch wat tegen.
Op de voorgrond zijn al bijzondere wolken zichtbaar.
Terug in Marbella volgen de eerste buien
Nest jonge katten
Op dat moment ontdekten we in de tuin het nest met jonge katjes, half verscholen onder een boom en achter een flinke cactus, maar zeker niet beschermd tegen de regen die steeds maar weer viel. We hadden te doen met de moederpoes die zich kranig op de jongen wierp om ze tegen de steeds weer neergutsende regen te beschermen. Hoewel in de wijk een programma bezig was om de vele aanwezige katten te steriliseren of te castreren, was er blijkbaar toch een nestje tussendoor geglipt. En tegen de geldende verordening om niet te voeren in, besloten we moederpoes in haar moedige poging toch een handje te helpen en zetten een beetje voer neer. Kort daarop werd het door haar met en huid en haar verslonden. Ze had honger. We hoopten voor haar vurig dat het verder droog zou blijven, maar waren er nog niet, bleek later.
Bij Istan staat het stuwmeer nog vrij laag.
Toen een paar opklaringen aan het einde van de avond ons nog een prachtig uitzicht hadden geboden op de passage van het ISS met daarin Andre Kuipers, kwamen de echte buien in de nacht daarna. Ook zondag 29 april passeerde nog een actieve storing, met onweer en heel veel regen. In totaal liep de hoeveelheid in Marbella tot 47 millimeter op, maar er waren plaatsen die meer kregen. Een gevolg van de overvloedige regenval was dat veel van de arroyo’s, watergangen die een groot deel van het jaar droog staan, weer begonnen te stromen. Dat is altijd een bijzonder moment, want het water dat zich uiteindelijk een weg naar zee zoekt, slaat soms flinke gaten in het strand. In dit geval kon ook een deel van het riool de toevoer niet meer aan en begonnen bovendien diverse buizen op het strand ook nog eens flink te spuiten.
En mag best nog een beetje regen vallen.
Verrassing
Leek het met de passage van deze storing dan toch uiteindelijk wel gedaan, op maandag 30 april had de natuur nog een verrassing in petto. Terwijl wij een bezoek brachten aan het curieuze ministaatje Gibraltar, ontstonden nieuwe buien die over de Straat van Gibraltar, maar ook over het vasteland van Spanje naar het oosten trokken. Op Gibraltar hadden we er na een natte start net geen last van. Imposant waren wel de uitzichten vanaf de rots op de buien. Een zo’n bui bereikte later ook Marbella en teisterde het poezennest met nog meer regen. Nog eens 10 millimeter kwam erbij, waarmee het totaal in 3 dagen tot 57 millimeter opliep. Daarmee was april aan de zuidkust toch nog een natte maand geworden. En klopte het spreekwoord opnieuw.
Bij het huis vinden we het nest met jonge katjes.
De laatste dagen trad een verbetering op. De jonkies in het nest hadden deze aanval van nattigheid overleefd en groeiden voorspoedig. Wij moesten ze verder alleen laten om weer naar Nederland terug te reizen. Dat gebeurde afgelopen donderdag en vrijdag, door een Spanje waarin nog steeds forse buien vielen. Het binnenland bleek er een stuk door te zijn opgefrist. Niet alleen was de natuur er in een klap een stuk groener geworden, nu stond op veel plaatsen ook water in het veld en waren de vele rivieren in het gebied toch weer flink gaan stromen. Daarmee krijgen de stuwmeren, met de droge zomer in het zicht, toch nog een klein opkikkertje…
Moederpoes beschermt haar kroost manmoedig tegen de regen.
Die regen valt de dagen daarna in flinke mate, zoals hier in Benalmadena.
En laat op het strand de arroyo's stromen.
Sommige arroyo's gaan zelfs flink stromen.
Bron: Meteo Consult. | Gewijzigd: 7 februari 2017, 13:25 uur, door Joyce.s
Bekijk het van de zonnige kant, de meeste regen valt naast je.
