Is een "vroeg alarm" systeem voor aardbevingen betrouwbaar?
Natuurverschijnselen
Is een "vroeg alarm" systeem voor aardbevingen betrouwbaar?
Betere waarschuwingssystemen binnen bereik, zeggen wetenschappers
Meer accurate vroegtijdige waarschuwingssystemen voor gevaarlijke tsunami's en zware aardbevingen komen binnen het bereik van miljoenen mensen, die in de kwetsbare gebieden liggen in het westen van de USA. Dit werd bekend gemaakt tijdens een jaarlijkse bijeenkomst van de Seismological Society of America. De instrumenten, die nodig zijn voor een beter alarmeringssysteem, zijn al geïnstalleerd. Het verbeteren van waarschuwingssystemen vraagt enkel om het toevoegen van informatie van de GPS monitoren aan de informatie van de enorme netwerken van seismometers in het westen van de USA. De seismometers zijn momenteel de enige bron waaruit geput kan worden voor het opstelling van een waarschuwing. "We zijn afhankelijk van het seismische netwerk voor het opstellen van een vroege waarschuwing. Maar deze hebben hun beperkingen, zeker bij grote aardbevingen," zegt Yehuda Bock, een onderzoeks geodesist en senior docent bij Scripps Institution of Oceanography in La Jolla, Calif.
Fuseren van de data
Seismometers dichtbij een beving detecteren de vrijgekomen energie en transporteren deze informatie naar verderop gelegen plekken. Hierdoor kan er een waarschuwing afgegeven worden voordat een stad op zijn grondvesten begint te schudden. Echter de seismometers zijn niet zo accuraat meer bij het meten van bevingen met een kracht van 7.0 of hoger op de schaal van Richter. Hier komt de GPS om de hoek kijken. Ondanks dat het iets langer duurt, voordat de eerste meting gedaan wordt, is GPS wel goed in het meten van de zwaarte van een beving, omdat het letterlijk meet hoeveel de grond beweegt. "We spreken hier over real-time accuratie in centimeters", zegt Richard Allen, directeur van Berkeley Seismological Laboratory. Toen de aardbeving in maart 2011 Japan trof langs een subductie zone konden de autoriteiten binnen 120 seconden melden, dat het ging om een M=8 aardbeving. "Een M=8 beving is een erg zware beving, maar het is niet gebruikelijk, dat het zo'n grote tsunami veroorzaakt, zoals het in Japan heeft gedaan," zegt Walter Szeliga, geodesist en onderzoeksprofessor aan de universiteit van Central Washington. De gecombineerde seimische en GPS data zouden het sneller duidelijk hebben gemaakt, dat het om een M=9 aardbeving ging. Het gaat dan om een beving, die 30x krachtiger is dan een M=8. In de nasleep van de ramp in maart 2011 in Japan is de discussie opgelaaid, hoe de waarschuwingen in de USA verbeterd kunnen worden. Want de USA ligt langs een breuklijn - de Cascadia subductie zone -, die de meest krachtige bevingen ter wereld kan voortbrengen.
Tweeledige dreigingen
De seimologische situatie voor de USA ligt iets anders dan die voor Japan. In Japan zijn ze het meest bezorgd over de zeebevingen. In de USA komt de dreiging niet alleen van zeebevingen van de Cascadia breuklijn, maar ook van de aardbevingen "aan land". Dit zijn de zogenaamde strike-slip bevingen, die geproduceerd worden door de San Andreas breuklijn. Er zijn dus betere waarschuwingssystemen nodig, omdat er steden bovenop de breuklijnen liggen. Momenteel wordt er al gebruik gemaakt van een vroeg signalerings systeem (combinatie tussen seimische en GPS data). Echter is dit systeem al in gebruik door 50 wetenschappers en een handje vol publieke en private instellingen. Het systeem heeft meer instrumenten nodig om voor het grote publiek toegankelijk te worden. Het doel is om de financiering rond te krijgen in 2015.
© onweer-online
Bron: LS
Meer accurate vroegtijdige waarschuwingssystemen voor gevaarlijke tsunami's en zware aardbevingen komen binnen het bereik van miljoenen mensen, die in de kwetsbare gebieden liggen in het westen van de USA. Dit werd bekend gemaakt tijdens een jaarlijkse bijeenkomst van de Seismological Society of America. De instrumenten, die nodig zijn voor een beter alarmeringssysteem, zijn al geïnstalleerd. Het verbeteren van waarschuwingssystemen vraagt enkel om het toevoegen van informatie van de GPS monitoren aan de informatie van de enorme netwerken van seismometers in het westen van de USA. De seismometers zijn momenteel de enige bron waaruit geput kan worden voor het opstelling van een waarschuwing. "We zijn afhankelijk van het seismische netwerk voor het opstellen van een vroege waarschuwing. Maar deze hebben hun beperkingen, zeker bij grote aardbevingen," zegt Yehuda Bock, een onderzoeks geodesist en senior docent bij Scripps Institution of Oceanography in La Jolla, Calif.
Fuseren van de data
Seismometers dichtbij een beving detecteren de vrijgekomen energie en transporteren deze informatie naar verderop gelegen plekken. Hierdoor kan er een waarschuwing afgegeven worden voordat een stad op zijn grondvesten begint te schudden. Echter de seismometers zijn niet zo accuraat meer bij het meten van bevingen met een kracht van 7.0 of hoger op de schaal van Richter. Hier komt de GPS om de hoek kijken. Ondanks dat het iets langer duurt, voordat de eerste meting gedaan wordt, is GPS wel goed in het meten van de zwaarte van een beving, omdat het letterlijk meet hoeveel de grond beweegt. "We spreken hier over real-time accuratie in centimeters", zegt Richard Allen, directeur van Berkeley Seismological Laboratory. Toen de aardbeving in maart 2011 Japan trof langs een subductie zone konden de autoriteiten binnen 120 seconden melden, dat het ging om een M=8 aardbeving. "Een M=8 beving is een erg zware beving, maar het is niet gebruikelijk, dat het zo'n grote tsunami veroorzaakt, zoals het in Japan heeft gedaan," zegt Walter Szeliga, geodesist en onderzoeksprofessor aan de universiteit van Central Washington. De gecombineerde seimische en GPS data zouden het sneller duidelijk hebben gemaakt, dat het om een M=9 aardbeving ging. Het gaat dan om een beving, die 30x krachtiger is dan een M=8. In de nasleep van de ramp in maart 2011 in Japan is de discussie opgelaaid, hoe de waarschuwingen in de USA verbeterd kunnen worden. Want de USA ligt langs een breuklijn - de Cascadia subductie zone -, die de meest krachtige bevingen ter wereld kan voortbrengen.
Tweeledige dreigingen
De seimologische situatie voor de USA ligt iets anders dan die voor Japan. In Japan zijn ze het meest bezorgd over de zeebevingen. In de USA komt de dreiging niet alleen van zeebevingen van de Cascadia breuklijn, maar ook van de aardbevingen "aan land". Dit zijn de zogenaamde strike-slip bevingen, die geproduceerd worden door de San Andreas breuklijn. Er zijn dus betere waarschuwingssystemen nodig, omdat er steden bovenop de breuklijnen liggen. Momenteel wordt er al gebruik gemaakt van een vroeg signalerings systeem (combinatie tussen seimische en GPS data). Echter is dit systeem al in gebruik door 50 wetenschappers en een handje vol publieke en private instellingen. Het systeem heeft meer instrumenten nodig om voor het grote publiek toegankelijk te worden. Het doel is om de financiering rond te krijgen in 2015.
© onweer-online
Bron: LS
Every cloud has a silver lining
