Wetenschappers wekken ijstijdplantje tot leven

Meer dan dertigduizend jaar lagen de schatten van een prehistorische eekhoorn, vruchten en zaden, in een holletje in Siberië, geconserveerd door de koude van de permafrost. Russische wetenschappers zijn er nu in geslaagd aan materiaal van een van de zaden een volledige plant te laten ontspruiten. Mogelijk bereidt het experiment de weg voor het laten opbloeien van tal van andere verloren gewaande soorten.

Silene stenophylla is de oudste plant ooit die weer tot leven is gewekt. Het plantje is vruchtbaar, heeft witte bloemetjes en levensvatbaar zaad.

Uit het experiment blijkt dat de Siberische permafrost een prima natuurlijke bewaarbank is voor oeroude levensvormen, zeggen de onderzoekers, die hun bevindingen hebben gepubliceerd in de editie van het Amerikaanse wetenschappelijke tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences die dinsdag is verschenen.

De tot leven gewekte plant lijkt sprekend op zijn hedendaagse neef, die nog altijd in hetzelfde gebied in het noordoosten van Siberië groeit, zei Svetlana Jasjina, projectleider van het Instituut voor Celbiofysica van de Russische Academie voor Wetenschappen. "Het is een zeer levensvatbare plant die zich bijzonder goed aanpast." Ze hoopt dat zij en haar team nog meer oude soorten tot leven kunnen wekken.

Het Russische onderzoeksteam ontdekte de vruchten na onderzoek van tientallen versteende holen, verborgen onder ijsafzettingen op de rechteroever van het lagere stroomgebied van de rivier de Kolyma. De sedimenten zijn zo'n 30 tot 32 duizend jaar oud. Omdat ze in veel gevallen vol met ijs zaten en aan elkaar waren gevroren vormden ze een natuurlijke ijskoude bewaarkamer die contact met de oppervlakte onmogelijk maakte.

"De eekhoorns groeven hun holen, met de grootte van een voetbal, in de bevroren grond en stopten er hooi en vacht in om er een perfecte voorraadkamer van te maken", zei Stanislav Goebin, een van de auteurs van het artikel. Volgens hem toont het onderzoek aan dat levend weefsel tienduizenden jaren in ijskoude omstandigheden kan overleven en komt het tot leven wekken van zoogdieren uit de ijstijd hiermee dichterbij.

De holen liggen op zo'n 38 meter onder de hedendaagse oppervlakte. In de diverse grondlagen zijn ook beenderen te vinden van mammoeten, wolharige neushoorns, bizons, paarden en herten. "Als we geluk hebben vinden we bevroren eekhoornweefsel", aldus Goebin. "En dit kan ons helemaal tot aan de mammoet brengen."

_{Bron: Nieuws.nl}

Citaat van TheWalker, dinsdag 21 februari 2012, 14:15 uur Vraag me af waarom ze het nooit met dinosaurussen hebben geprobeerd, oke vraag mag dan wel vaag klinken, maar kon het even niet laten.

Dit gaat over het laten kiemen van een zaad van een plant dat 30.000 jaar oud is.

Om zoiets met dinosauriërs te doen, zoals je in de film Jurassic Park waarschijnlijk hebt gezien, heb je bruikbaar d.w.z. onbeschadigd DNA nodig dat minstens 65.000.000 jaar (65 miljoen jaar) oud is. Ik weet niet waar je dat vandaan wilt halen.

Citaat van TheWalker, dinsdag 21 februari 2012, 14:15 uur Vraag me af waarom ze het nooit met dinosaurussen hebben geprobeerd, oke vraag mag dan wel vaag klinken, maar kon het even niet laten.
het is ook zo dat de film jurassic park ook realistisch is...

tussen de dino's en mens zit 65 miljoen jaar

en nu ineens gaan wij ermee spelen ? moet je de film maar eens checke wat er gebeurd dan.

zo zie ik het

Citaat van smoke_soldier, woensdag 22 februari 2012, 9:42 uur het is ook zo dat de film jurassic park ook realistisch is...

tussen de dino's en mens zit 65 miljoen jaar

en nu ineens gaan wij ermee spelen ? moet je de film maar eens checke wat er gebeurd dan.

zo zie ik het

"jurassic park ook realistisch is" & "moet je de film maar eens checke wat er gebeurd dan" --> En dat heb je van een Marsmannetje of van de Paashaas? Of van Luke Skywalker?

[Waarom reageer ik hier nog op???]

Citaat van Pgs3000, donderdag 23 februari 2012, 8:00 uur Het is wel bijzonder dat ze dit kunnen natuurlijk.. Al zie ik er weinig nut in.

De wereldbevolking neemt echter toe, en eigenlijk bestaat ons voedsel voor het grootste deel maar uit een beperkt aantal gewassen (rijst, granen, aardappels). Door ziektes, natuurrampen, oorlogen, klimaatverandering, etc. neemt de biodiversiteit af. In bijvoorbeeld de Svalbard Global Seed Vault worden zoveel mogelijk verschillende zaden opgeslagen om in geval van een calamiteit weer in staat te zijn gewassen die ergens zijn verdwenen weer op te kweken. Het is daarom nodig om te weten hoe lang je zaden kunt bewaren is. Mogelijk zijn bepaalde soorten die enkel nog als zaden bewaard worden resistent tegen plotseling toeslaande plantenziektes.