Op het eerste gezicht lijkt het net alsof de kust van Florida getroffen wordt door een tsunami. Maar tot grote opluchting van de bewoners van Panama City (Florida) hebben ze te maken met een natuurlijk fenomeen, die veel minder destructief is: wave-clouds. Helikopter piloot JR Hott maakte deze adembenemende serie foto's, welke de laag hangende bewolking over de hoge gebouwen langs de kust lat zien.
Volgens Dr Greg Forbes, meteoroloog van Weather.com, ontstaat die fenomeen als warme, vochtige lucht "precies goed" de kust bereikt. Hierdoor ontstaat er een laaghangende mist, welke verdwijnt als de lucht gekoeld wordt als deze stijgt. 'Je kan de wolken zien vormen net buiten de kust. Als de wind van het zuiden naar het noorden waait, worden de wolken tegen en over de wolkenkrabbers geduwd. Vervolgens daalt de lucht weer en de relatieve luchtvochtigheid neemt af, waardoor de wolk / mist als het ware oplost. Het andere feit, waar we mee te maken hebben is frictie. De bewegingssnelheid van de lucht verminderd net als deze aan land komt. Dit geeft een kleine extra convergentie en helpt mee met het omhoog stuwen van de lucht. Echter moet de relatieve luchtvochtigheid wel precies goed zijn. Daarom zien we niet elke dag van zulke prachtige beelden.".
© onweer-online
Bron: M.O.
Via Twitter werden we vandaag attent gemaakt op spectaculaire wolkenfoto’s uit de Amerikaanse staat Florida. In veel Engelstalige media en op Twitter wordt gesproken over ‘tsunami clouds’, omdat het zo spannend klinkt. Met een tsunami heeft het echter niets te maken. Een bizar gezicht is het wel. De foto’s zijn anderhalve week terug gemaakt, op 5 februari, vanuit een helikopter. Volgens helikopterpiloot en ervaringsdeskundige JR Hott die de foto’s maakte, komt het verschijnsel in dat gedeelte van Florida (de ‘Panhandle’ in het noordwesten van de staat) enkele keren per jaar voor.
De 'tsunami clouds' op 5 februari in Florida (Panama City Beach). Foto's: JR Hott, Panhandle Helicopter.
Het ontstaan van ‘tsunami clouds’
Alleen wanneer de omstandigheden precies goed zijn, kunnen de ‘tsunami clouds’ zich vormen. Benodigdheden zijn een aanvoer van lucht met een vrijwel maximale luchtvochtigheid, exact de juiste windsnelheid en –richting en een stabiele opbouw van de onderste tientallen meters van de atmosfeer. Met een lichte bries van boven de warme Golf van Mexico wordt zeer vochtige lucht aangevoerd. Dat is op enkele van de foto’s ook goed te zien: het is al behoorlijk heiig boven zee. Maar wolken hebben zich nog niet gevormd. Tenminste, totdat de luchtstroom de kustlijn met appartemententorens bereikt. De lucht wordt dan gedwongen op te stijgen bij het passeren van de flats. De lucht koelt daarbij af. Doordat koudere lucht minder waterdamp kan bevatten dan warmere, wordt een deel van de waterdamp omgezet in waterdruppels: er vindt condensatie plaats en er ontstaan wolken, precies boven de hoge gebouwen. Het ontstaan van de bewolking heeft overigens niets te maken met het ‘Kelvin-Helmholtz-effect’, zoals her en der wordt beweerd.
Door optilling van vochtige lucht bij passage van de appartementenflats koelt de lucht af en vindt condensatie plaats: er ontstaan wolken boven de gebouwen.
Boven zee en direct aan de kust was de atmosfeer stabiel, één van de randvoorwaarden voor het ontstaan van de bizarre wolkenformaties. Landinwaarts was het overigens ontstabiel. Het verschil tussen stabiel en onstabiel is op de foto's te zien aan twee aspecten. Ten eerste het zicht: het is op de foto's heiig boven zee, terwijl je boven land veel verder kan kijken. Ten tweede ontstaan boven land stapelwolken die er boven zee niet zijn.
Stabiel versus ontstabiel
Als het te hard waait of de atmosfeer ontstabiel van opbouw is, gebeurt dit niet. De onderste tientallen meters van de atmosfeer zijn dan te veel in beweging, te turbulent. De vochtige lucht in het onderste deel van de atmosfeer wordt in dat geval boven land direct vermengd met drogere luchtlagen hogerop. Er ontstaan dan geen wolken. Overigens is de atmosfeer op het moment van het nemen van de foto’s verder landinwaarts wél onstabiel. Het verschil tussen de stabiele opbouw van de atmosfeer boven zee (inclusief een hele smalle kuststrook) en het achterliggende land is zichtbaar. Boven zee is het heiig en hangt weinig bewolking die bovendien horizontaal van opbouw is. Landinwaarts stijgen warme luchtbellen op van het door de zon aangewarmde landoppervlak. Deze mengen de vochtige lucht uit de onderste tientallen meters met drogere luchtlagen daar direct boven. Het zicht is daardoor boven land (achter de flats) ineens een stuk beter. Wel stijgen de luchtbellen ondertussen verder, waardoor ze uiteindelijk tóch zover afkoelen dat wolken ontstaan. Maar dat gebeurt pas op grotere hoogte; dat zijn de stapelwolken die boven land zijn te zien.
Bronnen: Meteo Consult, Yahoo News, MSN/NBC, Facebookpagina Panhandle Helicopter