Kustvegetatie had dodental tsunami 2004 kunnen verkleinen

Het dodental van de vreselijke tsunami in Indonesië in 2004 had lager kunnen zijn uitvallen als er genoeg kustvegetatie was geweest om de klap op te vangen. Dit zeggen onderzoekers in een nieuwe studie. De uitkomsten van het onderzoek kunnen bijdragen aan het weerbaarder maken van een gebied tegen tsunami's. "De recente gebeurtenissen in Japan en Chili (aardbeving 2010) laten zien, dat de dreiging van een natuurramp nog steeds reëel is en dat mensen voorbereid moeten zijn en blijven," zegt onderzoeker Georg Cadisch van de Hohenheim Universiteit in Stuttgart.

Onderzoeken uit het verleden suggereren, dat kustvegetatie in de vorm van mangrove bossen of rubber plantages, in principe als een "bio-schild" tegen tsunami's zouden kunnen functioneren. De impact van de dodelijke golven zou verminderen, waardoor de overstromingen ook minder massaal zijn. Echter zijn deze onderzoeken volgens Cadisch bekritiseerd wegens gebrek aan empirisch bewijs. "Ongefundeerde beweringen, dat er door kustvegetatie bescherming tegen tsunami's gegeven kan worden, bieden een valse veiligheid en zijn hierdoor gevaarlijk".


_{Archief: Een dorp aan de kust van Sumatra ligt in puin na de tsunami. Foto van 2 januari 2005}

Bomen tellen ook mee
Om meer over het onderwerp te weten te komen hebben Cadisch en zijn collegae computermodellen ontwikkeld. Deze modellen berekenen de potentiële beschermende effecten van kustvegetatie tegen de tsunami golven over een afstand van 100 km langs de west kust van Aceh in Sumatra. Dit gedeelte van het land en de kustlijn lag het dichtstbij het epicentrum van de aardbeving van 2004 in de Indische Oceaan. In de modellen werd rekening gehouden met de topografie aan de kust, de golfhoogte en de breedte en hoogte van bomen.

Uit de berekeningen blijkt, dat de afstand van de kust tot aan de dorpen de belangrijkste factor is voor de mate van schade door de tsunami. Echter, de modellen wijzen ook uit, dat kustvegetatie de woongemeenschappen zou kunnen beschermen, waarbij het aantal dodelijke slachtoffers met 5% zou kunnen afnemen. Koffie en cacao plantages met alleen bomen voor de schaduw zou het dodental met 3% verminderen. Natuurlijke bossen reduceert het dodental met *%. "Dit is de eerste keer, dat we het potentieel van kustvegetatie en in het bijzonder van gecultiveerde bomen, op de impact van een erg grote tsunami hebben kunnen kwantificeren", aldus Cadisch.

Echter een dikke bebossing achter een dorp verhoogt het aantal dodelijke slachtoffers met 6%. Dit komt doordat de vegetatie de mensen in hun vlucht af remt. Een andere oorzaak is, dat het materiaal (puin) uit het bos terugspoelt naar de oceaan en op de terugweg mensen kan raken. In plaats van dichte bebossing is het volgens Cadisch beter om open velden, jaarlijkse oogst en ontsnappingsroutes te hebben.

Vroegtijdig alarm blijft essentieel
De zogenaamde bio-schilden hebben maar een beperkte invloed op een grote tsunami. De vroegtijdige alameringssystemen zijn essentieel om het aantal dodelijke slachtoffers tot een minimum te beperken. Het zou natuurlijk mooi zijn, als deze bio-schilden een onderdeel worden van de gemeenschap. Ze kunnen de bevolking voorzien in fruit, hout en andere producten. De vruchtbaarheid van de bodem kan worden verbeterd. De biodiversiteit wordt bevorderd en ze kunnen bijdragen aan de klimaatsverbetering. Echter om het geheel tot een succes te maken, moeten de bioschilden wel geaccepteerd worden door de lokale bevolking en ze moeten passen in de cultuur van deze mensen.

_{© Onweer-Online
Bron: LS} | Gewijzigd: 13 april 2017, 16:18 uur, door Joyce.s