Ik had af en toe even op het balkon staan kijken of er wat opklaring aan de hemel gloorde en zo af en toe leek het er op.
De route die ik reed ken ik als mijn broekzak, ik kan iedere bocht dromen,.... dacht ik.
De mist was op veel plaatsen zo dik dat de snelheid max. 30 km bedroeg en ik op een gegeven moment mij niet kon orienteren waar ik was.
Best lastig als je weet dat je een spoor over moet, zo van het ene op het ander moment stond ik er voor.
Afijn door gereden tot ik een paar mooie bomen in de mist zag staan.
Een paar foto's gemaakt.
En mijn route vervolgt, wel hier en daar even gestop en een foto geschoten maar veel van hetzelfde eigenlijk te dikke mist.
Het leek mij verstandiger om het landgoed Den Berg in Dalfsen maar op te zoeken en daar mijn geluk te beproeven.
Daar aan gekomen leek de mist iets op te trekken.
Om even later weer in dichtheid toe te nemen het varieerde nog al.
Dus foto's maken.
Pas op de terugweg, brak de zon goed door.
Ondanks de zeer dichte mist toch genoten, de stilte is overweldigend, de sfeer onwerkelijk, de dierenwereld al volop bezig, eekhoorntjes gezien bij de fleet, die kunnen een raar geluid maken, net een schorre kraai, hazen huppelend door de wei, konijntjes die haasje over doen, een ijsvogeltje plons in het water en fladdert weg met iets in de bek, gewoon zien en genieten.
Het was de moeite waard!
Camera: Sony A 200.
Lens: Sigma 18-200mm.
Variabele iso instelling gebruikt.
Groet, Henk.
Volg me ook op twitter: https://twitter.com/#!/PhotographyMvA
En like me op facebook: http://www.facebook.com/MaximVanAsseldonkPhotography