Een foto gemaakt in december 2010 door het ruimteschip Cassini, laat een storm zien met een latitudinale en een longitudinale omvang van respectievelijk 10,000 km en 17,000 km. De latitudinale omvang kan vergeleken worden met de afstand van Londen naar Kaapstad. De "staart" van de zuidelijke rand strekt zelfs nog verder uit. CREDIT: Carolyn Porco and CICLOPS; NASA/JPL-Caltech/SSI
De grote witte vlek op Saturnus is vastgelegd in ongelooflijke details. Deze details geven wetenschappers aanwijzingen, dat de titanische storm eerder is ontstaan, dan de wetenschappers verwacht hadden. De verbluffend krachtige onweersbui is bij benadering 10.000 km breed, net zo breed als de aarde. De staart van witte wolken omcirkelt heel Saturnus. De storm begon afgelopen december te ontstaan op de noordelijke helft van de geringde planeet. Dit is ongeveer 10 jaar te vroeg voor de "Great White Spots", welke normalitair eens in de 30 jaar ontstaan, wanneer de noordelijke hemisfeer van Saturnus het dichtst naar de zon gericht is. Er zijn de afgelopen 135 jaar maar vijf van deze grote witte vlekken waargenomen. Om meer te weten te komen van deze mysterieuze storm hebben wetenschappers gegevens van de telescopen op aarde en van het Cassini ruimteschip, gelokaliseerd in een baan rond Saturnus, samengevoegd. De storm heeft net zoveel energie in zich als de hoeveelheid energie, die de aarde van de zon krijgt in een geheel jaar, zegt onderzoeker Georg Fischer, een planetair wetenschapper aan de Oostenrijkse academie voor wetenschap in Graz.
De "grote witte vlek" is een gigantisch complex van onweersbuien. Radiogolven, ontstaan uit de elektrische ontladingen, laten zien, dat bliksemactiviteit zeer intens, zelfs bij continu, is met op zijn top meer dan 10 ontladingen. Het grote mysterie is, waar de 'grote witte vlekken' de energie vandaan halen. Aangezien ze seizoensgebonden ontstaan, gingen wetenschappers ervan uit, dat ze vermoedelijk hun energie onttrekken van de zon. Echter bij gedetailleerde observatie van de laatste "grote witte vlek" zijn de wolkenformaties alleen te verklaren als de wind waait in de diepe "weer-laag"- een 250 km dikke laag, waar de wolken resideren en waar het zonlicht niet schijnt. Dit maakt aannemelijk, dat er bron van interne warmte moet zijn om de winden aan te wakkeren. Toch blijft de vraag bestaan of de zonnewarmte een rol speelt bij het ontstaan van de gigantische stormen. Een mogelijkheid is, dat de energie van de zon atmosferische veranderingen teweeg brengt, welke de upflow van warmte uit het binnenste van Saturnus beïnvloedt.
©onweer-online
Bron: LS
Volledige dagen met sneeuwdek: 7
Dagen met deels sneeuwdek: 2
Vaste sneeuw: 4 * Laatste 01-02-2019
Smeltende sneeuw: 1 * Laatste 02-02-2019
Hagel: 4
Velp 2018:
Smeltende sneeuw: 6
Vaste Sneeuw: 6
Hagel: 8
Weerlicht: 6
Onweer: 24 (1 onweersdag in Velp gemist toen ik in Duitsland was)
Velp 2017:
Dagen met sneeuwdek: 34 (waarvan 21 in januari, 6 in februari en 7 in december)
Vaste sneeuw: 12
Smeltende sneeuw: 6
Hagel: 13
Weerlicht: 6
Onweer: 21