Elke 500.000 jaar keert het magnetisch veld van de aarde om. Het laatste veldomkering is 780.000 jaar geleden. Gaat het nu gebeuren? Er is een stukje ruimte waar astronauten niet graag komen. Als de Hubble Space Telescope door dit gebied vliegt – en dat gebeurt meerdere keren per dag – schakelt Nasa de elektronica op ‘stand by’. Het International Space Station is uitgerust met speciale schilden om in dit gebied geen schade op te lopen.
De South Atlantic Anomaly, zo noemen geologen deze ‘Bermuda Driehoek in de ruimte’, die ligt boven het zuiden van de Atlantische Oceaan. Hier is de kosmische straling een paar honderd kilometer boven de aarde is zó sterk dat het gevaarlijk kan zijn er doorheen te vliegen. Dit is te wijten aan het compleet gestoorde magnetisch veld van de aarde op deze plek. De South Atantic Anomaly op een kaart. De rode vlek duidt op een toename van straling.
De South Atantic Anomaly op een kaart. De rode vlek duidt op een toename van straling.
Het magnetische veld dat onze planeet omringt, is een fantastisch natuurlijk fenomeen. Het beschermt ons tegen hoog-energetische deeltjes uit de ruimte. Als een grote magneet trekt het magnetisch veld deze deeltjes weg van de aarde, zodat we hier kunnen leven zonder allerlei stralingsziektes te krijgen. Bijkomend voordeel: met een kompas (dat door het veld wordt aangetrokken) weet je altijd wat het noorden is. Maar het magnetisch veld van de aarde is geen constante. Het ‘wandelt‘, fluctueert, wordt zwakker en dan weer sterker. Wetenschappers denken zelfs dat het iedere half miljoen jaar compleet omkeert. Noord wordt dan zuid en omgekeerd. De laatste keer is nu 780 duizend jaar geleden, dus we zijn flink aan de beurt voor een nieuwe omkering.
De Zuid-Atlantische Anomalie lijkt dat te bevestigen. Tussen Kaapstad en Buenos Aires heeft ons magnetische schild een gat, het is aanzienlijk zwakker dan je op deze plek zou verwachten. Volgens wetenschappers kan dat een aanwijzing zijn dat het magnetisch aan het omkeren is. De anomalie gedraagt zich namelijk alsof zij op het noordelijk halfrond ligt, in plaats van op het zuidelijke.
Allerlei onderzoekers hebben zich nu op de anomalie gestort om te kijken of het inderdaad een aanwijzing is dat we straks kompassen hebben die naar het zuiden wijzen, in plaats van naar het noorden. Mocht dat zo zijn, en de aanwijzingen dat er iets gaat gebeuren zijn sterk, dan staat ons leven op zijn kop. Het Noorderlicht is dan ineens dagelijks in Nederland en België te zien, communicatie via radio wordt veel moeilijker en satellieten kunnen uitvallen.
Bron Faqt
elke dag noorderlicht te zien. dat is toch een geschenk uit de hemel.
en wat de communicatie betreft zal dat lastig zijn, maar er dreigt geen gevaar voor menselijk leven( correct me if i'm wrong)
een hele opluchting ook btw ! | Gewijzigd: 7 januari 2011, 21:26 uur, door smoke_soldier
weather without storms is no weather at all.
elke dag noorderlicht te zien. dat is toch een geschenk uit de hemel.
en wat de communicatie betreft zal dat lastig zijn, maar er dreigt geen gevaar voor menselijk leven( correct me if i'm wrong)
een hele opluchting ook btw !
Ben het niet helemaal met je eens, je trekt hier conclusies en maakt verbanden waarbij het maar de vraag is of dat klopt. Hier wordt niet gerept over dieren, al is dat eerder wel gebeurd. (Huidige situatie met groepen dode dieren). Of er een werkelijk verband is, is nog niet vastgesteld. En daar wordt hier dus überhaupt niet aan gerefereerd.
Verder is bovenstaand bericht ook geen 'nieuws', eerder een artikel waarbij een hypothese uiteen wordt gezet. Wetenschappers zijn bezig de mogelijke omkering te onderzoeken, of eigenlijk is men aan het onderzoeken of er nu een omkering gaande is, dat wel, maar volgens mij kunnen er nog geen conclusies aan worden verbonden.
Inmiddels racet het met een snelheid van 64 km per jaar naar Siberië. Een mysterieuze 'pluim' van magnetisme stijgt op vanuit de kern van de aarde en ligt hier wellicht aan ten grondslag.
Bron
^ Dat NatGeo artikel is van 2009. Inmiddels zijn de veranderingen zo groot dat een vliegveld in Florida al gesloten is om de baanaanduidingen te wijzigen:
Scientists say the magnetic north pole is moving toward Russia and the fallout has reached -- of all places -- Tampa International Airport.
The airport has closed its primary runway until Jan. 13 to repaint the numeric designators at each end and change taxiway signage to account for the shift in location of the Earth's magnetic north.
Bron
dat is wat nu ook het geval is over heel de wereld zijn de dieren zich raar aan het gedragen even een lijstje:
40.000 krabben dood aangespoeld
5.000 dode kauwen vallen zomaar uit de lucht in de amerikaanse deelstaat arkensas
100 den kauwen dood uit de lucht gevallen in zweden
miljoenen dode vissen aan gespoeld
enzovoort dit zijn toch allemaal dingen waar volgens mij ook rekening mee moet worden gehouden de kans zal dus groot zijn dat de magnetiche kring van de aarde zich echt aan het wederkeren is
als het helemaal is omgekeerd zie je het noorderlicht natuurlijk alleen maar op de zuidpool e.o.
Het is dan waarschijnlijk het zuiderlicht en heb altijd al in 't zuiden willen wonen! Komt dat ff mooi uit!
Ach we zullen wel zien hoe het allemaal loopt? Als het zo is kun je er toch niks aan tegen houden? Mocht dit nou wel gebeuren dan vallen er niet alleen dierlijke vogels uit de lucht want het luchtverkeer zal wel zwaar in de problemen komen dan? Lijkt me dat alle navigatie dan uitvalt?
Groet, Patries
Friday, 07 January 2011 14:15
Veranderingen in het aardmagnetisch veld kunnen niet alleen aardbevingen en vulkaanuitbarstingen helpen voorspellen, ook hebben ze invloed op bijvoorbeeld hersengolven en het zenuwstelsel van aardbewoners.
Vanochtend vroeg kwam een zonnewind in aanraking met het aardmagnetisch veld, wat resulteerde in een G1-klasse geomagnetische storm.
Intens poollicht
Er was sprake van zeer helder poollicht. Kjetil Skogli wist het fenomeen in Tromsø, Noorwegen vast te leggen. “De aurora was eerst vrij zwak, maar ontwikkelde zich al snel in diverse spectaculaire golven met zeer heldere stralen,†aldus Skogli.
De lichten waren zo intens dat ze zelfs in Noord-Ierland gezien zijn. De zonnewind blijft aanhouden en zorgt voor extreme pieken in de magnetosfeer (onder).
Spiculen
Nieuw onderzoek wat op donderdag is gepubliceerd in het vakblad Science schenkt aandacht aan één van de meest hardnekkige vraagstukken omtrent de Zon.
Het buitenste deel van de atmosfeer van de Zon, de zogeheten corona, is miljoenen graden heter dan het oppervlak van de Zon. Hete gasfonteinen op het oppervlak van de Zon waren al lang bekend, maar recentelijk is een nieuwe klasse van deze zogeheten spiculen ontdekt.
Deze bereiken veel hogere snelheden en hebben tevens een veel kortere levensduur dan normale spiculen. Nu we bijna het zonnemaximum bereiken wordt duidelijk dat we nog maar weinig van de Zon weten. Er was de ontdekking van deeltjes uit de Zon die materie op Aarde muteren. Daarnaast probeert men nog steeds inzicht te krijgen hoe een compleet halfrond op de Zon kon uitbarsten op 1 augustus jongstleden.
Gat in aardmagnetisch veld
Ten tijde van de ontdekking van de nieuwe soort spiculen (2007) ontdekten wetenschappers een enorm gat in het aardmagnetisch veld. Hierdoor kan zonnewind binnenstromen via een opening en zo de magnetosfeer opladen, zodat krachtige geomagnetische stormen ontstaan.
Hoog boven de polen verbonden magnetische velden van de Zon en de Aarde zich om geleiders te vormen voor zonnewind. Geleiders boven de Noord- en Zuidpool werden uitgerekt.
De meeste zonnewind kan de bovenste lagen van de aardse atmosfeer binnendringen wanneer de magnetische velden van de Zon en de Aarde niet tegenover elkaar staan, maar op één lijn. Dit proces is zich momenteel aan het voltrekken.
Magnetisch veld beïnvloedt fysiek en emotioneel
Studies hebben volgens het Global Coherence Initiative aangetoond dat veranderingen in het aardmagnetisch veld leiden tot veranderingen in de hersenen en het zenuwstelsel; prestaties, geheugen en andere taken, bovenzintuigelijke percepties, synthese van voedingsstoffen in planten en algen, zelfs sterfte, depressie en zelfmoord. De plotselinge mysterieuze sterfgevallen onder vogels, vissen, zeehonden en andere diersoorten van de afgelopen week kunnen hier een plausibel gevolg van zijn.
Veranderingen in het geomagnetisch veld beïnvloeden het ritme van het hart veel sterker dan alle andere fysiologische functies die tot nu toe bestudeerd zijn.
Als voorbeeld hebben twee satellieten van de NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration) een significante piek geregistreerd in de magnetosfeer ten tijde van de gebeurtenissen rond 9/11, wat laat zien dat emoties modulaties in het geomagnetische veld kunnen veroorzaken.
Hersengolven synchroniseren met het ritme van de golven van de aardse ionosfeer. Zodoende kunnen mensen ‘aanvoelen’ wanneer er iets staat te gebeuren. Ook andere levensvormen die zich binnen het aardmagnetisch veld bevinden, kunnen worden beïnvloed door de veranderingen. Deze invloed is niet alleen fysiek, maar ook mentaal en emotioneel.
Bron: Niburu - Veranderingen aardmagnetisch veld beïnvloeden zowel fysiek als emotioneel
mooie data dat het omdraait;;
12-12-2012 net zoals die film dat de wereld wordt verandert door rampen, alleen zet dit de wereld op zen kop ''letterlijk''
Lang leve de maya bevolking! | Gewijzigd: 8 januari 2011, 12:33 uur, door tdv
Dus omdat er Niburu staat is het meteen onzin? Volgens mij hebben die lui dat artikel ook maar alleen overgetikt van een andere site. Ik vind het in ieder geval interessant en fakkel niet gelijk de hele theorie af. Of ik het allemaal klakkeloos voor waarheid aanneem is een tweede.
Alleen de zinnen al dat emoties tijdens 9/11 veranderingen in het magnetisch veld gaven is al zeer bijzonder.
Mocht er al een verandering zijn geweest, dan zou ik dat veel eerder op de 2 miljard tv's schuiven die tegelijk werden aangezet...
Maar goed, let niet op mij. Ik ben wat chagerijnig vandaag en heb daar net het perfecte excuus voor gevonden!
H2O Hotel Terschelling: Mijn werk en weerchasecentrum. Hotelkamers met fantastisch uitzicht over de wolken!
Friday, 07 January 2011 14:15
*tekst*
Kan me er best in vinden wat daar staat geschreven.
Ikzelf heb adhd en vang vaak veel meer prikkels op dan "normale" mensen. Als er bijvoorbeeld onweer of storm of andere extremere gebeurtenisen plaats gaan vinden voel ik dat op één of ander manier van te voren zonder te weten wat er gaat gebeuren. Dit stukje bevestigd voor mij hetgeen wat ik eigelijk al wist.
Niks nieuws onder de zon
Dit zou een plotselinge en rampzalige verschuiving van de polen moeten zijn.
Want wat wordt er nu eigenlijk precies bedoeld met die "pole shift"? We hebben namelijk twee sets polen: de magnetische en de geografische polen. De aarde draait om haar as, zoals we allemaal weten. De twee plekken waar deze denkbeeldige as uit de aarde te voorschijn komt zijn de geografische noord- en zuidpool. Maar de aarde heeft ook een magnetisch veld, en een magnetisch veld heeft ook een noord- en zuidpool. Dit zijn de magnetische noord- en zuidpool van de aarde, maar die liggen niet precies op dezelfde plek als de geografische noord- en zuidpool - daar kan maar zo een kilometer of duizend tussen liggen. (Sterker nog, eigenlijk zijn de noord- en zuidpool verkeerd om gedefinieerd. De noordpool van het aardmagnetisch veld is eigenlijk wat op een gewone magneet als een zuidpool wordt aangeduid. Maar dat terzijde.)
Dus als we het over een pole shift hebben, welke polen gaan dan precies verschuiven? En ten opzichte waarvan verschuiven die dan? Laten we de mogelijkheden eens langslopen.
Eén mogelijkheid is dat de aardas zelf verschuift. Maar net als dat een tol overeind blijft staan door het gyroscopisch effect, of dat je fiets haast vanzelf overeind blijft als je eenmaal een lekker vaartje hebt, zal ook de as van de aarde niet zomaar veranderen. De aarde is natuurlijk een erg grote en erg zware tol, dus de stand van de aardas te veranderen gaat niet zomaar. Wel is de aarde onderhevig aan precessie, maar dat is een erg langzame verandering, zo'n 26.000 jaar voor één rondwenteling. Ook blijft bij precessie de locatie waar de as door het oppervlak steekt gelijk - de as wijst alleen een andere kant op en de aarde die beweegt daarin mee. Er is echter ook een proces waarin de positie van de as ten opzichte van het aardoppervlak zelf verschuift. De aarde is namelijk niet precies bolvormig. Net als alle andere draaiende voorwerpen probeert de aarde zo te roteren dat de onbalans minimaal is. Hierbij kan de rotatie-as dus iets veranderen. Hoewel er aanwijzingen zijn dat dit zo'n 800 miljoen jaar geleden vrij snel gebeurde, is deze verschuiving van de polen tegenwoordig echter nog veel trager dan precessie: ongeveer één graad per miljoen jaar.
Voor een plotselinge en drastische wijziging in de aardas zou je enorme hoeveelheden energie nodig moeten hebben. Het enige wat we kennen dat zoiets voor elkaar kan krijgen waarvan we weten dat het voorkomt, zou een botsing zijn van de aarde met iets groots. Maar met een botsing van het formaat wat hiervoor nodig is, is een nieuwe stand van de aardas wel het laatste waar je je zorgen om zou moeten maken.
Een andere mogelijkheid is dat de polen zelf wel op hun plaats zullen blijven, maar dat het land wat nu boven de polen ligt daar overheen schuift. We weten nu dat de continenten inderdaad verschuiven. Via onze satellieten kunnen we bijvoorbeeld tegenwoordig meten dat de Atlantische oceaan elk jaar weer een paar centimeter breder wordt. Stromingen onder de aardkorst stuwen de tektonische platen waar de continenten op liggen voort, zodat ze op sommige plaatsen uit elkaar gedreven worden, en op anderen tegen elkaar aan, zodat ze gebergten opstuwen. Dit verklaart bijvoorbeeld de overeenkomsten tussen de geologie en de fauna van Afrika en Zuid-Amerika en zelfs de vorm van de kustlijnen: die zaten ooit aan elkaar vast, maar drijven nu van elkaar af. Het verklaart ook waarom we soms fossielen van tropische ecosystemen ver van de evenaar vinden: die gebieden lagen vroeger dichter bij de evenaar. Maar nogmaals, dit is een behoorlijk langzaam proces.
Maar voor deze theorie algemeen aanvaard werd, werden er ook andere verklaren voorgesteld. Eén daarvan was een idee van Charles Hapgood: dat de hele aardkorst in het verleden loskwam van de onderliggende lagen, en als één geheel plotseling verschoof. Dit idee wordt door weinig geologen nog serieus genomen, simpelweg omdat er geen bewijs voor is, terwijl het door weer ander bewijs wordt tegengesproken. Voor plaattektoniek is het bewijs juist overweldigend. Daarnaast kan het vele andere verschijnselen verklaren, zoals aardbevingen, die niet verklaard kunnen worden door de theorie van Hapgood. Ondanks dit alles wordt deze theorie toch gebruikt in de 2012 film, waar deze wordt aangeprezen door het personage Charlie Frost.
De laatste mogelijkheid is dat de magnetische polen verschuiven ten opzichte van de geometrische polen. En dat is zeker het meest waarschijnlijke scenario, want de magnetische polen verschuiven inderdaad voortdurend. De aarde is geen permanente magneet, zoals een staafmagneet. In plaats daarvan is het magnetisch veld van de aarde naar alle waarschijnlijkheid het gevolg van stromingen diep in de kern van onze planeet, die voornamelijk uit gesmolten metaal bestaat. Deze stromingen worden zelf weer beïnvloed door het magnetische veld, zodat allerlei ingewikkelde wisselwerkingen kunnen ontstaan. Daardoor varieert het magnetisch veld continu. Het blijkt zelfs mogelijk te zijn dat het veld binnen een betrekkelijk korte tijd zichzelf helemaal omkeert, zodat noord en zuid van plaats wisselen.
"Betrekkelijk kort" betekent echter nog steeds vele eeuwen. Recente computersimulaties van het aardmagnetisch veld hebben een omkering laten zien die zo'n 1200 jaar duurde, maar het gemiddelde ligt waarschijnlijk rond de 7000. Dat is een oogwenk op geologische schaal, maar kan verder toch nauwelijks een catastrofale gebeurtenis genoemd worden op een menselijke tijdschaal. Daarbij komt ook nog dat het alleen het magnetisch veld van oriëntatie verandert. Het oppervlak van de aarde blijft verder gewoon op zijn plaats, de aarde komt niet ondersteboven te staan en de aarde gaat ook niet de andere kant op draaien. Het is zelfs niet zo dat het magnetisch veld een poosje helemaal verdwijnt, om dan weer omgekeerd weer terug te komen, zoals te zien is op de animaties van de simulatie. Tijdens de omkering is waarschijnlijk het veld wel zwakker dan normaal, dus eventueel zijn we dan iets kwetsbaarder voor zonnestormen. Aan de andere kant is er in de fossiele geschiedenis geen bewijs gevonden voor extra uitstervingen ten tijde van de omkeringen, dus zo'n groot acuut gevaar zal dit nou ook weer niet zijn. Dus hoewel dit scenario het meest waarschijnlijk is, en de beste wetenschappelijke steun heeft, is ook dit scenario dus nauwelijks een plotselinge catastrofe te noemen.
Het vervelende is dat de aanhangers van de 2012 ramp-scenario's deze mogelijkheden niet uit elkaar kunnen (of willen) houden. Zo zul je vaak zien dat data over de beweging van de magnetische noordpool wordt gebruikt alsof het een voorbode is van een rampzalige verschuiving van de aardkorst, terwijl dat toch echt twee verschillende dingen zijn.