Meteorietinslag kan ozonlaag zwaar beschadigen

Als een asteroïde neerstort op aarde en in de oceaan landt, dan maken mensen zich waarschijnlijk zorgen over tsunami’s. Er zijn echter grotere problemen. Een nieuwe computersimulatie toont aan dat een meteorietinslag in een oceaan de ozonlaag van de aarde zwaar kan beschadigen. Zo zwaar zelfs, dat dit kan leiden tot het uitsterven van organismen. Elisabetta Pierazzo en haar collega’s gebruikten een klimaatmodel om te onderzoeken hoeveel waterdamp en zeezout er in de atmosfeer wordt gegooid na een meteorietinslag. Zij focusten zich op twee soorten asteroïden: exemplaren met een doorsnee van 500 meter en ruimtestenen met een doorsnee van één kilometer. Tot nu toe zijn er al 818 asteroïden groter dan een kilometer ontdekt, die in de toekomst akelig dicht bij de aarde in de buurt kunnen komen.

Stel, een asteroïde met een doorsnee van een kilometer raakt de Noord-Atlantische oceaan met een snelheid van achttien kilometer per seconde. Wat gebeurt er dan? Wel, 42 biljoen kilogram water en waterdamp gaat de lucht in en komt honderden kilometers boven het oppervlak terecht. Met deze hoeveelheid water kunt u zestien miljoen Olympische zwembaden vullen. Eenmaal in de atmosfeer vernietigt het water, samen met het chloor en broom van het verdampte zeezout, de ozonlaag. Het gat in de ozonlaag heeft een grote invloed op het leven op aarde. De effecten zijn zelfs een jaar na de inslag nog merkbaar.

Ultraviolette straling
In het ergste geval ontstaat er een gat in de ozonlaag, dat veel groter is dan het gat boven de zuidpool in 1993. In dat jaar was de ozonlaag van de aarde het dunst ooit. De ozonlaag houdt ultraviolette straling van de zon tegen. Wanneer er sprake is van een groot gat, dan bereikt de straling van de zon gemakkelijk het oppervlak van de aarde en vormt zodoende een gevaar voor mensen en andere organismen.

Sneeuwbaleffect
Het is zelfs mogelijk dat de diersoorten uitsterven. Hoe? Neem pytoplankton en planten. Als intense ultraviolet straling planten en pytoplankton beschadigen, dan wordt de voedselketen verbroken met als gevolg dat dit effecten heeft voor dieren en mensen. Een groot gat in de ozonlaag kan zorgen voor een sneeuwbaleffect, waardoor in één klap vele soorten van de aardbodem verdwijnen. Mede hierdoor is het goed dat astronomen gevaarlijke asteroïden in de gaten houden. Stel, wetenschappers vinden een asteroïde die op een ramkoers ligt met de aarde, dan zijn er mogelijk nog maatregelen te nemen om een natuurramp te voorkomen.

_{Bron Scientas}