Wetenschappers van de Oxford universiteit hebben ontdekt waarom de Ring van Vuur, een ringvormig gebied rondom de Grote Oceaan, vaak het hoofdpodium is van grote vulkaanuitbarstingen. Deze ring is 3.500 kilometer lang, maar slechts enkele tientallen kilometers breed. Nu blijkt dat processen onder deze ring verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van megavulkanen. De grootste vulkaanuitbarstingen in het verleden resulteerden in vele doden. Neem bijvoorbeeld de uitbarsting van de Krakatau in 1883. Doordat de vulkaan uit elkaar scheurde, ontstond er een tsunami met een hoogte van 22 meter. Vloedgolven overspoelden de kusten van Sumatra en Java, waardoor meer dan 35.000 mensen om het leven kwamen.
Lava uit grote vulkanen als de Krakatau bevatten vaak grote hoeveelheden water. Toch zijn er veel plekken in de aardse mantel waar stenen smelten zonder veel vocht te verliezen. Het vindt dus niet alleen onder de Ring van Vuur plaats. Maar waarom ontstaan krachtige vulkaanuitbarstingen juist daar? Wetenschappers tonen aan dat er zeer dunne gebieden zijn in de aarde, waar de mantel smelt in de afwezigheid van water. Deze magma stijgt op en maakt de weg vrij voor meer waterrijke magma. U kunt dit vergelijken met een ambulance die met de zwaailichten aan door een file probeert te rijden. Achter de ambulance ontstaat een vrije weg, waardoor andere automobilisten de kans zien om snel de file te verlaten.
De waterrijke magma bereikt het oppervlak en zorgt voor het ontstaan van een vernietigende vulkaan. Als water verhit is, dan is het een superheet en explosief gas. Daarom is deze waterrijke magma zo gevaarlijk. Wetenschappers beweren dat deze zeer dunne gebieden waar de mantel smelt onder de Ring van Vuur liggen.
Bron Scientas