Water op de maan blijkt dwarsligger

De recente ontdekking van water op de maan kan wel eens negatieve gevolgen hebben voor de plannen van astronomen. Dat concluderen wetenschappers. De afbraakproducten van de waterdamp worden verdampt door zonlicht, belanden als moleculen in de atmosfeer en verstoren zo de waarnemingen van UV-telescopen vanaf de maan. Dat zou betekenen dat de maan ongeschikt is als thuisbasis voor UV-telescopen. “Vorig jaar ontdekten wetenschappers dat een fijne damp van water de maan bedekte,” zo vertelt onderzoeker Zhao Hua. “Dit water verdampt in zonlicht, wordt dan afgebroken door ultraviolette straling en vormt waterstof- en hydroxyl-moleculen.”

Chang’E-3
Het onderzoek heeft grote gevolgen voor de Chinese maanlander Chang’E-3. Deze wordt in 2013 tezamen met een UV-telescoop gelanceerd en moet vanaf de maan waarnemingen gaan doen. Die missie lijkt nu in het gedrang te komen.

Bewolking
Wetenschappers discussiëren al langer over de geschiktheid van de maan als ‘waarnemingskoepel’. Velen dachten dat een telescoop op de maan beter was dan een telescoop op de aarde. Zo hebben onderzoekers op de maan geen last van bewolking. Toch hoeft de maan niet direct te worden afgeschreven. De achterkant van de maan (dat is de kant die wij vanaf aarde niet kunnen zien) is heel geschikt voor radioastronomie. Deze tak van wetenschap wordt op die locatie niet gestoord door de aarde en de observaties ondervinden geen hinder van de hydroxylmoleculen. Ook gewone optische telescopen kunnen goed vanaf de maan worden gebruikt.

_{Bron Scientias}