Kleine eilandstaten vrezen dat klimaathulp te laat komt

Kleine eilandstaten in de Grote Oceaan zijn bang dat de beloofde internationale klimaathulp te laat komt. Tijdens de klimaattop vorig jaar in Kopenhagen werd een adviesgroep ingesteld die moet zorgen voor publiek en particulier geld om de klimaatverandering het hoofd te bieden. "De SIDS (Small Island Developing States) dragen bijna geen verantwoordelijkheid voor de klimaatverandering, maar ze hebben wel te maken met de gevolgen ervan. Klimaatverandering wordt door de mens veroorzaakt en het herstellen van de schade aan onze eilanden had allang moeten beginnen", zegt ambassadeur Marlene Moses van Nauru.

De adviesgroep, de High-Level Advisory Group on Climate Change Financing (AGF), werd vorig jaar ingesteld om ervoor te zorgen dat de beloften die zijn gedaan op de klimaattop in Kopenhagen, daadwerkelijk worden nagekomen. Wereldleiders beloofden tijdens de top 100 miljard dollar per jaar, vanaf 2020, en 30 miljard dollar per jaar vanaf 2012. Het geld, dat nog bij elkaar gebracht moet worden, is bestemd voor ontwikkelingslanden om de impact van de klimaatverandering te verzachten.

Groene technologie
De kleine eilanden in de Grote Oceaan zijn het meest kwetsbaar voor de klimaatverandering. Hun voedselzekerheid en watervoorziening worden bedreigd en ze kunnen door de stijgende zeespiegel land kwijtraken. Premier Jens Stoltenberg van Noorwegen, medevoorzitter van de AGF, toonde zich deze week optimistisch. Er zijn volgens hem genoeg financiële bronnen om uit te putten. "De vraag is alleen of ze politiek levensvatbaar zijn."

Medevoorzitter Meles Zenawi, de Ethiopische premier, verklaarde tegenover journalisten dat de particuliere sector aangemoedigd moet worden om te investeren in groene technologie. De adviesgroep buigt zich ook over de activiteiten van internationale ontwikkelingsbanken, zei hij. De kleine eilandstaten, zoals Nauru, Palau, Samoa en Tonga, stellen dat er teveel bureaucratie is. Zij willen direct toegang tot de AGF-fondsen. Als dat niet gebeurt, vrezen ze dat hun regio te weinig hulp krijgt.

Over particuliere investeringen op de eilanden is ambassadeur Stuart Beck van Palau niet erg optimistisch. "Daar verwachten we niet veel van. Het zijn mooie woorden, maar het is moeilijk om een zinnig businessmodel te bedenken." De meerderheid van de bewoners van de eilanden is afhankelijk van import, als het gaat om voedsel. Producten zoals yams, taro, zoete aardappelen en bananen produceren ze nog zelf. De klimaatverandering brengt niet alleen de dreiging van een stijgende zeespiegel met zich mee, maar kan ook een verwoestend effect op de lokale landbouw hebben omdat het regenpatroon erdoor verandert.

_{Bron: MO}