Onweer is van kinds af aan al een enorme hobby van me, een van mijn vele wetenschap- en natuurgerelateerde hobby's I should say. IIg, dit verslag is al 6 jaar oud maar toch leuk om even te posten. Kinderlijke foutjes voorbehouden... (Ik was toen net 16)

-----

Chaseverslag 12 augustus 2004

Vandaag drong een actieve storing ons land binnen die veroorzaakt werd door ex orkaan Alex die als quasi-storm/depressie in de buurt van Ierland lag. Hiermee is ook een einde gekomen aan de hittegolf die zeker een aantal dagen geduurd heeft. Plaatselijk was er al meerdere dagen een hittegolf in Nederland maar deze plaatselijke ‘hittegolven’ tellen niet mee. Alleen als het in ‘De Bilt’ 3 dagen tropisch warm wordt met een aanhoudende reeks zomerse dagen van 25 C. spreekt men van een officiële hittegolf. Ach, officieuze hittegolven tellen voor mij even zwaar.

Wetende dat er onweer aan zou komen moest ik vandaag van 12:00 tot 15:00 werken, geen lange tijd zul je zeggen, maar als je vanuit de ramen de congestus de lucht in ziet schieten duurt het alleen maar langer! Na drieën dus snel naar huis en de radar aan, klik, klik, en Wam.. wow, wat een activiteit. In het oosten en zuidoosten ontstonden overal stevige onweersbuien die zich later in een squall-line zouden vormen en over het noordoosten zouden trekken.

Enfin, na een half uur stond Helmut voor de deur en de chase was begonnen. We reden via de A7 richting Groningen en sloegen bij afslag Roden af. Een egaal grijze lucht openbaarde zich waarin, naarmate we dichterbij kwamen, steeds meer structuur zichtbaar werd. Dichterbij Roden stationeerde we ons langs een bermweggetje met een belle verdere op een weiland, koeien, boerderijen en….een contrastlijn die met de minuut duidelijker werd. Het duurde dan ook niet lang voordat een prachtige wigvormige scudmassa vanaf de horizon op ons af raasde; deze shelfcloud begon al snel prachtige turbulente structuren te vertonen en af en toe was gerommel hoorbaar. Op dit punt begon ik te denken aan een buienlijn omdat de shelf er erg georganiseerd uitzag en tot ver achter de linker en rechter horizon leek te gaan.

Omdat het nu toch gestaag begon te druppen besloten we om te verkassen naar een plek waar we een meer frontalere look op de shelf zouden hebben. Aldaar werd het toch wel erg spectaculair; vanaf ons nieuwe gezichtspunt begon de shelf zijn hoogtepunten te vertonen en schiep hij prachtige dubbelgelaagde helwitte contrastlijnen die boven de congestus achtige scudmassa’s als golven begonnen te glijden. Op het moment dat de prachtige shelf over ons heen bulldozerde trok de wind flink aan en kregen de bomen moeite om hun takken en bladeren vast te houden. Tevens begon de lucht te kolken en te roteren! Een grote turbulente massa begon razendsnel te draaien en vormde zelfs een haak. Ook werden op meerdere plaatsen kleine tubaatjes zichtbaar die de bui helaas meteen weer inslikte. Nu was dat roteren niet ongewoon binnenin de whalesmouth, maar dit zag er wel heel spectaculair uit!

Zoals verwacht begon het te plenzen en werden langzamerhand ook de rainwrapped CG’s zichtbaar. Helaas geen keiharde knallen gehoord, maar ja, wat wil je ook als de regen als bakstenen op je dak zit te kletteren! Na nog wat door de regen rondgeracet te hebben besloten we om richting huis te rijden, inhalen was immers niet meer mogelijk en volgens de radar kwam er voorlopig niks meer achter. Onderweg naar huis was af en toe nog een mooie flits zichtbaar maar al gauw verdween de structuur achter de horizon en lieten we een egaal grijze lucht achter…

Menko van der Ley | Gewijzigd: 4 juni 2010, 23:53 uur, door Menckaeux