Eén tornado laat al een spoor van verwoesting achter. Kun je nagaan wat voor catastrofe 148 wervelwinden in een tijdsbestek van 18 uur kunnen aanrichten. Op 3 en 4 april in 1974 kregen 13 staten in het midden van de VS en Ontario in Canada met deze 'Super Outbreak' te maken. 24 van de tornado's waren een F4 op de Fujita schaal en 6 waren een F5 (de hoogste classificering). De windsnelheden kunnen oplopen tot meer dan 400 km/u. De tornado's hebben voor ruim 3,5 miljard dollar aan schade aangericht. Meer dan 300 mensen kwamen om het leven. De reden van de 'Super Outbreak' was een extreem lagedrukgebied dat de VS doorkruiste.
Langste bliksemschicht
Laat het maar aan Amerikanen over om übercoole namen te bedenken voor natuurverschijnselen. De flitsen die positieve bliksem veroorzaken, worden 'superbolts' genoemd. Deze bliksemschichten hebben een elektrische lading die vaak 100 keer sterker is dan bij normale flitsen. Ze komen gelukkig niet zo vaak voor. Slechts 5 op de 10 miljoen flitsen zijn 'superbolts'. Normaal gesproken heeft een bliksemschicht een reikwijdte van 12 en 16 km. De langste 'superbolt' ooit gemeten legde een afstand af van 190 km, van de Texaanse stad Waco tot Dallas.
De droogste plek op aarde
Regent het in Nederland een paar dagen, wensen we met zijn allen dat we in een droger klimaat leefden. Bedenk dan dat te droog ook niet goed is. Dat bewijst de Dry Valleys op Antarctica, waar het onafgebroken al 2 miljoen jaar niet geregend heeft. Met de uitzondering van een vallei, waar meren voor een korte periode waren gevuld met water, bevat de Dry Valleys geen vocht (water, ijs of sneeuw. Dat het daar zo droog is, komt door de katabatische wind die met 320 km/u over het land raast en al het vocht doet verdampen. Hierdoor is de Dry Valleys de enige plek op Antarctica, dat geen ijs bevat.
De meeste regen in 24 uur
Op het Afrikaanse eiland Réunion ten oosten van Madagaskar is op 15 en 16 maart 1952 van een tekort aan vocht geen sprake. Maar liefst 182 cm aan regen viel in het centrum van Réunion. Het vulkanische eiland houdt niet alleen het record voor de meeste regen in een dag, maar ook in 3 dagen. In maart 2007 viel er in 72 uur bijna 4 meter!
Hoogste temperatuur
Is het in Nederland in de zomer een paar weken warmer dan 25 °C, klagen we steen en been. Maar vergeleken met het Afrikaanse Libië is 'onze' hittegolf kinderspel. In de plaats Azizia is op 13 september 1922 de recordtemperatuur gemeten van maar liefst 57,8 °C. Helemaal niet zo gek als je beseft dat de Libische stad aan de rand van de Sahara ligt. Ondanks dit record beweren sommigen dat het in Abadan (Iran) in juni 1967 nóg warmer is geweest. 87 °C! Omdat deze temperatuur nooit officieel is bevestigd, wordt hij niet geaccepteerd als record.
Laagste temperatuur
Een hittegolf zoals die in Libië is geen pretje, maar waarschijnlijk leefbaarder dan de extreme kou op Antarctica. Wetenschappers die in het Russische researchcentrum Vostok Station op de Zuidpool verbleven maten op 21 juli 1983 een temperatuur van -89.2 °C, officieel de koudste temperatuur op Aarde. Nu is men wel wat gewend op Antarctica. Normaal gesproken is het een graadje of -65 °C in de winter, maar dit sloeg alles. Vanwege de extreme kou is de luchtvochtigheid haast nul en mede daardoor levensgevaarlijk voor de mens.
Snelste temperatuurstijging
Aan het begin van het voorjaar is het in Nederland soms de ene dag een gure 10 °C, om een paar dagen later te stijgen naar een haast zomerse temperatuur van 18 °C. Het kan altijd extremer. Op 22 januari 1943 veroorzaakte een chinook - een droge en warme wind die vanuit het westen over de Rocky Mountains waait - in South Dakota een enorme temperatuurstijging. In twee minuten tijd steeg het kwik van -20 °C naar +7 °C. Een stijging van maar liefst 20 °C!
Snelste temperatuurdaling
Zoals je misschien zou verwachten, heeft South Dakota ook het record voor de snelste temperatuurdaling op zijn naam geschreven. Wanneer de warme chinook ging liggen was het op 22 januari 1943 in Rapid City maar liefst 16 °C. Vijf minuten later deed de vorst alweer zijn intrede en daalde het kwik met 27 °C naar een bibberende -11 °C.
Grootste sneeuwvlok
Sneeuwvlokjes zijn meestal zeer klein. Een veeboer uit de Amerikaanse staat Montana keek dan ook raar op toen hij op 28 januari 1887 een sneeuwvlok ontdekte van 38 centimeter. Helaas zijn er geen foto's van gemaakt. Hoewel je zou verwachten dit extreme natuurverschijnsel daardoor naar het land der fabelen is gestuurd, erkent het Guinness Book of World Records de reuzevlok.
Grootste hagelsteen
Een grote sneeuwvlok is nog kinderspel vergeleken met de grootste hagelsteen ooit gevonden. Tijdens een grote storm op 22 juni 2003 in de Amerikaanse staat Nebraska vonden inwoners van Aurora een reuze hagelsteen. Ze stopten hem direct in de vriezer om hem later over te dragen aan National Climate Extremes Committee. Uit hun onderzoek bleek dat de hagelsteen een diameter had van 17,8 cm. De ijsbrok is officieel niet de zwaarste aller tijden. Volgens een Amerikaanse meteorologisch instituut kunnen hagelstenen een snelheid bereiken van 160 km/u. Auw!
Bron MSN news
over die super bolts of positieve bliksems. al enige tijd heeft dat mijn interesse en je vind er niet zo veel over. Wel vond ik op youtube een paar filmpjes die goed weergeven wat een enorme hoeveelheid energie vrijkomt bij een dergelijke ontlading. Vooral de donder is oorverdovend hard (drukgolf)
http://www.youtube.com/watch?v=s_PzUs1wqq0
http://www.youtube.com/watch?v=tl_i4Bpm_2Q
De laatste is onweer in duitsland (2009) waarbij meerdere positieve ontladingen plaatsvinden.
Staan ongelofelijke dingen tussen, maar dat is de clou van het verhaal he. Die sneeuwvlok van 38 cm, kijk dat is pas sneeuwen, dan heb je zo een pak sneeuw van een meter. Of die hagelsteen, als je die op je kop krijgt, naj naj; niet gezond. En die bliksem dan, zo en... ach prachtig allemaal!
Leuk om te lezen verder!
bedoel je soms "Sprites" ??
want gewone onweers buien kun je ook vanuit de ruimte zien . Echter sprites zijn ontladingen die omhoog schieten de ruimte in. ( zo ongeveer ) | Gewijzigd: 2 april 2010, 00:29 uur, door niksnut
Sprite (atmosfeer)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
Sprites of Red Sprites zijn een soort stratosfeerontlading. Het zijn elektrische ontladingen boven cumulonimbus-wolken en kunnen een hoogte bereiken van 95 kilometer. Ze zijn zichtbaar als rood-oranje, zwakke, lichtgevende flitsen die zeer kort duren en weliswaar voor het blote oog zichtbaar zijn, maar die men niet kan volgen. Sprites zijn de meest voorkomende soort stratosfeerontladingen. Ze lijken vooral in de latere stadia van onweerscomplexen voor te komen als er een grote ladingsverplaatsing plaatsvindt, na een positieve blikseminslag. Sprites zijn mogelijk het gevolg van neutralisatie van opgebouwde elektrische lading van de aarde die deeltjes van de zonnewind opvangt.
Red sprites zijn nu goed gedocumenteerd. Meestal duren ze ongeveer 17 milliseconden. Sprites werden voor het eerst gefotografeerd op 6 juli 1989 door wetenschappers van de Universiteit van Minnesota. Ze zijn vernoemd naar de sprites in de werken van Shakespeare.
even snel copy/paste voor wat info