Berichtgeving over de koude periode februari
Discussietopics winter
Berichtgeving over de koude periode februari
Plaattektoniek in IJsselmeerijs
De winter in Nederland lijkt (!) dit weekeinde zijn laatste adem uit te blazen, de afgelopen nacht heeft het op diverse plaatsen nog een keer tussen 4 en 6 graden gevroren. Maar een bijzondere fase komt er nog aan. Die van het kruiende (smeltende) ijs.
Wat we nodig hebben, is eigenlijk een zo sterk mogelijke zuidwestelijke wind. Met name op het IJsselmeer, dat voor een groot deel nog met ijs is bedekt, zal het ijs dan snel gaan bewegen en tegen de dijken omhoog komen. Ook uit koude winters uit het verleden kennen we die situaties nog maar al te goed. Het levert vaak uiterst spectaculaire beelden op. Nu hadden we deze winter natuurlijk geluk. Want bij Gaast ligt al wekenlang een toeristische attractie van formaat, in de vorm van de ijsbergen die zich daar tegen een zandbank, zo’n drie kilometer buiten de IJsselmeerdijk hebben gevormd Vele duizenden mensen hebben inmiddels een dagtochtje gemaakt naar deze bijzondere plek, de wandeling over het IJsselmeer volbracht en zich kunnen vergapen aan het bijzondere schouwspel aldaar.
We hebben inmiddels vele foto’s van de bewuste plaats ontvangen. Diverse collega’s zijn er geweest en ook Karin Broekhuijsen uit het Drentse de Kiel, een van de fotografen die op regelmatige basis weerfoto’s levert voor presentaties van Meteo Consult op tv en voor onze internetverhalen, is er enkele keren geweest. Wat je op basis van die foto’s mooi kunt zien, is dat het ijs niet statisch is, maar dat de situatie er van dag tot dag sterk verandert.
IJs, water, golvingen en de bergen met ijs op de achtergrond. Een overzicht van alle processen die zich in het ijs bij Gaast afspelen. Zich opbouwende druk in het ijs is de drijvende kracht. Foto: Karin Broekhuijsen.
Blik vanaf de berg op het ijs aan de voorzijde. Ook hier is duidelijk te zien dat het ijs, onder invloed van de grote druk waaraan het blijkbaar blootstaat, buigt. Daar waar het naar beneden buigt, staat er nu water op. Tegen de bergen aan zie je het duidelijk omhoog buigen. Een prachtig voorbeeld van plaattektoniek in werking. Foto: Karin Broekhuijsen.
Hoe komt het?
Een eerste interessante vraag is natuurlijk al hoe die ijsbergen er nu uiteindelijk zijn gekomen? Toen de winter al een tijd op gang was en het IJsselmeer voor een groot deel was dichtgevroren, was er een korte episode met een sterke zuidwestelijke wind. Die sterke wind streek over de ijsvelden. Nu breekt het ijs op een oppervlak zo groot als het IJsselmeer gemakkelijk in verschillende platen op (en als dat niet gebeurt is er ook altijd de scheepvaart om hierbij een handje te helpen). Die platen bewogen hierna langs elkaar heen en op elkaar in.
Plaattektoniek
Je krijgt dan in het klein iets dat we op aarde in het groot plaattektoniek noemen. Ook de aardkorst, zeg maar de buitenkant van de aarde waar wij met z’n allen op rondlopen, bestaat uit diverse platen die langzaam bewegen. Langs elkaar heen, van elkaar af, maar ook tegen elkaar op. Verder zijn er plekken waar de ene plaat onder de andere duikt. Op plaatsen waar de platen langs elkaar heen bewegen, krijg je breuken. Zoals in de buurt van Haïti, waar zich enkele weken geleden een vreselijke aardbeving voordeed. Op plekken waar platen van elkaar afdrijven, krijg je een bepaalde vorm van vulkanisme. Vaak op de bodem van een oceaan. IJsland is een (vulkanisch) land dat zich boven zo’n plaats bevindt. Het uit elkaar drijven van platen is ook de drijvende kracht achter de vorming en het breder (of smaller) worden van oceanen. Zo’n nieuwe oceaan in wording bevindt zich in de Riftvallei, in het oosten van Afrika.
Op diverse plaatsen aan de voet van de ijsberegen is ook goed terug te zien hoe het ijs er onder druk is gekomen. De druk is zo groot dat het ijs onder invloed ervan duidelijk begint te buigen. Foto: Karin Broekhuijsen.
Voor de ijsbergen, aan de dijkzijde dus, bevond zich die dag een flink meertje. Het ijs ter plekke lijkt er te zijn gedaald, misschien ook wel onder druk van het water dat erop staat. Misschien is het ijs ook wel doorgebogen onder invloed van dezelfde druk, die een stukje terug de rug in het ijs heeft veroorzaakt. Foto: Karin Broekhuijsen.
Gebergten, troggen en vulkanen
De plaatsen op aarde waar aardplaten met elkaar botsen of onder elkaar schuiven, zijn de plekken waar gebergten, diepzeetroggen en gordels van vulkanen ontstaan, zoals in Indonesië op veel plaatsen, op de Filippijnen en bij voorbeeld ook in de buurt van Seattle. Vaak zijn het oceanische plaatsen, met daarop de grote oceanen van deze aarde, die onder landplaten schuiven. Daar waar de oceanische plaat de diepte in gaat, zie je eerst (voor de kust) een diepzeetrog. Soms bereiken die een diepte van vele kilometers. Een stuk verderop, je zit dan al dik onder de plaat met het land erop en erboven, begint de korst van die oceanische plaat in het warme binnenste van de aarde te smelten. Bellen met gloeiend heet magma zoeken zich vervolgens een weg naar boven en vormen landinwaarts, op de landplaat een rij met vulkanen (zoals op Java).
Als twee landplaten met elkaar botsen, ontstaan geweldige gebergten. Zo is de Himalaya het resultaat van de botsing tussen de Euraziatische plaat aan de ene kant en de plaat met India daarop aan de andere kant. Op de plek van de botsing vinden we de bergen. De botsing van Afrika aan de ene kant en Europa aan de andere kant levert de Pyreneeën op. De Alpen zijn weer het gevolg van een botsing tussen de Europese plaat en een andere (kleinere) plaat in de buurt van Italië. Omdat dergelijke processen zich in de menselijke beleving zeer traag afspelen, lijkt de vorm van gebergten voor ons vast te liggen. In werkelijkheid maken bergen deel uit van een niet te stoppen dynamisch proces, en verandert de vorm ervan voortdurend.
Zo zag het er op dinsdag 9 februari bij Gaast uit. De wandeling naar de ijsbergen verliep nog over een nagenoeg gladde ijsvlakte.
Aan de voet van de ijsbergen was ook nog geen water te zien, noch een verdieping in het ijs waarop een meertje aanwezig was.
Op het ijs precies zo
Met de bijzondere vormen, die we de afgelopen weken op het ijs van het IJsselmeer hebben kunnen zien, is het eigenlijk precies zo. Mensen die een dagje naar Gaast gingen, zagen niet meer dan een momentopname van de situatie daar. Anderen, die er vaker gingen kijken, beseften dat het er iedere keer weer anders uitzag. Omdat het ijs in beweging was, omdat momenten met dooi en vorst elkaar in rap tempo opvolgden. Omdat de massa’s mensen die over het ijs schuifelden voor extra druk zorgden en omdat mensen met hun eigen handen de bergen veranderden. En ook al lijkt de vorst nu voorbij, dat proces zet de komende tijd natuurlijk gewoon verder door. Het ijs smelt langzaam, de wind houdt zijn invloed en misschien zijn er eerst ook nog wel mensen. Het is pas normaal als het water weer kabbelt zoals voorheen en het ijs verdwenen is.
De foto’s
De foto’s bij dit verhaal zijn van drie bezoekjes aan de ijsbergen bij Gaast. Het eerste bezoek is dat van dinsdag 9 februari. Toen gingen er nog maar weinig mensen naartoe. Het had een tijdje gedooid en de vorst was maar net terug. Aan de voet van de dijk stond een bord met daarop de tekst dat het levensgevaarlijk was om het ijs op te gaan. De wandeling naar de ijsbergen verliep toen nog over glad ijs. Tussen de bergen en de dijk waren er geen kistwerken (opstaande randen of ruggen) in het ijs. En bij de ijsbergen was nauwelijks water te zien.
Een satellietfoto van 15 februari. Duidelijk is te zien hoe zich ten westen van de ijsbergen bij Gaast, onder invloed van de noordoostelijke wind in die periode, in het ijs op het IJsselmeer weer een brede spleet heeft geopend. Het ijs ten oosten van de ijsbergen zit vast en is op zijn plek gebleven. Daar liepen toen nog steeds mensen overheen..!
Drie dagen later ging Karin Broekhuijsen er voor de eerste keer heen. Ook toen was het nog relatief rustig op het ijs. Een dag later was zij er opnieuw, maar op dat moment in het gezelschap van een groot aantal andere mensen. De situatie zag er ook heel anders uit. Onderweg naar de ijsbergen toe, had zich inmiddels wel een kistwerk gevormd. Een kistwerk dat er de dinsdag daarvoor nog niet was. In de tussentijd is er blijkbaar druk op het ijs gekomen. Ook bij de ijsbergen zelf waren grote verschillen te zien. Zo had zich aan de dijkzijde, en dan aan de voet van de bergen, een flink meer gevormd. Het ijs leek er ter plaatse te zijn gedaald.
Op diverse andere punten was te zien hoe het ijs onder de druk – waarvan dan ook – aan het buigen was. Waar die druk precies vandaan kwam, is moeilijk aan te geven. Mogelijk was het de noordoostelijke wind, die de veranderingen tot gevolg had, wellicht de druk van de ijsbergen zelf (die natuurlijk een geweldig gewicht vertegenwoordigen) of de druk van de mensen die steeds weer op het ijs en de bergen liepen om het tafereel gade te slaan. In elk geval laten de foto’s prachtig zien dat het proces van ‘plaattektoniek’, maar dan in ijsplaten, ook op het IJsselmeer volop bezig was. En dan zo snel, dat ook mensen het konden volgen.
Interessante weken
Wat dat betreft, hebben we nog een paar interessante weken voor ons, niet alleen hier overigens maar ook in gebieden rond de Botnische Golf en de Oostzee, die inmiddels voor een belangrijk zijn dichtgevroren. Nu de winter voorbij is, krijgen we als toetje dus nog het kruiende ijs. Dit jaar misschien wel op heel veel plaatsen in Europa. Hopelijk levert dit bijzondere natuurproces, dat we de laatste jaren zo weinig hebben gezien, nog heel wat mooie plaatjes en weinig schade op!
Bron: Meteo Consult
De winter in Nederland lijkt (!) dit weekeinde zijn laatste adem uit te blazen, de afgelopen nacht heeft het op diverse plaatsen nog een keer tussen 4 en 6 graden gevroren. Maar een bijzondere fase komt er nog aan. Die van het kruiende (smeltende) ijs.
Wat we nodig hebben, is eigenlijk een zo sterk mogelijke zuidwestelijke wind. Met name op het IJsselmeer, dat voor een groot deel nog met ijs is bedekt, zal het ijs dan snel gaan bewegen en tegen de dijken omhoog komen. Ook uit koude winters uit het verleden kennen we die situaties nog maar al te goed. Het levert vaak uiterst spectaculaire beelden op. Nu hadden we deze winter natuurlijk geluk. Want bij Gaast ligt al wekenlang een toeristische attractie van formaat, in de vorm van de ijsbergen die zich daar tegen een zandbank, zo’n drie kilometer buiten de IJsselmeerdijk hebben gevormd Vele duizenden mensen hebben inmiddels een dagtochtje gemaakt naar deze bijzondere plek, de wandeling over het IJsselmeer volbracht en zich kunnen vergapen aan het bijzondere schouwspel aldaar.
We hebben inmiddels vele foto’s van de bewuste plaats ontvangen. Diverse collega’s zijn er geweest en ook Karin Broekhuijsen uit het Drentse de Kiel, een van de fotografen die op regelmatige basis weerfoto’s levert voor presentaties van Meteo Consult op tv en voor onze internetverhalen, is er enkele keren geweest. Wat je op basis van die foto’s mooi kunt zien, is dat het ijs niet statisch is, maar dat de situatie er van dag tot dag sterk verandert.
IJs, water, golvingen en de bergen met ijs op de achtergrond. Een overzicht van alle processen die zich in het ijs bij Gaast afspelen. Zich opbouwende druk in het ijs is de drijvende kracht. Foto: Karin Broekhuijsen.
Blik vanaf de berg op het ijs aan de voorzijde. Ook hier is duidelijk te zien dat het ijs, onder invloed van de grote druk waaraan het blijkbaar blootstaat, buigt. Daar waar het naar beneden buigt, staat er nu water op. Tegen de bergen aan zie je het duidelijk omhoog buigen. Een prachtig voorbeeld van plaattektoniek in werking. Foto: Karin Broekhuijsen.
Hoe komt het?
Een eerste interessante vraag is natuurlijk al hoe die ijsbergen er nu uiteindelijk zijn gekomen? Toen de winter al een tijd op gang was en het IJsselmeer voor een groot deel was dichtgevroren, was er een korte episode met een sterke zuidwestelijke wind. Die sterke wind streek over de ijsvelden. Nu breekt het ijs op een oppervlak zo groot als het IJsselmeer gemakkelijk in verschillende platen op (en als dat niet gebeurt is er ook altijd de scheepvaart om hierbij een handje te helpen). Die platen bewogen hierna langs elkaar heen en op elkaar in.
Plaattektoniek
Je krijgt dan in het klein iets dat we op aarde in het groot plaattektoniek noemen. Ook de aardkorst, zeg maar de buitenkant van de aarde waar wij met z’n allen op rondlopen, bestaat uit diverse platen die langzaam bewegen. Langs elkaar heen, van elkaar af, maar ook tegen elkaar op. Verder zijn er plekken waar de ene plaat onder de andere duikt. Op plaatsen waar de platen langs elkaar heen bewegen, krijg je breuken. Zoals in de buurt van Haïti, waar zich enkele weken geleden een vreselijke aardbeving voordeed. Op plekken waar platen van elkaar afdrijven, krijg je een bepaalde vorm van vulkanisme. Vaak op de bodem van een oceaan. IJsland is een (vulkanisch) land dat zich boven zo’n plaats bevindt. Het uit elkaar drijven van platen is ook de drijvende kracht achter de vorming en het breder (of smaller) worden van oceanen. Zo’n nieuwe oceaan in wording bevindt zich in de Riftvallei, in het oosten van Afrika.
Op diverse plaatsen aan de voet van de ijsberegen is ook goed terug te zien hoe het ijs er onder druk is gekomen. De druk is zo groot dat het ijs onder invloed ervan duidelijk begint te buigen. Foto: Karin Broekhuijsen.
Voor de ijsbergen, aan de dijkzijde dus, bevond zich die dag een flink meertje. Het ijs ter plekke lijkt er te zijn gedaald, misschien ook wel onder druk van het water dat erop staat. Misschien is het ijs ook wel doorgebogen onder invloed van dezelfde druk, die een stukje terug de rug in het ijs heeft veroorzaakt. Foto: Karin Broekhuijsen.
Gebergten, troggen en vulkanen
De plaatsen op aarde waar aardplaten met elkaar botsen of onder elkaar schuiven, zijn de plekken waar gebergten, diepzeetroggen en gordels van vulkanen ontstaan, zoals in Indonesië op veel plaatsen, op de Filippijnen en bij voorbeeld ook in de buurt van Seattle. Vaak zijn het oceanische plaatsen, met daarop de grote oceanen van deze aarde, die onder landplaten schuiven. Daar waar de oceanische plaat de diepte in gaat, zie je eerst (voor de kust) een diepzeetrog. Soms bereiken die een diepte van vele kilometers. Een stuk verderop, je zit dan al dik onder de plaat met het land erop en erboven, begint de korst van die oceanische plaat in het warme binnenste van de aarde te smelten. Bellen met gloeiend heet magma zoeken zich vervolgens een weg naar boven en vormen landinwaarts, op de landplaat een rij met vulkanen (zoals op Java).
Als twee landplaten met elkaar botsen, ontstaan geweldige gebergten. Zo is de Himalaya het resultaat van de botsing tussen de Euraziatische plaat aan de ene kant en de plaat met India daarop aan de andere kant. Op de plek van de botsing vinden we de bergen. De botsing van Afrika aan de ene kant en Europa aan de andere kant levert de Pyreneeën op. De Alpen zijn weer het gevolg van een botsing tussen de Europese plaat en een andere (kleinere) plaat in de buurt van Italië. Omdat dergelijke processen zich in de menselijke beleving zeer traag afspelen, lijkt de vorm van gebergten voor ons vast te liggen. In werkelijkheid maken bergen deel uit van een niet te stoppen dynamisch proces, en verandert de vorm ervan voortdurend.
Zo zag het er op dinsdag 9 februari bij Gaast uit. De wandeling naar de ijsbergen verliep nog over een nagenoeg gladde ijsvlakte.
Aan de voet van de ijsbergen was ook nog geen water te zien, noch een verdieping in het ijs waarop een meertje aanwezig was.
Op het ijs precies zo
Met de bijzondere vormen, die we de afgelopen weken op het ijs van het IJsselmeer hebben kunnen zien, is het eigenlijk precies zo. Mensen die een dagje naar Gaast gingen, zagen niet meer dan een momentopname van de situatie daar. Anderen, die er vaker gingen kijken, beseften dat het er iedere keer weer anders uitzag. Omdat het ijs in beweging was, omdat momenten met dooi en vorst elkaar in rap tempo opvolgden. Omdat de massa’s mensen die over het ijs schuifelden voor extra druk zorgden en omdat mensen met hun eigen handen de bergen veranderden. En ook al lijkt de vorst nu voorbij, dat proces zet de komende tijd natuurlijk gewoon verder door. Het ijs smelt langzaam, de wind houdt zijn invloed en misschien zijn er eerst ook nog wel mensen. Het is pas normaal als het water weer kabbelt zoals voorheen en het ijs verdwenen is.
De foto’s
De foto’s bij dit verhaal zijn van drie bezoekjes aan de ijsbergen bij Gaast. Het eerste bezoek is dat van dinsdag 9 februari. Toen gingen er nog maar weinig mensen naartoe. Het had een tijdje gedooid en de vorst was maar net terug. Aan de voet van de dijk stond een bord met daarop de tekst dat het levensgevaarlijk was om het ijs op te gaan. De wandeling naar de ijsbergen verliep toen nog over glad ijs. Tussen de bergen en de dijk waren er geen kistwerken (opstaande randen of ruggen) in het ijs. En bij de ijsbergen was nauwelijks water te zien.
Een satellietfoto van 15 februari. Duidelijk is te zien hoe zich ten westen van de ijsbergen bij Gaast, onder invloed van de noordoostelijke wind in die periode, in het ijs op het IJsselmeer weer een brede spleet heeft geopend. Het ijs ten oosten van de ijsbergen zit vast en is op zijn plek gebleven. Daar liepen toen nog steeds mensen overheen..!
Drie dagen later ging Karin Broekhuijsen er voor de eerste keer heen. Ook toen was het nog relatief rustig op het ijs. Een dag later was zij er opnieuw, maar op dat moment in het gezelschap van een groot aantal andere mensen. De situatie zag er ook heel anders uit. Onderweg naar de ijsbergen toe, had zich inmiddels wel een kistwerk gevormd. Een kistwerk dat er de dinsdag daarvoor nog niet was. In de tussentijd is er blijkbaar druk op het ijs gekomen. Ook bij de ijsbergen zelf waren grote verschillen te zien. Zo had zich aan de dijkzijde, en dan aan de voet van de bergen, een flink meer gevormd. Het ijs leek er ter plaatse te zijn gedaald.
Op diverse andere punten was te zien hoe het ijs onder de druk – waarvan dan ook – aan het buigen was. Waar die druk precies vandaan kwam, is moeilijk aan te geven. Mogelijk was het de noordoostelijke wind, die de veranderingen tot gevolg had, wellicht de druk van de ijsbergen zelf (die natuurlijk een geweldig gewicht vertegenwoordigen) of de druk van de mensen die steeds weer op het ijs en de bergen liepen om het tafereel gade te slaan. In elk geval laten de foto’s prachtig zien dat het proces van ‘plaattektoniek’, maar dan in ijsplaten, ook op het IJsselmeer volop bezig was. En dan zo snel, dat ook mensen het konden volgen.
Interessante weken
Wat dat betreft, hebben we nog een paar interessante weken voor ons, niet alleen hier overigens maar ook in gebieden rond de Botnische Golf en de Oostzee, die inmiddels voor een belangrijk zijn dichtgevroren. Nu de winter voorbij is, krijgen we als toetje dus nog het kruiende ijs. Dit jaar misschien wel op heel veel plaatsen in Europa. Hopelijk levert dit bijzondere natuurproces, dat we de laatste jaren zo weinig hebben gezien, nog heel wat mooie plaatjes en weinig schade op!
Bron: Meteo Consult
KNMI waarschuwt voor gladheid
Het kan komende nacht en maandagochtend in een groot deel van het land behoorlijk glad worden. Door bevriezing van natte weggedeelten neemt de kans op gladheid toe. De komende uren is het vanwege sneeuwbuien in het noorden en noordoosten plaatselijk glad, meldt het KNMI zondagavond.
Ook de ANWB waarschuwt dat sneeuwval en bevriezing plaatselijk voor hinder op de weg kan zorgen. Met de files in de ochtendspits valt het waarschijnlijk erg mee, mede vanwege de voorjaarsvakantie. De ANWB verwacht dat er rond 08.30 uur honderd kilometer file staat. Op een 'gewone' maandagochtend is dat 225 kilometer. In het zuiden van het land is het relatief druk, omdat daar de vakantie voorbij is.
Bron: Nu.nl
Het kan komende nacht en maandagochtend in een groot deel van het land behoorlijk glad worden. Door bevriezing van natte weggedeelten neemt de kans op gladheid toe. De komende uren is het vanwege sneeuwbuien in het noorden en noordoosten plaatselijk glad, meldt het KNMI zondagavond.
Ook de ANWB waarschuwt dat sneeuwval en bevriezing plaatselijk voor hinder op de weg kan zorgen. Met de files in de ochtendspits valt het waarschijnlijk erg mee, mede vanwege de voorjaarsvakantie. De ANWB verwacht dat er rond 08.30 uur honderd kilometer file staat. Op een 'gewone' maandagochtend is dat 225 kilometer. In het zuiden van het land is het relatief druk, omdat daar de vakantie voorbij is.
Bron: Nu.nl
Marching ever onward to tomorrow!
De nieuwe norm voor januari
Met het verstrijken van 2010 kunnen we de nieuwe 30-jarige norm die loopt van 1981 tot en met 2010 gaan opstellen. Inmiddels is dat voor januari gebeurd en we zullen deze nieuwe getallen eens gaan vergelijken met de ‘oude’ norm die we nu nog hanteren en die geldt voor de periode 1971-2000. Er valt wel het een en ander te zeggen over de uitkomsten.
Opwarming gaat verder
Op het eerste kaartje (hieronder) is voor de stations Den helder, Eelde, De Bilt, Vlissingen en Beek weergegeven wat de gemiddelde januaritemperatuur was over de 30-jarige periodes van 1961-1990; 1971-2000 en 1981-2010. Daaronder is de afwijking weergegeven, uitgaande van 1961-1990.
De gemiddelde temperatuur in januari over de 30-jarige periodes 1961-1990; 1971-2000 en 1981-2010 (boven) en de afwijking (onder), waarbij de periode van 1961-1990 op 0.0 is gesteld, voor de vijf hoofdstations.
De uitkomsten zijn duidelijk, omdat de trend op ieder van de vijf hoofdstations hetzelfde is. Voor wat betreft januari, is de 10-jarige periode van 1961-1970 een stuk kouder verlopen dan die van 1991-2000, vandaar dat er een relatief sterke stijging in de gemiddelde temperatuur optreedt van 0.5 of 0.6 graden. Nu we ook de jaren ’70 weg gaan laten en vervangen door de ‘nul’ jaren van deze eeuw, zet die stijging iets gematigder door. De afwijking ten opzichte van de periode 1961-1990 varieert nu van +0.7 graden in Beek, tot een volle graad in de plus in Eelde, waar het januari gemiddelde van 1.3 naar 2.3 graden is gestegen. Kijken we naar de individuele jaren sinds 1981, dan zien we dat er een aanzienlijk kans is dat de stijging de komende jaren nog verder zal doorzetten. Het begin van de jaren ’80 leverde nogal wat winterweer op en dus koude januarimaanden, een beeld dat pas vanaf 1988 wreed werd doorbroken (zie hiernaast). Er volgde toen een lange periode met zachte januarimaanden die duurde tot en met 2008. Deze reeks werd alleen in 1996 en 1997 onderbroken. De komende zeven jaar zal januari dus minstens zo koud moeten verlopen als toen, wil het gemiddelde niet verder stijgen. Pas daarna zouden we aan een afkoeling kunnen gaan denken.
De gemiddelde januaritemperatuur van de afgelopen dertig jaar in De Bilt. Vooral de langdurige zachte periode van 1988 tot en met 2008 valt op, met alleen een onderbreking in 1996 en 1997.
Voor De Bilt is daarnaast voor iedere dag afzonderlijk de gemiddelde temperatuur van de afgelopen dertig jaar berekend en vergeleken met de 30-jarige periode van tien jaar eerder. Uiteraard zijn sommige dagen koeler geworden en andere zachter, maar het is opvallend dat slechts één dag (namelijk 27 januari) geen verandering liet zien. Zowel in de oude als in de nieuwe norm kwam deze dag op 2.7 graden uit. Op 14 van de 31 dagen was het verschil tussen ‘oud’ en ‘nieuw’ gering, met hooguit 0.2 graden afwijking naar boven of beneden. Gezien het stijgende maandgemiddelde is het logisch dat een duidelijk meerderheid van 21 dagen warmer zijn geworden. De afwijkingen zijn soms fors. Slechts twee dagen zijn meer dan een halve graad kouder geworden, maar 13 januaridagen pakken meer dan een halve graad warmer uit. Vier dagen laten zelfs een afwijking naar boven zien van minstens een volle graad en dat geldt voor het groepje van 17 tot en met 20 januari. Daarvan is de 20e het ‘warmst’ geworden: ‘nieuw’ 4.2 graden, tegen ‘oud’ 2.8 graden. Grappig is dat zowel de dagen die warmer als kouder zijn geworden, geclusterd optreden. De hele eerste januariweek is warmer geworden, maar 8 tot en 11 januari zijn juist iets afgekoeld. Ook 23 tot en met 26 januari zijn een weinig afgekoeld. Alleen 15 januari zit met een afwijking van -0.2 graden ingeklemd in een periode van elf dagen met een opwarming, lopende van 12 tot en met 22 januari. Ook de laatste vier dagen van de maand zijn zachter geworden. Als we alle plussen en minnen vereffenen, dan houden we een overschot van 10.1 graaddagen over, wat op maandbasis inderdaad neerkomt op 0.3 graden.
De neerslag
In het kaartje hieronder is voor de vijf hoofdstations de gemiddelde januarineerslag weergegeven voor de vijf hoofdstations. Boven is de nu nog geldende norm gegeven, daaronder staat de nieuwe norm, lopende van 1981 tot en met 2010. We zijn dat januari op de meeste plaatsen iets natter is geworden, maar dat er in het zuidwesten nauwelijks iets is veranderd. De afwijkingen zijn het grootst in het oosten en noordoosten van het land, namelijk tussen de 5 en 10%.
De gemiddelde neerslagsom in januari op de vijf hoofdstations. Boven: periode 1971-2000; onder: periode 1981-2010 plus afwijking.
Neerslag is een erg grillig element, wat we hiernaast kunnen zien als we voor Eelde de januaritotalen van de afgelopen dertig jaar bezien. Viel er in vijf januarimaanden méér dan 120 mm, in vier andere louwmaanden werd de 20 mm niet, of maar net overschreden. Alleen al gedurende de laatste vier jaar was het verschil tussen de natste januarimaand (uit 2007) en de droogste (de afgelopen januari) zo’n honderd millimeter. Gezien het grillige karakter van de neerslag, zal het 30-jarige gemiddelde altijd behoorlijke schommelingen laten zien, afhankelijk van of er net een paar droge of natte maanden afvallen of bijkomen.
De januarineerslag van de afgelopen dertig jaar in Eelde. Duidelijk is te zien dat de verschillen van maand tot maand behoorlijk groot zijn.
De zonneschijn
In tegenstelling tot de neerslag, valt er over de hoeveelheid zonneschijn veel meer te zeggen. Op het kaartje hieronder is het aantal zonne-uren op dezelfde wijze weergegeven als bij de neerslag. We zien hier op alle hoofdstations een spectaculaire stijging in het aantal zonne-uren.
De gemiddelde zonneschijnduur in januari op de vijf hoofdstations. Verder is de weergave hetzelfde als op het neerslagkaartje hierboven.
Januari heeft samen met november de minste zonne-uren van het jaar, na december natuurlijk. Lag de oude norm van 1971 tot en met 2000 rond de 50 uren, landelijk bezien is daar nu maar liefst rond tien uur bijgekomen, een afwijking van rond 20% naar boven! De geringste, maar toch nog forse afwijking naar boven zien we in het noordoosten van het land en langs de westkust is deze afwijking het grootst. In Vlissingen bedraagt het verschil zelfs 22%! Is januari inderdaad zo spectaculair zonniger geworden, of is hier meer aan de hand?
Het aantal zonne-uren in januari in Vlissingen, gedurende de afgelopen dertig jaar. Duidelijk is te zien dat de maanden tot 1991 een stuk somberder verliepen dan de maanden daarna.
Klimaatverandering of instrumentverandering?
Een feit is dat het wellicht wat zonniger is geworden, maar ‘wat zonniger’ verklaart niet een verschil van rond 20% in een 30-jarige periode, waarbij nota bene 20 jaren (die van 1981 tot en met 2000) hetzelfde zijn gebleven en alleen de zeventiger jaren van de vorige eeuw door de nuljaren van deze eeuw zijn vervangen. Door allerlei milieumaatregelen is de atmosfeer rondom ons wat schoner geworden, vooral daar het wat de hoeveelheid fijn stof betreft. De ‘global dimming’ is aan het afnemen en een indirect gevolg hiervan is, is dat ook het aantal dagen met mist is afgenomen. Een stijging in het aantal zonne-uren is een logisch gevolg.
Dezelfde grafiek als boven, vanaf 1991. Het gemiddelde laat een stijging zien van 71%, wat niet alleen door een klimaatverandering verklaard kan worden.
Maar er is meer aan de hand. De laatste drie afbeeldingen hiernaast geven hiervan een indruk. Kijken we naar het aantal zonne-uren in januari in Vlissingen van de afgelopen dertig jaar, dan is de conclusie gerechtvaardigd dat het met die sterke stijging nog niet afgelopen is. De januarimaanden tot en met 1990 zijn uitgesproken somber verlopen. Niet één maand uit die periode wist tot 75 zonne-uren te komen en in meerdere maanden werd zelfs de 40 uur niet gehaald of maar net overschreden. Het verschil met de jaren daarna, vanaf 1991, is gigantisch. Sindsdien scoorden meer dan de helft van alle januarimaanden minstens 80 zonne-uren en écht sombere maanden kwamen niet meer voor. Dat er rond 1991 een grote en abrupte overgang plaatsvond kunnen we ook zien als het gemiddelde aantal zonne-uren in januari in Vlissingen van de laatste twintig jaar vergelijken met de twintig jaar daarvoor (zie hiernaast). In 1971 tot en met 1990 was dit gemiddelde 46.7 uren, in 1991 tot en met heden 80.0 uren, een stijging van maar liefst 71%! Kan een natuurlijke schommeling zo abrupt en intensief uitpakken?
Een 'ouderwetse' Campbell-Stokes zonneschijnmeter, waarmee de zonne-uren tot het begin van de jaren 90 werden bepaald.
Hoogstwaarschijnlijk nee. De reden van dit verschil ligt in belangrijke mate in het feit dat de zonneschijnduur tegenwoordig anders wordt gemeten dan vroeger. Tot aan het begin van de negentiger jaren werd de oude Campbell-Stokes methode gebruikt. Hierbij werd de zonneschijnduur bepaald door het zonlicht door een glazen bol te laten vallen en een brandspoor op een kartonnen strook te laten trekken. Tegenwoordig wordt er gebruik gemaakt van stralingsmeters, die niet alleen de straling van het zichtbare zonlicht, maar de straling in totaal meten. Uiteraard zijn beide methodes een tijdje naast elkaar gebruikt, om ze te kalibreren. Tegenwoordig wordt gesteld dat bij een inkomende straling van 120 Watt per vierkante meter of meer, de zon geacht wordt te schijnen, zoals de oude definitie zou luiden. Hoewel het KNMI stelt dat uit onderzoek blijkt dat de afwijkingen tussen de oude en de nieuwe methode klein zijn, wijst de praktijk kennelijk anders uit. Dat is door anderen in het verleden al eerder geconstateerd. De afwijkingen zijn bij een lage zonnestand (in de wintermaanden dus) het grootst, wat de harde cijfers nu ook duidelijk uitwijzen. Januari is inderdaad een stuk zonniger geworden, maar dat valt slechts zeer ten dele toe te schrijven aan een écht opgetreden natuurlijke schommeling. Wat dat betreft is het beter om nu van ‘stralingsuren’ te spreken, in plaats van ‘zonneschijnuren’. Voor wat januari lijkt het bijna zeker te zijn dat ook de komende tien jaar een forse stijging in het aantal zonne- of stralingsuren zal plaatsvinden, waarna we pas weer écht vergelijkingen kunnen maken op zonneschijngebied. Nu vergelijken we in ieder geval een beetje appels met peren, als de Campbell-Stokes metingen vergelijken met de metingen verkregen door stralingsmeters. Net zomin kunnen we, om eens een andere vergelijking te maken, een toptijd op natuurijs op een buitenbaan met vaste schaatsen, naadloos vergelijken met een navenante prestatie die verricht is op een overdekte hooglandbaan met klapschaatsen. Overeind blijft in iedere geval wel staan dat januari iets warmer, natter en zonniger is geworden.
Bronnen: Meteo Consult, eigen archief, KNMI.
Met het verstrijken van 2010 kunnen we de nieuwe 30-jarige norm die loopt van 1981 tot en met 2010 gaan opstellen. Inmiddels is dat voor januari gebeurd en we zullen deze nieuwe getallen eens gaan vergelijken met de ‘oude’ norm die we nu nog hanteren en die geldt voor de periode 1971-2000. Er valt wel het een en ander te zeggen over de uitkomsten.
Opwarming gaat verder
Op het eerste kaartje (hieronder) is voor de stations Den helder, Eelde, De Bilt, Vlissingen en Beek weergegeven wat de gemiddelde januaritemperatuur was over de 30-jarige periodes van 1961-1990; 1971-2000 en 1981-2010. Daaronder is de afwijking weergegeven, uitgaande van 1961-1990.
De gemiddelde temperatuur in januari over de 30-jarige periodes 1961-1990; 1971-2000 en 1981-2010 (boven) en de afwijking (onder), waarbij de periode van 1961-1990 op 0.0 is gesteld, voor de vijf hoofdstations.
De uitkomsten zijn duidelijk, omdat de trend op ieder van de vijf hoofdstations hetzelfde is. Voor wat betreft januari, is de 10-jarige periode van 1961-1970 een stuk kouder verlopen dan die van 1991-2000, vandaar dat er een relatief sterke stijging in de gemiddelde temperatuur optreedt van 0.5 of 0.6 graden. Nu we ook de jaren ’70 weg gaan laten en vervangen door de ‘nul’ jaren van deze eeuw, zet die stijging iets gematigder door. De afwijking ten opzichte van de periode 1961-1990 varieert nu van +0.7 graden in Beek, tot een volle graad in de plus in Eelde, waar het januari gemiddelde van 1.3 naar 2.3 graden is gestegen. Kijken we naar de individuele jaren sinds 1981, dan zien we dat er een aanzienlijk kans is dat de stijging de komende jaren nog verder zal doorzetten. Het begin van de jaren ’80 leverde nogal wat winterweer op en dus koude januarimaanden, een beeld dat pas vanaf 1988 wreed werd doorbroken (zie hiernaast). Er volgde toen een lange periode met zachte januarimaanden die duurde tot en met 2008. Deze reeks werd alleen in 1996 en 1997 onderbroken. De komende zeven jaar zal januari dus minstens zo koud moeten verlopen als toen, wil het gemiddelde niet verder stijgen. Pas daarna zouden we aan een afkoeling kunnen gaan denken.
De gemiddelde januaritemperatuur van de afgelopen dertig jaar in De Bilt. Vooral de langdurige zachte periode van 1988 tot en met 2008 valt op, met alleen een onderbreking in 1996 en 1997.
Voor De Bilt is daarnaast voor iedere dag afzonderlijk de gemiddelde temperatuur van de afgelopen dertig jaar berekend en vergeleken met de 30-jarige periode van tien jaar eerder. Uiteraard zijn sommige dagen koeler geworden en andere zachter, maar het is opvallend dat slechts één dag (namelijk 27 januari) geen verandering liet zien. Zowel in de oude als in de nieuwe norm kwam deze dag op 2.7 graden uit. Op 14 van de 31 dagen was het verschil tussen ‘oud’ en ‘nieuw’ gering, met hooguit 0.2 graden afwijking naar boven of beneden. Gezien het stijgende maandgemiddelde is het logisch dat een duidelijk meerderheid van 21 dagen warmer zijn geworden. De afwijkingen zijn soms fors. Slechts twee dagen zijn meer dan een halve graad kouder geworden, maar 13 januaridagen pakken meer dan een halve graad warmer uit. Vier dagen laten zelfs een afwijking naar boven zien van minstens een volle graad en dat geldt voor het groepje van 17 tot en met 20 januari. Daarvan is de 20e het ‘warmst’ geworden: ‘nieuw’ 4.2 graden, tegen ‘oud’ 2.8 graden. Grappig is dat zowel de dagen die warmer als kouder zijn geworden, geclusterd optreden. De hele eerste januariweek is warmer geworden, maar 8 tot en 11 januari zijn juist iets afgekoeld. Ook 23 tot en met 26 januari zijn een weinig afgekoeld. Alleen 15 januari zit met een afwijking van -0.2 graden ingeklemd in een periode van elf dagen met een opwarming, lopende van 12 tot en met 22 januari. Ook de laatste vier dagen van de maand zijn zachter geworden. Als we alle plussen en minnen vereffenen, dan houden we een overschot van 10.1 graaddagen over, wat op maandbasis inderdaad neerkomt op 0.3 graden.
De neerslag
In het kaartje hieronder is voor de vijf hoofdstations de gemiddelde januarineerslag weergegeven voor de vijf hoofdstations. Boven is de nu nog geldende norm gegeven, daaronder staat de nieuwe norm, lopende van 1981 tot en met 2010. We zijn dat januari op de meeste plaatsen iets natter is geworden, maar dat er in het zuidwesten nauwelijks iets is veranderd. De afwijkingen zijn het grootst in het oosten en noordoosten van het land, namelijk tussen de 5 en 10%.
De gemiddelde neerslagsom in januari op de vijf hoofdstations. Boven: periode 1971-2000; onder: periode 1981-2010 plus afwijking.
Neerslag is een erg grillig element, wat we hiernaast kunnen zien als we voor Eelde de januaritotalen van de afgelopen dertig jaar bezien. Viel er in vijf januarimaanden méér dan 120 mm, in vier andere louwmaanden werd de 20 mm niet, of maar net overschreden. Alleen al gedurende de laatste vier jaar was het verschil tussen de natste januarimaand (uit 2007) en de droogste (de afgelopen januari) zo’n honderd millimeter. Gezien het grillige karakter van de neerslag, zal het 30-jarige gemiddelde altijd behoorlijke schommelingen laten zien, afhankelijk van of er net een paar droge of natte maanden afvallen of bijkomen.
De januarineerslag van de afgelopen dertig jaar in Eelde. Duidelijk is te zien dat de verschillen van maand tot maand behoorlijk groot zijn.
De zonneschijn
In tegenstelling tot de neerslag, valt er over de hoeveelheid zonneschijn veel meer te zeggen. Op het kaartje hieronder is het aantal zonne-uren op dezelfde wijze weergegeven als bij de neerslag. We zien hier op alle hoofdstations een spectaculaire stijging in het aantal zonne-uren.
De gemiddelde zonneschijnduur in januari op de vijf hoofdstations. Verder is de weergave hetzelfde als op het neerslagkaartje hierboven.
Januari heeft samen met november de minste zonne-uren van het jaar, na december natuurlijk. Lag de oude norm van 1971 tot en met 2000 rond de 50 uren, landelijk bezien is daar nu maar liefst rond tien uur bijgekomen, een afwijking van rond 20% naar boven! De geringste, maar toch nog forse afwijking naar boven zien we in het noordoosten van het land en langs de westkust is deze afwijking het grootst. In Vlissingen bedraagt het verschil zelfs 22%! Is januari inderdaad zo spectaculair zonniger geworden, of is hier meer aan de hand?
Het aantal zonne-uren in januari in Vlissingen, gedurende de afgelopen dertig jaar. Duidelijk is te zien dat de maanden tot 1991 een stuk somberder verliepen dan de maanden daarna.
Klimaatverandering of instrumentverandering?
Een feit is dat het wellicht wat zonniger is geworden, maar ‘wat zonniger’ verklaart niet een verschil van rond 20% in een 30-jarige periode, waarbij nota bene 20 jaren (die van 1981 tot en met 2000) hetzelfde zijn gebleven en alleen de zeventiger jaren van de vorige eeuw door de nuljaren van deze eeuw zijn vervangen. Door allerlei milieumaatregelen is de atmosfeer rondom ons wat schoner geworden, vooral daar het wat de hoeveelheid fijn stof betreft. De ‘global dimming’ is aan het afnemen en een indirect gevolg hiervan is, is dat ook het aantal dagen met mist is afgenomen. Een stijging in het aantal zonne-uren is een logisch gevolg.
Dezelfde grafiek als boven, vanaf 1991. Het gemiddelde laat een stijging zien van 71%, wat niet alleen door een klimaatverandering verklaard kan worden.
Maar er is meer aan de hand. De laatste drie afbeeldingen hiernaast geven hiervan een indruk. Kijken we naar het aantal zonne-uren in januari in Vlissingen van de afgelopen dertig jaar, dan is de conclusie gerechtvaardigd dat het met die sterke stijging nog niet afgelopen is. De januarimaanden tot en met 1990 zijn uitgesproken somber verlopen. Niet één maand uit die periode wist tot 75 zonne-uren te komen en in meerdere maanden werd zelfs de 40 uur niet gehaald of maar net overschreden. Het verschil met de jaren daarna, vanaf 1991, is gigantisch. Sindsdien scoorden meer dan de helft van alle januarimaanden minstens 80 zonne-uren en écht sombere maanden kwamen niet meer voor. Dat er rond 1991 een grote en abrupte overgang plaatsvond kunnen we ook zien als het gemiddelde aantal zonne-uren in januari in Vlissingen van de laatste twintig jaar vergelijken met de twintig jaar daarvoor (zie hiernaast). In 1971 tot en met 1990 was dit gemiddelde 46.7 uren, in 1991 tot en met heden 80.0 uren, een stijging van maar liefst 71%! Kan een natuurlijke schommeling zo abrupt en intensief uitpakken?
Een 'ouderwetse' Campbell-Stokes zonneschijnmeter, waarmee de zonne-uren tot het begin van de jaren 90 werden bepaald.
Hoogstwaarschijnlijk nee. De reden van dit verschil ligt in belangrijke mate in het feit dat de zonneschijnduur tegenwoordig anders wordt gemeten dan vroeger. Tot aan het begin van de negentiger jaren werd de oude Campbell-Stokes methode gebruikt. Hierbij werd de zonneschijnduur bepaald door het zonlicht door een glazen bol te laten vallen en een brandspoor op een kartonnen strook te laten trekken. Tegenwoordig wordt er gebruik gemaakt van stralingsmeters, die niet alleen de straling van het zichtbare zonlicht, maar de straling in totaal meten. Uiteraard zijn beide methodes een tijdje naast elkaar gebruikt, om ze te kalibreren. Tegenwoordig wordt gesteld dat bij een inkomende straling van 120 Watt per vierkante meter of meer, de zon geacht wordt te schijnen, zoals de oude definitie zou luiden. Hoewel het KNMI stelt dat uit onderzoek blijkt dat de afwijkingen tussen de oude en de nieuwe methode klein zijn, wijst de praktijk kennelijk anders uit. Dat is door anderen in het verleden al eerder geconstateerd. De afwijkingen zijn bij een lage zonnestand (in de wintermaanden dus) het grootst, wat de harde cijfers nu ook duidelijk uitwijzen. Januari is inderdaad een stuk zonniger geworden, maar dat valt slechts zeer ten dele toe te schrijven aan een écht opgetreden natuurlijke schommeling. Wat dat betreft is het beter om nu van ‘stralingsuren’ te spreken, in plaats van ‘zonneschijnuren’. Voor wat januari lijkt het bijna zeker te zijn dat ook de komende tien jaar een forse stijging in het aantal zonne- of stralingsuren zal plaatsvinden, waarna we pas weer écht vergelijkingen kunnen maken op zonneschijngebied. Nu vergelijken we in ieder geval een beetje appels met peren, als de Campbell-Stokes metingen vergelijken met de metingen verkregen door stralingsmeters. Net zomin kunnen we, om eens een andere vergelijking te maken, een toptijd op natuurijs op een buitenbaan met vaste schaatsen, naadloos vergelijken met een navenante prestatie die verricht is op een overdekte hooglandbaan met klapschaatsen. Overeind blijft in iedere geval wel staan dat januari iets warmer, natter en zonniger is geworden.
Bronnen: Meteo Consult, eigen archief, KNMI.
ANWB maakt zich zorgen om schade aan wegdek
De ANWB roept alle wegbeheerders op hun beschadigde wegen na de afgelopen winterperiode zo snel mogelijk op orde te brengen. Het gaat onder meer om gaten in het wegdek en resten losgeraakt asfalt. Deze gebreken kunnen voor met name motorrijders die binnenkort de weg weer op gaan, grote risico’s opleveren, zo vreest de ANWB.
De ANWB roept weggebruikers op om gevaarlijke plekken te melden bij de betrokken wegbeheerders om hen te helpen die plekken in kaart te brengen. Dat kan via bijgaande link van Rijkswaterstaat. Met een muisklik op de betreffende weg is te zien wie de wegbeheerder is en hoe deze per e-mail te bereiken is.
Bron BoN
De ANWB roept alle wegbeheerders op hun beschadigde wegen na de afgelopen winterperiode zo snel mogelijk op orde te brengen. Het gaat onder meer om gaten in het wegdek en resten losgeraakt asfalt. Deze gebreken kunnen voor met name motorrijders die binnenkort de weg weer op gaan, grote risico’s opleveren, zo vreest de ANWB.
De ANWB roept weggebruikers op om gevaarlijke plekken te melden bij de betrokken wegbeheerders om hen te helpen die plekken in kaart te brengen. Dat kan via bijgaande link van Rijkswaterstaat. Met een muisklik op de betreffende weg is te zien wie de wegbeheerder is en hoe deze per e-mail te bereiken is.
Bron BoN
Winterweer kost NS vele miljoenen
Het winterweer en de daardoor ontstane chaos op het spoor heeft de Nederlandse Spoorwegen (NS) inmiddels vele miljoenen euro's gekost. De 1,5 miljoen vaste klanten van de NS kunnen vanaf dinsdag een brief op de mat of in de mailbox verwachten waarin de NS laat weten dat ze nog een gratis kaartje of een upgrade tegemoet kunnen zien. Dat liet de NS dinsdag weten. Houders van een maand- of jaarkaart krijgen een gratis dagkaart van de NS, voor zichzelf of voor een ander. Mensen met een voordeelurenkaart mogen met een kaartje voor de tweede klasse in de eerste klasse gaan zitten.
Tijdens de winterellende gaf de NS al bijna een miljoen kopjes thee, koffie en snert weg en kwam het met het zogenoemde zoutkaartje, waarmee reizigers goedkoper konden reizen in de daluren. ''Verder hebben we natuurlijk inkomsten gemist doordat treinen niet reden en er overuren zijn gemaakt in de reparatiebedrijven'', aldus een woordvoerder.
Ook trekt de NS 50 miljoen euro uit voor het winterbestendig maken van treinen. En wordt er geïnvesteerd in betere reisinformatie.
Bron: AD
Het winterweer en de daardoor ontstane chaos op het spoor heeft de Nederlandse Spoorwegen (NS) inmiddels vele miljoenen euro's gekost. De 1,5 miljoen vaste klanten van de NS kunnen vanaf dinsdag een brief op de mat of in de mailbox verwachten waarin de NS laat weten dat ze nog een gratis kaartje of een upgrade tegemoet kunnen zien. Dat liet de NS dinsdag weten. Houders van een maand- of jaarkaart krijgen een gratis dagkaart van de NS, voor zichzelf of voor een ander. Mensen met een voordeelurenkaart mogen met een kaartje voor de tweede klasse in de eerste klasse gaan zitten.
Tijdens de winterellende gaf de NS al bijna een miljoen kopjes thee, koffie en snert weg en kwam het met het zogenoemde zoutkaartje, waarmee reizigers goedkoper konden reizen in de daluren. ''Verder hebben we natuurlijk inkomsten gemist doordat treinen niet reden en er overuren zijn gemaakt in de reparatiebedrijven'', aldus een woordvoerder.
Ook trekt de NS 50 miljoen euro uit voor het winterbestendig maken van treinen. En wordt er geïnvesteerd in betere reisinformatie.
Bron: AD
De winter presenteert zijn gepeperde rekening
Eindelijk is-ie achter de rug. De (meteorologische) winter. Tijd voor de balans: drie maanden winterweer kostten 3,6 miljard en daar komt nog wel wat bij. Sterker nog; er zijn bedrijven die ten onder gaan aan de winter van 2009/2010.
Een laatste zetje
Allereerst maar eens de bouwsector. Die kreeg anderhalf miljard euro aan gederfde inkomsten om de oren. De vorst belette vrijwel alle werkzaamheden. Werknemers zaten thuis, de projecten liepen forse vertraging op en dat tikt aan op de rekening. ‘Deze vorstperiode was echt buitenproportioneel’, zegt woordvoerder Theo Scholte van Bouwend Nederland. ‘Normaal zijn er ongeveer vijftien dagen waarop we niet kunnen werken.’ Dat aantal komt deze winter uit rond de 35 dagen.
Geen inkomsten dus voor de bouwbedrijven, maar wel kosten. En dan moeten de 2500 bedrijven die zich inmiddels hebben aangemeld, ook nog eens voor 25 procent mee gaan betalen aan de zogenoemde vorst-WW. Die geldt tot 1 april en het is nog niet te zeggen hoeveel geld daarin gaat zitten.
De vorst kwam in de bouwsector extra hard aan; de sector had het al zwaar door de crisis. Verwacht wordt dat er een aantal bedrijven door de strenge winter een laatste zetje richting faillissement heeft gekregen. ‘Sinds het begin van de crisis hadden 45.000 mensen al hun baan verloren, de vorst kan dat alleen maar erger maken’, zegt ScholteEn waar de huizenbouw stil komt te liggen, kampen ook andere bedrijven met problemen. Keukens en badkamers installeren ging immers ook niet en dat merkten ook de speciaalzaken.
Fileleed
En ook de geplaagde transportsector zal het uitgebreide vorstverlet hebben gevoeld. Gevolg: minder drukte op de weg. Nou, was het maar waar. Al reden er wat minder vrachtwagens van en naar de bouwlocaties, er stonden wel degelijk meer files door het winterweer, meldt de ANWB. 10% meer á 63 miljoen euro vanaf halverwege december tot eind februari.
Het begon al op 17 december met 672 kilometer file. En ook het verkeersinfarct begin januari rondom Amsterdam staat voor veel gestrande automobilisten in het geheugen gegrift. Volgens Robert Portier van Transport en Logistiek Nederland kost een uur file een vrachtwagen ongeveer vijftig euro. Een personenauto die een uur in een file staat, kost een tientje. ‘Het gaat vooral om de duur van de files, meent Portier. ‘Het had nog veel erger kunnen zijn; de wegen tussen economische kernen waren goed gestrooid.’
Stoken
En eenmaal thuis, na een lange autorit, deed ook de consument een duit in het zakje. We stookten ons lens om de slaapkamer maar een beetje warm te krijgen. Tessa Kluter, woordvoerster van Gasterra, dat ongeveer de helft van de markt bedient, meldt een flinke stijging in het gasgebruik. ‘Er is 1,5 miljard m3 meer afgenomen over december en januari in vergelijking met de vorige winter. Dit is overigens wel ongeveer wat we verwachten, als het erg koud wordt in Nederland.’
Over de kosten van al dat gas kan Kluter niet al te veel zeggen. ‘We leveren aan verschillende partijen onder verschillende voorwaarden.’ Wie echter even gaat rekenen, komt op een extra uitgave van twee miljard euro voor heel Nederland in de drie wintermaanden. De twee miljard is gebaseerd op een extra gebruik van 4 miljard m3 extra gasgebruik over de hele linie. En een kuub gas kost 0,50 euro. Ja, we hebben flink doorgestookt.
Naar buiten
Dan waren er nog de verzekeraars, die zich vooral rot zullen zijn geschrokken van ons onbehouwen gedrag. Want zodra we ons warmgestookte huis verlieten – snel de voordeur weer dicht, anders gaat de warmte naar buiten – gleden we uit en reden we onze auto’s in puin. Stichting Consument en Veiligheid meldde halverwege januari al 17.000 gewonden á 38 miljoen euro in één maand (normaal zijn dat er 1.400). ‘En aangezien de sneeuw en gladheid daarna aanhielden, kan je gerust rekenen op 500 gewonden per dag’, meent woordvoerder Kees Meijer.
Hij denkt dat het totaal aantal gewonden door het winterweer uitkomt op dertig- tot veertigduizend. Een simpel rekensommetje levert een schadepost op van 70 miljoen euro. ‘Het zijn vooral voetgangers en ouderen die vielen. En als ouderen onderuit gaan, hebben ze wat vaker complexere breuken. Vandaar dat het allemaal zoveel kost’, zegt Meijer. En hij waarschuwt dat nog onduidelijk is hoeveel extra geld de uitgeschakelde werknemers aan ziekteverzuim hebben gekost. ‘Die cijfers hopen we in maart te hebben.’
Mochten we nu toch de auto al glibberend hebben bereikt, dan was er door de sneeuw en gladheid een grotere kans op blikschade. En ook dat leverde een schadepost op; 40 miljoen euro. De helft daarvan viel in de sneeuwrijke maand januari. Jan-Willem Wits, woordvoerder van het Verbond van Verzekeraars legt uit: ‘Vanaf 2,5 centimeter sneeuw ligt het aantal schadegevallen 50 procent hoger dan normaal. Opvallend genoeg waren er niet meer gewonden en doden; mensen reden rustiger. Ze botsten wel meer, maar deden dat met een lagere snelheid.’
Zout
En opvallend genoeg; waar het meest over geklaagd is, kost dan weer het minst. De overheid gaf ongeveer 10 miljoen euro uit aan zout. En de problemen bij de NS kostten een vergelijkbaar bedrag. Volgens Rijkswaterstaat is er 172.000 ton zout gestrooid. Dat komt neer op een slordige 8 tot 10 miljoen euro. Dat lijkt best mee te vallen, maar het aanvullen van de zoutvoorraden wordt waarschijnlijk een duurder grapje.
Ook de NS had een paar dure maanden. ‘We zijn nog aan het rekenen en kunnen alleen grof schatten. Het zal neerkomen op een bedrag van vijf tot tien miljoen euro’, zegt woordvoerder Ronald Stevens. ‘De NS gaf een miljoen uit aan gratis broodjes, soep, koffie en thee. Dan nog een flinke smak geld aan het repareren van beschadigde treinstellen en nogal wat vergoedingen voor de ‘geld-terug-bij-vertraging-regeling’. De NS heeft een paar miljoen verlies geleden, doordat mensen gewoon niet meer met de trein gingen.’
En ook het zoutkaartje en de komende publieksacties voor vaste klanten kosten de NS geld, maar daar kan Stevens weinig over zeggen. Ook dat is nog schatten. Er zijn nog zat kosten onduidelijk. Eerder deze week berichtte de Financial Times al dat de Europese economie leed onder het winterweer. De barre winter maakte gehakt van de marginale groei in het vierde kwartaal. Veel kleine bedrijven zagen minder klanten langskomen. Een voorbeeldje; alleen als de pizzabezorgdiensten verloren twee miljoen euro door de kou. In Groot-Brittannië daalde de detailverkoop met 1,8%. Er werden daar 13,4% minder huishoudelijke goederen verkocht en 11,1% minder brandstof.
Voor Nederland zijn deze cijfers nog niet bekend. Maar het is te verwachten dat ook hier koning winter nog miljarden extra heeft gekost.
Bron De Pers | Gewijzigd: 28 augustus 2017, 11:50 uur, door Joyce.s
Eindelijk is-ie achter de rug. De (meteorologische) winter. Tijd voor de balans: drie maanden winterweer kostten 3,6 miljard en daar komt nog wel wat bij. Sterker nog; er zijn bedrijven die ten onder gaan aan de winter van 2009/2010.
Een laatste zetje
Allereerst maar eens de bouwsector. Die kreeg anderhalf miljard euro aan gederfde inkomsten om de oren. De vorst belette vrijwel alle werkzaamheden. Werknemers zaten thuis, de projecten liepen forse vertraging op en dat tikt aan op de rekening. ‘Deze vorstperiode was echt buitenproportioneel’, zegt woordvoerder Theo Scholte van Bouwend Nederland. ‘Normaal zijn er ongeveer vijftien dagen waarop we niet kunnen werken.’ Dat aantal komt deze winter uit rond de 35 dagen.
Geen inkomsten dus voor de bouwbedrijven, maar wel kosten. En dan moeten de 2500 bedrijven die zich inmiddels hebben aangemeld, ook nog eens voor 25 procent mee gaan betalen aan de zogenoemde vorst-WW. Die geldt tot 1 april en het is nog niet te zeggen hoeveel geld daarin gaat zitten.
De vorst kwam in de bouwsector extra hard aan; de sector had het al zwaar door de crisis. Verwacht wordt dat er een aantal bedrijven door de strenge winter een laatste zetje richting faillissement heeft gekregen. ‘Sinds het begin van de crisis hadden 45.000 mensen al hun baan verloren, de vorst kan dat alleen maar erger maken’, zegt ScholteEn waar de huizenbouw stil komt te liggen, kampen ook andere bedrijven met problemen. Keukens en badkamers installeren ging immers ook niet en dat merkten ook de speciaalzaken.
Fileleed
En ook de geplaagde transportsector zal het uitgebreide vorstverlet hebben gevoeld. Gevolg: minder drukte op de weg. Nou, was het maar waar. Al reden er wat minder vrachtwagens van en naar de bouwlocaties, er stonden wel degelijk meer files door het winterweer, meldt de ANWB. 10% meer á 63 miljoen euro vanaf halverwege december tot eind februari.
Het begon al op 17 december met 672 kilometer file. En ook het verkeersinfarct begin januari rondom Amsterdam staat voor veel gestrande automobilisten in het geheugen gegrift. Volgens Robert Portier van Transport en Logistiek Nederland kost een uur file een vrachtwagen ongeveer vijftig euro. Een personenauto die een uur in een file staat, kost een tientje. ‘Het gaat vooral om de duur van de files, meent Portier. ‘Het had nog veel erger kunnen zijn; de wegen tussen economische kernen waren goed gestrooid.’
Stoken
En eenmaal thuis, na een lange autorit, deed ook de consument een duit in het zakje. We stookten ons lens om de slaapkamer maar een beetje warm te krijgen. Tessa Kluter, woordvoerster van Gasterra, dat ongeveer de helft van de markt bedient, meldt een flinke stijging in het gasgebruik. ‘Er is 1,5 miljard m3 meer afgenomen over december en januari in vergelijking met de vorige winter. Dit is overigens wel ongeveer wat we verwachten, als het erg koud wordt in Nederland.’
Over de kosten van al dat gas kan Kluter niet al te veel zeggen. ‘We leveren aan verschillende partijen onder verschillende voorwaarden.’ Wie echter even gaat rekenen, komt op een extra uitgave van twee miljard euro voor heel Nederland in de drie wintermaanden. De twee miljard is gebaseerd op een extra gebruik van 4 miljard m3 extra gasgebruik over de hele linie. En een kuub gas kost 0,50 euro. Ja, we hebben flink doorgestookt.
Naar buiten
Dan waren er nog de verzekeraars, die zich vooral rot zullen zijn geschrokken van ons onbehouwen gedrag. Want zodra we ons warmgestookte huis verlieten – snel de voordeur weer dicht, anders gaat de warmte naar buiten – gleden we uit en reden we onze auto’s in puin. Stichting Consument en Veiligheid meldde halverwege januari al 17.000 gewonden á 38 miljoen euro in één maand (normaal zijn dat er 1.400). ‘En aangezien de sneeuw en gladheid daarna aanhielden, kan je gerust rekenen op 500 gewonden per dag’, meent woordvoerder Kees Meijer.
Hij denkt dat het totaal aantal gewonden door het winterweer uitkomt op dertig- tot veertigduizend. Een simpel rekensommetje levert een schadepost op van 70 miljoen euro. ‘Het zijn vooral voetgangers en ouderen die vielen. En als ouderen onderuit gaan, hebben ze wat vaker complexere breuken. Vandaar dat het allemaal zoveel kost’, zegt Meijer. En hij waarschuwt dat nog onduidelijk is hoeveel extra geld de uitgeschakelde werknemers aan ziekteverzuim hebben gekost. ‘Die cijfers hopen we in maart te hebben.’
Mochten we nu toch de auto al glibberend hebben bereikt, dan was er door de sneeuw en gladheid een grotere kans op blikschade. En ook dat leverde een schadepost op; 40 miljoen euro. De helft daarvan viel in de sneeuwrijke maand januari. Jan-Willem Wits, woordvoerder van het Verbond van Verzekeraars legt uit: ‘Vanaf 2,5 centimeter sneeuw ligt het aantal schadegevallen 50 procent hoger dan normaal. Opvallend genoeg waren er niet meer gewonden en doden; mensen reden rustiger. Ze botsten wel meer, maar deden dat met een lagere snelheid.’
Zout
En opvallend genoeg; waar het meest over geklaagd is, kost dan weer het minst. De overheid gaf ongeveer 10 miljoen euro uit aan zout. En de problemen bij de NS kostten een vergelijkbaar bedrag. Volgens Rijkswaterstaat is er 172.000 ton zout gestrooid. Dat komt neer op een slordige 8 tot 10 miljoen euro. Dat lijkt best mee te vallen, maar het aanvullen van de zoutvoorraden wordt waarschijnlijk een duurder grapje.
Ook de NS had een paar dure maanden. ‘We zijn nog aan het rekenen en kunnen alleen grof schatten. Het zal neerkomen op een bedrag van vijf tot tien miljoen euro’, zegt woordvoerder Ronald Stevens. ‘De NS gaf een miljoen uit aan gratis broodjes, soep, koffie en thee. Dan nog een flinke smak geld aan het repareren van beschadigde treinstellen en nogal wat vergoedingen voor de ‘geld-terug-bij-vertraging-regeling’. De NS heeft een paar miljoen verlies geleden, doordat mensen gewoon niet meer met de trein gingen.’
En ook het zoutkaartje en de komende publieksacties voor vaste klanten kosten de NS geld, maar daar kan Stevens weinig over zeggen. Ook dat is nog schatten. Er zijn nog zat kosten onduidelijk. Eerder deze week berichtte de Financial Times al dat de Europese economie leed onder het winterweer. De barre winter maakte gehakt van de marginale groei in het vierde kwartaal. Veel kleine bedrijven zagen minder klanten langskomen. Een voorbeeldje; alleen als de pizzabezorgdiensten verloren twee miljoen euro door de kou. In Groot-Brittannië daalde de detailverkoop met 1,8%. Er werden daar 13,4% minder huishoudelijke goederen verkocht en 11,1% minder brandstof.
Voor Nederland zijn deze cijfers nog niet bekend. Maar het is te verwachten dat ook hier koning winter nog miljarden extra heeft gekost.
Bron De Pers | Gewijzigd: 28 augustus 2017, 11:50 uur, door Joyce.s
Waterschap overweegt strooioverleg met Vlaanderen
Waterschap Zeeuws- Vlaanderen gaat binnenkort bekijken of het strooibeleid voortaan kortgesloten wordt met Vlaamse overheden. Dat antwoordt het schap op vragen van William Gijsel van de Onafhankelijke Waterschapspartij. Gijsel wees erop dat wegen richting België tijdens gladde dagen nogal eens ongestrooid blijven. Hij gaf als voorbeeld de weg van Sint Kruis naar het Vlaamse Sint Laureins.
Bron: PZC
Waterschap Zeeuws- Vlaanderen gaat binnenkort bekijken of het strooibeleid voortaan kortgesloten wordt met Vlaamse overheden. Dat antwoordt het schap op vragen van William Gijsel van de Onafhankelijke Waterschapspartij. Gijsel wees erop dat wegen richting België tijdens gladde dagen nogal eens ongestrooid blijven. Hij gaf als voorbeeld de weg van Sint Kruis naar het Vlaamse Sint Laureins.
Bron: PZC
Marching ever onward to tomorrow!
Ziekenhuizen overvol door strenge winter
Tal van ziekenhuizen in Vlaanderen liggen momenteel overvol. Oorzaak is de strenge winter, waardoor er meer patiënten zijn met aandoeningen aan de luchtwegen of kampen met maag- en darminfecties. De wintergriep mag dan niet in het land zijn, er circuleren heel wat andere virussen en bacteriën. En die gedijen beter bij koude, terwijl dit mensen net verzwakt, zegt viroloog Marc Van Ranst.
Zo zitten onder meer het ASZ Aalst, het UZ Gasthuisberg Leuven en Virga Jesse in Hasselt aan hun maximumcapaciteit. In Roeselare moest zelfs een opnamestop worden afgekondigd. Ook huisartsen krijgen meer patiënten over de vloer. Door de lange winter is er ook een toenemende problematiek van depressies.
Bron Hln | Gewijzigd: 28 augustus 2017, 11:50 uur, door Joyce.s
Tal van ziekenhuizen in Vlaanderen liggen momenteel overvol. Oorzaak is de strenge winter, waardoor er meer patiënten zijn met aandoeningen aan de luchtwegen of kampen met maag- en darminfecties. De wintergriep mag dan niet in het land zijn, er circuleren heel wat andere virussen en bacteriën. En die gedijen beter bij koude, terwijl dit mensen net verzwakt, zegt viroloog Marc Van Ranst.
Zo zitten onder meer het ASZ Aalst, het UZ Gasthuisberg Leuven en Virga Jesse in Hasselt aan hun maximumcapaciteit. In Roeselare moest zelfs een opnamestop worden afgekondigd. Ook huisartsen krijgen meer patiënten over de vloer. Door de lange winter is er ook een toenemende problematiek van depressies.
Bron Hln | Gewijzigd: 28 augustus 2017, 11:50 uur, door Joyce.s
KNMI: winter koudste in veertien jaar
Afgelopen winter was met een gemiddelde temperatuur van 1,1 graden de koudste sinds 1996. Ook wat de sneeuw betreft springt de winter van 2010 eruit. Gemiddeld over het land kwamen 41 sneeuwdagen voor en in het noordoosten lag er zelfs op 55 dagen een sneeuwdek. Deze situatie had zich de laatste dertig jaar niet meer voorgedaan. Dat meldde het KNMI vrijdag. Door de opwarming van de aarde is de kans op een koude winter als die van afgelopen maanden afgenomen naar ongeveer eens in de vijftien jaar. In de vorige eeuw was dat nog eens in de zes jaar. Volgens het KNMI blijven in de toekomst koude winters mogelijk, maar de kans daarop wordt alleen maar kleiner.
De Bilt telde 55 vorstdagen, dagen waarop de minimumtemperatuur lager is dan 0 graden Celsius. Normaal telt een winter gemiddeld 38 van die dagen. Verder waren er twintig ijsdagen waarop de maximumtemperatuur niet boven het vriespunt uitkwam, tegen acht in een normale Hollandse winter. Echte stevige koudegolven ontbraken deze keer, aldus het KNMI. Op slechts vier dagen kwam het tot strenge vorst (lager dan -10). Het hardst vroor het op 19 december in Deelen op de Veluwe waar -18,4 graden werd gemeten. Sneeuwpret en vooral ook sneeuwoverlast waren er volop. Zo viel er op 18 en 19 december zo'n 10 tot 30 centimeter sneeuw in een strook van Noord-Holland tot Groningen. Ook op de 20e december bleef het sneeuwen met uitschieters tot 40 centimeter in het noorden van het land. Hoewel in grote delen van het land de sneeuw op beide kerstdagen al was weggesmolten door regenval, spreekt het KNMI toch over een witte kerst. Op beide feestdagen lag er in De Bilt een gesloten sneeuwdek en dat is de norm voor een witte kerst, de eerste sinds 1981.
Bron: De Pers
Afgelopen winter was met een gemiddelde temperatuur van 1,1 graden de koudste sinds 1996. Ook wat de sneeuw betreft springt de winter van 2010 eruit. Gemiddeld over het land kwamen 41 sneeuwdagen voor en in het noordoosten lag er zelfs op 55 dagen een sneeuwdek. Deze situatie had zich de laatste dertig jaar niet meer voorgedaan. Dat meldde het KNMI vrijdag. Door de opwarming van de aarde is de kans op een koude winter als die van afgelopen maanden afgenomen naar ongeveer eens in de vijftien jaar. In de vorige eeuw was dat nog eens in de zes jaar. Volgens het KNMI blijven in de toekomst koude winters mogelijk, maar de kans daarop wordt alleen maar kleiner.
De Bilt telde 55 vorstdagen, dagen waarop de minimumtemperatuur lager is dan 0 graden Celsius. Normaal telt een winter gemiddeld 38 van die dagen. Verder waren er twintig ijsdagen waarop de maximumtemperatuur niet boven het vriespunt uitkwam, tegen acht in een normale Hollandse winter. Echte stevige koudegolven ontbraken deze keer, aldus het KNMI. Op slechts vier dagen kwam het tot strenge vorst (lager dan -10). Het hardst vroor het op 19 december in Deelen op de Veluwe waar -18,4 graden werd gemeten. Sneeuwpret en vooral ook sneeuwoverlast waren er volop. Zo viel er op 18 en 19 december zo'n 10 tot 30 centimeter sneeuw in een strook van Noord-Holland tot Groningen. Ook op de 20e december bleef het sneeuwen met uitschieters tot 40 centimeter in het noorden van het land. Hoewel in grote delen van het land de sneeuw op beide kerstdagen al was weggesmolten door regenval, spreekt het KNMI toch over een witte kerst. Op beide feestdagen lag er in De Bilt een gesloten sneeuwdek en dat is de norm voor een witte kerst, de eerste sinds 1981.
Bron: De Pers
Marching ever onward to tomorrow!
Lange winter, veel problemen
De lange, koude en vooral witte winter heeft voor een scala aan problemen gezorgd. Een van de opmerkelijkste was het steeds weer dreigende tekort aan strooizout. Er moest vaak en veel worden gestrooid, doordat het alwéér ging sneeuwen. En er kwam zo af en toe een flink pak uit de lucht vallen. De laatste week van de metereologische winter sloeg het weer eindelijk om.
De gladheid kostte een aantal mensen het leven, onder meer door verkeersongevallen. Er vielen veel gewonden door de gladheid, op straat of op het ijs.
De vorst heeft veel gaten in de weg veroorzaakt. De grootste bijdrage hieraan komt van het kwakkelweer, waarbij vorst en dooi met veel vocht elkaar afwisselen. Door het krimpen en weer uitzetten van het wegdek wordt het bindmiddel in het asfalt brosser. Uit het asfalt raken dan stenen en steentjes los. Opspringende steentjes zorgen voor sterretjes in autoruiten en veroorzaken schade aan de lak. Door spoedreparaties aan het asfalt ontstaan files. Files waren er genoeg, vooral in de ochtendspits, maar ook 's avonds.
In totaal is er 180.000 ton zout op de weg beland. In een 'normale' winter is er 'maar' 70.000 ton nodig. Een ernstig gevolg van de winter moet nog komen: de schade aan natuur en milieu. Dieren, planten, bomen en struiken lijden onder de grote hoeveelheid zout.
Vogels hebben meteen al last. Zij kunnen door het zout vergiftigd raken als ze het met eten of drinken binnenkrijgen. De schade aan planten en bomen in de berm wordt zichtbaar als de natuur weer tot groei komt. Voor de planten die het meeste zout te verwerken kregen, zal het geen bloei worden. Waar planten sterven door het zout, zien andere soorten die van zout 'houden' hun kans. Zo krijgen planten een kans die normaal in een zilter klimaat gedijen, zoals bij de zee.
Nieuw woord deze winter werd het zoutkaartje. Doordat er veel treinen uitvielen, zorgden de Nederlandse Spoorwegen voor een pleister op de wonde met dit vervoersbewijs. Reizigers konden daarmee door de week tijdens de daluren goedkoper reizen. Het winterweer heeft de NS vele miljoenen euro's gekost.
De economische schade door de vorst is op veel terreinen groot. Bouw - en installatiebedrijven lijden 1,5 miljard euro omzetverlies. In december was het verlies 14 procent en in januari 22 procent. Gemiddeld lag het werk bij aannemers in de grond-, weg- en waterbouw 22 dagen noodgedwongen stil. Hun collega's in de woning- en bedrijfsbouw konden dertien dagen niet werken, voor de installateurs was dat zes dagen. In de meeste winters is er in deze sectoren op gemiddeld negen dagen vorstverlet.
Bron: De Pers
De lange, koude en vooral witte winter heeft voor een scala aan problemen gezorgd. Een van de opmerkelijkste was het steeds weer dreigende tekort aan strooizout. Er moest vaak en veel worden gestrooid, doordat het alwéér ging sneeuwen. En er kwam zo af en toe een flink pak uit de lucht vallen. De laatste week van de metereologische winter sloeg het weer eindelijk om.
De gladheid kostte een aantal mensen het leven, onder meer door verkeersongevallen. Er vielen veel gewonden door de gladheid, op straat of op het ijs.
De vorst heeft veel gaten in de weg veroorzaakt. De grootste bijdrage hieraan komt van het kwakkelweer, waarbij vorst en dooi met veel vocht elkaar afwisselen. Door het krimpen en weer uitzetten van het wegdek wordt het bindmiddel in het asfalt brosser. Uit het asfalt raken dan stenen en steentjes los. Opspringende steentjes zorgen voor sterretjes in autoruiten en veroorzaken schade aan de lak. Door spoedreparaties aan het asfalt ontstaan files. Files waren er genoeg, vooral in de ochtendspits, maar ook 's avonds.
In totaal is er 180.000 ton zout op de weg beland. In een 'normale' winter is er 'maar' 70.000 ton nodig. Een ernstig gevolg van de winter moet nog komen: de schade aan natuur en milieu. Dieren, planten, bomen en struiken lijden onder de grote hoeveelheid zout.
Vogels hebben meteen al last. Zij kunnen door het zout vergiftigd raken als ze het met eten of drinken binnenkrijgen. De schade aan planten en bomen in de berm wordt zichtbaar als de natuur weer tot groei komt. Voor de planten die het meeste zout te verwerken kregen, zal het geen bloei worden. Waar planten sterven door het zout, zien andere soorten die van zout 'houden' hun kans. Zo krijgen planten een kans die normaal in een zilter klimaat gedijen, zoals bij de zee.
Nieuw woord deze winter werd het zoutkaartje. Doordat er veel treinen uitvielen, zorgden de Nederlandse Spoorwegen voor een pleister op de wonde met dit vervoersbewijs. Reizigers konden daarmee door de week tijdens de daluren goedkoper reizen. Het winterweer heeft de NS vele miljoenen euro's gekost.
De economische schade door de vorst is op veel terreinen groot. Bouw - en installatiebedrijven lijden 1,5 miljard euro omzetverlies. In december was het verlies 14 procent en in januari 22 procent. Gemiddeld lag het werk bij aannemers in de grond-, weg- en waterbouw 22 dagen noodgedwongen stil. Hun collega's in de woning- en bedrijfsbouw konden dertien dagen niet werken, voor de installateurs was dat zes dagen. In de meeste winters is er in deze sectoren op gemiddeld negen dagen vorstverlet.
Bron: De Pers
Winter 2009-2010 was bijzonder
De winter van 2009-2010 was een bijzondere. Er viel veel en vaak sneeuw en de temperatuur bleef lang op een laag niveau. Hierdoor werd het de koudste winter sinds 1996.
De meteorologische winter eindigt op de laatste dag van februari. Meteorologen en klimatologen hanteren de maanden december, januari en februari als de winterperiode. Op 1 maart begint daardoor de meteorologische lente. De astronomische lente, het moment waarop de zon loodrecht boven de evenaar staat, begint op 20 maart om 18.32 uur.
De winter barstte halverwege december los in de vorm van sneeuw en vorst. Daarna was de winter nauwelijks meer weg te krijgen. Pas tijdens de kerstdagen begon het kwik op te lopen en begon het te dooien. Zeer opvallend was het dikke pak sneeuw en de grote problemen die daardoor ontstonden. Diverse regio's in het noorden en noordoosten van het land moesten het enige tijd doen zonder bussen en treinen.
Januari bleef het de hele maand koud. Soms kwam het kwik wel boven nul, maar zelden werd het 5 graden. De vorst ging dit keer wat minder vaak samen met sneeuwval zodat er in een groot deel van het land geschaatst kon worden. Halverwege de maand begonnen er behoorlijke verschillen te ontstaan tussen het noorden/noordoosten en de rest van het land. In Friesland, Groningen en Drenthe bleef het koud terwijl elders het kwik steeds vaker boven het vriespunt uitkwam. In een groot deel van Nederland werd de ijskwaliteit slecht en onbetrouwbaar, op enkele lokale plassen en sloten na. In het noordoosten groeide het ijs echter gestaag aan waardoor daar op beschutte plassen ijsdiktes ontstonden van meer dan 15 cm. Een uitgebreide beschrijving van januari vindt u hier.
In februari stelde de winter niet veel meer voor, maar dagen met lenteweer zaten er ook niet bij. Het bleef kil met in de nacht vaak vorst en overdag slechts een enkele keer flink wat zon. Pas in de laatste week van februari gaf de winter zich echt gewonnen en liep de temperatuur in een groot deel van het land op naar 5 tot 10 graden. Daarmee kwam de temperatuur voor het eerst sinds lang weer een paar dagen achter elkaar boven de normale waarde voor de tijd van het jaar uit.
De eindscore van de winter van 2009-2010 levert een gemiddelde temperatuur op van 0,9 graden. Daarmee is deze winter de koudste sinds 1996. Toen was het gemiddeld -0,2 graden. De winter is op een gedeelde 15e plek geeindigd sinds 1901.
In 3 maanden tijd viel er ongeveer 200 mm neerslag (inclusief het natte weer van aanstaande zondag). Normaal is ruim 190 mm. De neerslagduur is ongeveer 245 uur, oftwel ruim 10 dagen met continue regenval. Van de 90 winterdagen viel er op 51 dagen neerslag in De Bilt.
Vaak viel de neerslag in de vorm van sneeuw. Dat leverde gemiddeld een dag of 40 op met een sneeuwdek. In het koude noordoosten ligt dit getal tussen de 50 en 60 dagen, oftewel bijna 2 maanden lang!
Verder scheen de zon 178 uur terwijl 172 uur normaal is. Op zich dus bijna normaal, maar de afgelopen jaren waren we wel wat anders gewend. De zonnigste winter is die van 2003 (266 uur) en daarna die van 202 (256 uur). In de top-10 staan verder ook nog 2001, 2005, 2008 en 2009. Tachtig uur verschil in het seizoen met de kortste dagen is zeer veel.
De hoogste luchtdruk deze winter was 1042,4 hPa op 26 januari.
De laagste luchtdruk was tot nu toe 981,2 hPa op 25 december. Het lagedrukgebied dat op de laatste dag van deze winter ons land passeert, heeft mogelijk een luchtdruk van 970 tot 975 hPa dus deze waarde gaat waarschijnlijk nog veranderen. Meer info over de depressie vindt u hier.
Bron: Weerplaza
De winter van 2009-2010 was een bijzondere. Er viel veel en vaak sneeuw en de temperatuur bleef lang op een laag niveau. Hierdoor werd het de koudste winter sinds 1996.
De meteorologische winter eindigt op de laatste dag van februari. Meteorologen en klimatologen hanteren de maanden december, januari en februari als de winterperiode. Op 1 maart begint daardoor de meteorologische lente. De astronomische lente, het moment waarop de zon loodrecht boven de evenaar staat, begint op 20 maart om 18.32 uur.
De winter barstte halverwege december los in de vorm van sneeuw en vorst. Daarna was de winter nauwelijks meer weg te krijgen. Pas tijdens de kerstdagen begon het kwik op te lopen en begon het te dooien. Zeer opvallend was het dikke pak sneeuw en de grote problemen die daardoor ontstonden. Diverse regio's in het noorden en noordoosten van het land moesten het enige tijd doen zonder bussen en treinen.
Januari bleef het de hele maand koud. Soms kwam het kwik wel boven nul, maar zelden werd het 5 graden. De vorst ging dit keer wat minder vaak samen met sneeuwval zodat er in een groot deel van het land geschaatst kon worden. Halverwege de maand begonnen er behoorlijke verschillen te ontstaan tussen het noorden/noordoosten en de rest van het land. In Friesland, Groningen en Drenthe bleef het koud terwijl elders het kwik steeds vaker boven het vriespunt uitkwam. In een groot deel van Nederland werd de ijskwaliteit slecht en onbetrouwbaar, op enkele lokale plassen en sloten na. In het noordoosten groeide het ijs echter gestaag aan waardoor daar op beschutte plassen ijsdiktes ontstonden van meer dan 15 cm. Een uitgebreide beschrijving van januari vindt u hier.
In februari stelde de winter niet veel meer voor, maar dagen met lenteweer zaten er ook niet bij. Het bleef kil met in de nacht vaak vorst en overdag slechts een enkele keer flink wat zon. Pas in de laatste week van februari gaf de winter zich echt gewonnen en liep de temperatuur in een groot deel van het land op naar 5 tot 10 graden. Daarmee kwam de temperatuur voor het eerst sinds lang weer een paar dagen achter elkaar boven de normale waarde voor de tijd van het jaar uit.
De eindscore van de winter van 2009-2010 levert een gemiddelde temperatuur op van 0,9 graden. Daarmee is deze winter de koudste sinds 1996. Toen was het gemiddeld -0,2 graden. De winter is op een gedeelde 15e plek geeindigd sinds 1901.
In 3 maanden tijd viel er ongeveer 200 mm neerslag (inclusief het natte weer van aanstaande zondag). Normaal is ruim 190 mm. De neerslagduur is ongeveer 245 uur, oftwel ruim 10 dagen met continue regenval. Van de 90 winterdagen viel er op 51 dagen neerslag in De Bilt.
Vaak viel de neerslag in de vorm van sneeuw. Dat leverde gemiddeld een dag of 40 op met een sneeuwdek. In het koude noordoosten ligt dit getal tussen de 50 en 60 dagen, oftewel bijna 2 maanden lang!
Verder scheen de zon 178 uur terwijl 172 uur normaal is. Op zich dus bijna normaal, maar de afgelopen jaren waren we wel wat anders gewend. De zonnigste winter is die van 2003 (266 uur) en daarna die van 202 (256 uur). In de top-10 staan verder ook nog 2001, 2005, 2008 en 2009. Tachtig uur verschil in het seizoen met de kortste dagen is zeer veel.
De hoogste luchtdruk deze winter was 1042,4 hPa op 26 januari.
De laagste luchtdruk was tot nu toe 981,2 hPa op 25 december. Het lagedrukgebied dat op de laatste dag van deze winter ons land passeert, heeft mogelijk een luchtdruk van 970 tot 975 hPa dus deze waarde gaat waarschijnlijk nog veranderen. Meer info over de depressie vindt u hier.
Bron: Weerplaza
“There is no such thing as bad weather, only different kinds of good weather.â€ÂMijn Weerblog
Winterweer leidde tot meer verkeersdrukte
Het was afgelopen februari licht drukker op de Nederlandse wegen dan in dezelfde maand vorig jaar. Volgens de ANWB was de filezwaarte (lengte maal duur van de file) 2 procent hoger dan vorig jaar. Oorzaak van de stijging was het winterweer met gladheid en sneeuw.
De stijging van de files in februari is vooral te wijten aan een fors drukkere ochtendspits. De filezwaarte in dit deel van de dag steeg met ruim 14 procent, aldus de ANWB. Daarentegen stonden er overdag en tijdens de avondspits minder files.
Februari was ook een maand van forse opstoppingen. Maandag 1 februari veroorzaakte het winterweer een zeer drukke ochtendspits met in totaal 571 kilometer file. Op de A6 Emmeloord - Lelystad bleven vrachtwagens voor de Ketelbrug door de gladheid steken en stonden automobilisten meer dan drie uur stil. Woensdagmiddag 10 februari liep het verkeer rond Utrecht volledig vast door 10 centimeter sneeuw. In het hele land stond toen in totaal 541 kilometer file.
Bron: AD
Het was afgelopen februari licht drukker op de Nederlandse wegen dan in dezelfde maand vorig jaar. Volgens de ANWB was de filezwaarte (lengte maal duur van de file) 2 procent hoger dan vorig jaar. Oorzaak van de stijging was het winterweer met gladheid en sneeuw.
De stijging van de files in februari is vooral te wijten aan een fors drukkere ochtendspits. De filezwaarte in dit deel van de dag steeg met ruim 14 procent, aldus de ANWB. Daarentegen stonden er overdag en tijdens de avondspits minder files.
Februari was ook een maand van forse opstoppingen. Maandag 1 februari veroorzaakte het winterweer een zeer drukke ochtendspits met in totaal 571 kilometer file. Op de A6 Emmeloord - Lelystad bleven vrachtwagens voor de Ketelbrug door de gladheid steken en stonden automobilisten meer dan drie uur stil. Woensdagmiddag 10 februari liep het verkeer rond Utrecht volledig vast door 10 centimeter sneeuw. In het hele land stond toen in totaal 541 kilometer file.
Bron: AD
