Sabientje vertelde net op het weerbericht dat we sneeuw krijgen voor heel Vlaanderen in de nacht van zondag op maandag. Met max temp die niet boven het vriespunt uit komen.

Verder dan maandag ging het weerbericht niet... dus hopelijk krijgen we nog meer sneeuw. Dat maakt de koude temperaturen psychologish een beetje draaglijker. Want voor de rest zeggen vriestemperaturen me niks.

Citaat van Weerbericht-online, vrijdag 11 december 2009, 0:15 uur De nieuwe GFS run van 18 uur is nog beter dan de voorgaande van gisteren en vandaag

de kou zit goed vast tot en met kerst aan toe.

Ik hoop het voor jvh

Weerplaza laat het flink sneeuwen, ook op eerste kerstdag :):):):)

Citaat van Isabelle, vrijdag 11 december 2009, 0:27 uur Als ik die kaartjes zo zie en het blijft nog een langere tijd zo doorgaan kunnen we misschien gaan wandelen op de Noordzee.
Weet iemand hoe lang het geleden is dat de Noordzee bevroren was?

Te voet over de Waddenzee naar Schiermonnikoog:



In de winter van ’63 was ook de Waddenzee bevroren. Niet helemaal uniek, want er waren eerdere strenge winters waar dat gebeurd was. In ‘28/’29 zijn ze zelfs met auto’s naar de eilanden gereden. In ’63 lag er echter geen gladde ijsvloer; het was een aaneenschakeling van ijsschotsen en scheuren overdekt met sneeuw. Jan Abrahamse en Jaap Buwalda waren in die tijd studenten geografie uit Groningen en hadden al een aantal malen in de zomer het wad overgestoken. Na bergbeklimmen en speleologie zochten ze een hobby wat dichter bij huis. Ze gingen toen wat ze noemden bergbeklimmen in twee dimensies. In de winter van 1963 zouden ze uiteindelijk tweemaal oversteken naar Schiermonnikoog en drie pogingen doen om Terschelling te bereiken. Dat laatste lukte niet vanwege een vaargeul die maar niet wilde dichtvriezen. Op Schiermonnikoog werden de wadloopactiviteiten met argusogen bekeken, want men vond het daar veel te gevaarlijk om deze oversteek te maken. Abrahamse herinnert zich vooral het prachtige zicht op het kruiende ijs voor Terschelling dat wel hoogten kon bereiken van 8 meter. Bij hun tocht naar Terschelling werden ze vergezeld door twee verslaggevers van de Leeuwarder Courant en nog twee andere vrienden.

Bij de tochten naar Schiermonnikoog logeerden Abrahamse en Buwalda steeds in het bekende hotel van der Werff. De legendarische Juffrouw Dien zorgde voor de warme ontvangst en een warm bad. “Voor die tochten smeerden we ons steeds helemaal in met uierzalf. Je kreeg het dan absoluut niet koud, maar je stonk een uur in de wind. Zelfs met een heerlijk bad was die zalf niet van je lijf te krijgen en de lucht dus niet te harden,” vertelt Abrahamse.
Voor Abrahamse en Buwalda waren de tochten over het ijs, maar ook de wadlooptochten in de zomer vooral avontuur. Maar tegelijkertijd was het een geografische verkenning en brachten ze precies in kaart hoe je kon lopen over het wad; waar de geulen en het wantij lagen. Bij een van hun lezingen die ze hielden over het wadlopen was ook de toenmalige directeur van de VVV Pieterburen aanwezig, Hylke Dijkstra. Die was gegrepen door het verhaal en zag de mogelijkheid om vanuit Pieterburen de tochten commercieel op te gaan zetten. Zo is het wadlopen op grote schaal begonnen.

Deze winter raakte Schiermonnikoog volledig geïsoleerd. Alleen via de Noordzee was de zuidwest punt van het eiland bereikbaar. En dan nog alleen via een houten aanlegsteiger die de zee in was gebouwd. De bevoorrading met kolen en andere bulkgoederen van het eiland lukte alleen nog via deze weg en via de lucht. Vanaf Leeuwarden werd er een luchtbrug onderhouden. Rond de jaarwisseling was het eiland onbereikbaar geworden voor de gewone veerdienst. Dhr. Koning, destijds leraar op de lagere school, had de feestdagen doorgebracht op het vaste land en werd met het vliegtuig naar het geïsoleerde eiland teruggebracht. Hij herinnert zich nog goed hoe iedereen elkaar hielp in die winter. “Je was weer met eilanders onder elkaar. Geen toeristen meer. We verlangen nog regelmatig terug naar die winter. Alle kolenvoorraden werden gedeeld. Verder ging het gewone leven verder. De school was gewoon open en er was voldoende in de winkels te krijgen,” zegt Koning. Omdat het eiland geïsoleerd was, had men meer tijd voor elkaar. Men organiseerde schaatswedstrijden onder elkaar en er werden feesten georganiseerd waar men het nu nog over heeft.

Jan Berend Bazuin, zoon van de kruidenier, die destijds al meewerkte in de winkel herinnert zich nog dat er op een gegeven moment het verhaal ging dat er voedseltekorten zouden zijn. In een toelichting daarop heeft zijn vader toen aan journalisten verteld, dat er misschien geen Felix kattenbrokjes meer waren, maar nog wel andere merken. Kieskeurig als de mensen toen al waren, spraken ze dus over tekorten, maar niemand heeft echt honger hoeven lijden. Bazuin weet nog hoe de fabrikant van Felix op het bericht reageerde: “Ze zijn toen met een vliegtuig vol kattenbrokjes naar Schiermonnikoog gevlogen en hebben die toen boven het eiland gedropt.”
Bazuin vertelt ook dat hij als een van de laatsten over het ijs gelopen heeft naar het vaste land. Zijn moeder was ziek en lag in het ziekenhuis van Groningen. Met een paar vrienden heeft hij de tocht gemaakt. Die vrienden zijn toen weer teruggegaan en Bazuin is met de bus naar zijn moeder geweest. De volgende dag wilde hij terug over het ijs, maar de dooi had toen al te sterk ingezet en was het niet meer verantwoord om over het ijs te lopen.

© Geschiedenis


Volgens mij is de Noordzee alleen tijdens de laatste ijstijd bevroren geweest, in '63 zijn wel grote stukken langs de kust (soms tot enkele kilometers uit de kust) bevroren geweest

Ook Weerplaza word weer kouder, zal het dan toch wit zijn met kerst ;);)



En laten we voor de verandering eens kijken wat Piet Paulusma ons te vertellen heeft

Voor de winterliefhebbers lijkt het me uitermate belangrijk om zo snel mogelijk op uitgebreide schaal een gesloten sneeuwdek te krijgen van minimaal 2 à 3 cm. Dan zou dit best wel eens flinke gevolgen kunnen hebben het verdere temperatuursverloop voor de rest van de week. De minima kunnen dan zomaar een 5 tal graden lager uitpakken dan enkele dagen van te voren voorspeld.
De winterperiode van vorig jaar staat me nog in het geheugen gegrift: hier in Limburg lag op een gegeven moment een sneeuwdek van 15 cm of nog meer zelfs, en de daaropvolgende nachten zakte de temperatuur met gemak tot beneden de -15, terwijl van te voren zulke lage temperaturen toch niet echt voorspeld waren.
Tevens is de kans dan groter dat we de kou langer vasthouden, zeker als het drukpatroon een beetje meewerkt.

Ik hoop echt enorm hard dat de verwachtingen waargemaakt zullen worden, en dat we eindelijk weer eens op uitgebreide schaal een echte winterse kerst zullen meemaken.

Een polar-low zou echt een droomscenario zijn!!
Wie weet wat de komende weken nog voor ons in petto hebben... We're just gettin' started...