Dieren op het spel in Kopenhagen: de ree



Niet alleen onze eigen toekomst staat op het spel tijdens de klimaatconferentie in Kopenhagen, ook dieren over de hele wereld lopen gevaar als we niks doen tegen global warming. Tussen 7 en 18 december moeten onze wereldleiders een nieuw klimaatplan opstellen. Planet Watch toont je met beeldmateriaal van WWF 30 dieren die we dreigen te verliezen als we niet snel in actie schieten.
De ree is niet meteen een bedreigd dier, maar krijgt wel te maken met een andere boosdoener: de teek. Dat kleine diertje kan op een vochtige bodem drie jaar overleven en in die periode worden ze volwassen en planten ze zich voort. Intussen gaan ze op zoek naar gastheer waar ze zich gedurende enkele dagen in vastbijten om het bloed op te zuigen.

Dankzij de warmere winters is de teek meer naar het noorden getrokken. Daar neemt hun aantal snel toe. Teken kunnen besmet zijn met een bacterie of virus en zo kunnen ze hun gastheer ook besmetten met ziektes.

_©Hln | Gewijzigd: 3 december 2009, 18:39 uur, door Bronk

Obama pas op laatste dag naar klimaattop Kopenhagen

Drie dagen voor de start van de klimaattop in Kopenhagen heeft Barack Obama laten weten dat hij pas op de laatste dag van de top aanwezig zal zijn en niet op 9 december. De Amerikaanse president zal er deelnemen aan de laatste onderhandelingen met de andere wereldleiders. De president vindt dat de belangrijke rol van de VS zonder twijfel efficiënter zal zijn als hij deelneemt aan het einde van de top van Kopenhagen op 18 december in plaats van 9 december zoals hij eerder had voorzien", liet Robert Gibbs, woordvoerder van het Witte Huis, weten.
Akkoord

"Er blijven nog belangrijke vragen waarover onderhandeld moet worden om tot een akkoord te komen, maar deze beslissing illustreert het engagement van de president om alles te doen wat hij kan om een positief resultaat te bekomen", aldus Gibbs. Obama zou zijn plannen gewijzigd hebben na gesprekken met andere leiders en omdat hij vooruitgang vaststelde in de gesprekken die tot een klimaatakkoord moeten leiden.

De klimaattop in Kopenhagen vindt plaats van 7 tot 18 december. Meer dan 100 staats- of regeringsleiders zullen aanwezig zijn.

_{© Hvbl.be}

Demonstratie in Londen voor 'Kopenhagen'

Duizenden mensen zijn zaterdag in Londen de straat opgegaan om te eisen dat er volgende week op de klimaatconferentie in Kopenhagen harde afspraken worden gemaakt. Volgens organisatoren van de demonstratie gaat het zo'n tienduizend betogers. De demonstratie is op touw gezet door de Coalitie Stop de Klimaatchaos, waarvan onder andere Oxfam, Greenpeace, Friends of the Earth en het Wereldnatuurfonds deel uitmaken. De betoging voert van Grosvenor Square door het centrum van Londen naar Westminster aan de Theems.

Het is de bedoeling dat daar, bij de parlementsgebouwen, een grote 'wave' wordt gehouden. De betoging heeft dan ook als naam 'The Wave' gekregen en deelnemers is gevraagd zo veel mogelijk in het blauw gekleed te gaan. Ook in Belfast, Glasgow en Dublin zijn voor zaterdag 'Waves' georganiseerd.

"De Britse regering moet in Kopenhagen vechten voor een veelomvattend, eerlijk en bindend akkoord", zo vatte bestuursvoorzitter Barbara Stocking van Oxfam de eis van de betogers samen.

Voorafgaand aan de demonstratie zei aartsbisschop van Canterbury en hoofd van de anglicaanse kerk Rowan Williams te zullen bidden voor de deelnemers aan de klimaattop. Hij riep de mensen op niet te luisteren naar diegenen die zeggen dat er een keus bestaat tussen 'zorg voor mensen en zorg voor de aarde'. Een tweede groep betogers, 'Camp for Climate Action', zei zaterdagavond zijn tenten te zullen opslaan op een vooralsnog zorgvuldig geheim gehouden locatie in de Britse hoofdstad. Ook met die actie willen de milieuactivisten aandacht vragen voor de conferentie in Denemarken.

_{© Nieuws.nl}

Wetenschapper NASA hoopt dat Kopenhagen faalt

Een topwetenschapper, die een tijdje geleden nog alarm sloeg door de opwarming van het klimaat, hoopt dat de klimaatconferentie in Kopenhagen volgende week faalt. James Hansen, directeur van het Goddard Instituut voor Ruimteonderzoek van de NASA, vindt dat de pogingen om een nieuwe deal te bereiken toch met de verkeerde intenties genomen zijn.
"Ik heb liever dat het mislukt. De hele aanpak van het probleem is zo fout dat we beter opnieuw beginnen", zegt hij in The Guardian. Hansen is al tientallen jaren bezig met het probleem en hij is zonder twijfel de wetenschapper die de meeste inspanningen geleverd heeft om politici te waarschuwen voor de gevolgen van global warming. In 1988 verklaarde hij al dat de opwarming van het klimaat bezig is. Hij is echter een grote tegenstander van het kredietsysteem waarmee landen het recht kunnen kopen om te vervuilen. Enkel een directe belasting op fossiele brandstoffen is een realistische manier om de uitstoot te beperken.

Kerk
"Het is beter dat we nu geen verdrag uit de grond stampen, want dan gaat het opnieuw iets Kyoto-achtig worden. En als men daarmee akkoord gaat, zal iedereen jaren nodig hebben om te bepalen wat het betekent", zegt Hansen. Hij vergelijkt het systeem met dat van de Kerk die in de Middeleeuwen aflaten verkocht. Zondaars betaalden de bisschoppen en kregen zo alsnog toegang tot de hemel.

Planeet verlaten?
"De industrielanden willen dat alles blijft zoals het is, terwijl de arme landen geld vragen. Dat kunnen ze krijgen met deze 'aflaten'", zegt Hansen. Toch deed Hansen in de Britse krant nog een andere opmerkelijke uitspraak. "Ik vind het beangstigend dat sommige mensen zeggen dat we op een cruciaal punt zitten waarna het te laat is. Wat denk je dan? Dat we de planeet zullen moeten verlaten? Je moet de schade beperken."

_{© Hln.be}

Duizenden demonstreren voor klimaatverdrag

In een aantal Europese steden zijn zaterdag mensen de straat op gegaan om te demonstreren voor een ambitieus klimaatakkoord. Onder meer in Londen, Berlijn, Parijs en Brussel werden acties gehouden om regeringsleiders te doordringen van de noodzaak van een nieuw akkoord.

Dat akkoord moet tijdens een klimaattop in Kopenhagen bereikt worden. De top begint maandag en eindigt twee weken later. Er moeten onder meer afspraken gemaakt worden over het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen en over geld voor arme landen die kampen met de gevolgen van klimaatverandering.



In de Britse hoofdstad Londen gingen volgens de politie 20.000 mensen de straat op. In het Schotse Glasgow demonstreerden zevenduizend mensen. Een betoging van milieuorganisatie Greenpeace trok in de Franse hoofdstad Parijs 1500 mensen. In Berlijn gingen actievoerders gekleed als regeringsleiders vergaderen in een glazen bak, terwijl daar steeds meer water in gegoten werd.

In Brussel demonstreerden 15.000 mensen. Dat gebeurde onder het motto 'Loop storm voor het klimaat'. De mars door de Europese wijk van Brussel was georganiseerd door zo'n zeventig verenigingen, waaronder milieuorganisaties en vakbonden. In Nederland zal op 12 december de grootste manifestatie plaatsvinden. Beat the Heat Now, een evenement in de Jaarbeurs in Utrecht, zal dan vermoedelijk druk worden bezocht.

_©AD | Gewijzigd: 5 december 2009, 19:55 uur, door Sietse

Wereld kijkt naar Kopenhagen

Het momentum voor een verdrag om klimaatverandering tegen te gaan lijkt er te zijn. Bijna alle regeringsleiders hebben zich uitgesproken voor een ambitieus politiek akkoord, de meeste landen hebben hun reductiedoelen naar buiten gebracht en tienduizenden mensen gingen dit weekeinde de straat op om een sterke overeenkomst te eisen. En dus is het vanaf maandag twee weken lang vergaderen geblazen in de Deense hoofdstad Kopenhagen. De delegaties praten over meer dan tweehonderd pagina's tekst, die uiteindelijk teruggebracht moeten worden tot dertig kantjes. Dat wordt nog een hels karwei en het is dan ook onduidelijk of dat gaat lukken.

De afspraken over de uitstoot van broeikasgassen zijn volgens wetenschappers hard nodig. Als niet minder wordt vervuild, zal de aarde in rap tempo opwarmen. En dat heeft ernstige gevolgen, zoals overstromingen, stijging van het zeeniveau, hittegolven, langdurige droogtes en voedseltekorten. Het leek er lange tijd op dat in Kopenhagen een nieuw verdrag tot stand zou komen, dat de opvolger moest worden van het sinds 1997 geldende Kyoto protocol. Maar dat uitzicht veranderde toen bleek dat de Amerikaanse president Barack Obama de nationale klimaatwetgeving niet op tijd door de Senaat kreeg. Steeds vaker spraken wereldleiders van een politiek akkoord in plaats van een verdrag.

Wat dat politieke akkoord inhoudt, weet niemand precies. Kopenhagen kan dan ook verschillende uitkomsten hebben. Het kan zijn dat de onderhandelaars ervoor kiezen de problemen voor zich uit te schuiven. Dan moet er later verder gepraat worden en is de kans aanwezig dat het momentum verloren raakt. Ook is het mogelijk dat er wat losse beloftes worden gedaan, zonder verdere afspraken. Naar verwachting zullen ontwikkelingslanden dat scenario niet accepteren. Tevens is het mogelijk dat er toch nog een doorbraak komt, zeker nu zoveel regeringsleiders hebben toegezegd naar de top te komen. Dat houdt in dat er ambitieuze doelen gesteld worden, die juridische bindend worden vastgelegd. Op die manier moet er nog wel vergaderd worden om de puntjes op de i te zetten, maar zijn alle landen direct gebonden om zich aan de afspraken te houden.

Ten slotte kunnen de landen in Kopenhagen bindende afspraken maken over lage doelen, onder het motto 'iets is beter dan niets'. Dat soort afspraken kan dan de basis vormen om later ambitieuzere afspraken te maken. Dat laatste scenario lijkt het meest waarschijnlijk, gezien de reductiebeloftes die tot nog toe zijn gedaan.

In totaal moet in 2020 door de rijke landen tussen 25 en 40 procent minder broeikasgas worden uitgestoten dan in 1990 om het tij te keren. Voor de ontwikkelingslanden staat dat percentage op 15 tot 30 procent. Tot nog toe liggen de beloftes van de rijke landen tussen 15 en 25 procent. Ook afspraken over het tegengaan van ontbossing moeten nog gemaakt worden. Daarnaast steggelen veel landen over de hoeveelheid geld die arme landen moeten krijgen om de gevolgen van klimaatverandering tegen te gaan.

_{©De Pers}

Klimaattop Kopenhagen gaat van start

In Kopenhagen gaat straks de veelbesproken klimaatconferentie van start. Meer dan 15.000 deelnemers uit 192 landen zoeken een akkoord om minder broeikasgassen uit te stoten en zo de opwarming van de aarde tegen te gaan.

De deelnemers aan de conferentie hebben tot volgende week vrijdag de tijd om tot een akkoord te komen. Dan wordt de conferentie afgesloten met een top waaraan de staats- en regeringsleiders van 105 landen zullen deelnemen. De verwachtingen zijn hooggespannen. Volgens de klimaatdirecteur van de Verenigde Naties, Yvo de Boer, is het de eerste keer sinds de eerste klimaatconferentie 17 jaar geleden, dat er zoveel landen bereid zijn om de uitstoot van CO2 te verminderen.



Ook de grootste vervuilers zoals de Verenigde Staten en China, die zich afzijdig hielden van het akkoord van Kyoto, hebben nu beloftes gedaan om hun uitstoot te verminderen. Het doel van de conferentie is om tegen 2020 tot een vermindering van minstens 25 procent van de uitstoot van CO2 te komen ten opzichte van 1990. Als alle beloftes van de geïndustrialiseerde landen en de groeilanden zoals India en Brazilië worden samengeteld, zou dat streefcijfer bijna gehaald worden. Maar of het in Kopenhagen tot bindend afspraken zal komen, valt nog af te wachten.

Bovendien zijn er nog miljarden euro's nodig om de ontwikkelingslanden te helpen om de gevolgen van de klimaatverandering op te vangen.

_{© De Redactie.be} | Gewijzigd: 25 april 2017, 10:09 uur, door Joyce.s

Alle ogen in Kopenhagen gericht op China en India

De meeste ogen in Kopenhagen zijn gericht op China en India, respectievelijk de grootste en op vier na grootste uitstoter van broeikasgassen. Ze kondigden elk al een vrijwillige beperking van de koolstofintensiteit van hun economie aan tegen 2020. Maar de situatie in beide landen is totaal verschillend.
China heeft vorige maand de rest van Azië het nakijken gegeven door eenzijdig een beperking van de koolstofintensiteit van zijn economie aan te kondigen - een maat voor de hoeveelheid CO2 die nodig is per eenheid van het bruto binnenlands product. China deed dat daags nadat de Amerikaanse president Obama een reductiedoelstelling voor de VS had bekend gemaakt. India moest wel volgen, anders kon het als dwarsligger worden aanzien.



Niet ambitieus

De VS willen hun CO2-uitstoot tegen 2020 met 17 procent verminderen ten opzichte van 2005. China en India stellen in diezelfde tijdsspanne een vrijwillige reductie van hun koolstofintensiteit met respectievelijk 40 tot 45 procent en 20 tot 25 percent voor. Het Kyotoprotocol berekende alle reducties ten opzichte van 1990. Dat plaatst de Amerikaanse, Chinese en Indiase voorstellen in een heel ander perspectief. Aangezien de uitstoot van de drie landen van 1990 tot 2005 nog sterk gestegen is, zijn de voorgestelde reducties niet zo ambitieus.

Coalitie

China heeft ook het voortouw genomen in de vorming van een nieuwe BASIC-coalitie, bestaande uit Brazilië, Zuid-Afrika, India en China. De vier formuleerden een reeks eisen "waarover geen onderhandeling mogelijk is", onder meer dat er geen wettelijk bindende reducties mogen komen voor ontwikkelingslanden. Als de westerse landen de vier in Kopenhagen te zwaar onder druk zetten, dan dreigen ze op te stappen.

De Chinese premier Wen Jiabao nodigde de Indiase milieuminister Jairam Ramesh eind vorige maand naar Peking uit. Ramesh kreeg letterlijk een nacht om de BASIC-ontwerptekst te lezen en zijn handtekening te zetten. Dat is een heel andere situatie dan bij de VN-top in Rio de Janeiro in 1992, de voorloper van Kopenhagen, toen India de G77 aanvoerde, een coalitie van intussen 133 ontwikkelingslanden. India's toenmalige milieuminister Kamal Nath was toen hard voor de Verenigde Staten, dat geleid werd door George H. W. Bush. Het Witte Huis was daarover zo verbolgen dat het de Indiase premier Narasimha Rao aanmaande minder hoog van de toren te blazen.

Moeilijk parket

Vandaag zit India in een moeilijk parket. Premier Manmohan Singh stemde in juli, op de G8-top in Italië, in met een beperking van een wereldwijde temperatuurstijging van 2 graden Celsius. De Indiase onderhandelaars voor Kopenhagen namen hem dat kwalijk. Hij zou de groeikansen van het land hypothekeren, zeiden ze. Ramesh schreef de eerste minister een brief, die in de pers uitlekte, met de suggestie een vrijwillige reductie voor te stellen en die aan internationale verificatie te onderwerpen. Door de politieke storm die daarop volgde, trok Ramesh zijn brief in. China daarentegen is consistent in zijn beleid.

"India is leider van de ontwikkelingswereld", zegt Sunita Narain, directeur van het Centrum voor Wetenschap en Milieu in New Delhi. "Het zou de stem moeten zijn van de slachtoffers van de klimaatwijziging. India moet vermijden dat het aan dezelfde tafel zit met de vervuilers (de rijke landen). Daarom moeten we het Noorden onder druk zetten om de uitstoot echt te beperken. Dan pas is echt sprake van leiderschap."

Enorme verschillen

Toen India op 3 december zijn beleid aankondigde, herhaalde Qin Gang, woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken dat China en India ontwikkelingslanden zijn en slachtoffers van de klimaatverandering.

Toch zijn er enorme verschillen tussen beide landen. Van 1990 tot 2005 steeg het energieverbruik per inwoner met de helft in India, driemaal meer dan in India. Jairam wees ook op het verschil in koolstofintensiteit, uitgedrukt in CO2 per 1000 dollar van het bbp: 2,8 ton in China tegenover 1 ton in India. "Door drie decennia economische groei zijn de materiële behoeften bij de Chinezen groot", zegt Huo Weiya van Chinadialogue, een onafhankelijke onlinepublicatie in Peking. "Ze hebben nu een levensstijl die gelijke tred wil houden met die van de rijken, vooral met die van de Amerikanen."

_©Hln | Gewijzigd: 25 april 2017, 10:09 uur, door Joyce.s

Klimaatverandering raakt ons allemaal, maar niet iedereen gelijk

In de Deense hoofdstad Kopenhagen zijn maandag de onderhandelingen over een nieuw klimaatakkoord begonnen. Meer dan 15.000 onderhandelaars, politici, journalisten en activisten wonen de top bij. Bij de opening liet de Deense premier Rasmussen weten dat Kopenhagen voor de komende twee weken "Hopenhagen" is. Rasmussen stelde dat de hoop van de wereld is gevestigd op de afgevaardigden van ruim 190 landen, die in de Deense hoofdstad onderhandelen over een nieuw klimaatakkoord.

Deze week staat in het teken van regeringsdelegaties die het met elkaar eens moeten worden over de onderhandelingstekst. Die bestaat momenteel uit tweehonderd pagina's om aan alle wensen te voldoen, maar moet worden teruggebracht tot hooguit dertig kantjes voor een efficiënt akkoord.

Volgende week schuiven ook de milieuministers aan. Voor Nederland reist minister Jacqueline Cramer van milieu naar Kopenhagen, samen met minister Bert Koenders van ontwikkelingssamenwerking. Het einde van de top zal worden bijgewoond door meer dan honderd regeringsleiders, onder wie de Amerikaanse president Barack Obama, minister-president Jan Peter Balkenende en de Britse premier Gordon Brown. De onderhandelaars moeten het onder meer eens worden over de reductie van de uitstoot van broeikasgassen. Ook ontbossing en financiering voor arme landen die kampen met de gevolgen van klimaatverandering, zijn onderwerp van gesprek.


_{Mensen wordt geleerd hoe ze met klei zelf een energiezuinige stoof kunnen maken. In plaats van 10 houtjes heb je dan nog maar 3 stukjes hout nodig om een maaltijd te kunnen bereiden.}

In Nederland gaat de temperatuur de komende 40 jaar 2 à 3 graden omhoog en stijgt de zeespiegel met 20 à 30 centimeter. In 2050 is ons klimaat te vergelijken met het klimaat in Zuid-Frankrijk. Daar is best in te leven. Een zeespiegelstijging tot 30 centimeter kunnen we dan nog wel aan. Bovendien heeft oud-minister Veerman in 2008 met zijn Deltacommissie aanbevelingen gedaan om ons land tegen het opkomende water te beschermen. Dat kost een paar centen…… Gelukkig hebben wij in Nederland de financiële middelen om ons de komende jaren aan te passen aan het veranderende klimaat.

Klimaatverandering in Afrika, Azië en Midden-Amerika is al lang geen ver-van–mijn- bedshow meer, maar harde realiteit. De Inuit in het noorden van Canada, Siberië, Alaska en Groenland zakken door de ontdooiende permafrostbodem. Bewoners van het laag gelegen Bangladesh zullen nog vaker dan voorheen worden geconfronteerd met overstromingen en cyclonen. Arme boeren in het grensgebied van Honduras en El Salvador vechten tegen de voordurende landverschuivingen die hun leefgebied aantasten en traditioneel levende herders in het noorden van Kenia zien hun toch al dorre leefgebied nóg droger worden. Volgens een recent rapport van het Global Humanitarian Forum (GHF) vallen er wereldwijd jaarlijks 300.000 doden door ondervoeding en ziektes als gevolg van de klimaatverandering. Het GHF verwacht tegen 2030 een half miljoen doden per jaar.


_{Ook ik probeer mijn steentje bij te dragen.}

Als ambassadeur van Vastenaktie Cordaid ben ik in november naar Malawi gereisd en heb ik met eigen ogen kunnen zien hoe het is om in een steeds droger wordend klimaat te overleven. Malawi is een land in het zuiden van Afrika. Het is 3 keer zo groot als Nederland en is arm. Meer dan de helft van de bevolking leeft onder de armoedegrens van 1 euro per dag. De mensen worden gemiddeld niet ouder dan 50 jaar, mede door ziektes als malaria en aids. De meeste mensen in Malawi zijn boer en hebben een eigen akkertje. Ze verbouwen maïs en maken daar een soort pap van, n’zima. Die maïspap is voor velen het enige voedsel dat ze zich kunnen veroorloven.

Ik sprak met boeren en was verbaasd dat iedereen het klimaat heeft zien veranderen in een periode van slechts 20 jaar! 20 jaar geleden begon de regentijd in Malawi in oktober of november. Je kon de klok er op gelijk zetten. Men wist precies wanneer je moest zaaien en een week na de regen ontkiemde het zaad. De laatste jaren is de neerslag onvoorspelbaar. Soms komt de regen in december, maar soms ook nog later. Hierdoor weten boeren niet meer wanneer ze moeten zaaien. Want als je zaait als er geen regen komt, groeit er niets. En als de regens dan eindelijk komen, valt er zoveel regen dat de zaden wegspoelen en er helemaal geen planten meer opkomen.

De regentijd duurde vroeger tot april. De regen stopt nu veel eerder, waardoor de oogst niet helemaal volgroeit. Vroeger viel er in de droge tijd tussen april en november ook nog wel eens een buitje, maar tegenwoordig is het droog, kurkdroog en groeit er niets meer. Tegen het einde van de droge tijd is al het reservevoedsel op en sterven er zelfs mensen van de honger.

Buiten Nederland zijn de gevolgen van de klimaatveranderingen veel erger. Als we op korte termijn niets doen, zullen de gevolgen nog schrijnender worden in landen waar sowieso al veel ellende is. Denk bijvoorbeeld aan overbevolking, oorlogen en ziektes zoals malaria en aids.


_{Met behulp van irrigatie kan men nu in plaats van 1, soms 2 of 3 keer oogsten.}

Nederland gaat in Kopenhagen op een aantal maatregelen aandringen, die ervoor moeten zorgen dat de gemiddelde wereldwijde temperatuurstijging beperkt blijft tot maximaal twee graden. Een dergelijke stijging is volgens wetenschappers nog net te overzien. Stijgt de gemiddelde temperatuur op aarde met meer dan 2 graden, dan zal dat desastreuze gevolgen hebben.

De maatregelen die voorgesteld worden zijn:

· Ontwikkelde landen moeten in 2020 30% minder CO2 uitstoten dan dat ze nu doen. In 2050 moet dit 80 tot 95% zijn.

· Alle landen moeten zich aanpassen aan de klimaatveranderingen. Kennis en financiële middelen moeten daarvoor beschikbaar worden gesteld.

·De ontwikkeling en verspreiding van schone technologie moet versneld worden.

Ook van ontwikkelingslanden moet worden verwacht dat zij minder gaan uitstoten. In 2020 moet er worden gestreefd naar 15 tot 30% minder C02 uitstoot. Omdat men daar niet de financiële middelen voor heeft, moet de internationale gemeenschap deze landen helpen dit doel te bereiken. Verder moet de ontbossing in 2030 worden gestopt. In de tropenlanden moet deze in 2020 zijn gehalveerd. Ontbossing is verantwoordelijk voor een vijfde deel van de wereldwijde CO2-uitstoot. Bomen die zijn omgehakt kunnen geen CO2 meer opnemen. De grootste CO2-uitstoot wordt echter veroorzaakt door de vele aangestoken bosbranden om plaats te maken voor onder andere palmolieplantages. De bossen van Indonesië zijn een van de rijkste opslagplaatsen van CO2 ter wereld. Als die worden gekapt of verbrand, ontsnapt de CO2. Daardoor is Indonesië wereldwijd één van de grootste CO2-uitstoters! Omgekeerd is klimaatverandering een grote bedreiging voor bossen. In de Amazone bijvoorbeeld zie je al dat het oerwoud verdroogt.

Ook in Malawi wordt op grote schaal hout gekapt en is er nog slechts 30 % van het oorspronkelijke bos over. Het hout in Malawi is niet voor de internationale houtmarkt bestemd, maar wordt door de inheemse bevolking zelf gebruikt om hun potje op te koken. Paraffine is te duur en wordt niet overal verkocht. Dus zie je vrouwen het bos in gaan. Zij sprokkelen daar de laatste restjes hout bij elkaar en lopen dan soms uren met een bos sprokkelhout op hun hoofd naar huis. Maar mensen die niets hebben, kun je moeilijk verbieden hout te gebruiken om voedsel te bereiden.


_{Met behulp van een trappomp wordt grondwater opgepompt om gewassen te irrigeren.}

Beperking van C02 en ontbossing staan hoog op de agenda in Kopenhagen. Daarnaast is er financiële hulp nodig om mensen in ontwikkelingslanden zich te kunnen laten aanpassen aan het veranderende klimaat. Daarom pleiten ontwikkelingsorganisaties zoals Cordaid voor een eerlijk, effectief en juridisch bindend akkoord in Kopenhagen. De grootste vervuilers moeten de armsten helpen, omdat juist zij nu het hardst worden getroffen door klimaatverandering. Rijke landen zouden vanaf 2020 minstens 131 miljard euro per jaar ter beschikking moeten stellen voor adaptatie in ontwikkelingslanden. Het gaat om extra geld, dat dus bovenop het reguliere ontwikkelingshulpbudget komt. Belangrijk is dat dit geld niet blijft 'hangen' op overheidsniveau, maar daadwerkelijk gebruikt kan worden door de getroffen gemeenschappen.

In Malawi zijn al kleine projecten opgestart om mensen weerbaarder te maken tegen de steeds langer durende droge periodes. Ik heb met eigen ogen gezien dat dorpen zich verenigen en samen waterbekkens uitgraven om het water dat in de steeds korter wordende regentijd valt toch op te vangen. Met behulp van irrigatie kunnen, ondanks de verkorte regentijd, oogsten toch volgroeien en kan er ook tijdens de droge tijd gezaaid worden. Tevens worden er naast maïs, een gewas dat veel water vraagt, ook andere droogtebestendige zaden zoals pinda’s, cassave en zoete aardappelen verbouwd. Het resultaat is dat in plaats van 1, soms 2 of zelfs 3 keer geoogst kan worden en het hongerprobleem verminderd wordt. Ik heb ook kleine herbebossingprojecten gezien. Met behulp van financiële steun van buitenaf worden, naast het verbouwen van voedsel, bomen geplant om het water beter vast te houden en de verdamping tegen te gaan.

Al met al kom ik positief terug uit Afrika en ben ik geïnspireerd en gemotiveerd om aan iedereen te vertellen dat we niet alleen moeten denken aan de C02 uitstoot. Juist in landen als Malawi is het aanpassen nu en in de komende jaren van levensbelang. Ik hoop dat de rijke landen in Kopenhagen de noodzaak zien en dat er naast de afspraken over het uitstoten van CO2 duidelijke afspraken worden gemaakt over het financieel steunen van de arme landen om zichzelf weerbaar te maken. Tijdens mijn reis heb ik mijn verhalen en gedachten in een blog bijgehouden. Dit kun je lezen op www.margotribberink.nl.

Om de regeringsleiders in Kopenhagen duidelijk te maken dat zij tot een sterk en rechtvaardig klimaatakkoord moeten komen, worden aanstaande zaterdag (12 december) wereldwijd acties georganiseerd. In Nederland is dat 'Beat the Heat Now' in de Jaarbeurs in Utrecht. De finale van het evenement is het vertrek van een speciale, door de Nederlandse Spoorwegen gearrangeerde trein, de 'Beat the Heat-Express'. Met deze klimaattrein reizen minister Cramer, kamerleden, ambtenaren, wethouders, burgemeesters, vertegenwoordigers van natuur-, milieu- en ontwikkelingsorganisaties, wetenschappers en journalisten naar de klimaattop in Kopenhagen. De 'Beat the Heat-Express' wordt de langste rijdende petitie ter wereld. Iedereen kan z’n persoonlijke boodschap aan de politieke leiders in Kopenhagen op de trein zetten. Voor dit allergrootste klimaatevenement in Utrecht zijn nog steeds kaarten verkrijgbaar via de website www.beattheheatnow.nl.

_{©Meteo-Consult}

'Ruim 3 miljard euro EU voor klimaat'

Huidig EU-voorzitter Zweden heeft meer dan 3 miljard euro verzameld bij de lidstaten voor snelle maatregelen tegen de uitstoot van CO2 in ontwikkelingslanden. Het geld is bestemd voor de komende 3 jaar.
Onduidelijk is nog hoeveel Duitsland, Frankrijk en Italië willen bijdragen. Dat meldden diplomaten bij de EU-top in Brussel donderdagavond. Nederland draagt 300 miljoen euro bij.

De EU wil dit geld inbrengen bij de onderhandelingen op de klimaattop in Kopenhagen. In totaal is er 5 tot 7 miljard euro nodig om de komende 3 jaar de ontwikkelingslanden te helpen bij de bestrijding van de gevolgen van klimaatverandering.

_{© AD.nl}