Droogtes veroorzaken ernstige problemen momenteel met de watervoorziening in miljoensteden Peking, Mexico City en Nairobi. Los Angeles zou heel snel in de knoei geraken. Deze steden zijn geen kneusjes: drie van hen organiseerden al de Olympische Spelen. Nu moeten ze tientallen miljarden per jaar spenderen opdat er nog water bij de bewoners uit de kraan komt.
Adelaide
Het water in de grootste rivier van Australië, de Murray River, staat na een aanhoudende droogte van tien jaar zo laag en is zo zout geworden dat Adelaide, de vijfde stad van het land mogelijk al volgende week noodrantsoenen flessenwater zou moeten beginnen uitdelen aan de bewoners.
Permanent gegeven
Waterexperts waarschuwen dat het niet langer gaat om een tijdelijk fenomeen en dat er rekening mee gehouden moet worden dat de droogte en het watertekort een permanent gegeven is geworden.
Oorzaken
Adelaide is een mooi voorbeeld om aan te tonen waar een groeiend aantal wereldsteden mee af te rekenen hebben en hoe dat komt. Vier zaken komen in elk geval terug: een groeiende bevolking, toename en verarming van de grond door te intensieve landbouw, vervuiling en een stijging van de gemiddelde temperatuur.
Ook ondrinkbaar
Er is overigens niet alleen een tekort aan water, het water dat er nog is blijkt in toenemende mate ondrinkbaar. Het zoutgehalte in flinke stukken van de Murray River overschrijdt nu al de normen van wat de Wereldgezondheidsorganisatie als niet meer bruikbaar voor menselijke consumptie acht. Elf dorpen en voorsteden ten oosten van Adelaide hebben van de autoriteiten te horen gekregen "zich voor te bereiden op het ergste".
1,3 miljoen Australiërs aan de waterfles
"De waterreserves zijn nu al bijna op. Nog een jaar van droogte en de Murray zal overal te zout geworden zijn. 1,3 miljoen Australiërs zullen afhankelijk worden van aangevoerd water. Dit is een nationale ramp aan het worden", zegt de premier van South Australia, David Winderlich.
Noodplan
Snel gaat het in elk geval. Winderlich wil al vanaf begin volgende week een noodplan in werking zetten waardoor ondermeer ziekenhuizen en scholen in eerste instantie aangevoerd en gebotteld water krijgen, zodat ze het ergste kunnen opvangen als er niks meer uit de kraan komt. Roger Strother, burgemeester van Coorong: "Er wordt al jaren te veel water uit de rivier gehaald en we zijn al een hele tijd aan het waarschuwen dat we zonder gaan vallen. Wel, dat gaat deze zomer (onze winter) dus gebeuren. Het kan volgende week al prijs zijn."
Op één vierde van capaciteit
Om de zaken enigszins goed te maken, moet het heel lang en heel hard gaan regenen. "Het heeft de jongste weken wel een beetje geregend", zeggen ze bij de Murray-Darling Basin Authority, die watergebruik overziet voor een regio die 40 keer groter is dan België, "maar dat gaf echt niet wat we ervan verwachtten. We draaien nu op amper één vierde van de normale capaciteit." En de zomer moet dus nog beginnen.
83 procent water gaat naar boeren
De droogte in Australië is de ergste in honderd jaar en ze duurt nu al 10 jaar. In veel steden staan er restricties op het watergebruik. Klimatologen vrezen dat het er niet beter op gaat worden. Australië is één van die landen waar global warming nu al impact heeft. En het is slachtoffer van z'n werklust en ambitie. Want zowat 83 procent van het water in de rivieren van South Australia wordt op z'n weg naar de zee onderschept en door vooral katoenboeren en rijstfarmers afgeleid naar hun velden.
Het drama China
Acute waternood is iets wat ze in China ondertussen ook kennen. Onlangs zei de Chinese waterminister Chen Lei nog op een conferentie dat twee op drie steden in zijn land aankijken tegen een tekort. Hij gaf twee redenen: de industrialisering en global warming. Vijftien miljoen vierkante kilometer landbouwgrond wordt volgens Chen Lei nu al getroffen door droogte.
Zes procent minder regen
De Chinezen hebben het gemeten. "Vergeleken met de periode 1956-79, regent het gemiddeld zes procent minder", aldus Chen Lei. De minister is momenteel een plan aan het opstellen om tegen 2015 de effeciëntie van het watergebruik met 30 procent te verbeteren. Dat wordt geen makkie en de maatregelen zullen navenant zijn. Lei liet al uitschijnen dat elke Chinees een waterlimiet zal krijgen.
Los Angeles
Volgens de Verenigde Naties zitten ze in Los Angeles ook niet ver meer van een Adelaide-scenario. Daar hadden ze een beetje gehoopt op een sterke El Niño deze winter, want die brengt stormen en regen naar het zuidwesten van de VS. Maar volgens de recentste voorspellingen van de Amerikaanse meteo zit er die niet in. Na een forse stijging zijn de temperaturen van het zeewater in de Stille Oceaan gestabiliseerd. Het UN environment programme report ziet overigens nog een paar problemen. Het voorspelt fors watertekort de volgende jaren in de regio rond de Middellandse Zee, Centraal Azië en India.
Peking
Maar even terug naar de steden waar het drama zich op dit eigenste moment voltrekt. En dat zijn niet van de minste. Peking bijvoorbeeld, vorig jaar nog gaststad van de Olympische Spelen. Het meeste van Pekings water komt uit het Miyun reservoir, maar door een tiental droge jaren en een explosieve bevolkingsgroei (in de stad wonen straks 17 miljoen mensen), kan dat bekken de kar niet meer trekken. Er wordt dan maar water afgeleid vanuit andere regio's. Dat kost niet alleen 5 miljard euro per jaar, het verplaatst uiteraard gewoon het probleem.
Mexico: boetes van 1.000 euro voor wie tuin sproeit
En dan is er het drama Mexico City en omgeving. 2009 is het droogste jaar ooit gemeten daar. Nu al wordt water gerationeerd voor de 19 miljoen inwoners. Verschillende delen van de stad zitten dagenlang zonder leidingwater. Er zijn boetes ingesteld van 1.000 euro voor wie betrapt wordt met een waterslang in z'n tuin. Er wordt geopperd dat de hele stad zonder water dreigt te vallen volgend voorjaar als er geen bijzonder drastische maatregelen extra genomen worden. Heel concreet wordt er gedacht aan een verplichting van zuinige douchekoppen en toiletten.
©Hln | Gewijzigd: 25 april 2017, 10:29 uur, door Joyce.s
word tijd voor een goede oplossing anders hebben ze een groot probleem en de rest van de wereld uiteindelijk ook