ik was op aruba augustus 2007 maar niks van dean..rond die tijd was het Felix die de eilanden aandeed...maar heftig was het wel.
Ging van een badplaatsje terug naar het hotel waar we verbleven..voordat ik de bus instapte was het al wat aan het flitsen..eenmaal ingestapt,vertrok de bus via een landweggetje..opeens ging het helemaal los..het gebeurde allemaal in de avond maar het was gewoon licht door de bliksem,zwaar regen,en een tornado.de bus ging alle kanten op,kon niet harder rijden dan 10 km/h.De chaffeur is op een gegeven moment omgedraaid en terug gegaan.Dat was mee bustochtje wel hoor
http://www.gelderlander.nl/voorpagina/nijm...teroverlast.ece | Gewijzigd: 11 juli 2010, 14:50 uur, door tostoast
We waren toen in St. Johann in Tirol en 's nachts barstte er een ongelooflijk onweer/ noodweer los. Zulke knallen heb ik van zijn lang zal ze leven nooit meer gehoord. De koeien lagen dood, getroffen door de bliksem en in Kitzbühel waren de straten door modderlawines onbegaanbaar geworden. Doodsangsten hebben we toen uitgestaan, dat vergeten we nooit meer!
er was geen wind, geen regen, helemaal niets, alleen enorm onweer.
het hield niet op, op meerdere plekken ingeslagen, bv in een boom achter ons huis,
meerdere huizen in de fik.
ben nog nooit zo bang geweest, en sinds die tijd maak me enorme zorgen als het onweert.
vooral als je ook nog paarden buiten hebt lopen.
vanmiddag noodweer voorspelt , zal de beessies toch maar binnen zetten
Hoe dan ook. Ik herinner me van heel vroeger op een camping in Limburg dat een bliksem insloeg 200 m verderop in een kerktoren. Deze vloog toen in de brand. En verder nog een wervelwind op een maisveld dezelfde middag. Iedereen stond te kijken naar deze achteraf behoorlijk sterke windhoos. Van mijn moeder weet ik dat even later de koelkasten door de tenten heen vlogen, maar dat is me dan niet bijgebleven.
Tenslotte nog een behoorlijk stevig onweer in de Dordogne 10 jaar terug. Een inktzwarte lucht kwam opzetten en we arriveerden net op tijd in onze caravan na een dagtrip. Rond einde middag kwam de bui op volle sterkte over ons heen. De bliksem viel mee, maar de windstoten maakte heel veel indruk op mij. Ik kan me nog vaag herinneren hoe die grote bomen gevaarlijk heen en weer zwiepten. Op een gegeven moment knakte een boom en viel deze vlakbij de tent van mijn zus neer! die gelukkig in de caravan schuilde. Na een halfuur was het alweer voorbij en waren diverse bomen geknakt en een paar caravans/auto's behoorlijk beschadigd. De echte lichtshow kwam pas die nacht opzetten. Ik kan me nog 7 flitsen herinneren die direct door een knal werden opgevolgd (iets dat ik gelukkig niet veel vaker heb meegemaakt:))
Mooie verhalen verder. Indrukwekkender dan dat ik tot nu toe BEWUST heb meegemaakt;)
Grtz Marten
Het was toen ik 15 jaar was geloof ik, dat is 17 jaar geleden, maar het kan ook in 1992 zijn geweest (zie 2e verhaal van deze topic).
We waren op de camping bij Schoterzijl, grens N.O. polder en Friesland, het was 's avonds tegen een uur of tien ook. Er kwam onweer vanaf het Ijsselmeer, in de verte waren het allemaal C.G.'s achter elkaar naast elkaar, er zat geen tussenstop in. Toen kwam het dichterbij, dus schuilen in een sta-caravan van kennissen van ons, dat leek onze vader veiliger dan de caravan op wielen die we zelf hadden. Op een gegeven moment was het helemaal licht in de caravan en tegelijkertijd een KNAL van heb ik je daar. Iedereen schrok en we hadden onze haren recht overeind!!. Later was het wat rustiger, en zijn we terug gegaan naar onze eigen caravan, toen begon het opnieuw. Naast de camping strromt de rivier de Tjonger, we lagen bij elkaar in caravan en opeens, het leek wel een geluid of er een raceauto aankwam, en toen flitskaboem!! zal ik je vertellen!! niet meer normaal, broertje huilen, ik trillen en bang, zelfs mijn vader schrok zich de pleuris en vond het niet meer fijn!! Dit heeft de hele nacht geduurd. De volgende dag op expeditie gegaan of de camping er nog wel stond. Nou die stond er nog wel, de eerste knal moet ingeslagen zijn geweest in een gemaaltje 50 meter van de sta-caravan, en de tweede knal(de heftigste) in een boom 5 a 10 meter verder, de tak was afgeknapt en op het mooie zeilbootje van de buren gevallen.
Mijn heftigste onweer met harde wind was toch wel die van 12 juli jongstleden, tijdens de windhoos?? downburst te Hengelo, waar ik woon.
Nou dat was mijn verhaal,
groetjes Martin
Hier stond ik vlak naast en heb het helemaal gezien ...woorden verder overbodig..beelden van leveloze mensen blijven...
Dit was voor mij toch wel een van de ergste buien die ik meegemaakt heb.
Later nog een keer boven Hengelo, toen een inslag was die 3 of 4 huizen heeft verwoest. Dit was op een vroege ochtend, ik was nét wakker, het was nog schemerig, en in een keer was mijn kamer totaal helemaal wit verlicht, en een dreun van hier tot ginder! Ik werd zowat mijn bed uit getrild van de dreun!
Tot zover mijn ergste ervaringen...
17 juli 2004:
De dag begon broeierig warm, en er was veel hoge bewolking. Al een teken dat er onweer op komst was. Het KNMI waarschuwde al de hele dag voor zeer zware onweersbuien die ons land in de avond zouden gaan bereiken. Halverwege de middag: even naar buiten kijken: niks te zien. De gratis neerslagradar bestond nog niet, dus het was wachten op het RTL-nieuws van 18:00 uur, om de radar te kunnen bekijken. Inmiddels was het 29 graden en erg benauwd. Even later schoten er pal boven mijn hoofd een paar flinke stapelwolken de lucht in. Even later begon het wat te rommelen, en vielen er een paar druppels uit de lucht. Een moment later was het weer over. Een tijdje later zag ik het wolkje dat boven mijn huis ontstond, als een enorme CB (buienwolk) boven Duitsland. De Weerman/-vrouw (ik weet niet meer wie ) van dienst bij RTL zei even later dat er al wat buitjes boven Duitsland waren, maar dat boven de Noordzee een groot buiencomplex lag met zwaar onweer erop, en dat het KNMI een weeralarm ging uitgeven.
Ondertussen was het nog steeds broeierig warm met 28 graden, en ik moest mijn blik op het westen gaan richten. Na een paar uur betrok de hemel daar met hoge bewolking, die steeds dikker werd, en uiteindelijk verdween de zon. Het zwakke briesje dat er stond viel weg, en in het westen begon de hemel wat donker te kijken, en vanuit die richting hoorde je ook wat hele verre rommels. Het was als het ware een 'stilte voor de storm' moment, heel apart.
Een tijdje later zag ik een wolk opdoemen die uit lagen bestond, en even later zag ik de (nog steeds) mooiste shelfcloud uit mijn leven. Wow! Echt Amerikaans zag dat ding eruit zeg. Toen het ding overtrok, was het gedaan met de stilte. Een forse wind stak op, en nam ook een hoop troep mee, vooral veel zand en stof. Toen werd het donker. Vervolgens kwam de regen, als een zondvloed zo hard. Het zicht was gedurende bijna een half uur niet meer dan een paar meter. Toen het ophield met regenen, kwam ik erachter dat bijna overal vanalles was ondergelopen met water, zo ook onze schuur. Een helehoop van wat daar in stond (veel tuingerei enz.) kon vervolgens worden weggegooid, maar dat heb je er als zwaar-weer liefhebber voor over!
21 juli 2009:
Deze dag had opnieuw dat typische, broeierige weer aan het begin, met veel hoge bewolking. Het was inmiddels wel duidelijk dat ons wellicht een bijzonder dagje te wachten stond. Vooral de erg hoge windschering op lage hoogten (LLS) viel op. Er moesten vandaag wel "supercell's" ontstaan. Halverwege de middag was het inmiddels 29 graden, en toen viel de wind weg, en nam de bewolking toe.
Even op de radar gekeken. Een paar verdachte buien hingen boven België en West-Brabant. Het was mij inmiddels wel duidelijk geworden dat die buien onder mij door zouden gaan. Later hoorde ik dat die buien ook extreme valwinden hadden veroorzaakt, en een daarvan ook grote hagel en een monsterlijke wallcloud. Het begon ondertussen een beetje te regenen, met af en toe een donderklapje. Maar ik zag dat er zich boven Noord-Frankrijk een nieuw buiencomplex vormde! Vlak nadat het droog werd, keek het in het westen opnieuw donker. Zou het dan toch weer eens lukken, na 5 jaar geen noodweer gehad te hebben in Cuijk?
Ja, het lukte. Tegen negen uur werd het buiten stikdonker. De lucht was zwart, al viel er nog nauwelijks regen uit. Maar toen begon het. Ten westen van me zag ik een prachtige shelf (bijna net zo mooi als die van 17 juli 2004) die in bijna alle kleuren van de regenboog gekleurd was. De wolkenluchten toonden duidelijk rotatie, dus deze bui moest wel een supercell zijn (later bevestigde de radar dat ook, de bui had een soort 'Peulvorm'). Achter deze shelf keek de lucht gifgroen. Ik dacht nog: o jee, daar komt de hagel..... Uiteindelijk bleek er nauwelijks hagel in de bui te zitten. Wat er wel in zat: een geweldige downburst. De lucht begon oranje te kleuren, en vervolgens..... Zeer zware windstoten, zware slagregens (het zicht was 0 meter), en na 10 minuten een ondergelopen woonkamer en ongeveer 40 mm neerslag. Ook waren er een flink aantal bomen omgewaaid.
Toen ik vervolgens even naar buiten ging, waren er in het westen al felle opklaringen zichtbaar, en de ondergaande zon belichtte heel mooi de onderkant van het hagelwitte aambeeld van de bui. Even was er zelfs mammatus te zien. Maar doordat het nog wat naregende, werd er ondertussen ten oosten van mij een erg zeldzame dubbele, zelfs even tripple, regenboog zichtbaar. En daartussendoor prachtige vertakte ontladingen, die van die echte amerikaanse knallen gaven (en dus niet van die laffe rommeltjes). Ook zag ik nog een mooie 'inflow trail' van de supercell. Die avond waren er nog wat prachtige oplichtende onweerswolken boven Duitsland zichtbaar. Wow, wat een dag zeg...... | Gewijzigd: 5 augustus 2010, 00:28 uur, door Onweerfreak
Het begon al met superveel pech omdat mn moeder haar enkelband scheurde tijdens een potje volleybal op de camping na 2 dagen vakantie. Voet in t gips en, altijd leuk, op een terrascamping, met de auto naar de WC/Douche. Ik was bij onze buurtjes een spelletje aan het doen toen de bliksem insloeg, uit het niets, op het pad voor die tent van de buren. Wij hadden een vouwwagen, en ben daar snel heen gerent. De uren daarna hebben we met zn 4tjes niets anders gedaan dan in de tentstokken gehangen....niet te geloven wat een oergeweld. De vouwwagen heeft het ook niet ongehavend overleeft, scheuren her en der, we waren blij met moeders gipsen pootje, dat gaf iets meer balast, zodat te tent niet wegwaaide.
2 jaar later op vakantie in Matour, midden Frankrijk, in een dal, omringd door bergen, de laatste avond dat we er waren waaide er een harde, hete wind, t was net een fohn op je gezicht. De volgende morgen, het ontbijt voordat we zouden vertrekken naar huis (we hadden inmiddels een caravan maar ik sliep in een minitentje) zagen wel een gitzwarte wolk over de berg komen. Mn vader twijfelde geen moment, mn puptent werd met stokken en al in de caravan geduwd (later ook niet meer bruikbaar) en de caravan werd aangehaakt, rijden.....nu, was het enige wat hij zei, Wij zijn doorgereden tot aan Limburg...normaal doet mn pa rustiger aan....maar we zijn de hele weg achtervolgt door deze wolken. best eng...
Ik heb nooit meer zo'n lucht gezien...het jaar daarna waren we op doorreis op die camping en kwamen we mensen tegen die ook het jaar daarvoor op die camping stonden en niet weggingen. Zij hebben onweer en hagel gehad, zo heftig dat het dak van hun caravan kapot/lek was, de auto een poffertjespan....ik ben blij dat mn pa zo resoluut was in het vertrek. Een week eerder op die camping was er namelijk onweer die in de elektrapaal was geslagen, alles heeft 2 dagen eruit gelegen, het gezin welke onder die paal kampeerde waren gelukkig net in de auto gaan zitten......wat zou er anders zijn gebeurd, wat een geweld......
Juni 1997: Ik was behoorlijk chagrijnig omdat ik van m'n moeder niet naar m'n pony toe mocht (ik was toen 13)en ik van haar zo nodig huiswerk moest maken. Daarnaast begon het in de verte wat te rommelen wat ik allemaal niet grappig vond omdat mijn pony nog op het land stond. Op een gegeven moment riep mijn moeder me met een soort paniek in haar stem dat ik moest komen omdat het bejaardentehuis (ong. een kilometer vederop) in de brand zou staan. Toen ik bij haar aankwam zag ik in het zuid westen een hele groenige lucht met zwarte wolken die wel op de grond leken te hangen en op een vreemde manier omhoog leken te draaien (zo leek het tenminste). Ik zei tegen moeders dat die wolken echt geen rookpluimen waren en dat het zeker niet van het bejaardentehuis af kwam (het leek een stuk verder weg) Op dat moment leek het wel of er 1 groot regengordijn naar beneden kwam zetten en gingen er windvlagen los, niet normaal meer. Maar goed, ik was nog steeds chagrijnig en ging terug naar m'n kamer terwijl ik nog zoiets mompelde van "zo brandje ook weer geblust". Daar heb ik keihard een cd opgezet en ben verder gegaan met m'n huiswerk.
Een uurtje later- alles was allang weer rustig- kwamen m'n pa en m'n broer thuis (zij waren wel naar de stal gegaan waar m'n pony toen stond) en zij vertelde dat zij als een gek de hekken van de weilanden open hadden gegooid omdat ze een windhoos op zich af zagen komen. De hoos was gelukkig alleen door de leegstaande weilanden langs de manege getrokken waardoor er, op wat losgeraakte golf na, geen schade was of gewonden waren gevallen.
Dit was meteen de dag dat mijn fascinatie voor onweer/ extreem weer was geboren
25/26 mei 2009: Spreekt denk ik voor zich. Wat op mij persoonlijk het meeste indruk maakte was toen ik m'n balkonnetje stond, de schitterende wolken formatie zag en de wind letterlijk hoorde aankomen waarna ik door een windvlaag even naar binnen werd 'geholpen' en het buitje losbrak. Het leek bijna wel of er een stroboscoop in de huiskamer stond, zo snel volgde het weerlichten elkaar op. Wat ik trouwens nog steeds niet snap is waarom het KNMI geen waarschuwing of alarm heeft uitgegeven voor deze avond/nacht...
10 juli 2010: Was ik met m'n broer, schoonzus en vriend in Rhenen bij Nederlandstalig festival. Omdat ik helemaal niet van die muziek hou was ik allang blij dat het wat begon te onweren in de verte, wat een mooi lichtspektakel gaf. Op een gegeven moment zagen m'n broer en ik een rolwolk opdoemen aan de overkant van de Rijn en we besloten dat het tijd werd om het open veld te gaan verlaten (we waren alleen niet de enige die dit dachten waardoor het nog al lang duurde) Toen de bui eenmaal over de Rijn heen kwam ging gigantisch los: zwaar onweer (zulke mooie zware klappen, heerlijk!), harde wind en behoorlijk wat regen. Vanaf het veld en de dijk heb ik nog wat foto's gemaakt met m'n mobiel maar die zijn van behoorlijke slechte kwaliteit Mocht iemand ze als nog willen zien, wil ik ze alsnog wel plaatsen.
Eenmaal in de auto reden we op een provinciale(?) weg in Veenendaal waar vlak bij de weg de bliksem 2x insloeg op een bedrijven terrein. Dat was voor mij toch wel de kers op de taart, om dat te zien dan. De keerzijde is dat de inslagen behoorlijk wat schade hebben veroorzaakt.
Wat we ons nog wel afvroegen is waardoor er op een gegeven moment een behoorlijke grote paniek uitbrak op het festivalveld? Wij liepen al op de dijk en hoorde een hoop gegil boven de storm uit komen en we zagen de mensen op het veld alle kanten op stuiven. Toen we thuis waren hoorden we wel het één en ander op shownieuws maar persoonlijk heb ik altijd een beetje moeite om dat soort "nieuwsprogramma's" serieus te nemen. Misschien dat iemand het me als nog kan vertellen? Eventueel in een pb-tje om niet off topic te gaan | Gewijzigd: 27 augustus 2010, 19:25 uur, door wolfje1984
Al een week van te voren was het duidelijk op de weerkaarten dat het wel eens leuk kon worden. Zo ging ik dat iedere run bij houden. In de morgen en middag moest ik hélaas weg naar een schoolfeest die van 12:00 tot 15:00 duurde. Dat schoolfeest was het einde jaar voor de 1ste klasse, ( dus voor mij. ) We kregen te maken met een tropische dag, bij ons was het 30 graden, en soms zelfs wel meer. Er waren af en toe wat wolken, maar voor de rest bleef het overwegend droog.
Rondom 15:30 kwam ik weer terug naar huis, en gelijkertijd begon de bewolking toe te nemen, en werden er stapelwolken gevormd. Geen denken aan, ik ging een kijkje nemen op de radarbeelden, en wat ik toen zag deed me wel eventjes schrikken!
Hier de foto: Een rode pit kwam recht over me heen, en die was dan ook echt rood!
Verder nog even de bliksem radar gekeken en wat een geweld zeg, niet normaal meer van wat er nu in aantocht was!
Om 17:00 á 18:00 was het dan zover. Het monster ( ja zo betitel ik hem ) kwam recht over me heen, niet normaal wat een arcus/shelfcloud! Het was een ware pracht om dit te zien.
Hieronder een paar foto's ervan:
Nog een andere:
Nog eentje:
Dat waren dan de foto's van de arcus/shelfcloud. Voorheen waren dit soort luchten al te zien, wat ik zelf ook erg mooi vond;)
1ste:
2e:
laatste:
Niettemin, ESTOFEX gaf voor die dag een level 3 af. En dat was 't zeker waard!!!!
Hieronder nog even het filmpje van die dag ( door mij gemaakt, maar die had ik voorheen al eens gepost, en waarschijnlijk hadden jullie 'm al gezien. Behalve de nieuwe leden. )
Hier viel de schade ( gelukkig ) wel wat mee, maar als ik meer in munstergeleen was of in die regio was het erger, daar lagen bomen, dakpannen en wat je maar kon zien op de grond. Heel veel bomen werden ontworteld.
Deze dag vergeet ik nooit meer;)
Hoop dat er meer van zulke dagen komen
PS: Op de film kan het er minder heftig uitzien dan het werkelijk was... | Gewijzigd: 27 augustus 2010, 21:05 uur, door Pascalll