U moet er voor naar China, maar op 22 juli zal de langste zonsverduistering tot het jaar 2309 plaatsvinden. Volgens wetenschappers kunnen de Chinezen op die datum zes minuten lang een totale zonsverduistering (eclips) ondergaan.
Geleden van 1814
"Tussen 1814 en 2309 komt dit maar één keer voor", zegt wetenschapper Wang Sichao. Omdat China zo groot is, is de totale zonsverduistering niet overal in het land zichtbaar. Inwoners van het zuiden zullen zeker worden geconfronteerd met de ongebruikelijke duisternis; in het noorden van het land is van een gedeeltelijke zonsverduistering sprake.
1999: 143 seconden
Een zonsverduistering ontstaat doordat de maan tussen de zon en de aarde komt te staan. De laatste keer dat Europa en delen van Azië te maken hadden met een complete zonsverduistering was op 11 augustus 1999. Maximaal 143 seconden was er toen sprake van een eclips. De verduistering bracht toen honderden miljoenen mensen op de been die door veiligheidbrilletjes naar de hemel tuurden.
©Hln | Gewijzigd: 12 juni 2017, 16:43 uur, door Joyce.s
Wel KLM hè (Grappiejj)
Ik heb op 11 augustus.. (2001?) In Turkije een full eclips gezien. Echt bizar, de temperatuur daalt opeens heel scherp. Dat was echt cool!
Toen werkte ik nog in Heteren.
Volledige dagen met sneeuwdek: 7
Dagen met deels sneeuwdek: 2
Vaste sneeuw: 4 * Laatste 01-02-2019
Smeltende sneeuw: 1 * Laatste 02-02-2019
Hagel: 4
Velp 2018:
Smeltende sneeuw: 6
Vaste Sneeuw: 6
Hagel: 8
Weerlicht: 6
Onweer: 24 (1 onweersdag in Velp gemist toen ik in Duitsland was)
Velp 2017:
Dagen met sneeuwdek: 34 (waarvan 21 in januari, 6 in februari en 7 in december)
Vaste sneeuw: 12
Smeltende sneeuw: 6
Hagel: 13
Weerlicht: 6
Onweer: 21
Azië maakt zich klaar voor de langste totale zonsverduistering van de 21e eeuw. Bijna zeven minuten lang houdt de maan al het licht van de zon tegen. Pas in 2132 is er een grotere verduistering.
Het natuurfenomeen is te zien in India, Nepal, Bangladesh, Bhutan, Myanmar en het midden van China. In die gebieden heeft de zonsverduistering een stroom toeristen op gang gebracht. Hotels en toeristische trekpleisters lokken gasten om ze op bijzondere plaatsen de eclips te laten bekijken. Alleen al de Chinese stad Suzhou zou vanwege de zonsverduistering tienduizenden toeristen erbij hebben gekregen.
China zendt de verduistering van de zon live uit op televisie, internet en mobiele telefoons.
©Hln | Gewijzigd: 12 juni 2017, 16:44 uur, door Joyce.s
15 januari 2010 is de volgende: >> http://en.wikipedia.org/wiki/Solar_eclipse...anuary_15,_2010
PS: Daar ik geen afbeeldingen hier kan toevoegen gebruik ik nu tijdelijk urls/links:
Kaartje zonsverduistering: http://images2-telegraaf.nl/multimedia/arc...ing_643270i.jpg | Gewijzigd: 20 juli 2009, 10:43 uur, door wetboy
1
http://sems1.cs.und.edu/~sems/index_Video.php
2
http://www.live-eclipse.org/
3
http://www.atlaspost.com/2009tse
beelden zijn niet gegarandeerd want het blijkt daar nog bewolkt te zijn.
Voor Theo Jurriens, een Nederlander die naar de Chinese stad Jiaxing was afgereisd om de zonsverduistering gade te slaan, is de eclips op een teleurstelling uitgelopen. Samen met zeven andere eclipsfanaten uit het noorden van Nederland staarde hij tijdens het grote gebeuren naar een zwaarbewolkte hemel, waardoor er niets te zien was van het natuurfenomeen.
Mislukt
"Het is helemaal mislukt, want het was bewolkt weer," vertelde de 47-jarige sterrenkundige, een paar minuten na wat het hoogtepunt had moeten zijn. Aanvankelijk leek het nog even goed te komen, want een kwartier voor het begin van het schouwspel braken er ten zuiden van de stad Shanghai zonnestralen door het wolkenpakket. Maar de pret was helaas van korte duur.
Jurriens' hield de wereld de afgelopen dagen via communicatiewebsite Twitter minutieus op de hoogte van zijn eclipsmanie. Zijn grootste zorg waren de weergoden, blijkt uit de vele berichtjes die hij postte. "Buiten regen!", "bewolkt en lichte motregen" en "regen, regen, regen", twitterde de sterrenkundige bijvoorbeeld voor en tijdens het indrukwekkende schouwspel.
Tweede keer
De zonsverduistering in Azië was Jurriens achtste eclipsavontuur. Twee zijn er inmiddels in het water gevallen. Deze Chinese expeditie was niet de meest spectaculaire. "In Mongolië belandde ik midden in een sneeuwstorm." Jurriens, die in het dagelijks leven aan de Universiteit van Groningen werkt, relativeert de schade van een gemiste zonsverduistering. "Ach, het risico hoort er gewoon bij."
©Hln | Gewijzigd: 12 juni 2017, 16:44 uur, door Joyce.s
De langste zonsverduistering van de eeuw heeft minuten lang een grote schaduw geworpen over Azië en de Grote Oceaan. Horden mensen werden aangetrokken tot dit spektakel. Dag veranderde snel in nacht. De temperaturen gingen meteen omlaag voelden de mensen die de verduistering observeerden.
De totale verduistering startte in India en bewoog zicht oostwaards over Nepal, Bangladesh, Bhutan, Vietnam, China en delen van de Grote Oceaan. Miljoenen mensen hebben hun uiterste best gedaan om een glimps op te vangen van deze uitzonderlijke gebeurtenis. Op sommige plaatsen heeft bewolking voorkomen dat kijkers volledig tevreden konden worden gesteld. Toch waren de meesten nog steeds zwaar onder de indruk.
©Onweer-Online
De langste eclips van deze eeuw was niet voor iedereen slecht te zien. In kleine delen van India en China was er goed zicht op de eclips al was er vaak veel heiigheid. De beste omstandigheden waren echter weggelegd voor de eclipsjagers die de moeite hadden genomen naar het punt van de langste eclips te gaan in de buurt van het eiland Iwo Jima. Daar ging mijn reis naartoe. Vanuit Tianjin, de vijfde stad van China op ongeveer 120 km ten zuiden van Beijing zetten we per schip via Korea en Japan koers naar Iwo Jima. Bij dat eiland werd in de 2e wereldoorlog zwaar gevochten tussen Amerikanen en Japanners waarbij ongeveer 25.000 doden vielen. Er is een beroemde film over gemaakt. Tijdens de reis lieten we pas ten zuiden van de 30e breedtegraad dikke wolken en regen achter ons, maar de warmte was gedurende de hele reis prominent aanwezig.
De corona, een gaswolk met een temperatuur van meer dan 1 miljoen graden rond de zon, werd mooi zichtbaar bij de totale zonsverduistering. Foto: Harry Otten.
Op het schip was een groot aantal fervente eclipsjager aanwezig waarbij het record staat op 26 totale zonsverduisteringen. Voor mij was het echter pas nummer 10. Hoewel er meer dan 1000 passagiers aan boord waren, kon iedereen gemakkelijk een plekje op het dek vinden. De verwachtingen van Meteo Consult gebaseerd op de operationele run van het ECWMF model en de pluim waren optimistisch. Er konden wat cumuluswolken zijn waaruit zelfs een bui kon vallen maar de meeste bewolking zou zich boven ongeveer 12 km bevinden en daar zouden we geen last van hebben. Die verwachting kwam precies uit. In de vroege ochtend van eclipsdag voeren we nog door een bui heen, maar daarna waren er alleen aan de horizon wat stapelwolken en het werd ons duidelijk dat we die met het schip zouden kunnen vermijden. Het plan was om met de baan van de eclips mee te varen waardoor we nog 3 seconden extra totaliteit zouden krijgen.
Gedurende de laatste seconde voor totaliteit werd de diamant zichtbaar. Foto: Harry Otten.
De zon is de laatste jaren heel weinig actief en daardoor verwachtten we geen of weinig protuberansen (gloeiende wolk van waterstofgas boven het oppervlak van de zon, die soms als een purperrood uitsteeksel buiten de rand van de zon kan worden waargenomen) te zien. We zouden wel extra letten op de schaduwbanden die vaak bij eclipsen van langere duur aanwezig zijn en her en der waren daarvoor witte (bad)lakens neergelegd. Tijdens mijn eerste eclips, in dezelfde SAROS reeks als deze, in 1973 in Kenia konden we die schaduwbanden heel goed zien. Dit keer vertoonden ze zich niet. Vanwege het brede totaliteitspad van ruim 250 km was de verwachting dat het behoorlijk donker zou worden. Aan de heldere hemel kon ik al 15 minuten vóór totaliteit Venus ontwaren. De laatste minuut naar de totaliteit toe is iedere keer weer spannend: we konden de schaduw van heel ver zien aankomen en we konden de cumuluswolken in de verte heel mooi van kleur zien verschieten. De foto’s zijn daar getuige van. In tegenstelling tot veel andere eclipsen waren er nauwelijks diamanten rond de zon te zien gedurende de laatste seconden voor totaliteit al was de laatste diamant prachtig. Een luid gejuich ging op toen de zon helemaal door de maan bedekt werd en we keken 6 min en 42 sec met ontzag naar de verduisterde zon met een prachtige corona eromheen. Mercurius, Venus en Sirius waren uitstekend zichtbaar en achteraf beweerden ervaren astronomen dat ze nog meer sterren konden ontwaren. Zoals iedere eclips was ook deze weer voorbij voor je het wist en het terugkomen van de zon konden van tientallen kilometers afstand aan zien komen.
Deze reeks foto's laten het prachtige omslaan van de kleur van de wolken zien. Kijkend naar de mensen zie je op deze foto's hoe snel dat in zijn werk gaat.
In het verleden was ik niet erg tevreden over mijn fotografische capaciteiten en hoewel er veel fotografen zijn die beduidend betere foto’s maken dan ik, ben ik toch best tevreden over mijn foto’s waarvan er hier een paar te zien zijn. De diamant gedurende de laatste seconde voor totaliteit is goed te zien evenals de corona, de gaswolk met een temperatuur van meer dan 1 miljoen graden, rond de zon.
De volgende eclips is op 11 juli 2010 en is moeilijk bereisbaar met een pad over de Stille Oceaan. Paaseiland ligt in het totaliteitspad, maar de reis daar naartoe is vreselijk duur. Een mogelijkheid is Mangaia, een van de Cook Eilanden of in de buurt van Tahiti. In Patagonië in het zuiden van Chili is het dan winter met een lage zonnestand, maar met een flinke dosis geluk zou dit wel een heel mooie plaats zijn.
Er zijn ongeveer 2 eclipsen per 3 jaar en ze zitten allemaal in een specifieke reeks, de SAROS serie. Iedere 18 jaar, 11 dagen en 8 uur hebben aarde, zon en maan vrijwel dezelfde positie ten opzichte van elkaar. Alleen is de aarde dan 120 graden doorgedraaid en de volgende eclips zal dus 120 graden naar het westen toe plaatsvinden. In een periode van ongeveer 1000 jaar trekken de paden heel langzaam van noord naar zuid of omgekeerd over de aarde, maar zijn er alweer nieuwe SAROS reeksen begonnen. Deze eclips komt op 2 augustus 2027 weer terug en het totaliteitspad ligt dan over het noorden van Afrika en het uiterste zuiden van Spanje. O.a. de stad Luxor krijgt met een totale zonsverduistering te maken. Nederland moet nog tot 7 oktober 2135 wachten voordat er een totale zonsverduistering te zien is. Een goede rekenaar zal zich realiseren dat het dan twee volledige cycli na de eclips van 3 augustus 2027 is.
©Meteo Consult