Radar
Eventjes kijken op de buienradar. Een veelgebruikte term van de afgelopen jaren. Al was dit ook wel een geweldige uitvinding. De (gratis) neerslagradar. En eentje die accuraat en niet zo ver achter liep. Natuurlijk is het voor ons weerliefhebbers ideaal. In onweersrijke situatie’s hoeven we maar eventjes de buienradar te bekijken of er onweer zo ja in de buurt zit of dan wel onze kant op komt. Zelfs al zit het pas in Noord-Frankrijk dan kunnen we nog zien of dit onweer naar ons toe komt. Of juist zoals vaker het geval is Duitsland in trekt. Je kunt eigenlijk tot bijna in precisie nauwkeurig zeggen wanneer en hoelaat het bij jou gaat regenen.
bron
Soms dan kun je ook van radarbeelden genieten, zo geniet ik nog altijd van de beelden van 17 Juli 2004 toen die waanzinnige rolwolk over ons land trok. Een langgerekte sliert kon je op de radar herkennen, het gave aan deze weerdag was dat aan de voorzijde je op de radar gewoon zwarte pitten (ander radarsysteem dan buienradar) kon zien dus waar het echt met bakken uit de hemel kwam vallen! Bizar weertje dus en dan die rolwolk maakte het compleet. Ik zou zeggen dat het weer tijd word voor zulk weer!
bron
bron
Laten we hopen dat we nog veel kruisjes op de buienradar dit jaar krijgen te zien. Dan hebben we lekker veel onweer gehad deze zomer!
bron
Soms dan kun je ook van radarbeelden genieten, zo geniet ik nog altijd van de beelden van 17 Juli 2004 toen die waanzinnige rolwolk over ons land trok. Een langgerekte sliert kon je op de radar herkennen, het gave aan deze weerdag was dat aan de voorzijde je op de radar gewoon zwarte pitten (ander radarsysteem dan buienradar) kon zien dus waar het echt met bakken uit de hemel kwam vallen! Bizar weertje dus en dan die rolwolk maakte het compleet. Ik zou zeggen dat het weer tijd word voor zulk weer!
bron
bron
Laten we hopen dat we nog veel kruisjes op de buienradar dit jaar krijgen te zien. Dan hebben we lekker veel onweer gehad deze zomer!
Het leven als een onweersliefhebber is vergelijkbaar met het leven van een pornoacteur. Beide personen krijsen en kreunen bij hun liefhebberij!
Komen alle buienradars die je van Nederland vind niet allemaal van dezelfde bron. De doppler-installaties bij De Bilt en Den Helder? Dat zou betekenen dat ofwel de doppler-installaties niet goed geplaatst zijn of niet goed werken. En het kan ook nog zo zijn, dat de software die gebruikt wordt, niet goed de data uitleest/weergeeft...hmmmz
Citaat van Verwijderde_gebruiker_01, maandag 18 mei 2009, 15:30 uur
Mja dat zou je zeggen maar het is wel raar dat andere radars het wel aangeven en buienradar niet.
Ja heb je wel gelijk in, je ziet vaker op de radar op KNMI website toch meer staan dan op de buienradar van buienradar.nl
Ja heb je wel gelijk in, je ziet vaker op de radar op KNMI website toch meer staan dan op de buienradar van buienradar.nl
Tja buienradar is inderdaad een belangrijke bron van rescente weersinformatie voor ons (on)weer liefhebbers. Toch, kijk ik altijd met een beetje heimwee terug naar de tijden waarin we deze waardevolle informatiebron nog niet hadden.
De wereld is door internet een stuk kleiner geworden en als je wilt kun je nu zonder problemen het weer over de hele planeet tot in den treuren volgen. Met de komst van gemakkelijk te verkrijgen informatie via internet is uiteraard hetzelfde gebeurt met Nederland.
Voor die tijd was het namelijk zo dat je het met veel minder en vooral minder accurate informatie moest doen. Dat hield in dat je voor jou gebied en eventuele onweerskansen maar op de dienstdoende meteoroloog en eigen waarnemingen moest afgaan. Dit resulteerde in mijn geval in het doorslaan van mijn toen nog in de kinderschoenen staande weerhobby. Ik kon uren naar buieten kijken op zoek naar die ene opbollende stapelwolk of naar het langzaam wit wordende landschap.
Niet alleen bij onweerssituaties, maar ook sneeuw en veel wind waren favoriet. Eigenlijk alle extremen in het Nederlandse klimaat fascineerde mij. Ik vermaakte me kostelijk zo vlak bij het zolderraam, ik wist van alle radiozenders wanneer er een weerbericht gepland stond, en luisterde dan vele malen per dag hoe het er voor stond. Ik begon ook dingetjes te noteren en bij te houden in boekjes en probeerde zoveel mogelijk kennis op te doen.
Als er dan een keer een nachtelijk onweer begon of het werd langzaam wit, dan kwam dat als een behoorlijke verassing en was de spanning/vreugde niet meer te houden.
Meerder malen heb ik mijn ouders tot wanhoop gedreven als ik midden in de nacht mijn bed uit holde en het hele huis wakker maakte voor een onweersbui in de verte of het vallen van een sneeuwvlok.
Het gebeurde niet zelden dat ik naar zolder rende (waar ik later ook zou slapen) om met mijn halve lichaam uit het raam te hangen (gevaarlijk!) om een nóg beter zicht op een bui te verkijgen. Ik genoot toen met volle teugen en op een andere manier van mijn weerhobby dan nu.
Tegenwoordig is er bij mij door een opleiding meteo en door de enorme berg aan beschikbare informatie weinig verassing meer in het weer te bekennen. En als het dan wél gebeurt, en dat gebeurt gelukkig toch wel regelmatig in deze business, dan komt dat gevoel weer boven. Het gevoel wat ik had als klein kind, starend door het zolderraam, levend in een wereld van wolken en wind, een wereld vol dynamiek, rust en soms chaos, op zoek naar de ene opbollende stapelwolk op die warme zomeravond.....
Groeten,
Marsel
De wereld is door internet een stuk kleiner geworden en als je wilt kun je nu zonder problemen het weer over de hele planeet tot in den treuren volgen. Met de komst van gemakkelijk te verkrijgen informatie via internet is uiteraard hetzelfde gebeurt met Nederland.
Voor die tijd was het namelijk zo dat je het met veel minder en vooral minder accurate informatie moest doen. Dat hield in dat je voor jou gebied en eventuele onweerskansen maar op de dienstdoende meteoroloog en eigen waarnemingen moest afgaan. Dit resulteerde in mijn geval in het doorslaan van mijn toen nog in de kinderschoenen staande weerhobby. Ik kon uren naar buieten kijken op zoek naar die ene opbollende stapelwolk of naar het langzaam wit wordende landschap.
Niet alleen bij onweerssituaties, maar ook sneeuw en veel wind waren favoriet. Eigenlijk alle extremen in het Nederlandse klimaat fascineerde mij. Ik vermaakte me kostelijk zo vlak bij het zolderraam, ik wist van alle radiozenders wanneer er een weerbericht gepland stond, en luisterde dan vele malen per dag hoe het er voor stond. Ik begon ook dingetjes te noteren en bij te houden in boekjes en probeerde zoveel mogelijk kennis op te doen.
Als er dan een keer een nachtelijk onweer begon of het werd langzaam wit, dan kwam dat als een behoorlijke verassing en was de spanning/vreugde niet meer te houden.
Meerder malen heb ik mijn ouders tot wanhoop gedreven als ik midden in de nacht mijn bed uit holde en het hele huis wakker maakte voor een onweersbui in de verte of het vallen van een sneeuwvlok.
Het gebeurde niet zelden dat ik naar zolder rende (waar ik later ook zou slapen) om met mijn halve lichaam uit het raam te hangen (gevaarlijk!) om een nóg beter zicht op een bui te verkijgen. Ik genoot toen met volle teugen en op een andere manier van mijn weerhobby dan nu.
Tegenwoordig is er bij mij door een opleiding meteo en door de enorme berg aan beschikbare informatie weinig verassing meer in het weer te bekennen. En als het dan wél gebeurt, en dat gebeurt gelukkig toch wel regelmatig in deze business, dan komt dat gevoel weer boven. Het gevoel wat ik had als klein kind, starend door het zolderraam, levend in een wereld van wolken en wind, een wereld vol dynamiek, rust en soms chaos, op zoek naar de ene opbollende stapelwolk op die warme zomeravond.....
Groeten,
Marsel
Citaat van marsel, woensdag 26 augustus 2009, 14:06 uur
Tja buienradar is inderdaad een belangrijke bron van rescente weersinformatie voor ons (on)weer liefhebbers. Toch, kijk ik altijd met een beetje heimwee terug naar de tijden waarin we deze waardevolle informatiebron nog niet hadden.
De wereld is door internet een stuk kleiner geworden en als je wilt kun je nu zonder problemen het weer over de hele planeet tot in den treuren volgen. Met de komst van gemakkelijk te verkrijgen informatie via internet is uiteraard hetzelfde gebeurt met Nederland.
Voor die tijd was het namelijk zo dat je het met veel minder en vooral minder accurate informatie moest doen. Dat hield in dat je voor jou gebied en eventuele onweerskansen maar op de dienstdoende meteoroloog en eigen waarnemingen moest afgaan. Dit resulteerde in mijn geval in het doorslaan van mijn toen nog in de kinderschoenen staande weerhobby. Ik kon uren naar buieten kijken op zoek naar die ene opbollende stapelwolk of naar het langzaam wit wordende landschap.
Niet alleen bij onweerssituaties, maar ook sneeuw en veel wind waren favoriet. Eigenlijk alle extremen in het Nederlandse klimaat fascineerde mij. Ik vermaakte me kostelijk zo vlak bij het zolderraam, ik wist van alle radiozenders wanneer er een weerbericht gepland stond, en luisterde dan vele malen per dag hoe het er voor stond. Ik begon ook dingetjes te noteren en bij te houden in boekjes en probeerde zoveel mogelijk kennis op te doen.
Bij dit draadje is bij mij een hele boekenkast aan herinneringen omgevallen, alles op de vloer... Zo ben ik ook begonnen, zelf schriftjes met weergegevens bijhouden, in de vijftiger jaren toen het weerbericht voor scheepvaart en visserij op de radio nog 10 minuten duurde. Later, zelf op zee, konden we de radio niet ontvangen maar kregen we de dagelijks uitgezonden "berichten voor zeevarenden" door van Sparks (zo werd de radiotelegrafist genoemd). Verder moest je 't zelf maar uitvogelen met een baro-, een hygro- en een thermometer, en je eigen waarnemingen natuurlijk. Maar om nou te zeggen dat het weer met alle moderne middelen geen verrassingen meer in petto heeft gaat me wat ver: daarvoor is de atmosfeer een te grillige soepketel, en ik zie nog elke dag met verbazing wat er in die ketel allemaal bekokstoofd wordt! Veel genoegen allemaal, ik heb 't ook.
Groet, G. | Gewijzigd: 26 augustus 2009, 15:54 uur, door jean 56
De wereld is door internet een stuk kleiner geworden en als je wilt kun je nu zonder problemen het weer over de hele planeet tot in den treuren volgen. Met de komst van gemakkelijk te verkrijgen informatie via internet is uiteraard hetzelfde gebeurt met Nederland.
Voor die tijd was het namelijk zo dat je het met veel minder en vooral minder accurate informatie moest doen. Dat hield in dat je voor jou gebied en eventuele onweerskansen maar op de dienstdoende meteoroloog en eigen waarnemingen moest afgaan. Dit resulteerde in mijn geval in het doorslaan van mijn toen nog in de kinderschoenen staande weerhobby. Ik kon uren naar buieten kijken op zoek naar die ene opbollende stapelwolk of naar het langzaam wit wordende landschap.
Niet alleen bij onweerssituaties, maar ook sneeuw en veel wind waren favoriet. Eigenlijk alle extremen in het Nederlandse klimaat fascineerde mij. Ik vermaakte me kostelijk zo vlak bij het zolderraam, ik wist van alle radiozenders wanneer er een weerbericht gepland stond, en luisterde dan vele malen per dag hoe het er voor stond. Ik begon ook dingetjes te noteren en bij te houden in boekjes en probeerde zoveel mogelijk kennis op te doen.
Bij dit draadje is bij mij een hele boekenkast aan herinneringen omgevallen, alles op de vloer... Zo ben ik ook begonnen, zelf schriftjes met weergegevens bijhouden, in de vijftiger jaren toen het weerbericht voor scheepvaart en visserij op de radio nog 10 minuten duurde. Later, zelf op zee, konden we de radio niet ontvangen maar kregen we de dagelijks uitgezonden "berichten voor zeevarenden" door van Sparks (zo werd de radiotelegrafist genoemd). Verder moest je 't zelf maar uitvogelen met een baro-, een hygro- en een thermometer, en je eigen waarnemingen natuurlijk. Maar om nou te zeggen dat het weer met alle moderne middelen geen verrassingen meer in petto heeft gaat me wat ver: daarvoor is de atmosfeer een te grillige soepketel, en ik zie nog elke dag met verbazing wat er in die ketel allemaal bekokstoofd wordt! Veel genoegen allemaal, ik heb 't ook.
Groet, G. | Gewijzigd: 26 augustus 2009, 15:54 uur, door jean 56
Citaat van guillaume, woensdag 26 augustus 2009, 14:52 uur
Maar om nou te zeggen dat het weer met alle moderne middelen geen verrassingen meer in petto heeft gaat me wat ver: daarvoor is de atmosfeer een te grillige soepketel, en ik zie nog elke dag met verbazing wat er in die ketel allemaal bekokstoofd wordt! Veel genoegen allemaal, ik heb 't ook.
Groet, G.
Dat de atmosfeer geen verassingen meer voor mij in petto heeft tegenwoordig heb ik ook niet gezegd. Sterker nog, ik heb het zelfs zo gesteld dat verassingen gelukkig nog wel eens in deze business voorkomen . Vooral de bekende last-minute weersverschijnselen zijn met de huidige technieken slechts marginaal te voorspellen met de daarbij behorende onzekerheidsfactoren. Dat maakt het juist zo uitdagend en soms moeilijk en onvoorspelbaar.
Het is echter wel zo dat tegenwoordig, met de hoeveelheid beschikbare informatie over de toestand van de atmosfeer, verassingen zoals een plots opkomend nachtelijk onweer véél minder in aantal zijn.
Je weet op dat soort dagen dat de atmosfeer dat soort dingen toe laat.
Ãls het dan eenmaal gebeurt dan is de adrenaline rush nog steeds enorm, maar de échte verassing is er al af. Als je begrijpt wat ik bedoel. Vroeger had ik die data niet en was het daadwerkelijk een enorme verassing.
Bovendien is het zo, dat het gras nu door de vele waarnemers en beschikbaarheid van radarbeelden ergens anders groener lijkt, met teleurstelling tot gevolg. Vooral die teleurstellingen waren vroeger amper aanwezig omdat ik geen notie had van wat er elders gaande was. Pas later hoorde je dat via de radio of tv, maar soms ook helemaal niet.
Maargoed ik geniet nog steeds volop en van dag tot dag van het Nederlandse klimaat met al haar grillen... | Gewijzigd: 26 augustus 2009, 17:00 uur, door marsel
Groet, G.
Dat de atmosfeer geen verassingen meer voor mij in petto heeft tegenwoordig heb ik ook niet gezegd. Sterker nog, ik heb het zelfs zo gesteld dat verassingen gelukkig nog wel eens in deze business voorkomen . Vooral de bekende last-minute weersverschijnselen zijn met de huidige technieken slechts marginaal te voorspellen met de daarbij behorende onzekerheidsfactoren. Dat maakt het juist zo uitdagend en soms moeilijk en onvoorspelbaar.
Het is echter wel zo dat tegenwoordig, met de hoeveelheid beschikbare informatie over de toestand van de atmosfeer, verassingen zoals een plots opkomend nachtelijk onweer véél minder in aantal zijn.
Je weet op dat soort dagen dat de atmosfeer dat soort dingen toe laat.
Ãls het dan eenmaal gebeurt dan is de adrenaline rush nog steeds enorm, maar de échte verassing is er al af. Als je begrijpt wat ik bedoel. Vroeger had ik die data niet en was het daadwerkelijk een enorme verassing.
Bovendien is het zo, dat het gras nu door de vele waarnemers en beschikbaarheid van radarbeelden ergens anders groener lijkt, met teleurstelling tot gevolg. Vooral die teleurstellingen waren vroeger amper aanwezig omdat ik geen notie had van wat er elders gaande was. Pas later hoorde je dat via de radio of tv, maar soms ook helemaal niet.
Maargoed ik geniet nog steeds volop en van dag tot dag van het Nederlandse klimaat met al haar grillen... | Gewijzigd: 26 augustus 2009, 17:00 uur, door marsel
Mooi geschreven Kevin! Ik hoop alleen dat er aan de site van buienradar wat wordt gedaan want elke keer als er iets op til is ligt de site er gewoon uit.
Waar is de tijd dat we het moesten hebben van de weerpraatjes van Armand Pien?
Mijn grootvader en vader (allen tuinbouwers) konden aan de lucht en de vogels zien wat voor weer we kregen. Hun leven werd toen nog heel hard beïnvloed door de natuur.
Helaas heb ik de gave niet, maar heb gelukkig wel mijn pc
In ieder geval mijn fascinatie voor "het weer" heb ik zeker van hun doorgekregen. Tot grote frustratie van mijn zus. Ik kan namelijk ook helemaal door het dak gaan van opwinding wanneer er weer wat staat te gebeuren in de lucht.
Waar is de tijd dat we het moesten hebben van de weerpraatjes van Armand Pien?
Mijn grootvader en vader (allen tuinbouwers) konden aan de lucht en de vogels zien wat voor weer we kregen. Hun leven werd toen nog heel hard beïnvloed door de natuur.
Helaas heb ik de gave niet, maar heb gelukkig wel mijn pc
In ieder geval mijn fascinatie voor "het weer" heb ik zeker van hun doorgekregen. Tot grote frustratie van mijn zus. Ik kan namelijk ook helemaal door het dak gaan van opwinding wanneer er weer wat staat te gebeuren in de lucht.
Kevin,Marsel en Guillaume doen ook mijn 'oude' tijden herleven
Mijn herinneringen vliegen terug naar met moment waar ik door 'het (on)weer' gegrepen werd;een zwoele avond eind augustus 1976 op een jeugdboerderij op Texel.`s Avonds niet geslapen want boven Den Helder hing een prachtige onweersbui waar het vuurwerk aan alle kanten uitvloog terwijl ik onder een heldere sterrenhemel in een bijeengeraapte berg hooi het schouwspel lag te bewonderen!!
Ben ondertussen ruim 30 jaar meer ervaren maar die belevenis staat als de dag van gisteren op mijn netvlies.
Mijn herinneringen vliegen terug naar met moment waar ik door 'het (on)weer' gegrepen werd;een zwoele avond eind augustus 1976 op een jeugdboerderij op Texel.`s Avonds niet geslapen want boven Den Helder hing een prachtige onweersbui waar het vuurwerk aan alle kanten uitvloog terwijl ik onder een heldere sterrenhemel in een bijeengeraapte berg hooi het schouwspel lag te bewonderen!!
Ben ondertussen ruim 30 jaar meer ervaren maar die belevenis staat als de dag van gisteren op mijn netvlies.
