Broeikasgas sulfurylfluoride neemt toe
Broeikasgas sulfurylfluoride neemt toe
Mag het een beetje meer zijn? Bij de slager zullen weinigen klagen, maar als het om broeikasgassen gaat is het een heel ander verhaal. Een relatief nieuw broeikasgas is sulfurylfluoride (SO2F 2). De concentratie van dit gas in de atmosfeer stijgt snel. Mogelijk wordt het een belangrijk broeikasgas in de toekomst en daarmee zou het de opwarming van de aarde versterken. Het monitoren van dit gas is dan ook noodzakelijk volgens Mühle (Universiteit van Californië) en collega’s in Journal of geophysical research.
Broeikasgassen
Als grootste boosdoener voor het versterkte broeikaseffect wijzen wetenschappers naar koolstofdioxide (CO2). De verbranding van fossiele brandstoffen is de belangrijkste bron hiervan. Een goede tweede is methaan (CH4), dat nu bijvoorbeeld vrijkomt bij het opwarmen van de permafrostgebieden. Echter, het allerbelangrijkste broeikasgas is waterdamp, want het draagt meer dan 50% bij aan het broeikaseffect.
Het molecuulmodel van SO2F 2.
Sulfurylfluoride
Een nog onbekend broeikasgas is sulfurylfluoride, dat infrarode straling absorbeert. Juist infrarode straling komt vaak vanaf het aardoppervlak. Dit broeikasgas is ongeveer even sterk als de CFK’s (chloorfluorkoolwaterstoffen), die een katalysator zijn voor de afbraak van de ozonlaag. Sulfurylfluoride is 4000-5000 keer sterker dan CO2 als broeikasgas. Het gas is de afgelopen dertig jaar met 5% per jaar toegenomen. Momenteel is de concentratie in de atmosfeer 1.5 deeltjes per triljoen en een kleine bron van zwavel in de atmosfeer.
Het giftige sulfurylfluoridegas is vooral antropogeen. Het wordt gebruikt als begassingsmiddel tegen insecten die het hout aantasten. Verschil met de CFK’s is dat het de ozonlaag niet aantast. Sulfurylfluoride vervangt het CFK methyl bromide. Een andere toepassing is de bescherming van droog fruit, noten, granen en meel/bloem. Ook in de halfgeleider- en magnesiumindustrie wordt het gas gebruikt.
De oceaan neem een deel van het sulfurylfluoridegas op
Maar waar blijft al dat gas? Eén-derde gaat waarschijnlijk verloren bij het begassingsproces en twee-derde van het gas komt in de atmosfeer terecht. Een deel van dit gas lost op in de oceanen. Uit het onderzoek van Mühle en anderen blijkt dat het land geen opslagbron is. En dus blijft een belangrijk deel in de atmosfeer, waar het een jaar of veertig verblijft voordat het wordt opgenomen. In die veertig jaar wordt het gas vervangen door nieuw uitgestoten deeltjes.
Voorlopig is de concentratie van dit broeikasgas te verwaarlozen ten opzichte van CO2. De verwachting voor de toekomst is dat de uitstoot zal toenemen en daarmee de concentratie in de atmosfeer. Ook een ander onbekend en zeer sterk broeikasgas stijgt: stikstoftrifluoride (NF3). De gassen zullen in goed in de gaten moeten worden gehouden in de toekomst.
©Kennislink
Mag het een beetje meer zijn? Bij de slager zullen weinigen klagen, maar als het om broeikasgassen gaat is het een heel ander verhaal. Een relatief nieuw broeikasgas is sulfurylfluoride (SO2F 2). De concentratie van dit gas in de atmosfeer stijgt snel. Mogelijk wordt het een belangrijk broeikasgas in de toekomst en daarmee zou het de opwarming van de aarde versterken. Het monitoren van dit gas is dan ook noodzakelijk volgens Mühle (Universiteit van Californië) en collega’s in Journal of geophysical research.
Broeikasgassen
Als grootste boosdoener voor het versterkte broeikaseffect wijzen wetenschappers naar koolstofdioxide (CO2). De verbranding van fossiele brandstoffen is de belangrijkste bron hiervan. Een goede tweede is methaan (CH4), dat nu bijvoorbeeld vrijkomt bij het opwarmen van de permafrostgebieden. Echter, het allerbelangrijkste broeikasgas is waterdamp, want het draagt meer dan 50% bij aan het broeikaseffect.
Het molecuulmodel van SO2F 2.
Sulfurylfluoride
Een nog onbekend broeikasgas is sulfurylfluoride, dat infrarode straling absorbeert. Juist infrarode straling komt vaak vanaf het aardoppervlak. Dit broeikasgas is ongeveer even sterk als de CFK’s (chloorfluorkoolwaterstoffen), die een katalysator zijn voor de afbraak van de ozonlaag. Sulfurylfluoride is 4000-5000 keer sterker dan CO2 als broeikasgas. Het gas is de afgelopen dertig jaar met 5% per jaar toegenomen. Momenteel is de concentratie in de atmosfeer 1.5 deeltjes per triljoen en een kleine bron van zwavel in de atmosfeer.
Het giftige sulfurylfluoridegas is vooral antropogeen. Het wordt gebruikt als begassingsmiddel tegen insecten die het hout aantasten. Verschil met de CFK’s is dat het de ozonlaag niet aantast. Sulfurylfluoride vervangt het CFK methyl bromide. Een andere toepassing is de bescherming van droog fruit, noten, granen en meel/bloem. Ook in de halfgeleider- en magnesiumindustrie wordt het gas gebruikt.
De oceaan neem een deel van het sulfurylfluoridegas op
Maar waar blijft al dat gas? Eén-derde gaat waarschijnlijk verloren bij het begassingsproces en twee-derde van het gas komt in de atmosfeer terecht. Een deel van dit gas lost op in de oceanen. Uit het onderzoek van Mühle en anderen blijkt dat het land geen opslagbron is. En dus blijft een belangrijk deel in de atmosfeer, waar het een jaar of veertig verblijft voordat het wordt opgenomen. In die veertig jaar wordt het gas vervangen door nieuw uitgestoten deeltjes.
Voorlopig is de concentratie van dit broeikasgas te verwaarlozen ten opzichte van CO2. De verwachting voor de toekomst is dat de uitstoot zal toenemen en daarmee de concentratie in de atmosfeer. Ook een ander onbekend en zeer sterk broeikasgas stijgt: stikstoftrifluoride (NF3). De gassen zullen in goed in de gaten moeten worden gehouden in de toekomst.
©Kennislink
